Rok 2014 jest rokiem ogromnych zmian na gruncie podatku od towarów i usług. Największe modyfikacje dotyczyły ogólnie pojętego fakturowania, jak również powstawania obowiązku podatkowego, bowiem wraz z końcem 2013 roku został uchylony dotychczas obowiązujący art. 19 ustawy. Na jego miejsce dodano nowy art. 19a. Zmiany w tym zakresie objęły także import usług.
Rozliczenie importu usług do końca 2013 roku
Obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstawał zgodnie z przepisami określonymi w art. 19 ust. 19 ustawy o VAT.
W przypadku importu usług regulowanego art. 28b ustawy obowiązek podatkowy powstawał zgodnie z art 19a ustawy z chwilą wykonania usług, z tym że:
usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
W przypadku pozostałych usług obowiązek podatkowy powstawał zgodnie z zasadą ogólną określoną w art. 19 ust. 1 ustawy, a więc w chwili wykonania usługi. Natomiast gdy transakcja ta została udokumentowana fakturą, powstawał on zgodnie z art. 19 ust. 4, a więc z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wykonania usługi.
W sytuacji, gdy podatnik dokonał przedpłaty, wówczas obowiązek podatkowy w VAT powstawał według zasady określonej w ust. 11 tegoż artykułu, a więc z chwilą dokonania płatności, w części, która została wpłacona (dotyczyło to również usług regulowanych art. 28b ustawy).
W tym miejscu należy podkreślić, że importując usługi, podatnik miał prawo do odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.
Art. 86 ust. 10 pkt 2 Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca; |
Rozliczenie importu usług od 2014 roku
W nowo dodanym art. 19a ustawy o VAT nie zostały wskazane oddzielne przepisy w zakresie rozliczania importu usług, tak jak to miało miejsce do końca 2013 roku.
W związku z powyższym obowiązek podatkowy przy tego typu transakcjach będzie powstawał co do zasady zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, a więc z chwilą wykonania usługi. Przy czym podatnik nie może zapomnieć o sytuacjach, o których mowa w art. 19a ust. 2 oraz ust. 3.
Porady online
Prowadzisz firmę i masz pytania?
Skorzystaj z porad ekspertów Poradnika Przedsiębiorcy
Natomiast zgodnie z ust. 3 usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. I również w tych terminach powstanie obowiązek podatkowy.
Ważne! Faktury dokumentujące import usług często wystawiane są w walucie obcej, wówczas jej prawidłowego przeliczenia dla celów podatku VAT dokonuje się zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 31a ustawy o VAT. Podatnik przelicza wartość z dokumentu na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski (lub Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. |
Co ważne, podatnik nabywający usługę w ramach importu ma prawo do odliczenia podatku VAT, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy. A więc co do zasady zastosowanie mają tutaj przepisy ogólne (art. 86 ust. 10) mówiące o tym, że prawo to powstaje w momencie wykazania obowiązku podatkowego u usługodostawcy. Jednak aby móc zastosować się do zasady ogólnej, przedsiębiorca musi uwzględnić kwotę podatku należnego z tytułu tej transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
