Przepisy regulują stosowanie różnych metod amortyzacji, uzależniając je od rodzaju środka trwałego. Samochody osobowe, należące do grupy 7 Klasyfikacji Środków Trwałych, również podlegają amortyzacji w czasie. Podatnik ma prawo do zastosowania kilku metod, o czym mowa poniżej.
Samochód osobowy - amortyzacja liniowa
Najbardziej powszechną metodę amortyzacji stanowi metoda liniowa. Jest dostępna dla wszystkich przedsiębiorców bez względu na ich status podatkowy. Odbywa się według stałej stawki - 20%, wynikającej z wykazu stawek stanowiącego załącznik ustawy o PIT. Tym sposobem amortyzacja będzie trwała 5 lat.
Ważne! W przypadku samochodów osobowych istnieje ograniczenie co do ujmowania odpisów amortyzacyjnych w kosztach podatkowych. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. |
Samochód osobowy - amortyzacja przyspieszona
W myśl przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 22i ust. 1) podatnicy mają możliwość podane w wykazie stawki podwyższać. Dotyczy to m.in. środków transportu używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej.
Ważne! Przez środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane są w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. |
Ustawodawca nie zdefiniował zwrotu “używanie środka trwałego bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych”. Ocena takiego stanu należy do podatnika.
Stawki amortyzacji przyspieszonej
W odniesieniu do środków transportu (w tym samochodów osobowych) stawkę można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, co odpowiada stawce 28%.
Wystąpienie przesłanek umożliwiających zastosowanie podwyższonej stawki nie oznacza, że podatnik musi z niej skorzystać. Do niego należy decyzja. Od niego również zależy, czy użyje najwyższej wartości (1,4), czy też podwyższy stawkę o niższy współczynnik (np.1,2).
Przykład 1.
Pan X zakupił w październiku 2013 r. samochód osobowy o wartości 15.000 zł. Podstawowa stawka amortyzacji wynosi 20%. Miesięczny odpis amortyzacyjny wyniósł 250 zł (15.000*20%/12). Do końca roku (tj. w okresie od listopada do grudnia) dokonywał odpisów amortyzacyjnych według podstawowej stawki. Natomiast od stycznia do maja 2014 r. samochód był użytkowany bardziej intensywnie. W związku z tym Pan X zastosował podwyższony współczynnik w wysokości 1,4 (w okresie od stycznia do maja). Zatem w tym czasie miesięczny odpis amortyzacyjny wynosił 350 zł (15.000*20%*1,4 /12). W czerwcu Pan X wrócił z powrotem do odpisu na poziomie 250 zł.
Co do zasady wyboru metody amortyzacji dokonuje się tylko raz. Jednakże możliwe jest podwyższenie stawki amoryzacyjnej - w trakcie użytkowania składnika majątku ( i na odwrót).
Porady online
Prowadzisz firmę i masz pytania?
Skorzystaj z porad ekspertów Poradnika Przedsiębiorcy
