Procedura VAT marża w przypadku świadczenia usług turystyki została uregulowana w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z jego regulacjami podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Przy czym przez marżę, należy rozumieć różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
Opodatkowanie marży ma miejsce bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:
- działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
- przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ust. 3).
Wśród przedsiębiorców korzystających z tego typu rozliczenia często pojawiają się wątpliwości - czy w przypadku, gdy na danej usłudze poniesiono stratę (uzyskano ujemną marżę), marżę tę można uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania? Taka sprawa była przedmiotem rozstrzygnięcia wyroku NSA z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 774/12:
“(...) Podatnik świadczący usługi turystyki obowiązany jest rozliczyć się za dany okres w oparciu o osiągnięty w tym okresie wynik ekonomiczny, określony przez prawodawcę mianem "marży". Ustalając tę wielkość na potrzeby rozliczenia winien tym samym wziąć pod uwagę efekt całej swej sprzedaży zrealizowanej w tymże okresie, który w odniesieniu do poszczególnych transakcji może przybrać postać dodatnią jak i ujemną. Ich suma, uwzględniająca zarówno wyniki dodatnie jak i ujemne poszczególnych transakcji, pozwoli dopiero na prawidłowe określenie podstawy opodatkowania sprzedaży usług turystyki realizując w ten sposób podstawowe zasady podatku od wartości dodanej, jakimi są zasady wielofazowości i proporcjonalności, które każą opodatkowywać jedynie zaistniały na danym etapie obrotu przyrost wartości (...)” .
Warto podkreślić, że podobne stanowisko przyjął również NSA w wyroku z 26 sierpnia 2010 r., sygn. akt I FSK 1323/09 czy WSA w Poznaniu w wyroku z 24 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 452/12, wskazując tym samym możliwość uwzględnienia marży ujemnej przy ustalaniu podstawy opodatkowania usług turystycznych. Na uwadze trzeba mieć fakt, że wyroki te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie stanowią ogólnej wykładni prawa.
