Q: Planuję zakup samochodu osobowego używanego z Niemiec od osoby prywatnej i chce go zarejestrować w Polsce. Pojazd będzie wykorzystywany zarówno do użytku firmowego, jak i prywatnego. Jaki udokumentować zakup samochodu z zagranicy od osoby fizycznej? Jakie dane powinna zawierać umowa kupna takiego samochodu? Czy na umowie powinny znaleźć się dane mojej firmy? Chciałbym również zastosować podwyższoną stawkę amortyzacji (40% przez 2,5 roku) - czy jest to możliwe?

Zakup samochodu z zagranicy od osoby fizycznej , podobnie jak przy zakupie krajowym, wymaga sporządzenia odpowiedniej umowy. W sytuacji, gdy zakupiony samochód zostanie przeznaczony na cele działalności i wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy, na dokumencie zakupu powinny znajdować się dane Pana firmy. Minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać umowa potwierdzająca zakup samochodu od osoby fizycznej, to: wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwy i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której umowa dotyczy, datę sporządzenia umowy oraz datę dokonania faktycznego zakupu, jeżeli różni się od daty sporządzenia umowy, przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli jest wymierny w jednostkach naturalnych, podpis obu stron. Jeżeli chodzi o amortyzację, w przypadku aut używanych (co najmniej przez 6 miesięcy przed ich zakupem), które pierwszy raz są wprowadzane do środków trwałych firmy, można zastosować amortyzację podwyższoną, czyli maksymalnie 40%. Należy także pamiętać, że po dokonaniu przemieszczenia samochodu na terytorium Polski w urzędzie celnym składa się uproszczoną deklarację AKC-U/S. Należy ją złożyć nie później niż w ciągu 14 dni i nie później niż w dniu rejestracji samochodu w krajowym urzędzie komunikacji. #polecamy#

Q: Zakupiłam do firmy samochód ciężarowy, a następnie zamortyzowałam go jednorazowo, całość kosztów wprowadzając do KPiR. Obecnie nabyłam naczepę, którą chciałabym ująć jako ulepszenie środka trwałego. W jaki sposób mogę to zrobić?

Ujęcie takiego ulepszenia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów będzie zależało od dwóch czynników - wartości ulepszenia oraz roku podatkowego, w którym ulepszenie środka trwałego zostało dokonane. Zatem, jeśli wartość ulepszenia nie przekracza 10 000 zł netto (w przypadku czynnych podatników VAT), możliwe jest ujęcie takiego wydatku bezpośrednio w księdze przychodów i rozchodów, w kolumnie 13, jako jednorazowego kosztu. Natomiast, jeśli wartość ulepszenia przekracza 10 000 zł netto, należy zwrócić uwagę na to, w jakim roku podatkowym jest ona ujęta w księgach. Co do zasady ulepszenie środka trwałego już zamortyzowanego powinno zostać amortyzowane przy wykorzystaniu tej samej metody, która została wybrana dla środka trwałego . Jednakże jednorazowa amortyzacja środka trwałego stanowi pewien wyjątek - ulepszenie może bowiem zostać zamortyzowane jednorazowo wyłącznie wtedy, gdy jest dokonane w tym samym roku podatkowym, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji. Jednak w kolejnych latach konieczne jest wybranie amortyzacji liniowej lub - jeśli jest to możliwe - degresywnej. #polecamy#

Question 1

Chciałabym obciążyć kontrahenta karą umowną za niedotrzymanie warunków umowy. Czy mogę wystawić notę księgową? Czy akceptacja noty księgowej przez kontrahenta jest konieczna?

Accepted Answer

Notę księgową wykorzystuje się najczęściej w celu udokumentowania zdarzeń, które nie podlegają opodatkowaniu VAT, a mianowicie:

obciążenia dłużnika naliczonymi odsetkami od niezapłaconych zobowiązań;
obciążenia kontrahenta karą umowną za nieterminową realizację umowy;
uznania dłużnika kwotą umorzonego długu;
udokumentowania żądania wypłaty odszkodowania od ubezpieczyciela;
sprostowania pomyłek w wystawionych wcześniej dowodach księgowych;.
przenoszenia kosztów niepodlegających opodatkowaniu na nabywcę, np. opłat skarbowych.

Zasady wystawiania, korygowania lub wzorów not księgowych zazwyczaj określają przepisy firmowe. Nie ma ogólnie obowiązujących przepisów regulujących tę kwestię.[alert-info]Noty księgowe mogą być uznane za dowody księgowe wyłącznie wtedy, gdy zostały sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego i zostały otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi.
W pozostałych przypadkach uznaje się, że aby nota stanowiła dowód księgowy, powinna być dodatkowo potwierdzona wyciągiem bankowym czy też umową (np. w przypadku obciążenia kontrahenta karą umowną).[/alert-info]Notę księgową w praktyce wystawia się w co najmniej dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz otrzymuje odpowiednio kontrahent, a drugi egzemplarz pozostaje w firmie. Sposób przekazania noty księgowej zależy od sprzedawcy - może ona zostać przesłana do kontrahenta zarówno w tradycyjnej papierowej formie, jak i elektronicznie - mailem.

Przepisy podatkowe nie wskazują, że akceptacja noty księgowej jest niezbędna, aby mogła stanowić dowód księgowy. Oznacza to, że w każdym przypadku nie musi zawierać podpisu odbiorcy.

Jeżeli nota księgowa została wystawiona w celu obciążenia kontrahenta karą umowną, wówczas by mogła stanowić dowód księgowy, powinna zostać dodatkowo potwierdzona wyciągiem bankowym lub umową.

Nie jest jednak zabronione wymaganie podpisu odbiorcy noty. Wówczas jeśli nota księgowa została wysłana mailem, można wskazać, iż odbiorca powinien wydrukować kopię noty, podpisać i odesłać pocztą na adres firmy lub skan z podpisem na maila.[alert-info]Nota księgowa to nie to samo co nota korygująca. Nota księgowa stosowana jest w rozrachunkach z kontrahentami, natomiast nota korygująca służy do korygowania określonych pomyłek na otrzymanych fakturach.[/alert-info]

#polecamy#

Question 2

Zdecydowałam się na leasing finansowy samochodu osobowego. Zastanawiam się nad prawidłowością jego rozliczenia w KPiR. Jestem podatnikiem zwolnionym z VAT.

Accepted Answer

Decydując się na leasing finansowy samochodu osobowego, należy pamiętać, że to leasingobiorca jest zobligowany do amortyzowania przedmiotu leasingu. Wartość początkową będzie stanowiła cena zakupu (suma rat kapitałowych) powiększona o ewentualne koszty zakupu poniesione do dnia wprowadzenia samochodu do ewidencji środków trwałych (np. koszty transportu, ubezpieczenia w drodze itd.).

W odniesieniu do metody amortyzacji samochodu osobowego, do wyboru są następujące:

Liniowa metoda amortyzacji

Dla KŚT 741 przewidzianym dla samochodów osobowych wziętych w leasing finansowy, odpowiednią stawką wynikającą z wykazu, jest stawka 20% w skali roku. Stosowanie się do tych regulacji pozwoli na pełne zamortyzowanie w ciągu 5 lat.

Liniowa przyspieszona metoda amortyzacji

Przyspieszona liniowa metoda amortyzacji została uregulowana w art. 22i ustawy o PIT. Ust. 2 pkt 2 tego artykułu odnosi się do środków transportu używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej. Podatnik w okresie tym może podwyższyć podstawową stawkę wynikającą z wykazu przy zastosowaniu współczynnika nie większego niż 1,4. Czyli maksymalna stawka amortyzacyjna może wynieść 28% w skali roku.

Liniowa indywidualna metoda amortyzacji

Podatnik aby mógł zastosować indywidualną metodę amortyzacji musi posiadać samochód używany (przed nabyciem był użytkowany przez okres minimum 6 miesięcy) lub ulepszony (przed jego wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej).

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych minimalny okres amortyzacji ulepszonych lub używanych środków transportu nie może być krótszy niż 30 miesięcy i tym samym stawka amortyzacyjna nie może przekroczyć 40%.

[alert-info]Art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT określa limity w zakresie amortyzacji samochodów osobowych o wartości początkowej powyżej 20.000 euro oraz samochodów osobowych, elektrycznych o wartości początkowej 30.000 euro. Zgodnie z jego treścią nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej powyżej wskazane wartości przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.[/alert-info]

W przypadku, gdy zdecydowała się Pani na leasing finansowy, do kosztów podatkowych może Pani zakwalifikować odpisy amortyzacyjne oraz część odsetkową raty leasingowej.

#polecamy#

Question 3

Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą i jestem płatnikiem VAT. W czerwcu bieżącego roku zakupiłem samochód osobowy, który chcę wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej. Zakup został udokumentowany fakturą z 23% stawką podatku VAT od innego przedsiębiorcy. Samochód był już wcześniej zarejestrowany (posiada tablice rejestracyjne). Czy wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych przed jego przerejestrowaniem jest możliwe?

Accepted Answer

Tak, możliwe jest wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych przed jego przerejestrowaniem. Jest to samochód, który już wcześniej został zarejestrowany przez poprzedniego właściciela, w związku z tym posiada kompletne tablice rejestracyjne, które niejako świadczą o jego kompletności i zdatności do użytku.

Inaczej sytuacja wyglądałaby, gdyby dokonał Pan zakupu fabrycznie nowego pojazdu. Co do zasady aby pojazd mógł być użytkowany konieczne jest jego zarejestrowanie, byłby on więc rejestrowany po raz pierwszy. Oznacza to, że wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych nie mogłoby nastąpić przed jego zarejestrowaniem, gdyż nie spełniałby on jednego z warunku do uznania go za środek trwały - zdatność i kompletność do użytku. Wówczas z wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych należałoby się wstrzymać do momentu dokonania czynności rejestracyjnych.

W opisanym przez Pana problemie, jeżeli koszty rejestracji zostaną poniesione po wprowadzeniu samochodu do ewidencji, wówczas będzie mógł Pan je ująć bezpośrednio w kosztach. Natomiast, gdy koszty rejestracji zostaną poniesione przed wprowadzeniem samochodu do ewidencji, wówczas zwiększą one wartość początkową samochodu. Wówczas wprowadzając samochód do ewidencji środków trwałych na wartość początkową będzie się składać cena zakupu w wartości netto (jeśli jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT) oraz wartość opłaty rejestracyjnej udokumentowanej potwierdzeniem zapłaty. Dodam również, iż wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych podlegają kompletne środki, których przewidywany okres użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej będzie dłuższy niż 1 rok.

#polecamy#

Question 4

Zamierzam wprowadzić do ewidencji środków trwałych samochód osobowy o wartości początkowej 12.000 zł. Czy w odniesieniu do tego pojazdu, po wprowadzeniu go do ewidencji środków trwałych, może być zastosowana amortyzacja jednorazowa?

Accepted Answer

Co do zasady amortyzacja jednorazowa oraz sposoby jej zastosowania zostały opisane w art. 22k ust. 7-13 ustawy o PIT. Zgodnie z ust. 7 preferencyjną metodę amortyzacji, można zastosować w ramach pomocy de minimis do środków trwałych zaliczanych do grupy 3-8 KŚT za wyjątkiem samochodów osobowych, w przypadku wartości powyżej 10 tys. zł.

Amortyzacja jednorazowa jest również stosowana w odniesieniu do tzw. nisko cennych składników majątku (w tym również samochodów), o wartości poniżej 10 tys. zł. W sytuacji jednak, gdy wartość początkowa pojazdu wynosi powyżej 10 tys. zł zgodnie z przepisami podatkowymi nie może zostać zastosowana amortyzacja jednorazowa.

Zatem posiadany przez Pana samochód osobowy powinien zostać poddany amortyzacji w czasie, z zastosowaniem amortyzacji liniowej, zgodnie z którą w KPIR ujmowane są comiesięczne odpisy amortyzacyjnym według stawki zgodnej z Klasyfikacją Środków Trwałych, czyli 20% w skali roku. Oznacza to, że samochód amortyzowany będzie przez okres 5 lat.

Jednak, w przypadku gdy samochód przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych był użytkowany przez okres min. 6 miesięcy, wówczas zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT może zastosować Pan indywidualną metodę amortyzacji ze stawką w wysokości 40% w skali roku. Oznacza to, że samochód zamortyzowany zostanie w ciągu 2,5 roku, czyli dwa razy szybciej niż przy zastosowaniu metody liniowej i stawki 20%.

Wartość odpisów amortyzacyjnych należy ewidencjonować w kolumnie 13. PKPiR - Pozostałe wydatki.

#polecamy#

Question 5

Otrzymałem fakturę od kontrahenta unijnego. Ma ona naliczone 15% VAT. Jak zaksięgować fakturę za usługę unijnego kontrahenta? Zaznaczam, że dotyczy ona wykonanej usługi.

Accepted Answer

Jeżeli dokonuje Pan transakcji wewnątrz unijnych, musi dokonać Pan rejestracji jako podatnik VAT-UE. Obowiązek ten dotyczy zarówno czynnych płatników VAT, jak i zwolnionych z tego obowiązku.

Jeżeli transakcja dotyczyła zakupu usług, czynność tą określa się wewnątrzwspólnotowym nabyciem usług (import usług art. 28b).

Odpowiadając na pytanie: jak zaksięgować fakturę za usługę unijnego kontrahenta, należy wskazać poniższe kroki:

wartość z faktury zakupu przeliczyć na złote po kursie średnim NBP (co do zasady będzie to kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury) a następnie zaksięgować do KPiR,
opodatkować transakcję odpowiednią stawką krajową VAT. Zazwyczaj jest to 23% (jednak nie zawsze!); kwotę podatku VAT należy wykazać w rejestrze sprzedaży VAT.
jeżeli podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT (zakup służy czynnościom opodatkowanym), wykazuje go również w rejestrze zakupu VAT.

Ponadto pod fakturę zakupu, należy podpiąć wydruk kursów średnich NBP, których użyto do przeliczeń razem z potwierdzeniem numerów VAT UE z systemu VIES.

Co ważne, importu usług nie wykazuje się w informacji podsumowującej VAT UE.

#polecamy#

Question 6

Prowadzę mikrofirmę. Od stycznia 2018 roku jestem zobligowany do generowania plików JPK. Co zawiera JPK_VAT? O czym informuje urząd przesłany przeze mnie plik JPK_VAT?

Accepted Answer

Pytanie, co zawiera JPK i o czym informuje urzędników, jest jednym z częstszych problemów przedsiębiorców. Otóż na podstawie dostarczonych informacji w formie pliku JPK, urząd może kontrolować, czy nie dochodzi do przestępstw podatkowych, czy dokumenty zostały wykazane zgodnie z prawidłowym momentem powstania obowiązku podatkowego oraz czy podatnik należycie wywiązuje się z podatkowych obowiązków.

Poza obligatoryjnym wysyłaniem pliku JPK_VAT od stycznia 2018 roku, mikroprzedsiębiorcy na żądanie urzędów od lipca 2018 roku mają obowiązek generować dodatkowe pliki takie jak: JPK_PKPiR/JPK_EWP (w zależności od wybranej formy opodatkowania) oraz JPK_FA i JPK_WB. Ten ostatni podatnik generuje na swoim rachunku bankowym.

Co zawiera JPK_VAT?

W pliku JPK_VAT, przekazywanym obowiązkowo co miesiąc organom kontrolnym w formie pliku xml, zawarte są szczegółowe informacje o wszystkich dokonanych transakcjach zakupu i sprzedaży przez czynnych podatników VAT, które zawarte są w rejestrze zakupu i sprzedaży VAT. Informacje zawarte w JPK_VAT to:

kwoty transakcji poszerzone o szczegółowe dane dotyczące kontrahentów, dane produktów i usług, a także dokładne terminy wystawiania/otrzymywania dokumentów, daty zakupów/sprzedaży, przedmiot i cel transakcji, stawki podatku - 0%, 5%, 8%, 23%, zwolnienie z opodatkowania;
szczegółowe informacje o transakcjach wewnątrzwspólnotowych, imporcie, eksporcie, dzięki którym urząd może na bieżąco weryfikować poprawność wykazywania i rozliczania zawieranych transakcji zagranicznych przez podatników;
informacje o odwrotnym obciążeniu;
dane o powstaniu obowiązku podatkowego (czyli czy sprzedaż jest wykazywana w okresie, w którym powstaje obowiązek podatkowy).

#zobacztez#

JPK_PKPIR oraz JPK_EWP - co zawiera?

JPK_PKPIR dotyczy przedsiębiorców, którzy prowadzą księgę przychodów i rozchodów, stosując w tym celu programy komputerowe. W pliku wykażą oni m.in.:

wartość poniesionych kosztów,
wartość osiągniętego dochodu,
wartość spisu z natury na początek oraz koniec roku,
informacje dotyczące poszczególnych wierszy podatkowej księgi przychodów i rozchodów takich jak: liczba porządkowa, data zdarzenia, numer dokumentu księgowego, dane kontrahenta, przychód i wydatki.

JPK_EWP natomiast dotyczy przedsiębiorców, którzy rozliczają się na podstawie ewidencji przychodów (ryczałtu). Plik ten w takim przypadku zawiera uszczegółowione informacje z tej ewidencji.

JPK_PKPIR/JPK_EWP przekazywane jest na żądanie organów podatkowych, można je przekazywać w formie elektronicznej za pośrednictwem przenośnych nośników danych, np. płyty CD.

Jednolity Plik Kontrolny - czyli co zawiera JPK_FA?

JPK_FA to plik przekazywany na żądanie organów za pośrednictwem nośników danych, w którym ujmowane są wszystkie faktury sprzedaży. Plik kontrolny wyróżnia następujące kategorie faktur ujmowanych w elektronicznym pliku: zwykłe faktury (VAT), faktury korygujące (KOREKTY), faktury zaliczkowe (ZAL) oraz pozostałe faktury (POZ).

Na podstawie pliku urząd zyska możliwość skontrolowania informacji związanych z:

wystawionym dokumentem (numer dokumentu, data wystawienia, dane kontrahentów),
towarem (nazwa sprzedawanego towaru/usługi, ilość dostarczonych produktów, cena jednostkowa netto, stawka i kwota podatku, cena jednostkowa brutto, wartość netto produktów objętych transakcją).

Dodatkowo organ podatkowy może zweryfikować datę faktycznej sprzedaży oraz poprawność ujęcia faktury w deklaracji VAT. #polecamy#

#banner-1514#

Question 7

Planuję zakup samochodu osobowego używanego z Niemiec od osoby prywatnej i chce go zarejestrować w Polsce. Pojazd będzie wykorzystywany zarówno do użytku firmowego, jak i prywatnego. Jaki udokumentować zakup samochodu z zagranicy od osoby fizycznej? Jakie dane powinna zawierać umowa kupna takiego samochodu? Czy na umowie powinny znaleźć się dane mojej firmy? Chciałbym również zastosować podwyższoną stawkę amortyzacji (40% przez 2,5 roku) - czy jest to możliwe?

Accepted Answer

Zakup samochodu z zagranicy od osoby fizycznej, podobnie jak przy zakupie krajowym, wymaga sporządzenia odpowiedniej umowy. W sytuacji, gdy zakupiony samochód zostanie przeznaczony na cele działalności i wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy, na dokumencie zakupu powinny znajdować się dane Pana firmy.

Minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać umowa potwierdzająca zakup samochodu od osoby fizycznej, to:

wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwy i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której umowa dotyczy,
datę sporządzenia umowy oraz datę dokonania faktycznego zakupu, jeżeli różni się od daty sporządzenia umowy,
przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli jest wymierny w jednostkach naturalnych,
podpis obu stron.

Jeżeli chodzi o amortyzację, w przypadku aut używanych (co najmniej przez 6 miesięcy przed ich zakupem), które pierwszy raz są wprowadzane do środków trwałych firmy, można zastosować amortyzację podwyższoną, czyli maksymalnie 40%.

Należy także pamiętać, że po dokonaniu przemieszczenia samochodu na terytorium Polski w urzędzie celnym składa się uproszczoną deklarację AKC-U/S. Należy ją złożyć nie później niż w ciągu 14 dni i nie później niż w dniu rejestracji samochodu w krajowym urzędzie komunikacji.

#polecamy#

Question 8

Ze środków firmowych nastąpił zakup obiektywu do aparatu, którego koszt netto przewyższa 10 000 zł. Czy powinienem go wprowadzić do ewidencji środków trwałych i amortyzować, czy mogę fakturę wrzucić bezpośrednio w koszty?

Accepted Answer

Jak wskazują przepisy ustawy o podatku dochodowym, środkami trwałymi są składniki stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, bądź leasingu.

Sposób ujęcia zakupu obiektywu do aparatu o wartości przekraczającej 10 000 zł (netto w przypadku czynnych podatników VAT), gdy przewiduje Pan, że będzie go użytkował przez okres dłuższy niż rok, może zostać uzależniony od tego, czy będzie on służył jako część ruchoma do kilku sprzętów jednocześnie, czy będzie trwale związany z jednym.

W pierwszej sytuacji (część wymienna do kilku sprzętów) należałoby zakup obiektywu do aparatu ująć jako środek trwały. Natomiast jeżeli obiektyw będzie służył jako część konkretnego aparatu, wówczas należałoby taki zakup potraktować jako ulepszenie środka trwałego. Ulepszenie oznacza zwiększenie wartości środka trwałego, gdzie tym samym powiększeniu ulegnie kwota jego amortyzacji.

#polecamy#

Question 9

Zakupiłam do firmy samochód ciężarowy, a następnie zamortyzowałam go jednorazowo, całość kosztów wprowadzając do KPiR. Obecnie nabyłam naczepę, którą chciałabym ująć jako ulepszenie środka trwałego. W jaki sposób mogę to zrobić?

Accepted Answer

Ujęcie takiego ulepszenia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów będzie zależało od dwóch czynników - wartości ulepszenia oraz roku podatkowego, w którym ulepszenie środka trwałego zostało dokonane.

Zatem, jeśli wartość ulepszenia nie przekracza 10 000 zł netto (w przypadku czynnych podatników VAT), możliwe jest ujęcie takiego wydatku bezpośrednio w księdze przychodów i rozchodów, w kolumnie 13, jako jednorazowego kosztu.

Natomiast, jeśli wartość ulepszenia przekracza 10 000 zł netto, należy zwrócić uwagę na to, w jakim roku podatkowym jest ona ujęta w księgach. Co do zasady ulepszenie środka trwałego już zamortyzowanego powinno zostać amortyzowane przy wykorzystaniu tej samej metody, która została wybrana dla środka trwałego. Jednakże jednorazowa amortyzacja środka trwałego stanowi pewien wyjątek - ulepszenie może bowiem zostać zamortyzowane jednorazowo wyłącznie wtedy, gdy jest dokonane w tym samym roku podatkowym, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji. Jednak w kolejnych latach konieczne jest wybranie amortyzacji liniowej lub - jeśli jest to możliwe - degresywnej.

#polecamy#

Question 10

Czy faktura wystawiona na oboje małżonków daje prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego, w przypadku gdy działalność gospodarczą prowadzi wyłącznie jeden z nich?

Accepted Answer

Nawet w sytuacji, gdy zakup odbywa się do majątku wspólnego małżonków, ten z nich, który prowadzi działalność gospodarczą, zachowuje pełne prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego VAT.

Możliwość odliczenia podatku VAT

Na wstępie zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl natomiast art. 86 ust. 2 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika. W rezultacie jeżeli zakup dotyczy towarów lub usług wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, podatnik może dokonać odliczenia całego VAT naliczonego. Natomiast zgodnie z treścią art. 106e ust. 1 pkt 3 oraz pkt 4 ustawy VAT faktura powinna zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług.

W kontekście powyższego pojawia się po stronie podatników wątpliwość, czy posiadają oni prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury, która jest wystawiona na małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej. W rezultacie przed przystąpieniem do dalszych rozważań warto zastanowić się, w jaki sposób skonstruowana jest wspólnota małżeńska.

Faktura wystawiona na oboje małżonków

W świetle art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Oznacza to, że każdy z nich jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku na zasadach współwłasności łącznej (określanej też jako bezudziałowa). Jak wynika z treści art. 34 Kodeksu w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Problem najczęściej dotyczy nabycia nieruchomości z przeznaczeniem na działalność gospodarczą, gdzie zarówno w treści aktu notarialnego i odpowiednio na fakturze znajdują się dane obojga małżonków.

#zobacztez#

W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że nabycie składników rzeczowych do majątku wspólnego z zamiarem wykorzystywania ich do prowadzenia działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, nie może pozbawić tegoż małżonka prawa do odliczenia podatku naliczonego. W okolicznościach gdy podatnikiem VAT czynnym jest wyłącznie jeden małżonek, a nabyta rzecz ma służyć działalności opodatkowanej i jej zakup jest potwierdzony fakturą, zostają spełnione wszystkie wymogi odliczenia, o których mowa w art. 86 ustawy VAT. Okoliczność, że faktura jest wystawiona na oboje małżonków, pozostaje tu bez znaczenia.

Potwierdzenie powyższej tezy odnajdziemy w licznych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6.02.2018 r. (0115-KDIT1-2.4012.939.2017.1.RS) wskazał, że: (…) w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro nabyte prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz ustanowienie służebności drogowej są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz - jak wskazał - służą czynnością opodatkowanym, to z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 86 ust. 1ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje mu prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. nabycie, o ile nie zachodzą wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy. Powyższe prawo przysługuje pomimo, że na fakturach tych oprócz danych Wnioskodawcy znajdują się również dane jego małżonki a majątek ten stanowi majątek wspólny małżonków.

Podobne tezy może odnaleźć w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 19.11.2014 r., sygn. IPTPP4/443-653/14-2/OS, czy też w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 3.06.2016 r., sygn. ITPP1/4512-221/15/RH.

Przyjęcie stanowiska, w którym faktura wystawiona na imię obojga małżonków skutkuje odmową prawa do odliczenia podatku naliczonego z tejże faktury, prowadziłoby do sytuacji, w której podatnik prowadzący działalność gospodarczą, gdy jego małżonek działalności gospodarczej nie prowadzi, nigdy nie mógłby skorzystać z uprawnienia do obniżenia podatku należnego o naliczony, każdy dokonywany przez takiego podatnika zakup dokonywany jest bowiem w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc wystawienie faktury tylko na podatnika dokonującego zakupu należałoby uznać za wystawienie niezgodnie z rzeczywistością. W tej sytuacji podatnik zamierzający podjąć działalność gospodarczą, będąc w związku małżeńskim z wszelkimi jego konsekwencjami, również majątkowymi, musiałby albo dokonać zniesienia wspólności ustawowej małżeńskiej, albo się rozwieść (tak orzekł NSA w wyroku z 5 czerwca 2002 r., I SA/Wr 2761/99).

Podsumowując powyższe rozważania, należy wyraźnie zaznaczyć, że faktura wystawiona na oboje małżonków pozwala na odliczenia całego podatku naliczonego przez tego, który prowadzi działalność gospodarczą i wykorzystywaną nieruchomość będzie wykorzystywał do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Przykład 1.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą planuje zakupić nieruchomość, która będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, że pozostaje we wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno akt notarialny, jak i faktura zostaną wystawione na imiona obojga małżonków. Okoliczność ta nie pozbawia czynnego podatnika VAT prawa do odliczenia całego podatku naliczonego w związku z poniesionym wydatkiem.

#polecamy#

Question 11

Noszę się z zamiarem zakupu wózka widłowego od mojego sąsiada, który aktualnie ma zawieszoną działalność gospodarczą. Wspomniany wózek jest wprowadzony do jego ewidencji środków trwałych. Czy mój kontrahent może mi go sprzedać i wystawić fakturę?

Accepted Answer

Przez okres zawieszenia przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać z niej bieżących przychodów, co wynika z art. 25 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Jednak w okresie tym ma on prawo do zbywania własnych środków trwałych i wyposażenia (art. 25 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

W sytuacji, gdy Pani kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT to sprzedaż środka trwałego w trakcie zawieszenia działalności co do zasady powinien udokumentować fakturą.

#polecamy#

Question 12

, a jeśli tak to jaka kwota jest wartością graniczną?

Accepted Answer

Ustawa Prawo przedsiębiorców z dnia 6 marca 2018 r. roku jasno mówi o tym, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą powinno nastąpić za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest drugi przedsiębiorca oraz
jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 zł. Transakcje w walutach obcych przeliczane są na złote według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Oznacza to, że gdy wartość transakcji nie przekracza równowartości 15.000 zł, przedsiębiorcy mogą regulować między sobą należności w formie gotówkowej.

#polecamy#

Question 13

Czy podatnicy ograniczeni są jakimś terminem na wystawienie korekty faktury?

Accepted Answer

Choć żaden przepis nie wyjaśnia tego zagadnienia w sposób jednoznaczny, przyjmuje się, że faktura korygująca powinna zostać wystawiona przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wystawienie korekty faktury - uzasadnienie

Na wstępie zaznaczyć należy, że wszelkie kwestie związane z samą czynnością wystawiania korekt do faktury reguluje ustawa o podatku od towarów i usług. W myśl art. 106j ustawy VAT podatnik zobligowany jest wystawić fakturę korygującą w przypadku, gdy:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu,
udzielono opustów i obniżek cen,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zaistnienie choćby jednego z powyższych zdarzeń skutkuje koniecznością skorygowania pierwotnie wystawionej faktury. Istotą faktur korygujących VAT jest korekta faktur pierwotnych. Konsekwencją wystawienia faktury korygującej jest dokonanie zmiany rozliczenia podatku należnego. Żaden przepis ustawy VAT nie wskazuje, w jakim czasie należy dokonać korekty. Jedynie w art. 112 ustawy możemy odnaleźć informację, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Natomiast sama kwestia przedawnienia zobowiązań, w tym zobowiązań z podatku od towarów i usług, uregulowana jest w Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Wystawienie korekty faktury według organów podatkowych

W świetle zaprezentowanych przepisów wydaje się, że poprawnym działaniem jest korygowanie faktur do czasu upływu pięcioletniego okresu przedawnienia. Przyjęcie takiego modelu jest prawidłowe i znajduje potwierdzenie w pismach wydawanych przez organy podatkowe.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 stycznia 2008 r., nr 1401/PV-II/4407/14-15/07/PP/MC/PV-IV, podał, że: Zatem dokonywanie przez podatnika wszelkich zmian dotyczących rozliczeń podatku od towarów i usług może nastąpić do momentu, w którym nie ulega przedawnieniu zobowiązanie podatkowe za dany okres rozliczeniowy. Przepisy nie zakreślają terminu do wystawienia faktury korygującej w przypadku zawyżenia stawki podatku VAT, ale dokonanie korekty faktur pierwotnych wystawionych kontrahentom w latach 1999-2001 r. będzie dotyczyło zobowiązań podatkowych, które już wygasły, a zatem mimo, iż ustawodawca nie zakreślił terminu do dokonywania wyżej wymienionych korekt to jednak ze względu na wygaśnięcie tych zobowiązań przedmiotowe korekty nie mogą być dokonane.

Faktura korygująca służy do udokumentowania korekty dostawy towarów i usług i związanego z tą dostawą podatku należnego. Zatem korekta faktury powinna być dokonana przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności.

Ten sam organ w interpretacji z 8 września 2010 r., nr IPPP1-443-604/10-4/PR, wskazał, że: Dopuszczenie możliwości korygowania faktur wystawionych sześć lub więcej lat wstecz pozbawia organ podatkowy możliwości skontrolowania, czy korekty faktur są zasadne, a co za tym idzie, czy kwoty wykazane w deklaracjach są prawidłowe.

Reasumując, dokonywanie przez podatnika wszelkich zmian dotyczących rozliczeń podatku od towarów i usług może nastąpić do momentu, w którym nie ulega przedawnieniu zobowiązanie podatkowe za dany okres rozliczeniowy. Chociaż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zakreślają terminu do wystawienia faktury korygującej w przypadku zawyżenia stawki podatku VAT, to jednak nie mogą być dokonane korekty faktur dokumentujących zdarzenia dotyczące wygasłych przez przedawnienie zobowiązań podatkowych.

Identyczne stanowisko prezentują sądy administracyjne. W wyroku WSA w Warszawie z 9 sierpnia 2011 r., III SA/Wa 3312/10, sąd stwierdził, że dokonywanie przez podatnika wszelkich zmian dotyczących rozliczeń podatku VAT może nastąpić do momentu, w którym nie ulega przedawnieniu zobowiązanie podatkowe za dany okres rozliczeniowy.

Jak już zostało wskazane, korekta faktury ma wpływ na kwotę podatku należnego. W rezultacie, jeżeli dopuścić możliwość nieograniczonego w czasie korygowania ich treści, mielibyśmy do czynienia ze zmianą zobowiązania podatkowego, które już nie istnieje. W konsekwencji stanowisko, zgodnie z którym korektę faktury można wystawić w okresie nieprzekraczającym terminu przedawnienia zobowiązania, należy uznać za zgodnie z przepisami.

Przykład 1.

Podatnik wystawił fakturę 15 lutego 2012 r. Dopiero w 2018 r. zorientował się, że omyłkowo podał błędną stawkę VAT dla sprzedaży towaru. Podatnik nie ma jednak możliwości wystawienia faktury korygującej, bowiem zobowiązanie podatkowe w podatku VAT uległo przedawnieniu 31 grudnia 2017 r.

#polecamy#

Question 14

Dokonuję sprzedaży towarów, które korzystają z obniżonej stawki. Czy w związku z tym powinnam na fakturze umieszczać ich symbol PKWiU?

Accepted Answer

Nie ma potrzeby zamieszczania na fakturze symbolu PKWiU w przypadku sprzedaży towarów, do których stosuje się stawkę obniżoną.

Symbol PKWiU służy głównie celom statystycznym, kontrolowaniu obrotu towarów na polskim rynku, a także określaniu produktów objętych na przykład konkretnymi preferencjami podatkowymi. Co ważne przedsiębiorcy nie muszą zamieszczać tego symbolu na fakturach.

Przepisy w sposób szczegółowy określają jakie dane powinna zawierać faktura, i tak na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy o VAT faktura powinna posiadać następujące elementy:

datę jej wystawienia
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy
numer, za którego pomocą podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (ewentualnie numer, za którego pomocą podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL – w przypadku WDT i świadczenia usług, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca)
numer, za którego pomocą nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (lub ewentualnie numer z właściwym dwuliterowym kodem, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim – w przypadku WDT i świadczenia usług, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca)
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto)
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto)
stawkę podatku
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku
kwotę należności ogółem.

Jak widać, wśród wskazanych powyżej elementów symbol PKWiU nie został wymieniony. Dlatego też należy uznać, że w przypadku sprzedaży towarów i usług opodatkowanych stawkami niższymi niż 23% nie ma obowiązku podawania na fakturze podstawy tego obniżenia czy symbolu PKWIU.

Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi 21 września 2015 r., sygn. IPTPP1/4512-417/15-2/MSu:

(…) Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku wpisywania PKWiU na wystawianych fakturach za wykonanie usługi zamieszczenia reklamy/ogłoszenia/artykułu sponsorowanego/insertu do gazety.
W świetle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż faktury dokumentujące dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług winny zawierać elementy wymienione w art. 106e ustawy lub § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. Powyższe przepisy nie przewidują obowiązku ujmowania symbolu PKWiU towaru lub usługi w fakturach (…).
Obowiązek ten dotyczy jedynie sprzedaży zwolnionej. Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy należy wskazać:

przepis ustawy albo aktu wykonawczego, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku
przepis dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług
inną podstawę prawną wskazującą na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia.

Warto dodać, iż wystawiając fakturę pomimo braku obowiązku, można umieścić na niej symbol PKWiU, przepisy nie sprzeciwiają się bowiem umieszczaniu na fakturze dodatkowych adnotacji.

#polecamy#

Question 15

Czy wydatki na internet domowy  można uznać za koszt podatkowy i umieścić w KPiR?

Accepted Answer

Jeżeli internet wykorzystywany jest do prowadzonej działalności gospodarczej i spełnia ogólne kryteria kosztu podatkowego, to wydatki na internet domowy mogą zostać ujęte w rozliczeniu podatkowym i wpisane do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Uzasadnienie

Podstawową kwestią wymagającą ustalenia jest określenie, czy korzystanie przez danego podatnika z sieci ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. W celu odpowiedzi na tak postawione pytanie należy odnieść się do ogólnej definicji kosztów, wskazanej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Dodatkowo w doktrynie podkreśla się wielokrotnie, że kosztami są zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. W świetle powyższego można sformułować kilka warunków podstawowych, które muszą zaistnieć, aby można było mówić o kosztach podatkowych. Konkretny wydatek musi:

pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy PIT,
być właściwie udokumentowany.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy, należy zaznaczyć, że w sytuacji gdy podatnik jest w stanie udowodnić, że domowy internet jest w całości wykorzystywany do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, może cały poniesiony wydatek zaliczyć do kosztów podatkowych. W takiej sytuacji przedsiębiorca wpisuje koszt abonamentu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 13 „Pozostałe koszty”.

W tym miejscu trzeba jednak wskazać, że w praktyce podatnikowi będzie bardzo trudno udowodnić, że domowy internet służy wyłącznie celom firmowym i nie jest wykorzystywany w życiu prywatnym. W rezultacie zalecanym rozwiązaniem jest ustalenie odpowiedniej proporcji pozwalającej na określenie i rozgraniczenie celów prywatnych oraz firmowych.

Problem polega jednak na tym, że żaden przepis ustawy nie wyjaśnia, w jaki sposób podatnik może taką proporcję określić. Z drugiej strony organy podatkowe przedstawiają bardzo rygorystyczne stanowisko, zgodnie z którym jeśli abonament na korzystanie z internetu nie pozwala wyodrębnić, jaka część opłaty dotyczy prowadzonej w mieszkaniu działalności, a jaka prywatnych celów podatnika, to zapłacona kwota w ogóle nie może być uznana za koszt. Niejednokrotnie zostało podkreślone, że ciężar rzetelnego podziału wydatków dotyczących zużycia energii elektrycznej, internetu oraz telefonu stacjonarnego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej i części wykorzystywanej dla potrzeb osobistych domowników spoczywa zawsze na podatniku (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 04.11.2011 r. nr ILPP2/443-1162/11-3/Akr).

Przykład 1.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w swoim mieszkaniu. Ponosi wydatki na sieć, jednak nie potrafi określić, w jakiej części wykorzystuje internet do celów firmowych. W konsekwencji nie może zaliczyć wydatków na abonament internetowy do kosztów podatkowych.

Co do zasady fiskus odrzuca możliwość ustalenia proporcji w oparciu o kryterium powierzchni mieszkania wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej. Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 25.06.2012 r., IBPBI/1/415-379/12/ZK: Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu użytkowania sieci Internet, zaznaczyć należy, iż gdyby stosowna umowa dot. użytkowania tej sieci została zawarta w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to co do zasady poniesione z tego tytułu wydatki mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności. Zważywszy jednak, iż ze złożonego wniosku nie wynika, iż umowa spełniająca ww. warunki została zawarta, jak również, iż Wnioskodawczyni wskazała, że wydatki z tego tytułu zamierza rozliczać w stosownej proporcji do powierzchni mieszkania, wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, nie sposób uznać, iż wydatki te mogą stanowić koszt podatkowy.

Przykład 2.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w swoim mieszkaniu o powierzchni 100 m2. Wykorzystuje do tego w całości jeden pokój o powierzchni 30 m2. W rezultacie do rozliczania wydatków na internet przyjął proporcję 30% w stosunku do kosztu abonamentu. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych taki sposób wydzielenia kosztu jest nieprawidłowy.

W tych okolicznościach wydaje się, że najlepszym rozwiązaniem będzie ustalenie, ile godzin w miesiącu podatnik rzeczywiście wykorzystuje internet do prowadzenia działalności gospodarczej, a przez ile godzin jest użytkowany prywatnie.

Przykład 3.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w swoim mieszkaniu. Ponosi również wydatki na internet domowy. Zgodnie z prowadzoną przez niego ewidencją wykorzystywał internet do celów firmowych przez 120 godzin w miesiącu. W zakresie potrzeb prywatnych korzystał z internetu przez 240 godzin. Oznacza to, że podatnik może zastosować proporcję 30% (120/360 x 100%).

Podsumowując powyższe, prawidłowo wydzielone oraz udokumentowane wydatki na internet domowy mogą zostać wpisane do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Trzeba jednak pamiętać, że ciężar dowodowy za każdym razem spoczywa na podatniku.

#polecamy#

Zdaniem eksperta

Akceptacja noty księgowej wysłanej mailem - czy jest obowiązkowa?

Leasing finansowy a jego prawidłowe ujęcie w KPiR u nievatowca

Wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych a rejestracja

Amortyzacja jednorazowa - czy stosujemy ją dla samochodu osobowego?

Jak zaksięgować fakturę za usługę unijnego kontrahenta?

Co zawiera JPK i jakie informacje dostarcza urzędnikom?

Zakup samochodu z zagranicy od osoby fizycznej

Zakup obiektywu do aparatu w kosztach firmowych

Ulepszenie środka trwałego a wybór metody amortyzacji

Faktura wystawiona na oboje małżonków a prawo do odliczenia podatku

Sprzedaż środka trwałego w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej

Limit na rozliczenie gotówkowe należności - ile wynosi?

Wystawienie korekty faktury - jaki jest termin wystawienia korekty?

Obniżona stawka a symbol PKWiU na fakturze

Wydatki na internet domowy jako koszt podatkowy w KPiR

Artykuły

Wzory