0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Zmiany w ustawie o cudzoziemcach, które weszły w życie 29 stycznia 2022 roku

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Ustawa z dnia 17 grudnia 2021 roku o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 roku poz. 91) wprowadziła szereg zmian w ustawie o cudzoziemcach. Zmiany w ustawie o cudzoziemcach, weszły w życie 29 stycznia 2022 roku. Sprawdź, co się zmieniło.

Zmiany w ustawie o cudzoziemcach w zakresie warunków wydania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę

Zgodnie z ustawą nowelizującą art. 114 ust. 1 pkt 2) został uchylony, co oznacza, że warunkiem udzielenia zezwolenia nie będzie już posiadanie przez cudzoziemca zapewnionego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spośród wymogów usunięto także obowiązek posiadania źródła stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na utrzymaniu cudzoziemca.

Ustawę uzupełniono o regułę, że wymóg obowiązku posiadania ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony, jeżeli cudzoziemiec będzie posiadał ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w związku z wykonywaniem pracy stanowiącej podstawę ubiegania się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

Z kolei wymóg dotyczący odpowiedniej wysokości miesięcznego wynagrodzenia uważa się za spełniony również wówczas, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium RP jest wykonywanie pracy na rzecz więcej niż 1 podmiotu powierzającego wykonywanie pracy i suma wynagrodzeń wskazanych w załącznikach do wniosku o udzielenie zezwolenia nie jest niższa niż wysokość wynagrodzenia wymagana zgodnie z art. 114 ustawy o cudzoziemcach.

Ponadto zmianom uległa także regulacja dotycząca warunków uzyskania zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji. Zezwolenie takie udziela się, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji oraz spełnione są łącznie warunki określone w ustawie o cudzoziemcach. Jednym z warunków jest, by roczne wynagrodzenie brutto wynikające z miesięcznego lub rocznego wynagrodzenia, wskazane w umowie, nie było niższe niż równowartość 150% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Dotychczas odnoszono tę wartość do wartości przeciętnego wynagrodzenia w roku poprzedzającym zawarcie umowy.

Obecnie z przepisów wynika, że wartość wynagrodzenia należy porównać z przeciętnym wynagrodzeniem w roku poprzedzającym złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji.

Brak wymogu odnowienia lub zmiany decyzji o zezwoleniu na pobyt czasowy i pracę

Istotna zmiana została także wprowadzona w zakresie dotyczącym obowiązku uzyskania nowego zezwolenia lub zmiany zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. W ramach nowelizacji dodano 2 nowe sytuacje, w przypadku zaistnienia których nie trzeba podejmować powyższych kroków:

  • zmiana nazwy stanowiska, na jakim cudzoziemiec wykonuje pracę, przy jednoczesnym zachowaniu zakresu jego obowiązków;
  • zwiększenie wymiaru czasu pracy przy jednoczesnym proporcjonalnym zwiększeniu wynagrodzenia.

Łączenie z rodziną i małoletni

Zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną zgodnie z ustawą o cudzoziemcach udziela się cudzoziemcowi, jeżeli spełnia łącznie warunki określone w ustawie, w tym m.in. przybywa na terytorium RP lub przebywa na tym terytorium w celu połączenia się z rodziną i jest członkiem rodziny cudzoziemca zamieszkującego na terytorium RP.

Za członka rodziny uważa się natomiast:

  • osobę pozostającą z cudzoziemcem w uznawanym przez prawo RP związku małżeńskim;
  • małoletnie dziecko cudzoziemca i osoby pozostającej z nim w uznawanym przez prawo RP związku małżeńskim, w tym także dziecko przysposobione;
  • małoletnie dziecko cudzoziemca, w tym także dziecko przysposobione, pozostające na jego utrzymaniu, nad którym cudzoziemiec sprawuje faktycznie władzę rodzicielską;
  • małoletnie dziecko osoby pozostającej w związku małżeńskim z cudzoziemcem, w tym także dziecko przysposobione, pozostające na jej utrzymaniu, nad którym sprawuje ona faktycznie władzę rodzicielską.

Nowelizacja wprowadziła zasadę, że za małoletnie dzieci, uznaje się osoby, które były małoletnie w dniu złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną.

Zmianie uległa także regulacja dotycząca małoletnich uchodźców i ich członków rodziny. Za członka rodziny cudzoziemca, któremu nadano status uchodźcy lub udzielono ochrony uzupełniającej, uważa się także jego wstępnego w linii prostej lub osobę pełnoletnią odpowiedzialną za małoletniego zgodnie z prawem obowiązującym w RP, jeżeli cudzoziemiec:

  • jest osobą małoletnią przebywającą na terytorium RP bez opieki, lub
  • w dniu złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej był osobą małoletnią przebywającą na terytorium RP bez opieki albo pozostawioną następnie bez opieki, która później osiągnęła pełnoletność, a wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną został złożony przed upływem 6 miesięcy od dnia uzyskania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej.

Zmiany w ustawie o cudzoziemcach - terminy załatwiania spraw związanych z cudzoziemcami

Nowelizacja wprowadziła do ustawy o cudzoziemcach przepisy określające terminy załatwiania spraw.

Decyzję w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy wydaje się w terminie 60 dni.

Termin ten biegnie od dnia, w którym nastąpiło ostatnie z następujących zdarzeń:

  • cudzoziemiec złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy osobiście lub nastąpiło jego osobiste stawiennictwo w urzędzie wojewódzkim po złożeniu tego wniosku, chyba że wobec cudzoziemca nie stosuje się wymogu osobistego stawiennictwa, lub
  • cudzoziemiec złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, który nie zawiera braków formalnych lub zostały one uzupełnione, lub
  • cudzoziemiec przedłożył dokumenty, o których mowa w art. 106 ust. 2 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach, lub wyznaczony przez wojewodę termin, o którym mowa w art. 106 ust. 2a ustawy o cudzoziemcach, upłynął bezskutecznie.

W przypadku postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy termin wydania decyzji biegnie od dnia, w którym nastąpiło ostatnie z następujących zdarzeń:

  • jednostka przyjmująca złożyła wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, który nie zawiera braków formalnych lub zostały one uzupełnione, lub
  • jednostka przyjmująca przedłożyła dokumenty, o których mowa w art. 106a ust. 2 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach lub wyznaczony przez wojewodę termin, o którym mowa w art. 106a ust. 3 ustawy o cudzoziemcach, upłynął bezskutecznie.

Postępowanie odwoławcze w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy kończy się w terminie 90 dni.

W przypadku gdy odwołanie nie spełnia wymogów przewidzianych przepisami prawa, termin biegnie od dnia uzupełnienia braków.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów