Zniszczenie towarów nie jest zasadniczo uznawane za okoliczność zmieniającą prawo do odliczenia VAT. A więc, jeśli przeznaczeniem zniszczonych towarów była działalność opodatkowana oraz został odliczony podatek naliczony przy ich nabyciu, nie występuje konieczność dokonania korekty.
Ubytki towarów - niedobory
Niedobory towarów mieszczą się w granicach norm ubytków naturalnych, aczkolwiek normy te są czasami przekraczane i wtedy uznaje się je za niedobory nadzwyczajne, wśród których wyróżniamy:
- niedobory zawinione – ich powstanie wiąże się z niedopełnieniem obowiązków przez osobę, która jest materialnie odpowiedzialna za powierzone mienie,
- niedobory niezawinione, które powstają z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych (mogą to być zdarzenia losowe np. powódź, pożar, kradzież lub przyczyny naturalne, które związane są z uszkodzeniem towarów podczas transportu, bądź nieodpowiednimi warunkami przechowywania, na które osoba materialnie odpowiedzialna nie ma wpływu).
Oba wyżej przedstawione podziały, czyli niedobory towarów zawinione, jak i niezawinione nie stanowią dostawy towarów ani świadczenia usług, a więc nie podlegają opodatkowaniu VAT.
Korekta podatku naliczonego
Podatnicy mają jednak wątpliwości odnośnie ewentualnej korekty podatku naliczonego przy zakupie towarów, których niedobór stwierdzono. Wątpliwości powstają z powodu braku regulacji ustawowych w tym zakresie. Żaden z przepisów ustawy o VAT nie wymienia utraty towarów jako powodu dokonania korekty podatku naliczonego. Na mocy art. 185 ust. 2 dyrektywy w sprawie VAT, ustawodawca ma na względzie możliwość ustanowienia określonych regulacji, aczkolwiek polska ustawa o VAT nie wprowadza w tej sprawie żadnych szczególnych zasad.
Przez wzgląd na fakt, iż ustawodawca w żadnym z przepisów ustawy nie nakłada obowiązku korygowania naliczonego VAT w przypadku utraty towaru, można uznać, że obowiązek taki nie występuje. Jednakże organy podatkowe mają odmienne zdanie na ten temat. Za przykład może posłużyć tutaj wyrok Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 stycznia 2011r. (sygn. akt I SA/Po 842/10), w którym SA orzekł, iż podatnik powinien dokonać odpowiedniej korekty podatku, w przypadku, gdy stwierdzone niedobory towaru zostaną uznane za zawinione. W takiej sytuacji, towary nie są wykorzystane do działalności gospodarczej, a więc zmianie uległ ich charakter, a co za tym idzie - nie przysługuje prawo do potrącenia podatku naliczonego.
Podsumowując, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, w przypadku niedoborów niezawinionych obowiązek sporządzenia korekty nie występuje, natomiast przy niedoborach zawinionych uznano, że korekty należy dokonać. Ważne jest więc, aby przy stwierdzeniu niedoboru podatnik zgromadził jak najwięcej dokumentów świadczących o tym, że nie miał on wpływu na jego powstanie.
