Praktyki absolwenckie kojarzone są niejednokrotnie z parzeniem kawy i kserowaniem dokumentacji firmowej. W rzeczywistości wcale nie musi tak być. Praktyka absolwencka to dla wchodzącego na rynek pracy dobra metoda na zdobycie pierwszych doświadczeń, a dla pracodawcy – możliwość wyszkolenia pracownika, być może dla własnej firmy. Szczególnie, że ani zatrudniający, ani praktykanci nie są pozostawieni sami sobie – istnieją bowiem specjalne przepisy regulujące taką formę zatrudniania.
Praktyka absolwencka - przepisy
Podstawowe informacje dotyczące praktyki absolwenckiej zostały zgromadzone w Ustawie o praktykach absolwenckich z 17 lipca 2009 r. Przepisy te są podstawą do ustalenia zasad zatrudnienia w ramach praktyk, tylko w niewielkim stopniu odnosząc się do innych przepisów z zakresu prawa pracy.
Art. 4 Ustawy o praktykach absolwenckich Do praktyki nie mają zastosowania przepisy prawa pracy, z wyjątkiem art. 183a–183e, art. 129 § 1, art. 131 § 1, art. 132 § 1, art. 133 § 1, art. 134 i art. 1517 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.3). |
Kto może skorzystać z praktyki absolwenckiej?
Jak wskazuje art. 2 ustawy, na praktykę absolwencką przyjmować może każda osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna, nieposiadająca osobowości prawnej. Natomiast aby zostać praktykantem, trzeba spełnić dwa warunki – ukończyć przynajmniej szkołę gimnazjalną oraz nie przekroczyć 30 roku życia. Co ważne, osoby legitymujące się świadectwem ukończenia zagranicznej szkoły także mogą zostać praktykantami, pod warunkiem, że poziom takiej szkoły odpowiada poziomowi polskiego gimnazjum.
Co ważne, mimo iż praktyka najczęściej kojarzy się z bezpłatnym zatrudnieniem, niekoniecznie musi tak być. Jak wskazano w art. 3 ustawy, praktyka absolwencka może odbywać się bezpłatnie lub odpłatnie. Warunkiem jest, aby wynagrodzenie za praktykę nie było wyższe niż dwukrotność ustalonego w odrębnych przepisach minimalnego wynagrodzenia za pracę.
To, czy praktyka absolwencka będzie się odbywała odpłatnie, czy też nieodpłatnie, uzależnione jest od ustaleń zawartych w umowie.
Umowa praktyki absolwenckiej
Tak jak przy standardowym zatrudnieniu zawierana jest umowa o pracę, tak przy praktyce absolwenckiej także konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy. Dokument zawierany pomiędzy praktykantem a jednostką przyjmującą na praktykę powinien – zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy – zawierać informacje na temat:
- rodzaju pracy, w ramach której praktykant ma uzyskać doświadczenie i nabyć umiejętności praktyczne,
- okresu odbywania praktyki,
- tygodniowego wymiaru czasu pracy w ramach praktyki,
- wysokości wynagrodzenia, jeśli praktyka ma być odbywana odpłatnie.
W zależności od tego, czy praktyka odbywa się bezpłatnie, czy też za wynagrodzeniem, inna będzie możliwość rozwiązania umowy. W pierwszym przypadku można to zrobić - pisemnie – w każdym czasie, w drugim – z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia (art.5 ust. 6 ustawy).
Umowa praktyki absolwenckiej może zostać zawarta najwyżej na czas 3 miesięcy. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby strony zawarły kolejną taką umowę, oczywiście także pod warunkiem, że nie przekroczy ona czasu maksymalnego.
Rozpoczynając praktykę absolwencką, przyjmujący musi pamiętać o tym, że jest zobowiązany do zapewnienia swojemu praktykantowi bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, a także środków ochrony indywidualnej,
Porady online
Prowadzisz firmę i masz pytania?
Skorzystaj z porad ekspertów Poradnika Przedsiębiorcy
Zaświadczenie o odbyciu praktyki absolwenckiej
Jak wskazano na początku, praktyka absolwencka to dla praktykanta przede wszystkim szansa na zdobycie doświadczenia i praktycznych umiejętności w pracy zawodowej. Taki cel podkreśla nawet sama ustawa - w art. 1 ust. 2 ustawy. Dlatego też dla praktykanta niezwykle istotne jest odpowiednie udokumentowanie odbytych praktyk, tak aby móc poprzeć się nimi w kolejnych etapach poszukiwania pracy.
Podmiot przyjmujący na praktykę ma obowiązek wystawienia swojemu praktykantowi zaświadczenia o odbyciu praktyki, wraz z opisem umiejętności, które nabył w tym okresie. Praktykant w celu uzyskania takiego dokumentu powinien złożyć odpowiedni wniosek, jak wskazano w art. 7 ustawy.
Art. 7 Ustawy o praktykach absolwenckich Podmiot przyjmujący na praktykę, na wniosek praktykanta, jest obowiązany wystawić na piśmie zaświadczenie o rodzaju wykonywanej pracy i umiejętnościach nabytych w czasie odbywania praktyki. |
Jak zatem widać, praktyki absolwenckie mogą stanowić dobry start do dalszej kariery zawodowej. Choć często demonizowane, szczególnie ze względu na swój najczęściej bezpłatny charakter, nie powinny być pomijane przez osoby wkraczające na rynek pracy.
