0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Sprzedaż towaru na rzecz zagranicznego kontrahenta w Polsce

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

W przeważającej większości przypadków sprzedaż towaru na rzecz zagranicznego kontrahenta stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która korzysta z zerowej stawki VAT. Może się jednocześnie zdarzyć taka sytuacja, gdy następuje sprzedaż towaru na rzecz zagranicznego kontrahenta na terenie Polski. W związku z tym warto zastanowić się, w jaki sposób należy kwalifikować tego rodzaju czynność na gruncie podatku VAT.

Kiedy mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów?

Jak wskazaliśmy na wstępie, sprzedaż towarów na rzecz przedsiębiorcy z innego kraju UE intuicyjnie kojarzy się z WDT. 

Zauważmy jednak, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Aby zatem można było mówić o WDT, muszą łącznie wystąpić następujące elementy:

  • dochodzi do przeniesienia rozporządzania towarem jak właściciel;
  • nabywcą jest inny przedsiębiorca z kraju UE;
  • dochodzi do wywozu towaru z terytorium kraju do innego kraju UE.

Dopiero kumulatywne spełnienie wszystkich ww. przesłanek daje prawo do zakwalifikowania danej czynności jako WDT, a w dalszej kolejności prawo do zastosowania 0-procentowej stawki podatku VAT.

Przypomnijmy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT w przypadku dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych miejscem opodatkowania dostawy jest kraj rozpoczęcia wysyłki, czyli w tym wypadku będzie to Polska. Jak zaznaczyliśmy, istnieje tutaj możliwość zastosowania stawki zerowej dla WDT zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy VAT

Jeżeli w wykonaniu dostawy towarów na rzecz kontrahenta z innego kraju UE nie dochodzi do wywozu towaru poza granice Polski, to taka czynność nie może być kwalifikowana jako WDT.

Sprzedaż towaru na rzecz zagranicznego kontrahenta jako dostawa na terytorium kraju

W sytuacji, gdy sprzedawane towary nie opuszczają granic Polski, do ustalenia miejsca ich opodatkowania należy zastosować regułę określoną w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem miejscem dostawy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

To oznacza, że przedsiębiorca z Polski dokonujący sprzedaży towarów na rzecz kontrahenta z UE dokonuje w takim wypadku odpłatnej dostawy na terytorium kraju.

W konsekwencji nie jest w takim przypadku możliwe zastosowanie zerowej stawki VAT dla WDT.

Jak czytamy w interpretacji Dyrektora KIS z 13 maja 2019 roku (nr 0112-KDIL1-3.4012.81.2019.2.KS), dokonana dostawa towarów (akumulatorów w postaci półproduktów) na rzecz zagranicznego kontrahenta, które w momencie dostawy będą znajdowały się na terytorium kraju (Polski) i nie będą wysyłane ani transportowane, będzie podlegać opodatkowaniu na terytorium RP. Sprzedaż na terytorium kraju akumulatorów w postaci półproduktów będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaną podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych jako lokalna dostawa towarów w Polsce, z zastosowaniem właściwej stawki podatku 

W tym miejscu warto też podkreślić, że nie zmieni sytuacji podatkowej okoliczność podania przez kontrahenta z UE zagranicznego numeru VAT. Posłużenie się zagranicznym VAT UE nie zmienia klasyfikacji czynności. Jeżeli nie dochodzi do wywozu towaru poza granice kraju, to mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów na terytorium RP, a nie z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Jak słusznie zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 10 czerwca 2020 roku (nr 0114-KDIP1-2.4012.64.2020.3.RM), o tym, czy daną transakcję należy uznać za tzw. dostawę krajową, czy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, nie może decydować wola stron, które w nich uczestniczą, w tym numer identyfikacji podatkowej, jakim się posługują. 

O tym, czy dana transakcja jest transakcją wewnątrzwspólnotową, decydują okoliczności faktyczne, w jakich realizowana jest dana transakcja. Z powołanych przepisów prawa jednoznacznie wynika, że w przypadku, gdy w wyniku dostawy dokonanej na rzecz konkretnego nabywcy towar zostanie wywieziony z Polski na terytorium innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej, wówczas dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. 

Przykład 1.

Przedsiębiorca prowadzi firmę w Polsce i zajmuje się handlem towarów z dostarczanych z kraju i przewiezionych z terytorium Unii Europejskiej. Czy dostawa towarów na rzecz kontrahenta z UE na terenie Polski, który podaje swój zagraniczny VAT UE, daje prawo do zastosowania zerowej stawki VAT?

Podatnik z Polski sprzedał na terytorium kraju towar na rzecz kontrahenta z Niemiec, który podał swój niemiecki VAT UE. W wyniku dokonanej dostawy nie doszło do wywozu towaru za granicę. W konsekwencji, mimo że nabywca podał zagraniczny numer VAT UE, nie mamy w tym przypadku do czynienia z WDT. Jest to odpłatna dostawa na terytorium kraju podlegająca opodatkowaniu stawką krajową. Nie jest możliwe w takim przypadku zastosowanie zerowej stawki VAT.

Na marginesie dodajmy, że jeżeli w powyższym przykładzie podatnik z Niemiec – po zakupie towaru – dokona jego transportu z Polski do Niemiec, to będzie on zobowiązany do rozpoznania nietransakcyjnego WDT w Polsce. 

Sprzedaż towaru na rzecz zagranicznego kontrahenta w Polsce stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, która podlega opodatkowaniu w RP według stawki właściwej dla danego towaru.

Sprzedaż towaru przez zagranicznego kontrahenta na rzecz polskiego podatnika

Omawiając przedstawione zagadnienie, warto także zwrócić uwagę na sytuację odwrotną, tzn. przypadek, gdy zagraniczny kontrahent – niezarejestrowany w RP ani nieposiadający siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – sprzedaje towar na rzecz polskiego przedsiębiorcy.

W takim przypadku dojdzie do odwrotnego obciążenia po stronie polskiego podatnika zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT. To polski nabywca towarów ma w takim wypadku obowiązek rozliczenia podatku należnego od zawartej transakcji.

Powyższe potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora KIS z 7 maja 2018 roku (nr 0114-KDIP1-2.4012.130.2018.1.KT), w której czytamy, że w sytuacji, w której polski podatnik nabędzie w Polsce towar od dostawcy, który jest podatnikiem nieposiadającym siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju i który nie jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT – to zgodnie z ww. art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy na nabywcy będzie spoczywał obowiązek rozliczenia (opodatkowania) w Polsce opisanej dostawy towaru dokonanej przez podmiot zagraniczny. 

Podstawę opodatkowania transakcji nabycia towarów od zagranicznego dostawcy należy ustalić, opierając się na danych wynikających z wystawionej przez dostawcę faktury faktycznie dokumentującej tę sprzedaż. 

W sytuacji odwrotnej, tzn. gdy polski nabywca kupuje na terenie RP towar od zagranicznego kontrahenta niezarejestrowanego w RP, zastosowanie ma zasada odwrotnego obciążenia, zgodnie z którą kupujący rozlicza w RP podatek należny. Warto podkreślić, że kwota podatku należnego stanowi jednocześnie kwotę podatku naliczonego do odliczenia.

Podsumowując powyższe, należy zaznaczyć, że brak fizycznego wywozu towaru w ramach dokonanej dostawy dyskwalifikuje czynność jako WDT. To powoduje, że nawet jeżeli zagraniczny kontrahent poda swój numer VAT UE, dostawę towarów niewysyłanych i nietransportowanych należy uznać za odpłatną dostawę na terytorium kraju.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów