Question 1

Jestem czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzę działalność opodatkowaną podatkiem liniowym, wykonując jedynie czynności opodatkowane. Oprócz tego posiadam trzy mieszkania, które stanowią mój prywatny majątek, dlatego też chce wynajmować je poza prowadzoną przeze mnie działalnością. Mieszkania te planuje wynajmować osobom prywatnym, a uzyskany z tego przychód chcę opodatkować ryczałtem ewidencjonowanym. Czy prywatny najem mieszkania wpłynie na prawo do odliczenia podatku VAT?

Accepted Answer

Jednym z podstawowych praw podatników VAT jest możliwość odliczenia podatku naliczonego, czyli od dokonanych zakupów. Jednak prawo to jest ograniczone. Oprócz czynności opodatkowanych VAT występują bowiem również te zwolnione z tego podatku. Do czynności zwolnionych z VAT zaliczany jest wynajem nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe.

Ważne!

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Innymi słowy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje wyłącznie od nabytych towarów i usług, które służą działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym podatnik może odliczyć jedynie ten podatek VAT, który został naliczony przy zakupach towarów i usług służących wyłącznie czynnościom opodatkowanym. Należy również mieć na względzie, że na potrzeby podatku dochodowego prywatny najem mieszkania może stanowić oddzielne źródło przychodów. Natomiast jeśli chodzi o podatek VAT, to takie wyodrębnienie nie występuje. Oznacza to, że jeśli podatnik dokonuje najmu prywatnego nawet będąc osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, to automatycznie staje się podatnikiem VAT. W takiej sytuacji (na potrzeby podatku VAT) podatnik prowadzi działalność nie tylko w ramach swojej firmy, lecz także z racji prowadzenia najmu prywatnego.

Ważne!

Zgodnie z przepisami, jeśli podatnik wykonuje czynności, od których przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku VAT, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo mu nie przysługuje, to zobowiązany jest do odrębnego określania kwot podatku VAT naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego.

W związku z tym jeśli podatnik prowadzi działalność gospodarczą, wykonując czynności opodatkowane, jednocześnie prowadząc prywatny najem mieszkania, to powinien dzielić ponoszone koszty na te, które dotyczą prowadzonej działalności gospodarczej i na te, które dotyczą najmu prywatnego. W tym przypadku prowadzona działalność pozwala bowiem na odliczanie podatku VAT od wydatków firmowych. Natomiast prywatny najem mieszkania takiego prawa nie daje.

Jeśli zaś podatnik ponosi koszty, których nie da się bezpośrednio przyporządkować do czynności zwolnionych bądź opodatkowanych, to należy zastosować proporcję. Oznacza to, że kwotę podatku należnego pomniejsza się o taką część kwoty podatku naliczonego, którą proporcjonalnie można przypisać czynnościom dającym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Od powyższej reguły występuje jeden wyjątek. Mówi o nim art. 90 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Mianowicie przy ustalaniu proporcji nie uwzględnia się obrotu z tytułu transakcji w zakresie nieruchomości oraz transakcji finansowych, jeśli miały one charakter pomocniczy. Przy czym prywatny najem mieszkania niewątpliwie jest usługą związaną z nieruchomościami, jednak nie jest zaliczany do usług pomocniczych.

Dlatego też podatnik, który decyduje się na prywatny najem mieszkania, działa dwojako:

ze względu na fakt, że czynności te spełniają definicję działalności gospodarczej, działa jako podatnik VAT,
z drugiej zaś strony usługi przez niego świadczone nie stanowią usług pomocniczych.

Mając więc na uwadze fakt, że prywatny najem mieszkania należy do czynności zwolnionych z VAT, przy czym podatnik prowadzi również działalność opodatkowaną VAT, to koszty związane z obiema działalnościami należy rozliczać, uwzględniając wspomnianą powyżej proporcję.

#polecamy#

Question 2

Mój ojciec z uwagi na zły stan zdrowia zakończył prowadzenie działalności gospodarczej i przekazał mi towary handlowe, które mu pozostały na stanie. Czy wartość tych towarów może stanowić koszt w mojej działalności? W jakiej kolumnie księgi je ująć?

Accepted Answer

Towary handlowe otrzymane przez Pana w sposób nieodpłatny (w drodze darowizny) nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Towary handlowe powinny być wpisane do Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów w kolumnie 17 Uwagi (kolumna 16 wg starego wzoru).

Kosztami uzyskania przychodów są koszty ponoszone przez podatników w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wyjątkiem są koszty wymienione jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT).

Jak widać, jednym z warunków zaliczenia dokonywanych przez podatnika wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest ich poniesienie. Dlatego podatnik, który w związku z wykonywaną działalnością otrzymał towary handlowe nieodpłatnie, nie ma możliwości uwzględnienia jego wartości w kosztach podatkowych.

Stanowisko takie potwierdzają organy podatkowe. W interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2009 r. nr ILPB1/415-862/08-4/AA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że:

(...) skoro nabycie towarów handlowych nastąpiło nieodpłatnie, tj. zostały przejęte po przedsiębiorstwie zmarłej żony, to wartość tych towarów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (…).

Oznacza to, że nie może Pan otrzymanych towarów potraktować jako koszt i ująć w kolumnie 10 PKPiR.

Z uwagi na brak możliwości zewidencjonowania wartości towarów otrzymanych w drodze darowizny (nieodpłatnie) – towary handlowe zostały wpisane dla celów informacyjnych w kolumnie 17 Uwagi (PKPiR według nowego wzoru) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, na podstawie umowy darowizny, z której wynika ilość/liczba, cena jednostkowa towarów i ich wartość.

Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w piśmie nr IPTPB1/415-306/14-3/KSU, z 7 sierpnia 2014 r., w którym czytamy:

(…) Zgodnie z punktem 10 powołanego objaśnień, stanowiącym załącznik nr 1 do ww. rozporządzenia, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. W związku z tym, że Wnioskodawca nie poniósł wydatków na zakup towarów handlowych, to wartość tych towarów handlowych nie może więc zostać ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 10.

Jednakże stwierdzić należy, że przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, nie muszą być w księdze ujmowane. Zgodnie z objaśnieniami do księgi jedynym miejscem, gdzie fakultatywnie można księgować otrzymane w drodze darowizny towary handlowe jest kolumna 16 („Uwagi”). Poza tą kolumną towary otrzymane nieodpłatnie nie powinny być w księdze ewidencjonowane, jako niemające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

(…) Wartość otrzymanych w drodze darowizny towarów handlowych Wnioskodawca ma możliwość zaewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyłącznie w kolumnie 16 „Uwagi”. (…)

Warto dodać, że otrzymane w drodze darowizny, niesprzedane na koniec roku podatkowego, towary handlowe w remanencie końcowym i wartość tego remanentu powinno się wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przypomnieć jednak należy, iż skoro nabycie towarów handlowych nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie), wartość tych towarów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Pomimo zatem ciążącego na podatniku obowiązku ujęcia ww. towarów w remanencie sporządzonym na koniec roku podatkowego, ich wartość wynikająca z wyceny nie może być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stanowisko takie potwierdzają również organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, z 27 stycznia 2015 r., sygn. ITPB1/415-1132/14/WM w której możemy przeczytać:

(…) skoro nabycie towarów handlowych nastąpiło nieodpłatnie, wartość ich nie może być zaliczona dawcę do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pomimo zatem ciążącego na Panu obowiązku ujęcia nabytych nieodpłatnie, a niesprzedanych towarów w remanencie sporządzonym na koniec roku podatkowego, ich wartość wynikająca z wyceny, nie może być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (…).

#polecamy#

Question 3

Prowadzę działalność gospodarczą w domu. Mam przeznaczony do tego jeden pokój. Czytałem, że do kosztów uzyskania przychodu można zaliczać zakup środków czystości. Czy w moim przypadku również jest to możliwe?

Accepted Answer

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu bądź utrzymania jego źródła, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Nie znajdują się jednak w nim wydatki na zakup środków czystości. Uwzględnione koszty muszą być związane z działalnością. Nie można tutaj zaliczać kosztów, które są ponoszone na cele prywatne przedsiębiorcy.

Na rzecz działalności przeznaczone jest jedno pomieszczenie, dlatego też do kosztów firmowych zaliczyć można wydatki poniesione na utrzymanie w czystości danego pomieszczenia. Nie można zaliczać w tym przypadku kosztów związanych z utrzymaniem czystości przykładowo w toalecie czy w kuchni, ponieważ nie zostały one wyłączone z użytkowania prywatnego.

#polecamy#

Question 4

Przeczytałam, że aktualnie wystawienie faktury proforma może skutkować powstaniem obowiązku podatkowego, jeśli dane na fakturze proforma są tożsame z danymi na zwykłej fakturze (nazwa dokumentu nie ma znaczenia). Czy to prawda?

Accepted Answer

Na początku roku kwestia faktur proforma faktycznie była niejasna i można było sądzić, że urzędy skarbowe będą je traktować na równi z fakturą.

Jednak w kwietniu Ministerstwo Finansów wydało oświadczenie, w którym jasno określono, że faktura proforma nie jest dokumentem księgowym, tylko - tak jak do tej pory - stanowi ofertę handlową. Pod względem wystawiania proform nic się więc nie zmienia. Jej wystawienie nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego, i co za tym idzie - odbiorca dokumentu nadal nie jest upoważniony do rozliczania podatku VAT od zakupu na podstawie proformy.

#polecamy#

Question 5

Jeden z kontrahentów zawsze po przesłanym zamówieniu wysyła mi fakturę pro forma. Pracownik przez pomyłkę odliczył z niej podatek VAT. Kwoty zgadzają się z fakturą ostateczną. Różnica dotyczy wyłącznie dat. Czy otrzymana faktura pro forma uprawnia do odliczenia podatku VAT?

Accepted Answer

Faktura pro forma nie uprawnia do odliczenia VAT. Jest ona jedynie wewnętrznym dokumentem rozliczeniowym podatnika, na podstawie którego kontrahent dokonuje zapłaty. Nie wywiera ona natomiast żadnych skutków w sferze rozliczeń podatkowych, co powoduje, że nie można odliczyć z niej podatku VAT.

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gdy kwota VAT naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty VAT należnego, powstała nadwyżka obniża podatek należny za następne okresy rozliczeniowe lub podlega zwrotowi na rachunek bankowy.

Podstawowym dokumentem umożliwiającym odliczenie jest w większości przypadków faktura. Szczegółowe zasady wystawiania faktur odnaleźć można w ustawie o VAT.

Dokument o nazwie faktura pro forma w obrocie handlowym pełni jedynie rolę oferty handlowej. W zasadzie jest ona wystawiana przed zawarciem transakcji towarowej i przysyłana przez dostawcę razem z ofertą lub potwierdzeniem przyjęcia zamówienia do wykonania.

Faktura pro forma nie stanowi żadnego dowodu potwierdzającego dokonanie transakcji handlowej (nabycia lub dostawy towarów i usług), nie jest także dokumentem księgowym. Jej wystawienie nie rodzi bowiem skutków w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, a jej posiadanie nie uprawnia nabywcy do odliczenia podatku naliczonego w niej zawartego. Dla rozliczeń prawno-podatkowych pozostaje dokumentem obojętnym.

W konsekwencji faktura pro forma nie jest dokumentem z którego możemy odliczyć podatek VAT. Takie stanowisko prezentują również organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 lipca 2011 r. sygn. ITPP1/443-596/11/BK, gdzie możemy przeczytać:

(…) faktura pro forma nie jest dokumentem przewidzianym w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do ustawy wywierającym jakiekolwiek skutki podatkowe.

Należy zauważyć, iż faktura z adnotacją pro forma choćby zawierała wszystkie elementy faktury VAT, jednak nie jest ona wystawiona jako dowód wykonania transakcji handlowej, lecz przed jej wykonaniem i przesłana przez dostawcę czy też przez świadczącego usługę najczęściej razem z ofertą lub potwierdzeniem przyjęcia zamówienia do wykonania.

W związku z powyższym Spółka nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury pro forma otrzymanej od kontrahenta z uwagi na fakt, iż nie stanowi ona dokumentu rodzącego jakiekolwiek skutki podatkowe i dającego prawo do odliczenia podatku z niej wynikającego (…).

Podobne stanowisko zaprezentował Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieruszowie, w interpretacji indywidualnej sygn. US-III/443-3/07 z 6 czerwca 2007 r., gdzie możemy przeczytać:

(…) 1. Według słownika wyrazów obcych autor Władysław Kopaliński, pro forma łac. oznacza dla pozoru, prowizoryczny, tymczasowy.

2. Leksykon biznesu autor J. Penc , faktura pro forma to faktura fikcyjna. Wprawdzie zawiera wszystkie elementy faktury handlowej, jest jednak wystawiona nie jako dowód wykonania transakcji handlowej, lecz przed jej zawarciem i przesyłana przez dostawcę razem z ofertą lub potwierdzeniem przyjęcia zamówienia do wykonania, ewentualnie przedkładana w ślad za towarami wysyłanymi na prośbę na sprzedaż konsygnacyjną.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, która nie odnosi się do faktur pro forma, jak również posiłkując się słownikową definicją znaczenia dokumentu faktura pro forma, należy stwierdzić, że przedmiotowa faktura z adnotacją pro forma nie ma charakteru faktury handlowej, a zatem nie rodzi żadnych skutków podatkowych zarówno po stronie wystawcy jak i nabywcy, tym samym podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tej faktury. W rozumieniu przepisów prawa, faktura taka może jedynie stanowić dowód zastępczy do czasu otrzymania właściwej faktury VAT (…).

#polecamy#

Question 6

Prowadzę firmę budowlaną, mam problem z ustaleniem, kiedy należy uznać, iż usługa budowlana została wykonana. Czy powinienem wziąć pod uwagę moment podpisania protokołu czy też zakończenia prac? W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy VAT w firmie budowlanej?

Accepted Answer

Jeszcze nie tak dawno obowiązek podatkowy VAT w firmie budowlanej powstawałby w momencie podpisania protokołu i odbioru prac przez zamawiającego. Jednak obecnie stanowisko organów podatkowych w tej kwestii jest inne.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Natomiast jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, a w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy VAT w firmie budowlanej powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty (art. 19a ust. 8 ustawy o VAT).

W praktyce oznacza to, że obowiązek podatkowy od sprzedaży powstaje w dniu dostawy towaru lub wykonania usługi. Jeżeli sprzedawca przed tym dniem otrzymał zaliczkę, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania zaliczki, w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Jednak zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT obowiązek podatkowyz tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano - montażowych powstaje z chwilą wystawienia faktury, jeżeli tego rodzaju usługi są świadczone na rzecz innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jednak wskazane uregulowania nie dotyczą usług budowlanych i budowlano-montażowych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zastosowanie znajdują wówczas zasady ogólne, czyli obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania omawianych usług.

Co niezwykle istotne, powiązanie momentu powstania obowiązku podatkowego z datą sporządzenia faktury ma jednak zastosowanie pod warunkiem, że faktura zostanie wystawiona terminowo.

Jeżeli podatnik nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4 u.p.t.u., a jeżeli go nie określono – z chwilą upływu terminu płatności. Przy świadczeniu usług budowlanych lub budowlano - montażowych faktura powinna być wystawiona nie później niż 30 dnia od dnia wykonania usługi. Jednocześnie faktura za tego rodzaju usługi nie może być wystawiona wcześniej niż 30 dnia przed ich wykonaniem lub otrzymaniem przed wykonaniem usługi całości lub części zapłaty.

Jak wskazują organy podatkowe, moment wykonania robót budowlanych nie może być identyfikowany z datą protokołu zdawczo - odbiorczego, a jedynie z momentem faktycznego wykonania usług, czyli fizycznym zakończeniem prac. Stanowisko takie zaprezentował Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 1 kwietnia 2016 r., sygn. PT3.8101.41.2015.AEW.2016.AMT.141 gdzie możemy przeczytać:

(…)datę wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej należy przyjąć datę faktycznego wykonania usługi, tj. dzień, w którym – w związku z wykonaniem określonej umową usługi lub jej części (jeżeli usługa jest przyjmowana częściowo) doszło do faktycznego zakończenia prac lub ich części – wykonawca zgłasza je do odbioru (w opinii wykonawcy usługi lub ich część są gotowe do ich przyjęcia przez nabywcę usługi). W przypadku zatem, gdy usługa jest oddawana w całości, za moment wykonania tej usługi należy uznać moment faktycznego jej wykonania, tj. dzień, w którym wykonawca w związku z wykonaniem całości określonej umową usługi zgłosił ją nabywcy do odbioru. Gdy usługa będzie natomiast przyjmowana częściowo – tj. umowa będzie przewidywała cykliczne zapłaty po wykonaniu części usługi budowlanej lub budowlano-montażowej, za moment wykonania części usługi należy wskazać moment, w którym wykonawca faktycznie wykonał część określonej umową usługi (doszło do faktycznego zakończenia części prac) i zgłosił ją nabywcy do odbioru (art. 19a ust. 2 ustawy o VAT).

Podobne stanowisko zaprezentował dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 marca 2014 r., sygn. IPPP1/443-24/14-2/AS, w której wskazuje:

Forma, sposób i rodzaj dokumentu potwierdzającego wykonanie robót budowlanych, co do zasady, powinny być określone w umowie łączącej strony. W branży budowlanej przyjętą przez strony praktyką jest podpisywanie protokołów zdawczo - odbiorczych, potwierdzających wykonanie całości lub części prac przez wykonawcę. Z protokołu wynika zazwyczaj, kto i jakie prace wykonał, kiedy zostały wykonane oraz kiedy zostały przyjęte przez drugą stronę. Protokół zdawczo - odbiorczy potwierdza odbiór wykonanych prac, a nie określa momentu wykonania usługi (…).

W mojej opinii stanowisko takie jest nieprawidłowe. Moim zdaniem za dzień wykonania usługi (częściowego wykonania usługi) należy uznać dzień potwierdzenia przez zamawiającego wykonania robót tj. dzień podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego.

Dopiero z chwilą potwierdzenia wykonania prac w umówionej formie (poprzez podpisanie protokołu zdawczo -odbiorczego przez strony umowy) można twierdzić, że usługa została wykonana. Potwierdzenie wykonania prac stanowi sfinalizowanie usługi budowlanej (lub jej części), bez którego nie jest możliwe korzystanie z usługi przez zamawiającego ani żądanie od niego zapłaty wynagrodzenia.

W dniu potwierdzenia wykonania prac (tj. w dniu podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego) następuje definitywne zakończenie wykonywania usługi. Przed odbiorem świadczący usługi budowlane nie ma pewności, czy roboty zostaną odebrane przez zamawiającego i tym samym uznane za wykonane. Przy robotach budowlanych niezwykle często dochodzi do sytuacji, w której przy odbiorze odbierający wskazuje wykonawcy niezbędne poprawki i tym samym nie można uznać prac za wykonane w momencie zgłoszenia do odbioru.

#polecamy#

Question 7

Zarejestrowałam już swoją działalność, ale rozpoczynam ją dopiero za miesiąc. Czy w związku z tym mogę wcześniej dokonać zakupu telefonu o wartości mniejszej niż 3 500 zł oraz komputera o wartości wyższej niż 3 500 zł?

Accepted Answer

Wydatki poniesioneprzed rozpoczęciem działalności gospodarczej związane z zakładaniem oraz rozpoczęciem działalności można zaliczyć do kosztów prowadzenia tej działalności.

Jeśli na fakturze są tylko Pani dane personalne, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT. W celu odliczenia VAT-u na fakturze muszą znajdować się dane takie jak:

określenie rodzaju dokumentu oraz numeru jednoznacznie go definiującego,
nazwy oraz adresy stron zdarzenia gospodarczego,
opis operacji,
kwota netto oraz brutto,
data wystawienia dokumentu.

Jeśli zakup został udokumentowany paragonem, odliczenie podatku VAT na jego podstawie jest możliwe, gdy wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej dotyczyły:

zakupu materiałów, środków czystości lub BHP oraz materiałów biurowych zakupionych w jednostkach handlu detalicznego,
opłaty za przejazd autostradą,
wydatków na zakup paliw i olejów poniesionych za granicą.

W innym przypadku należy postarać się o wystawienie faktury do paragonu. Wówczas na podstawie wystawionej faktury należy wprowadzić wydatek do kosztów uzyskania przychodów i odliczyć podatek VAT.

Wyjątek stanowi zakup towarów handlowych. Towary handlowe zakupione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie mogą zostać wprowadzone bezpośrednio do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W takim wypadku na dzień rozpoczęcia działalności należy dokonać spisu z natury, który obejmuje wszystkie zakupione wcześniej towary handlowe i materiały.

Amortyzacji podlegają środki:

trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika,
nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok,
wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeśli wartość zakupionych przedmiotów nie jest wyższa niż 3 500 zł netto, a przewidywany okres ich użytkowania jest dłuższy niż rok, mogą zostać zakwalifikowane jako niskowartościowy środek trwały. W takim przypadku możliwe jest dokonanie jednorazowej amortyzacji, gdzie jednorazowo 100% wartości ujęte zostanie w kosztach. Odpis księgowany jest w miesiącu przyjęcia środka trwałego do użytkowania.

W przypadku sprzętu o wartości powyżej 3 500 zł netto (okres użytkowania dłuższy niż rok), należy wprowadzić go do środków trwałych firmy i amortyzować w czasie lub przy spełnieniu określonych warunków w ramach pomocy de minimis zastosować jednorazową amortyzację.

Jeśli nie posiada Pani dowodu zakupu, przedmiot należy wprowadzić do ewidencji środków trwałych jako prywatny. Należy pamiętać o tym, że przedmiot musi być wykorzystywany w prowadzonej działalności. Wówczas środek trwały należy wycenić na podstawie wartości rynkowej z dnia nabycia oraz sporządzić oświadczenie o przekazaniu sprzętu prywatnego na cele firmowe.

#polecamy#

Question 8

?

Accepted Answer

Brak polskich znaków diakrytycznych nie powoduje unieważnienia faktury. Oczywiście, niezbędne jest, aby zawarte na dokumencie dane zapewniały jej czytelność oraz dawały możliwość ustalenia stron transakcji. Najczęściej brak znaków diakrytycznych nie wpływa znacząco na odbiór danych nabywcy czy sprzedawcy, szczególnie, że nazwa czy adres na fakturze muszą być uzupełnione o numer NIP.

Question 9

W ramach prowadzonej działalności użytkujemy firmowy samochód, który został objęty ubezpieczeniem obowiązkowym OC. Czy ubezpieczenie OC firmowego samochodu może zostać ujęte w kosztach? Polisa może zostać zaliczona do kosztów w całości czy też w jakiejś części?

Accepted Answer

Obowiązkowe ubezpieczenie OC firmowego samochodu może w całości zostać zaliczone do kosztów firmowych. Ubezpieczenie samochodu firmowego jest niewątpliwie związane z zachowaniem, zabezpieczaniem lub pozyskiwaniem źródła przychodu, w związku z czym spełnia warunki uznania za koszt uzyskania przychodu.

Ujęcia wydatku w kosztach firmowych dokonuje się na podstawie podpisanej z ubezpieczycielem umowy - polisy. Polisa ubezpieczeniowa musi być oczywiście opłacona.

Sposób zaksięgowania polisy do kosztów podatkowych uzależniony jest od wybranej przez Pana metody rozliczania kosztów.

W przypadku metody kasowej rozliczania kosztów opłaconą polisę zalicza się do kosztów w dacie jej wystawienia, niezależnie od tego, na jaki okres została zawarta.

Jeśli wybrana została metoda memoriałowa rozliczania kosztów, opłacone ubezpieczenie OC firmowego samochodu należy podzielić proporcjonalnie na okres obowiązywania polisy.

Przykład 1.

Polisa ubezpieczeniowa OC o wartości 1 200 zł została zawarta na okres od 1 kwietnia 2017 roku do 31 marca 2018 roku. Przedsiębiorca rozliczający się metodą memoriałową do kosztów w roku 2017 zaliczy 900 zł (1 200 zł /12 miesięcy=100 zł, 100 zł x 9 mies.=900 zł), natomiast do kosztów w roku 2019 zaliczyć może 300 zł.

#polecamy#

Question 10

Prowadzę działalność gospodarczą w miejscu swojego zamieszkania. Wybudowałem drogę dojazdową, która umożliwia mi dojazd do mojego domu, a także do budynku, w którym prowadzę działalność. Czy budowa drogi dojazdowej może zostać zaliczona do kosztów podatkowych z tytułu prowadzonej działalności?

Accepted Answer

Rozważając powyższą sytuację (budowa drogi dojazdowej), przede wszystkim należy przytoczyć definicję wydatków, które mogą stanowić koszty podatkowe, bowiem nie wszystkie wydatki, które ponosi przedsiębiorca, uznawane są za koszty ponoszone z tytułu prowadzonej działalności.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Nie ma znaczenia, czy poniesiony wydatek pozostaje w bezpośrednim związku z osiągniętym przychodem, czy też ma z nim związek pośredni. Ważne jest jedynie, by spełniał powyższą definicję.

W sytuacji, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w miejscu zamieszkania, dochodzi do zbiegu interesów osobistych i firmowych. Dlatego też, rozliczając koszty uzyskania przychodów, podatnik musi selekcjonować je na wydatki prywatne i firmowe, co przyczynia się do powstawania wielu wątpliwości.

Zdaniem organów podatkowych w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania konieczna jest każdorazowa indywidualna ocena, czy dany wydatek może zostać zaliczony do kosztów podatkowych.

Z opisanej sytuacji można wnioskować, że sfinansowana przez podatnika droga prowadzi do więcej niż jednego budynku. Można również założyć, że nakłady poniesione na jej wybudowanie przekraczają kwotę 10.000 zł. Oznacza to, że drogę tę należałoby uznać za oddzielny środek trwały i dokonywać od niego odpisów amortyzacyjnych. Jednak wątpliwości wzbudza kwestia obciążania kosztów podatkowych odpisami amortyzacyjnymi od wartości początkowej drogi. Właściwe wydaje się ustalenie proporcji, w jakiej droga wykorzystywana jest do celów prywatnych i do celów firmowych. Wówczas wartość odpisu amortyzacyjnego stanowiłaby koszt proporcjonalnie do wykorzystania drogi na cele związane z prowadzoną działalnością.

Jednak budowa drogi dojazdowej do miejsca zamieszkania i prowadzonej działalności jest kwestią na tyle zawiłą i delikatną, że każdą taką sytuację należy rozpatrywać indywidualnie. Dlatego też wskazane byłoby wystąpienie do organu podatkowego o wydanie indywidualnej interpretacji.

Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji składa się, wykorzystując formularz ORD-IN. Opłata za złożenie ORD-IN wynosi 40 zł od każdego wniosku. Opłatę tę uiszcza się na konto bankowe właściwej izby skarbowej, do której składany jest wniosek.

#polecamy#

Question 11

Jestem czynnym podatnikiem VAT i zakupiłam do swojej firmy motorower, który chcę wprowadzić do środków trwałych. Mam problem z odliczeniem podatku VAT, wyborem KŚT oraz ustaleniem odpowiedniej stawki amortyzacyjnej.

Accepted Answer

W przepisach podatkowych nie znajdziemy wprost odniesienia do tego czy przy zakupie motoroweru podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT, czy też nie. Nie wyjaśniają one również, co należy rozumieć przez motorower. Jego definicję można odnaleźć w Ustawie Prawo o ruchu drogowym, z której wynika, że motorower jest pojazdem dwu- lub trójkołowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm³ lub w silnik elektryczny o mocy nie większej niż 4 kW, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h.

Jak wynika z powyższych wyjaśnień motorower nie jest pojazdem samochodowym, a więc może dokonać Pani odliczenia 100% podatku VAT wykazanego na fakturze zakupu.

Natomiast jeżeli chodzi o KŚT, odpowiednim w tej sytuacji będzie 740. Stawka amortyzacji zgodnie z wykazem stawek co do zasady powinna wynosić 20% w skali roku.

Pragnę również dodać, że prawo odliczenia podatku VAT przysługuje Pani również w pełnej wysokości w przypadku zakupu paliwa do napędu motoroweru, jak również od innych wydatków związanych z jego eksploatacją.

#polecamy#

Question 12

Jestem lekarzem, prowadzę gabinet lekarski. Do poczekalni kupiłem drobny poczęstunek w postaci cukierków, paluszków oraz kawy. Czy drobny poczęstunek w kosztach uzyskania przychodu nie zostanie zakwestionowany przez Urząd Skarbowy?

Accepted Answer

Nie ma przeszkód, aby ująć wydatki poniesione na drobny poczęstunek w kosztach uzyskania przychodu. Powyższe dotyczy także artykułów spożywczych pozostawionych w poczekalni.

Zgodnie z ogólną regułą kosztami uzyskania przychodu w działalności gospodarczej mogą być tylko takie wydatki, które wpływają na osiągnięcie przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Ponadto wydatek nie może znajdować się w katalogu wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

W katalogu wydatków nieuznawanych za koszty zostały wyłączone wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy podatkowe nie formułują ani definicji reprezentacji, ani definicji reklamy. Ministerstwo Finansów zaleca, aby stosować wykładnię językową opartą na określeniach słownikowych.

Według definicji utrwalonej w orzecznictwie - reprezentacja to wszelkie działania polegające na stwarzaniu i utrwalaniu dobrego wizerunku firmy. W związku z powyższym do wydatków poniesionych na reprezentację zalicza się m.in. koszty związane z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji i kontrahentów zagranicznych oraz koszty uczestnictwa gospodarzy w przyjęciach i imprezach organizowanych na rzecz tych delegacji lub kontrahentów, poczęstunkiem gości podatnika oraz zakupem kwiatów w celu wręczenia gościom, kawy, herbaty, alkoholu w celu podejmowania kontrahentów.

Drobny poczęstunek wskazanymi w pytaniu artykułami nie jest czymś wytwornym i okazałym. Z tego względu wydatek na zakup wody, kawy, herbaty i słodyczy można zaliczyć do kosztów podatkowych. Jednocześnie nie ma on charakteru reprezentacyjnego. Jest to zwyczajny koszt przedsiębiorstwa usługowego, który stanowi koszt podatkowy. Dlatego też w mojej opinii nie ma przeszkód, aby wskazane wydatki zaliczyć do kosztów. Również niektóre organy podatkowe potwierdzają powyższe, czego przykładem może być interpretacja Ministra Finansów z 27 listopada 2013 r., sygn. DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, gdzie możemy przeczytać, iż:

(...) nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej (…).

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPB5/423-165/12-2/JC z 29 maja 2012 r., gdzie możemy przeczytać:

(…) poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na kawę, herbatę, cukier, mleko i wodę dokonywane na rzecz pracowników Spółki objęte Regulaminem Pracy i zużywane przez nich podczas bieżącej pracy, wydatki na zakup artykułów spożywczych na drobny poczęstunek dla pracowników na spotkaniach i naradach służbowych oraz wydatki na drobny poczęstunek (drobne artykuły spożywcze, kawa, herbata, mleczko, woda, napoje niealkoholowe) dla kontrahentów i klientów Spółki, jako wydatki niewymienione w negatywnym katalogu kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej), mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem, że pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanym przychodem lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż wydatki te muszą być racjonalne co do zasady i co do wielkości oraz odpowiednio udokumentowane (…).

#polecamy#

Question 13

W czerwcu 2014 roku nabyłem samochód osobowy za 123 tys. zł (100 tys. zł netto + VAT 23 tys. zł) i od jego zakupu odliczyłem całą kwotę VAT w związku z wykorzystywaniem samochodu wyłącznie w działalności gospodarczej. W marcu 2016 roku zdecydowałem o zmianie sposobu wykorzystywania samochodu (zgłosiłem ten fakt do urzędu na formularzu VAT-26) i od tego miesiąca rozpocząłem używanie samochodu zarówno do celów prowadzonej działalności, jak i do celów prywatnych. W deklaracji VAT za marzec 2016 r. dokonałem korekty (zmniejszenia) VAT naliczonego odliczonego w związku z nabyciem samochodu. Czy zmiana wykorzystywania samochodu w działalności ma znaczenie podatkowe? Czy kwota korekty podatku VAT będzie zwiększać wartość początkową środka trwałego?

Accepted Answer

Na gruncie podatku dochodowego dokonanie zmniejszenia podatku VAT naliczonego w związku ze zmianą sposobu wykorzystywania samochodu w działalności będzie kosztem uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. c ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem co do zasady VAT nie jest kosztem podatkowym, ale z pewnym wyjątkiem. Otóż kosztem uzyskania przychodów jest kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na fakt, że koszt podatkowy powstał w konsekwencji zmiany sposobu wykorzystywania samochodu w działalności - momentem powstania kosztu uzyskania przychodów będzie moment złożenia deklaracji VAT obejmującej tę korektę.

W związku z powyższym zmiana przeznaczenia samochodu z wykorzystywanego wyłącznie do działalności na mieszany nie wpłynie na wartość początkową środka trwałego. Należy podkreślić, że na moment przyjęcia środka trwałego jego wartość początkowa została ustalona w sposób prawidłowy. #polecamy#

Question 14

firmy mam wprowadzony samochód osobowy. Planuję wykupić ubezpieczenie AC do samochodu. Czy ubezpieczenie AC można zaliczyć do kosztów na podstawie polisy w pełnej wartości? Wartość samochodu na cele ubezpieczenia wynosi 92 000 złotych.

Accepted Answer

Do kosztów firmowych możliwe jest zaliczenie wydatków związanych z ubezpieczeniem AC pojazdu firmowego, należy jednak pamiętać o limicie 20 000 euro. Limit ten dotyczy wyłącznie samochodów osobowych.

Jeśli wyceniona przez ubezpieczyciela wartość pojazdu nie przekracza równowartości 20 000 euro po przeliczeniu na złotówki według kursu z dnia podpisania polisy, do kosztów można zaliczyć całą wartość polisy AC.

Jeśli wartość samochodu przekracza równowartość 20 000 euro w przeliczeniu na złotówki, konieczne jest wyliczenie proporcji wartości polisy AC, jaka może zostać zaliczona do kosztów.

Przykład 1.

Zakładając, że podpisał Pan polisę 10 lutego 2017 r., średni kurs NBP z tego dnia wynosił 4,3030. Wartość samochodu na cele ubezpieczenia wynosi 92 000 zł, a polisa kosztowała 6 500 zł.

W pierwszej kolejności należy przeliczyć na złotówki równowartość 20 000 euro

20 000 euro * 4,3030 = 86 060 zł

W związku z tym, że wartość samochodu przekracza równowartość 20 000 euro, konieczne jest wyliczenie proporcji według schematu:

(równowartość 20 000 euro w przeliczeniu na złotówki / wartość samochodu) * wartość polisy = kwota, którą można zaliczyć do kosztów firmowych.

W tym przypadku wzór będzie wyglądał następująco:

(86 060 zł / 92 000) * 6 500 zł = 6 080,33 zł

Zatem do kosztów podatkowych może Pan zaliczyć kwotę 6 080,33 zł.

#polecamy#

Question 15

Mam wątpliwości dotyczące liczenia różnic kursowych od faktur sprzedaży. W sieci znalazłem dwie informacje:

Accepted Answer

że różnice kursowe liczy się pomiędzy kursem z dnia poprzedniego od wystawienia faktury a kursem z dnia otrzymania pieniędzy oraz
że nie trzeba liczyć różnic kursowych, gdy przelew otrzyma się tego samego dnia, w którym wystawi się fakturę.

Jak zatem liczyć różnice kursowe?

Co do samego liczenia różnic kursowych to fakturę sprzedaży, co do zasady, przelicza Pan po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wystawianie faktury. Natomiast przeliczenie płatności na PLN zależy od tego, czy płatność jest dokonywana na rachunek w PLN, czy na rachunek walutowy:

w przypadku wyciągu bankowego w PLN płatność przelicza się po kursie z dnia, w którym należność była opłacona (kurs faktycznie zastosowany przez bank),
w przypadku wyciągu walutowego płatność przelicza się po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania zapłaty.

Jeżeli więc mamy fakturę w walucie, która została uregulowana na rachunek walutowy w tym samym dniu, w którym miało miejsce wystawienie faktury, wówczas różnice kursowe nie powstaną. #polecamy#

Zdaniem eksperta

Prywatny najem mieszkania a odliczenie VAT

Towary handlowe otrzymane w drodze darowizny - jak rozliczyć?

Zakup środków czystości a działalność prowadzona w mieszkaniu

Faktura proforma a obowiązek podatkowy

Faktura pro forma a możliwość odliczenia podatku VAT

Obowiązek podatkowy VAT w firmie budowlanej

Wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej

Faktura kosztowa bez polskich znaków diakrytycznych

Ubezpieczenie OC firmowego samochodu w kosztach

Budowa drogi dojazdowej w kosztach podatkowych

Motorower w firmie - odliczenie VAT i amortyzacja

Drobny poczęstunek w kosztach uzyskania przychodu

Zmiana wykorzystywania samochodu w działalności - czy korekta VAT ma skutki w podatku dochodowym

Czy ubezpieczenie AC samochodu osobowego można wliczyć w koszty?

Różnice kursowe a faktura sprzedaży w walucie obcej

Artykuły

Wzory