Q: Czy lista wspólników to ten sam dokument, co księga udziałów? Co powinna zawierać lista wspólników, a co księga udziałów?

Lista wspólników i księga udziałów, mimo że są podobne w swej zawartości, są dwoma odrębnymi dokumentami. Księga udziałów jest dokumentem wewnętrznym spółki z o.o. Każdy ze wspólników może ją przeglądać, a do jej prowadzenia zobowiązany jest zarząd spółki. Księga udziałów powinna zawierać: imię i nazwisko albo firmę (nazwę) i siedzibę każdego ze wspólników, adres każdego ze wspólników, liczbę i wartość nominalną udziałów każdego ze wspólników, wzmiankę o ustanowieniu ewentualnego zastawu lub użytkowaniu udziału, wszystkie zmiany dotyczące wspólników, np. zmiana adresu, zmiana nazwiska, zmiana liczby udziałów. Na podstawie księgi udziałów tworzona jest lista wspólników . Powinna być ona przedstawiana w KRS przy rejestracji spółki oraz po każdorazowej zmianie wspólników, podpisana przez wszystkich członków zarządu oraz zawierać: imię i nazwisko (lub firmę) każdego ze wspólników, liczbę i wartość nominalną udziałów każdego ze wspólników, wzmiankę o ustanowieniu ewentualnego zastawu lub użytkowaniu udziału. #polecamy#

Question 1

wymienia, że jednym z uczestników procesu budowlanego jest inwestor. Nie wyjaśnia natomiast, kim jest inwestor budowlany. Kto jest inwestorem w usługach budowlanych i jakie są jego podstawowe obowiązki?

Accepted Answer

Pojęcie inwestora nie jest zdefiniowane w żadnym akcie prawnym, dlatego należy posługiwać się rozumieniem potocznym: inwestor to osoba przeznaczająca pieniądze na jakiś cel [tu: realizację procesu budowlanego], to osoba fizyczna lub prawna, na której imię realizowana jest inwestycja.

Inwestorem jest podmiot dysponujący nieruchomością na cele budowlane (właściciel lub w pewnych wypadkach np. dzierżawca). Jedynie inwestor, po spełnieniu pozostałych warunków, może otrzymać pozwolenie na budowę.

O ile pojęcie „inwestor” nie jest wyjaśnione w żadnym akcie prawnym, to np. ustawa Prawo budowlane wymienia, że inwestor jest jednym z uczestników procesu budowlanego oraz wymienia, jakie obowiązki powinien on spełniać.

Do obowiązków inwestora należy zorganizowanie placu budowy, a w szczególności zapewnienie m.in.:

opracowania projektu budowy,
wyboru kierownika budowy,
opracowania planu zasad BHP,
wykonania i odbioru robót budowlanych.

Inwestor może zlecić przeprowadzenie procesu budowlanego innemu podmiotowi (np. spółce deweloperskiej) jako tzw. inwestorowi zastępczemu (inwestor zastępczy organizuje, koordynuje i rozlicza wszystkie fazy tego procesu, ale sam ich nie wykonuje). Za czynności inwestora zastępczego odpowiada inwestor pierwotny.

Jeżeli inwestor budowlany posiada odpowiednie uprawnienia, może jednocześnie realizować funkcje pozostałych uczestników procesu budowlanego – np.kierownika budowy, projektanta czy inspektora nadzoru. Nie jest jednak dopuszczalne łączenie funkcji kierownika budowy oraz inspektora nadzoru. Inwestor pierwotny lub zastępczy zleca prace budowlane głównemu wykonawcy.

#polecamy#

Question 2

Chcę założyć spółkę z o.o., jednak przed jej założeniem chciałabym się dowiedzieć, czy wspólnicy a zarząd, to ta sama instytucja? Czy wspólnicy wchodzą w skład zarządu? Czy wspólnik i członek zarządu to ta sama osoba?

Accepted Answer

Osoby, które zakładają spółkę, to wspólnicy (udziałowcy). Zarząd, to organ spółki, którego skład powołują wspólnicy. Nie ma konkretnych wskazań co do liczby wspólników, natomiast w zarządzie powinna być co najmniej jedna osoba (członek zarządu). W skład zarządu może wchodzić wspólnik lub osoba niezwiązana ze spółką.

Wspólnicy co do zasady wkładają kapitał do spółki i oczekują zysków. Ich odpowiedzialność jest określona do wysokości wniesionych udziałów.

Wspólnikiem może być osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej. Natomiast członkiem zarządu może być tylko osoba fizyczna, która:

posiada zdolność do czynności prawnych, czyli zawierania ważnych prawnie umów;
nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa przeciwko ochronie mienia, wiarygodności, obrotowi gospodarczemu itp.

Rolą wspólników w spółce jest powoływanie i odwoływanie zarządu, a także decydowanie o strategicznych sprawach spółki, na przykład o podziale jej zysku, o sposobie pokrycia strat, zatwierdzaniu sprawozdań zarządu z działalności, o zmianach w umowie spółki, itp.

Zarząd natomiast pełni w spółce funkcje zarządzająco-reprezentacyjną. Zatem rolą zarządu w spółce, jest przykładowo podpisywanie umów, składanie oświadczeń oraz prowadzenie spraw bieżących spółki w jej imieniu.

#polecamy#

Question 3

Znalazłam błąd w KRS. Błąd polega na literówce w nazwisku członka zarządu. Nie bardzo wiem co mam z tym zrobić.

Accepted Answer

Jeżeli błąd należy do tzw. oczywistych pomyłek pisarskich (np. czeski błąd, literówka) wystarczy złożyć do KRS „wniosek o sprostowanie oczywistej pomyłki”. Powinien on zawierać:

datę i miejsce sporządzenia,
adresata, czyli KRS, który omyłkowo wpisał dane – w Pani przypadku – nazwisko,
tytuł: „wniosek o sprostowanie oczywistej omyłki”,
zaznaczenie, o co nadawca pisma prosi,
uzasadnienie – na czym polega błąd.

Wniosek można złożyć w dowolnym terminie oraz nie podlega on żadnym opłatom.

Przykładowo, taki wniosek może wyglądać tak:

Wrocław, 15.04.2019

WNIOSEK O SPROSTOWANIE OCZYWISTEJ OMYŁKI

Wnoszę o sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w dokumentacji KRS sporządzonej przez VI Wydział Gospodarczy KRS we Wrocławiu, z dnia 01.04.2019 w sprawie zmiany członków zarządu spółki „ABC„ poprzez zmianę nazwiska członka zarządu w rubryce siódmej rejestru.

Proszę o zmianę błędnego nazwiska z:

KORALSKA

na prawidłowe:

KOWALSKA

Uzasadnienie

W dokumentacji KRS odnośnie zmiany członków zarządu w spółce „ABC” zaszła oczywista pomyłka, która polega na błędnym wpisaniu nazwiska członka zarządu, podczas, gdy we wniosku do KRS sporządzonym przez Spółkę wskazano nazwisko poprawne.

#polecamy#

Question 4

W doniesieniach prasy często używa się zwrotu “modus operandi sprawcy” - co to dokładnie oznacza?

Accepted Answer

Modus operandi, czyli model działania, to termin stosowany głównie w kryminalistyce. Prowadzenie śledztwa to również umiejętność postawienia odpowiednich pytań. Jednym z najważniejszych jest “quo modo?” - czyli jak to zrobiono, jaką metodą popełniono przestępstwo? Znalezienie odpowiedzi na to pytanie, czyli odtworzenie modelu działania sprawcy, może okazać się kluczowe dla śledztwa. Modus operandi stanowi bowiem bazę informacji o osobie, która dopuściła się przestępstwa, swoistą wizytówkę sprawcy.

Działanie człowieka zawsze naznaczone jest jego indywidualnym piętnem. Cechy, które decydują o usposobieniu, charakterze, przyzwyczajeniach przekładają się również na aktywność człowieka, sprawiając, że te same działania wykonywane są w indywidualny, charakterystyczny dla określonej osoby sposób. Każdy człowiek niejako podpisuje się pod wszystkim co robi. Nie inaczej jest z działaniem przestępczym, również ta działalność człowieka pozostaje pod wpływem jego nawyków, doświadczeń, temperamentu. W literaturze poświęconej modus operandi zwraca się uwagę na często występującą zależność między stopniem skomplikowania przestępstwa a modus operandi sprawcy. Im bardziej skomplikowane przestępstwo, tym mocniej zarysowany sposób działania. Nakład działań jakie musiał podjąć sprawca przekłada się bowiem na wyrazistość podpisu, który po sobie zostawił.

[alert-info]Modus operandi szczególnie widoczny jest w działaniu “przestępców zawodowych”. Mianem przestępców zawodowych określa się przestępców, którzy aktywność przestępczą traktują jako stałą działalność dochodową, jak i takich, którzy w niezwykle szczegółowy sposób przygotowują i planują przestępstwo.[/alert-info]

Z uwagi na częstotliwość popełnianych czynów czy też wysiłek, jaki sprawca wkłada w opracowanie przebiegu przestępstwa, modus operandi będzie w takich przypadkach łatwiejszy do wychwycenia niż w działaniu przestępców przypadkowych czy incydentalnych. Jednak nawet w przypadku seryjnych przestępców, których działania nacechowane są ich indywidualnym piętnem, a modus operandi kreślony jest niczym mapa prowadząca śledczego, to samo modus operandi nie pozwoli na bezpośrednie zidentyfikowanie sprawcy. Nie mniej prawidłowo odczytany modus operandi pozwala na ustalenie cech działającego, określenie kręgu z jakiego może pochodzić, a nawet odtworzenie jego osobowości.

#polecamy#

Question 5

Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą i gdy rejestrowałam auto firmowe, w urzędzie komunikacji powiedziano mi, że moja firma nie jest osobą prawną, stąd w dowodzie rejestracyjnym będzie jedynie moje imię i nazwisko, a nie nazwa firmy. Kim jest osoba prawna?

Accepted Answer

Osoba prawna to pojęcie zdefiniowane przez Kodeks cywilny (art. 33): Osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Sam przepis zatem jest trudny w odbiorze, stąd z pomocą przychodzą przykłady osób prawnych, a są nimi m.in.:

spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
spółki akcyjne,
banki,
spółdzielnie.

Osoba prawna a osoba fizyczna

Różnica między osobą prawną a fizyczną tkwi zatem w nadaniu zdolności prawnej. Osoby fizyczne zdolność prawną, czyli zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków nabywają w momencie urodzenia i posiadają ją do śmierci. Natomiast osoby prawne zdolność prawną uzyskują z chwilą wpisu do właściwego rejestru, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej.

Dlaczego działalność gospodarcza osoby fizycznej nie jest osobą prawną?

Jeden podmiot nie może być równocześnie osobą fizyczną i osobą prawną. Jednoosobowa działalność gospodarcza osoby fizycznej nie jest osobą prawną, ponieważ wciąż zachowuje swój status osoby fizycznej – jest zatem zdolna do czynności prawnych bez względu na to, czy założyła działalność, czy nie. Dlatego też formalnie w stosunkach prawnych występuje zawsze jako osoba fizyczna z imienia i nazwiska. Zatem podczas rejestrowania samochodu czy kupowania nieruchomości, w dowodzie rejestracyjnym czy akcie notarialnym jednoosobowa działalność gospodarcza zawsze występuje przede wszystkim jako osoba fizyczna.

Podmioty niebędące osobami prawnymi

Osobami prawnymi również nie są spółki osobowe:

spółka jawna,
spółka partnerska,
spółka komandytowa,
spółka komandytowo-akcyjna,

ani też stowarzyszenia zwykłe, wspólnoty mieszkaniowe czy chociażby oddziały osób prawnych.

#polecamy#

Question 6

Na etykiecie produktu, na cenie, jest naklejona naklejka, że produkt jest 50% tańszy, – a przy kasie okazuje się, że ta promocja już nie obowiązuje? Która cena jest obowiązująca, jeśli jest inna cena przy kasie, a inna na etykiecie produktu?

Accepted Answer

Obowiązującą ceną sprzedaży jest ta, która została uwidoczniona na produkcie. Inna cena na metce a inna cena tego samego produktu przy kasie, to wprowadzanie klienta w błąd, co jest uznawane za czyn nieuczciwej konkurencji.

Zdarzają się sytuacje, gdy towar na półce ma opakowanie promocyjne, natomiast promocja już się skończyła, a produkt jedynie zalega na półkach sklepowych. W rzeczywistości ten nieprzemyślany projekt opakowania, który zawiera informacje o promocji, ale nie ma czasu jej trwania sprawia, że ceną obowiązującą jest cena z opakowania.

Towar z etykietą o promocji, która już się skończyła, wprowadza konsumentów w błąd. Mogą być oni przekonani, że towar jest tańszy. Właśnie ta niższa cena może spowodować, że klient sięgnie po dany produkt w przekonaniu, że bierze udział w promocji, podczas gdy nie zdecydowałby się na jego zakup w regularnej cenie. Oddziaływanie na konsumenta w taki sposób, że podejmuje on decyzję o zakupie, której inaczej by nie podjął jest praktyką wprowadzającą w błąd.

Podsumowując, w podanym przypadku powinna obowiązywać cena z naklejki, ponieważ o takiej wie klient. Jeśli jest ona inna niż przy kasie, to informacja wprowadza w błąd, co jest nieuczciwą praktyką rynkową.

Po więcej informacji na temat błędnie podanej ceny zapraszamy do artykułu: Cena na metce ceną sprzedaży - uważaj na błędy!

#polecamy#

#banner-15808#

Question 7

Mój bratanek zarejestrował firmę transportową na mój adres (mieszkanie w bloku). Gdyby jego firma miała problemy finansowe, to czy ja mogę za to również odpowiadać? Czy cudza działalność gospodarcza pod moim adresem powoduje, że mogłabym zostać pociągnięta do odpowiedzialności prawnej za nią?

Accepted Answer

Nielegalny proceder rejestrowania cudzych działalności gospodarczych pod adresem innych osób obecnie już nie jest zjawiskiem często spotykanym. Takie poczynania zostały bowiem w dużej mierze wyeliminowane przez obowiązek posiadania tytułu prawnego do nieruchomości wykazywanej w CEIDG-1, który jest coraz częściej sprawdzany przy rejestracji działalności gospodarczej. Adres działalności weryfikowany jest także przez urzędy skarbowe, chociażby przy rejestracji dla celów VAT. W opisanym natomiast przypadku wyrażono z godę na prowadzenie działalności w mieszkaniu .

Za same czyny przedsiębiorcy, np. niezapłacone faktury, osoba, w mieszkaniu której cudza działalność gospodarcza jest prowadzona, co do zasady nie odpowiada. Należy jednak pamiętać, że na właścicielu mieszkania, w którym prowadzona jest działalność, spoczywa np. obowiązek zgłoszenia mieszkania w urzędzie gminy w celu nałożenia na nie wyższego podatku od nieruchomości. Za to odpowiada właściciel mieszkania.

Dodatkowo należy zadbać o regulacje prawne tytułu do mieszkania – jeżeli mieszkanie udostępnione zostało bratankowi nieodpłatnie, należy sporządzić u mowę użyczenia lokalu. Dla użyczającego taka umowa nie jest opodatkowana.

#polecamy#

Question 8

Czy możliwy jest zwrot towaru osobie fizycznej jeśli został kupiony przez internet? Czy wiek towaru jest jego wadą fizyczną i może być podstawą zwrotu?

Accepted Answer

Prawo do odstąpienia od umowy zawartej na odległość w ciągu 14 dni od otrzymania towaru bez podania przyczyny (a co za tym idzie obowiązek przyjęcia zwrotu towaru przez sprzedawcę) przysługuje wyłącznie konsumentowi – czyli osobie fizycznej dokonującej czynności prawnej (w omawianym przypadku, umowy sprzedaży) z przedsiębiorcą.

W przypadku, w którym sprzedaży dokonuje osoba fizyczna niemająca statusu przedsiębiorcy, przepisy dotyczące uprawnień konsumentów nie mają zastosowania – kupującemu nie przysługuje prawo odstąpienia od umowy bez podania przyczyny, a sprzedawca nie ma obowiązku przyjęcia towaru.

Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że o prowadzeniu działalności gospodarczej, a tym samym uzyskaniu statusu przedsiębiorcy, nie decyduje złożenie wniosku o wpis do CEIDG, a wypełnienie ustawowych przesłanek – zorganizowany i zarobkowy charakter, wykonywanie działalności we własnym imieniu, ciągłość. Jeśli powyższe przesłanki zostały spełnione, to mimo że działalność nie została formalnie zgłoszona, osoba fizyczna dokonująca zakupu u takiego sprzedawcy może kwestionować, czy doszło do transakcji pomiędzy dwoma osobami fizycznymi, czy też między konsumentem a przedsiębiorcą.

Odrębną kwestią są zaś ewentualne wady towaru. Wiek towaru nie jest jego wadą fizyczną, o ile kupujący został o nim poinformowany. W przypadku wprowadzenia klienta w błąd – np. zapewnieniu, że towar ma dziesięć lat, kiedy jego faktyczny wiek to 20 lat, mamy do czynienia z niezgodnością rzeczy sprzedanej z umową, czyli wadą fizyczną. Odpowiedź na zadane pytanie wymagałaby więc analizy treści umowy, jaka została zawarta między sprzedawcą a kupującym.

#polecamy#

Question 9

Zamówiłam przez internet pewną rzecz, ale sprzedawca się pomylił i wysłał mi 2 sztuki. Czy jako konsument biorę odpowiedzialność za taką sytuację? Kiedy nie muszę nic z tym robić i potraktować jako tzw. niezamówione świadczenie?

Accepted Answer

To, czy może Pani zatrzymać daną rzecz, zależy od tego, czy sprzedawca zażądał zapłaty za niezamówiony i wysłany przez pomyłkę towar.

Jeżeli wysyłka nastąpiła przez pomyłkę sprzedawcy, a ten nie otrzymał za dany towar zapłaty, to taką rzecz należy zwrócić sprzedawcy. Przy czym to sklep internetowy powinien pokryć koszty odesłania przedmiotu.

Jeśli klient nie zwróci towaru, który dostał omyłkowo, sprzedawca sklepu internetowego może powoływać się na bezpodstawne wzbogacenie lub przywłaszczenie rzeczy przez konsumenta.

Inaczej natomiast wygląda sytuacja, jeśli sprzedawca wysłał przez pomyłkę niezamówioną rzecz do konsumenta i zażądał za nią zapłaty. W tym przypadku konsument może zatrzymać daną rzecz i nie jest do niczego zobowiązany, a sprzedawca nie może żądać zwrotu kosztów. Konsument może np. wyrzucić rzecz do kosza, korzystać z danego produktu bez ponoszenia konsekwencji lub odesłać towar.

Podsumowując, gdy przedsiębiorca dostarczył konsumentowi niezamówiony przez niego towar (np. przez pomyłkę), ale nie żądał od niego żadnej zapłaty – konsument powinien zwrócić daną rzecz. Jeśli natomiast przedsiębiorca dostarczył konsumentowi niezamówiony przez niego towar i żąda za niego zapłaty, to konsument może taki przedmiot zachować dla siebie, bez ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji.

Po szczegółowe informacje w temacie niezamówionego świadczenia wysłanego przez pomyłkę, zapraszamy do artykułu: Niezamówione świadczenie wysłane przez pomyłkę.

#polecamy#

Question 10

Mam problem z kontrahentem. Wykonałem usługę, wystawiłem za nią fakturę – klient przyjął zarówno usługę, jak i fakturę, po czym po dwóch tygodniach oświadczył mi, że jednak nie akceptuje tej usługi i nie zapłaci mi połowy faktury. Słyszałem, że jest coś takiego jak arbitraż – czy w tej sytuacji pomoże on w rozwiązaniu sporu?

Accepted Answer

Arbitraż to jedna z metod rozwiązywania sporu, tzw. sąd polubowny, jego główną cechą jest bowiem to, że spór rozstrzygany jest bez udziału sądu powszechnego. Co to oznacza? Przede wszystkim szybsze załatwienie sprawy oraz mniejszy nakład finansowy na obsługę sporu.

Czy każdy przedsiębiorca może zgłosić się do sądu arbitrażowego?

Tak, arbitraż jest dostępny zarówno dla spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, jak i dla jednoosobowych działalności gospodarczych, stąd nie ma w tym przypadku ograniczeń.

W jakich sprawach można wykorzystać arbitraż?

#zobacztez#

Arbitraż najczęściej jest wykorzystywany w sprawach gospodarczych i cywilnych, czyli również dokładnie takiej, jaka została opisana w pytaniu. Wyrok sądu arbitrażowego może być podstawą do wszczęcia egzekucji komorniczej, co dla przedsiębiorcy, który faktycznie wykonał usługę, a nie otrzymał umownej zapłaty, oznacza odzyskanie należności

Czy obie strony muszą wyrazić zgodę na arbitraż?

Obie strony muszą wyrazić zgodę na arbitraż. Aby poddać się mu, mają możliwość:

dokonania zapisu na sąd polubowny już w umowie,
zawarcia dodatkowej umowy o poddaniu się pod arbitraż w momencie pojawienia się sporu.

Jak powinna brzmieć klauzula arbitrażowa w umowie?

Klauzula w umowach podawana zwykle w postanowieniach końcowych może brzmieć przykładowo: „Wszelkie spory, wynikające z niniejszej umowy lub powstające w związku z nią, będą rozstrzygane przez Sąd Arbitrażowy [nazwa] zgodnie z regulaminem tego Sądu”.

Gdzie złożyć wniosek o sąd arbitrażowy?

W Polsce jest około 50 działających sądów arbitrażowych w tym sądy online, czyli realizujące proces w pełni internetowo.

#polecamy#

Question 11

Czy lista wspólników to ten sam dokument, co księga udziałów? Co powinna zawierać lista wspólników, a co księga udziałów?

Accepted Answer

Lista wspólników i księga udziałów, mimo że są podobne w swej zawartości, są dwoma odrębnymi dokumentami. Księga udziałów jest dokumentem wewnętrznym spółki z o.o. Każdy ze wspólników może ją przeglądać, a do jej prowadzenia zobowiązany jest zarząd spółki. Księga udziałów powinna zawierać:

imię i nazwisko albo firmę (nazwę) i siedzibę każdego ze wspólników,
adres każdego ze wspólników,
liczbę i wartość nominalną udziałów każdego ze wspólników,
wzmiankę o ustanowieniu ewentualnego zastawu lub użytkowaniu udziału,
wszystkie zmiany dotyczące wspólników, np. zmiana adresu, zmiana nazwiska, zmiana liczby udziałów.

Na podstawie księgi udziałów tworzona jest lista wspólników. Powinna być ona przedstawiana w KRS przy rejestracji spółki oraz po każdorazowej zmianie wspólników, podpisana przez wszystkich członków zarządu oraz zawierać:

imię i nazwisko (lub firmę) każdego ze wspólników,
liczbę i wartość nominalną udziałów każdego ze wspólników,
wzmiankę o ustanowieniu ewentualnego zastawu lub użytkowaniu udziału.

#polecamy#

Question 12

Proszę o informację, na jaką kwotę może zawrzeć umowę 14-latka bez wiedzy rodziców. Czy jest to jakoś określone w prawie polskim? Kiedy umowa z niepełnoletnim jest skuteczna?

Accepted Answer

Zdolność do skutecznego zawierania umów jest ściśle związana ze zdolnością do czynności prawnych i została uregulowana w Kodeksie cywilnym (kc). W przypadku osób fizycznych wyróżnić można:

brak zdolności do czynności prawnych – nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły 13 lat oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie;
ograniczoną zdolność do czynności prawnych – taką zdolność posiadają osoby małoletnie, które ukończyły 13 lat oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo;
pełną zdolność do czynności prawnych – posiadają ją co do zasady osoby, które ukończyły 18 lat i nie zostały ubezwłasnowolnione. Wyjątkowo można uzyskać pełną zdolność do czynności prawnych wcześniej – poprzez zawarcie małżeństwa.

[alert-info]Ważne!
Osoba, która ma 14 lat, posiada ograniczoną zdolność do czynności prawnych, co oznacza, że może samodzielnie i skutecznie zawierać umowy w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, a także zawierać umowy, które nie będą miały charakteru zobowiązującego ani rozporządzającego co do majątku takiej osoby.[/alert-info]

W praktyce oznacza to, że osoba, która ukończyła 14 lat, może samodzielnie dokonywać zakupów (np. ubrań, książek, pożywienia), ale nie może np. skutecznie zawrzeć umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych – w tym przypadku powstaje bowiem długotrwałe zobowiązanie.

Badając skuteczność umowy zawartej z osobą o ograniczonej zdolności do czynności prawnych, należy brać pod uwagę nie tylko kwotę takiej umowy, ale też jej charakter.

Odnosząc się wprost do pytania, w przypadku umów zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, granicą będzie kwota jaką przeciętnie może dysponować osoba 14-letnia na potrzeby codziennych wydatków.

Natomiast wartość umowy nie będzie miała znaczenia, jeśli po stronie osoby o ograniczonej zdolności do czynności prawnych nie dojdzie do skutku zobowiązującego lub rozporządzającego. Przykładowo osoba taka może zawrzeć umowę darowizny w charakterze obdarowanego, z tym jednak warunkiem, że przedmiot darowizny nie może być obciążony (np. hipoteką). Poza wyjątkami przewidzianymi w ustawie, aby zobowiązanie lub rozporządzenie prawem przez osobę o ograniczonej zdolności do czynności prawnych było ważne, wymaga zgody jej przedstawiciela ustawowego (np. rodziców).

#polecamy#

Question 13

Podpisałam umowę o dzieło z zamawiającym. Dzieło oddałam w umówionym terminie, natomiast zamawiający nie wypłacił mi wynagrodzenia w ustalonym przez nas w umowie czasie. O całym zdarzeniu przypomniałam sobie rok po oddaniu dzieła, przy okazji przeglądania dokumentów. Czy prawo żądania zapłaty jest już przedawnione? Czy mogę wezwać zamawiającego do zapłaty? Jaki jest termin przedawnienia w umowie o dzieło?

Accepted Answer

Co do zasady termin przedawnienia wynosi 6 lat, a dla roszczeń o świadczenie okresowe oraz związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – 3 lata. Jednak od tej zasady są wyjątki, np. dotyczące pewnych rodzajów umów, jak umowa o dzieło.

Co do terminu przedawnienia w umowie o dzieło zastosowanie ma artykuł 646 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniają się po upływie dwóch lat od dnia oddania dzieła. Jeśli dzieło nie zostało oddane, to dwuletni termin przedawnienia liczy się od dnia, w którym dzieło miało być oddane.

[alert-info] Uwaga!
Przy ustalaniu terminu przedawnienia w umowie o dzieło nie ma znaczenia, kiedy zgodnie z umową miał nastąpić termin zapłaty. [/alert-info]

Dwuletni termin przedawnienia w umowie o dzieło co do roszczeń majątkowych dotyczy obu stron. A zatem, po upływie dwóch lat od dnia oddania dzieła lub ustalonego terminu oddania dzieła, zarówno Pani jako wykonawca dzieła, jak i zamawiający nie mogą dochodzić praw co do zapłaty, np. wynagrodzenia (wykonawca) czy odszkodowania, kary umownej (zamawiający).

[alert-info] Ważne
Przedawnienie długu nie jest równoznaczne z jego wygaśnięciem. Dług przedawniony nadal istnieje, ale w razie podniesienia przez dłużnika zarzutu przedawnienia, w jego wyegzekwowaniu nie pomogą sąd ani komornik. [/alert-info]

#polecamy#

Question 14

Czy przy zmianach w spółce wymagane jest oświadczenie o statusie cudzoziemca do KRS, nawet jeśli wnioskodawca nie jest obcokrajowcami?

Accepted Answer

Tak, od 1 czerwca 2017 roku przy zmianach ujawnianych w KRS należy złożyć oświadczenie o statusie cudzoziemca. Oświadczenie należy złożyć w przypadku wniosków o wpis oraz wniosków dotyczących zmiany wspólników lub udziałowców, akcjonariuszy.

Złożenie tego oświadczenia polega na zaznaczeniu opcji TAK lub NIE w odpowiednim polu w formularzu KRS. Nie trzeba dołączać oświadczenia jako załącznika.

Oświadczenie o statusie cudzoziemca do KRS jest wymagane również wtedy, gdy zmiana wpisu w Rejestrze nie jest wymagana, lecz należy złożyć w sądzie odpowiednie dokumenty zawierające informację o zmianach wspólników spółki. Dotyczy to np. przypadku nabycia przez nowego udziałowca mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (w takim przypadku należy złożyć do dokumentów rejestrowych wyłącznie listę wspólników – wspólnik posiadający mniej niż 10% udziałów nie jest ujawniany w KRS). #polecamy#

Question 15

Chciałbym zawrzeć z kolegą umowę zbycia udziałów. Czy możliwa jest sprzedaż udziałów po cenie niższej od ich wartości nominalnej?

Accepted Answer

Co do zasady w obrocie gospodarczym funkcjonuje swoboda zawierania umów oraz dowolnego kształtowania ceny. Z zastrzeżeniem, że ustalana cena nie może znacząco odbiegać od wartości rynkowej danej rzeczy czy usługi. Podobnie jest w przypadku ustalania ceny sprzedaży udziałów – tu również cena zbycia nie może znacznie różnić się od wartości rynkowej.

Wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych odnoszących się do rzeczy, praw tego samego gatunku i rodzaju z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli cena udziałów określona w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej, urząd skarbowy może wezwać strony umowy do:

zmiany tej wartości,
wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej.

W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, urząd sam określa wartość rynkową udziałów, opierając się na opinii powołanego biegłego. Koszty biegłego ponosi zbywający udziały – jeśli wartość ustalona przez eksperta odbiega co najmniej o 33% od ceny udziałów określonej w umowie. Ponadto osoba zbywająca powinna jeszcze dopłacić 19% od różnicy między wartością udziałów w umowie a wartością rynkową.#zobacztez#

Przy sprzedaży udziałów warto mieć na uwadze, że takie zbycie rodzi również obowiązki podatkowe:

zapłatę podatku PIT – płaci zbywający,
zapłatę podatku PCC – płaci nabywający.

Według ustawy o PIT przychodem są należne kwoty z transakcji, choćby ich jeszcze nie otrzymano. Przyjmuje się, że wartość przychodu z odpłatnego zbycia udziałów powinna odpowiadać ich wartości rynkowej, pomniejszonej o koszty odpłatnego zbycia.Opodatkowaniu PIT podlega dochód, czyli przychód (po odjęciu kosztów odpłatnego zbycia) pomniejszony o koszty uzyskania przychodu.

Przy czym przy zapłacie podatku PCC, uwzględnia się wartość rynkową udziałów. Podatek PCC wynosi 1% od wartości rynkowej, niezależnie od ceny faktycznej wskazanej w umowie.

Jak możemy zauważyć, powyższe podatki należne są od wartości rynkowej niezależnie od ceny określonej w umowie.

Konsekwencje zbycia udziałów po cenie niższej niż wartość rynkowa może ponieść również kupujący, ponieważ ceną nabycia jest kwota, jaką jednostka zapłaciła sprzedającemu. W takim przypadku urzędy mogą stać na stanowisku, że w przypadku nabycia udziałów po cenie niższej niż wartość rynkowa działanie takie kwalifikuje się jako „przychód z częściowo odpłatnego świadczenia” – nabywca uzyskał korzyść majątkową, bo nabył po cenie zaniżonej majątek o znacznie większej wartości, a więc musi zapłacić od tego podatek. Jest to jednak zdanie urzędów, które bywa podważane przez wyroki niektórych sądów.

#polecamy#

Question 16

Jakie organy w spółce powinny prowadzić księgę udziałów. Czy księga udziałów jest obowiązkowa? Czy grożą jakieś kary za jej nieprowadzenie?

Accepted Answer

Księga udziałów jest informacją o wartości udziałów objętych przez wspólników spółki. Do księgi udziałów wpisuje się następujące dane każdego ze wspólników:

nazwisko i imię albo firmę (nazwę) i siedzibę każdego wspólnika,
adres,
liczbę i wartość nominalną udziałów,
ustanowienie zastawu lub użytkowania i wykonywanie prawa głosu przez zastawnika, lub użytkownika,
każde zmiany dotyczące osób wspólników i przysługujących im udziałów.

Przepisy nie określają, jak powinna wyglądać księga udziałów, nie ma ustalonego wzoru – a zatem dokument ten może mieć dowolną postać – powinien jednak zawierać powyższe dane. Księga udziałów może mieć zarówno formę papierową, jak i elektroniczną. Każdy ze wspólników ma prawo wglądu do księgi.

Na podstawie księgi udziałów zarząd tworzy listę wspólników, którą następnie przesyła do KRS, celem rejestracji spółki lub odnotowania powstałych w niej zmian.

Księga udziałów jest dokumentem przydatnym i praktycznym. Znajdują się tam np. adresy wszystkich wspólników, co może być pomocne przy wzywaniu ich na zgromadzenie.

[alert-info]Wpis w księdze udziałów nie przesądza, kto jest rzeczywiście wspólnikiem.[/alert-info]

Do prowadzenia księgi udziałów zobowiązany jest zarząd spółki, a za jej nieprowadzenie grozi kara grzywny w wysokości do 20 000 złotych.#polecamy#

Question 17

Chciałbym dodać do zarządu nowego członka, jakim jest osoba z Ukrainy. Dana osoba posiada zezwolenie na pracę oraz ma numer PESEL. Jak w takiej sytuacji wygląda dodanie obcokrajowca do zarządu spółki z o.o.?

Accepted Answer

Czynność powołania cudzoziemca w skład zarządu nie różni się niczym w porównaniu do powołania Polaka. A zatem, osoba kandydująca do zarządu musi wyrazić na to zgodę. Może to być odrębne oświadczenie/zgoda na kandydowanie do zarządu, dołączane do wniosku, o którym mowa poniżej. Może to być również informacja w protokole z wyboru, o ile kandydat był na spotkaniu - potwierdzeniem jest podpis.

Wartym do odnotowania jest fakt, że powołanie w skład zarządu (poprzez uchwałę) nie wymaga osobistego udziału kandydata przy dokonywaniu tej czynności.

Jeśli w umowie nie ma zapisu o sposobie powoływania członku zarządu, to należy go powołać poprzez podjęcie uchwały wspólników spółki z o.o. Powołanie członka zarządu następuje na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników, która podejmowana jest bezwzględną większością głosów oddanych a głosowanie nad wyborem proponowanego kandydata na członka zarządu musi się odbyć w trybie tajnym (zgodnie z art. 247 k.s.h.).

Wniosek o wpis do rejestru sądowego o powołaniu nowego członka zarządu powinien być złożony nie później niż w terminie 7 dni od dnia podjęcia uchwały o powołaniu nowego członka zarządu.

Dokumenty, jakie należy złożyć do KRS to:

KRS-Z3,
KRS-ZK,
uchwała o powołaniu członka zarządu,
protokół z zebrania,
oświadczenia osób wpisywanych do zarządu obejmujące zgodę na ich powołanie oraz ich adresy do doręczeń
kopia potwierdzenia dokonania opłat:

350 zł - w przypadku spółki z o.o. zarejestrowanej w sposób tradycyjny (papierowy) w tym 100 zł za wniosek do MSiG
300 zł - w przypadku spółki zarejestrowanej elektronicznie

zaświadczenie o nadaniu PESEL obcokrajowcowi
oświadczenie o przyjęciu funkcji członka zarządu od nowej osoby.

Przed notariuszem należy się stawić, jeśli zmiany w spółce powodują zmiany w jej umowie. Dodanie obcokrajowca do zarządu spółki nie wpływa na treść umowy, a zatem - w tym zakresie nie trzeba udawać się do notariusza.#polecamy#

Question 18

Czy zarząd w spółce z o.o. powinien wyrazić zgodę na wgląd do danych osobowych przez radę nadzorczą? Czy może rada nadzorcza nie potrzebuje zgody, aby móc wejrzeć w dokumenty zawierające dane osobowe?

Accepted Answer

Rada nadzorcza z mocy prawa może przetwarzać dane osobowe niezbędne do wykonywania swoich ustawowych zadań. A więc nie jest potrzebna zgoda zarządu na wgląd do dokumentacji z danymi osobowymi (np. do umów o pracę).

Art. 219 kodeksu spółek handlowych wymienia obowiązki rady nadzorczej - jednym a zarazem głównym z nich jest sprawowanie stałego nadzoru nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. Ponadto, w §4 tego artykułu przeczytamy, że “W celu wykonania swoich obowiązków rada nadzorcza może badać wszystkie dokumenty spółki, żądać od zarządu i pracowników sprawozdań i wyjaśnień oraz dokonywać rewizji stanu majątku spółki”.

W związku z powyższym, wgląd do dokumentów (również tych, które zawierają dane osobowe) przez radę nadzorczą jest realizowany w ramach wykonywania jej obowiązku (a także uprawnienia) prawnego. Czyli jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa, kodeksu.

A powyższa przesłanka przetwarzania danych osobowych, w myśl RODO jest zgodna z prawem. Zgodnie z artykułem 6. tego Rozporządzenia, przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem jeśli m.in. przetwarzanie jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Administratorem w tym przypadku jest spółka, jako organ.

Podsumowując, na wgląd do danych osobowych rada nadzorcza nie potrzebuje zgody zarządu, jeśli wgląd odbywa się w ramach wykonywania jej ustawowych zadań, np. rada nadzorcza może, z mocy samego prawa, przeglądać umowy o pracę wszystkich pracowników, aby ustalić, czy ich pensje są zgodne z wewnętrznym Regulaminem Wynagradzania.

Natomiast rada nadzorcza nie ma prawa przetwarzać żadnych danych osobowych w tej spółce, gdy to przetwarzanie nie ma związku z wykonywaniem jej ustawowych zadań.

#polecamy#

Question 19

Jak do tej pory, moje miesięczne przychody nie przekroczyły 1125 zł, co oznacza, że mogę prowadzić tzw. firmę na próbę, bez obowiązku wpisu do CEIDG. W związku z tym nasunęło mi się pytanie, czy osoba prowadząca działalność nierejestrową może być kontrolowana, skoro wg Konstytucji biznesu taka działalność nie jest działalnością gospodarczą?

Accepted Answer

Kontrola prowadzonej działalności gospodarczej opiera się na podstawie ustawy Prawo Przedsiębiorców.

Art. 1 powyższej ustawy wskazuje, że omawiany akt prawny określa zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej, w tym prawa i obowiązki przedsiębiorców oraz zadania organów władzy publicznej w tym zakresie (prowadzenia działalności gospodarczej).

Również ta sama ustawa stanowi, co nie jest działalnością gospodarczą - działalnością gospodarczą nie jest działalność, z której miesięczny przychód nie przekracza połowy minimalnego wynagrodzenia (w 2019 - 1 125 zł). W języku codziennym, taka działalność jest nazywana jako “firma na próbę”, czy “działalność nierejestrowana”.

Na podstawie powyższych przepisów można wysnuć wniosek, że skoro ustawa Prawo Przedsiębiorców dotyczy praw i obowiązków związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej, a firma na próbę nie jest taką działalnością, to takiej firmy nie dotyczą zapisy o kontroli przedstawione w tejże ustawie.

A zatem osoba prowadząca działalność nierejestrowaną nie podlega kontroli, ale - UWAGA - na podstawie ustawy Prawo Przedsiębiorcy.

W związku z powyższym, działalność nierejestrowana nie podlega kontroli na podstawie Konstytucji biznesu, ale już może być kontrolowana na podstawie ustawy o PIT, ustawy o VAT, czy Ordynacji Podatkowej, czyli np. w zakresie prawidłowości rozliczeń i wpłacania podatku VAT i PIT.

Warty do odnotowania jest fakt, że różne przepisy zawierają odmienne definicje działalności gospodarczej. I tak według Konstytucji biznesu, działalność gospodarcza to zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły (której miesięczne przychody przekraczają połowę minimalnego wynagrodzenia). Natomiast według przepisów o VAT działalność gospodarcza, to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

#polecamy#

Question 20

Zamówiłam w sklepie internetowym biżuterię z podanym przeze mnie tekstem do wygrawerowania (biżuterię z grawerem). Jednak gdy otrzymałam produkt, nie przypadł mi on do gustu. Czy mogę odstąpić od umowy zawartej na odległość, czy możliwy jest zwrot towaru na zamówienie?

Accepted Answer

Mimo że w większości przypadków można zwrócić produkt zakupiony w sklepie internetowym, czyli konsumentowi przysługuje prawo do odstąpienia od umowy zawartej na odległość, to takie prawo nie ma zastosowania w przypadku m.in. produktów na zamówienie.

Wyjątki od odstąpienia od umowy zawartej na odległość wskazane są w art. 38 ustawy o prawach konsumenta. Z artykułu tego możemy się dowiedzieć, kiedy nie przysługuje konsumentowi prawo do odstąpienia od umowy. W Pani przypadku zastosowanie będzie miał pkt 3 art. 38, który mówi, że nie można odstąpić od umowy zawartej na odległość w przypadku umów, w których przedmiotem świadczenia jest rzecz nieprefabrykowana, wyprodukowana według specyfikacji konsumenta lub służąca zaspokojeniu jego zindywidualizowanych potrzeb.

A zatem, jeśli dany produkt lub świadczenie zostało wykonane ściśle według dyspozycji kupującego, to nie jest możliwy zwrot towaru wykonanego na zamówienie. Biżuteria z podanym tekstem do wygrawerowania niewątpliwie jest rzeczą stworzoną według specyfikacji konsumenta, czyli nie przysługuje Pani ustawowe prawo do odstąpienia od umowy.

Oczywiście, może Pani zapytać czy można dokonać zwrot towaru na zamówienie, jednak sprzedawca nie ma obowiązku go przyjąć.

Powyższe rozwiązanie ma na celu chronić sprzedawcę przed nadmiernymi kosztami oraz natłokiem niepotrzebnych mu rzeczy. Sprzedawca nie może sprzedać zwróconej mu rzeczy, którą wykonał na zamówienie konkretnej osoby, ponieważ produkt został specjalnie pod nią dopasowany. Dla innych taki produkt będzie bezużyteczny, a dla sprzedawcy niepotrzebny, ani nie przyniesie mu zysku.#polecamy#

Zdaniem eksperta

Kategorie artykułów

Narzędzia

Zainteresują Cię

Wyślij znajomemu odnośnik do tego artykułu