Wielu pracowników frapuje zagadnienie urlopu uzupełniającego - kto i kiedy ma do niego prawo, czy udzielany jest proporcjonalnie do czasu, który pozostał do końca roku, czy konieczne jest złożenie wniosku? Zawiły z pozoru temat po zgłębieniu okazuje się niemal błahy.
Kiedy nabywane jest prawo do urlopu uzupełniającego?
Zgodnie z art. 158 Kodeksu pracy prawo do urlopu uzupełniającego przysługuje tym osobom, które w tym samym roku kalendarzowym:
-
wykorzystały wszystkie 20 dni urlopu wypoczynkowego,
-
nabyły prawo do zwiększonego wymiaru urlopu wypoczynkowego (wynoszącego 26 dni) - ich staż czasu pracy przekroczył 10 lat.
Przykład 1.
Pracownik wykorzystał do lipca cały przysługujący mu urlop wypoczynkowy. W sierpniu tego samego roku osiągnie próg 10 lat stażu pracy.
W takich okolicznościach pracownikowi należy się urlop uzupełniający w wymiarze 6 dni (różnica pomiędzy wymiarami 20 i 26 dni urlopu wypoczynkowego) do wykorzystania na zasadach “normalnego” urlopu.
Co w sytuacji, gdy pracownik nie wykorzystał urlopu (w ogóle lub w części) przed przekroczeniem wspomnianego progu 10 lat? Nie nabywa on prawa do urlopu uzupełniającego, bo nie jest mu ono potrzebne - z zasady zwiększony zostaje wymiar urlopu wypoczynkowego do 26 dni i tyle (lub z pomniejszeniem o wykorzystaną wcześniej część) ma do dyspozycji w danym roku.
Przykład 2.
Pracownik przebywał na urlopie 14 dni w miesiącach letnich. We wrześniu tego samego roku osiągnął 10-letni staż pracy.
W danym roku kalendarzowym pozostało mu w sumie 12 dni urlopu do dyspozycji - 6 bazowych i 6 stanowiących podwyższenie wymiaru.
Planowanie urlopu wypoczynkowego tuż przed nabyciem prawa do podwyższonego wymiaru
Pracodawca powinien sporządzić plan urlopów na następny rok najpóźniej do 31 grudnia danego roku. Dokument taki powinien uwzględniać wszystkie rodzaje urlopów wypoczynkowych, a więc: bieżący, zaległy i uzupełniający. Oznacza to, że jeśli w czerwcu pracownik nabędzie prawo do podwyższonego wymiaru urlopu, a plan urlopów opracowywany jest wcześniej (np. w lutym), pracodawca powinien umożliwić mu zaplanowanie wypoczynku w podwyższonym wymiarze.
Prawo do urlopu uzupełniającego a ukończenie szkoły
Zgodnie z Kodeksem pracy ukończenie szkoły wyższej skutkuje osiągnięciem ośmiu lat, które wliczają się do czasu pracy. Kiedy absolwentowi przysługuje urlopowe uzupełnienie?
Przykład 3.
Obecny absolwent, jeszcze przed podjęciem nauki na uniwersytecie, przepracował 3 lata w oparciu na umowie o pracę. Po ukończeniu studiów podjął pracę na etat. Jaki wymiar urlopu go dotyczy?
Po ukończeniu studiów opisany absolwent ma 11 lat stażu liczonego do czasu pracy, dlatego podejmując pracę, nabywa prawo do urlopu w podwyższonym wymiarze.
Przykład 4.
Obecny absolwent, jeszcze przed podjęciem nauki na uniwersytecie, przepracował 22 miesiące w oparciu na umowie o pracę. Po ukończeniu studiów podjął pracę na etat. Jaki wymiar urlopu go dotyczy?
Zachowując ciągłość zatrudnienie-studia-zatrudnienie, po ukończeniu nauki na uniwersytecie staż liczony do czasu pracy absolwenta wynosi 9 lat i 10 miesięcy. Jeśli w ciągu dwóch miesięcy wykorzysta cały przysługujący mu urlop, w dniu rozpoczęcia 10-ego roku liczonego do czasu pracy nabędzie on prawo do urlopu uzupełniającego - w wymiarze 6 dni w skali roku.
