Została zawarta umowa pożyczki ze znajomym, który mieszka i pracuje w Niemczech. Do zawarcia umowy i przekazania środków pieniężnych doszło na terytorium Niemiec. Pieniądze zostały przelane z niemieckiego banku do mojego, mającego siedzibę w Polsce. Czy w takiej sytuacji powinienem odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

W sytuacji kiedy umowa pożyczki została zawarta za granicą nie musi Pan odprowadzać podatku od czynności cywilnoprawnych . Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Art. 720 § 1 kodeksu cywilnego stanowi, że przez umowę pożyczki pożyczkodawca zobowiązuje się przenieść własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki charakteryzuje się obowiązkiem zwrotu jej przedmiotu. Nie tyle dotyczy on jednak oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu który jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki , może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej lub odpłatnej, w przypadku której pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną, co oznacza że dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli. Stosownie do zapisów ustawy o PCC czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są: rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wystarczy zaistnienie jednej ze wskazanych okoliczności (z punktu 1 albo 2), aby dana czynność została objęta PCC w Polsce. Z powyższego wynika, że o tym, czy czynność podlega opodatkowaniu takim podatkiem, decyduje miejsce dokonania tej czynności i miejsce położenia rzeczy będącej przedmiotem transakcji. Podstawą do określenia czy zawarta przez Pana umowa pożyczki powinna być opodatkowania w Polsce, jest miejsce gdzie została ona zawarta. Aby nie podlegała ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, muszą być łącznie spełnione dwa warunki. Po pierwsze, pieniądze, czyli przedmiot umowy pożyczki, powinny w momencie zawarcia umowy znajdować się poza terytorium Polski, np. na zagranicznym rachunku bankowym pożyczkodawcy. Po drugie, zawarcie umowy powinno nastąpić poza granicami Polski. Potwierdzenie takiego stanowiska znaleźć można w interpretacji dyrektora Izby Skarbowej Katowicach w z 26 marca 2015 r., sygn. IBPBII/1/4514-39/15/BP, w której wskazał on, że: "Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza jako pożyczkobiorca zawrzeć umowę pożyczki ze spółką zagraniczną jako pożyczkodawcą. Umowa zawarta zostanie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki znajdować się będą w momencie jej zawarcia na rachunku bankowym w banku z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wskutek zawarcia umowy pożyczki pożyczkodawca dokona przelewu środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawcy w banku z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż umowa pożyczki zawarta między pożyczkobiorcą a spółką zagraniczną jako pożyczkodawcą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej." Podobne stanowisko prezentują również sądy - przykładem może być wyrok WSA w Gliwicach w wyroku z 11 grudnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Gl 646/07) orzekł, że o powstaniu obowiązku uiszczenia PCC decyduje moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Wobec zobowiązującego charakteru umowy pożyczki chwila zgodnego oświadczenia woli stron stanowi o jej zawarciu, tym samym o chwili powstania obowiązku uiszczenia podatku. Skoro przedmiotem umowy pożyczki mogą być pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, to umowa pożyczki podlega PCC, jeżeli w dacie zawarcia jej przedmiot (np. pieniądze) znajdował się w Polsce. W przedstawionej sytuacji obydwa warunki są spełnione, zatem umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu w Polsce. #polecamy#

Prowadzę sklep internetowy. Chciałabym poznać zdanie klientów odnośnie do niektórych towarów, które oferuję, i jednocześnie wykorzystać je do promocji moich produktów - planuję umieścić wypowiedzi osób kupujących w sieci w zewnętrznych serwisach służących do porównywania opinii. W jaki sposób mogę zebrać opinie w sklepie internetowym tak, by nie naruszyć prawa?

Sposób na zbieranie opinii, który Pani wskazała, wiąże się z przekazaniem danych osobowych klientów osobom trzecim, czyli serwisom zewnętrznym, niezbędne zatem będzie uzyskanie ich zgody na takie działanie. Osoby, które nabyły produkty w sklepie, powierzyły Pani dane osobowe w konkretnym celu - dokonania transakcji - nie można więc wykorzystywać ich, a tym bardziej przekazywać innym podmiotom. Powinna się Pani ponadto upewnić - na ile to możliwe - że klient wyraża zgodę całkowicie świadomie i dobrowolnie, nie można zatem uzależniać dokonania przez niego zakupu od tego, czy wyrazi zgodę na przekazanie jego danych serwisowi zewnętrznemu lub umieszczenie jego wypowiedzi na innych stronach internetowych. Konsument powinien także wiedzieć, na jakie działania sklepu się godzi. Oznacza to, że przed dokonaniem transakcji należy nie tylko uzyskać zgodę na przetwarzanie danych osobowych na potrzeby zakupów w Pani sklepie internetowym, ale także poinformować konsumenta o tym, że może wypełnić ankietę lub jego dane mogą być przekazane innemu serwisowi. Należy zapewnić klientowi możliwość wyrażenia zgody na przykład poprzez zaznaczenie checkboxa Zgadzam się na przekazanie moich danych osobowych w celach przeprowadzenia ankiety i umieszczenia ich na stronie internetowej… Co istotne, checkbox nie może być już zaznaczony - klient sam musi potwierdzić w ten sposób swoją wolę. Zgodę na takie działania należy uzyskać jeszcze przed zawarciem transakcji z konsumentem. Kolejnym krokiem jest zawarcie z serwisem, któremu powierzamy dane klientów, umowy o powierzenie danych osobowych. Należy w niej wyraźnie zaznaczyć cele powierzenia i sposób, w jaki powinny być one realizowane. Dobrze jest również wskazać w takim kontrakcie odpowiedzialność, jaką może ponieść druga strona za niezgodne z umową wykorzystanie danych osobowych klientów - w ten sposób może Pani zapobiec tego typu praktykom, a co za tym idzie - naruszeniu zaufania konsumentów do Pani sklepu. #polecamy#

Otrzymałam wezwanie do zapłaty wpisu sądowego związanego z przeprowadzonym postępowaniem. Wpłatę uiściłam na zły rachunek bankowy - innego administracyjnego sądu wojewódzkiego. Co mogę zrobić w takiej sytuacji?

Zgodnie z art. 219 § 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wpłaty należy dokonać gotówką w kasie właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy odpowiedniego sądu administracyjnego, podając tytuł wpłaty, rodzaj opłacanego pisma oraz sygnaturę akt sądowych. Za sąd właściwy uznaje się sąd uprawniony do rozpoznania sprawy. Wpłata środków na konto niewłaściwego sądu zostanie przez sąd przelana na konto odpowiedniego organu, ważne jest jednak kiedy to nastąpi. Niewpłacenie środków na konto w terminie traktowane jest jako niewywiązanie się ze zobowiązań. Wpłata wpisu sądowego na zły rachunek bankowy również uznawana jest za niewywiązanie się ze zobowiązań. Zatem jeżeli przelew środków z konta jednego sądu do drugiego dokonany zostanie w terminie, płatność zostanie poprawnie rozliczona przez sąd, jeśli natomiast przelew środków odbędzie się po terminie, transakcja zostanie odrzucona. W takim przypadku możliwe jest przywrócenie terminu zapłaty. Wymagane jest jednak złożenie przez podatnika wniosku o braku winy za niedotrzymanie terminu w terminie 7 dni od dnia stwierdzenia przyczyny niedotrzymania terminu płatności. #polecamy#

Otrzymałem darowiznę. Chciałabym w związku z tym złożyć w urzędzie skarbowym formularz SD-Z2. Nie wiem jednak jaki numer identyfikacyjny wprowadzić na formularzu: NIP czy PESEL? Dodam, że od dwóch lat prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą, ale darowiznę otrzymałem prywatnie.

Od 1 września 2011 r., zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników istnieją dwa podstawowe identyfikatory podatkowe NIP oraz PESEL . Numer NIP wykorzystywany jest przez m. in.: osoby prawne (np. spółki zo.o., spółki akcyjne) osoby fizyczne nieobjęte rejestrem PESEL , które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, osoby fizyczne objęte rejestrem PESEL prowadzące działalność gospodarczą, osoby fizyczne objęte rejestrem PESEL zarejestrowane jako podatnicy podatku od towarów i usług, płatników podatków, płatników składek ZUS. Natomiast numer PESEL wykorzystywany jest w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi tymże rejestrem, które nie prowadzą działalności gospodarczej ani nie są podatnikami zarejestrowanymi dla celów podatku VAT. Biorąc pod uwagę powyższe, wypełniając formularz dotyczący zgłoszenia otrzymanej darowizny SD-Z2 osoba prowadząca działalność gospodarczą powinna wskazać numer NIP . Nie ma przy tym znaczenia, że darowizna została otrzymana prywatnie, poza prowadzoną działalnością.

Prowadzę sklep internetowy. Chciałabym poznać zdanie klientów odnośnie do niektórych towarów, które oferuję, i jednocześnie wykorzystać je do promocji moich produktów - planuję umieścić wypowiedzi osób kupujących w sieci w zewnętrznych serwisach służących do porównywania opinii. W jaki sposób mogę zebrać opinie w sklepie internetowym tak, by nie naruszyć prawa?

Sposób na zbieranie opinii w sklepie internetowym , który Pani wskazała, wiąże się z przekazaniem danych osobowych klientów osobom trzecim, czyli serwisom zewnętrznym, niezbędne zatem będzie uzyskanie ich zgody na takie działanie. Osoby, które nabyły produkty w sklepie, powierzyły Pani dane osobowe w konkretnym celu - dokonania transakcji - nie można więc wykorzystywać ich, a tym bardziej przekazywać innym podmiotom. Powinna się Pani ponadto upewnić - na ile to możliwe - że klient wyraża zgodę całkowicie świadomie i dobrowolnie, nie można zatem uzależniać dokonania przez niego zakupu od tego, czy wyrazi zgodę na przekazanie jego danych serwisowi zewnętrznemu lub umieszczenie jego wypowiedzi na innych stronach internetowych. Konsument powinien także wiedzieć, na jakie działania sklepu się godzi. Oznacza to, że przed dokonaniem transakcji należy nie tylko uzyskać zgodę na przetwarzanie danych osobowych na potrzeby zakupów w Pani sklepie internetowym, ale także poinformować konsumenta o tym, że może wypełnić ankietę lub jego dane mogą być przekazane innemu serwisowi. Należy zapewnić klientowi możliwość wyrażenia zgody na przykład poprzez zaznaczenie checkboxa Zgadzam się na przekazanie moich danych osobowych w celach przeprowadzenia ankiety i umieszczenia ich na stronie internetowej… Co istotne, checkbox nie może być już zaznaczony - klient sam musi potwierdzić w ten sposób swoją wolę. Zgodę na takie działania należy uzyskać jeszcze przed zawarciem transakcji z konsumentem. Kolejnym krokiem jest zawarcie z serwisem, któremu powierzamy dane klientów, umowy o powierzenie danych osobowych. Należy w niej wyraźnie zaznaczyć cele powierzenia i sposób, w jaki powinny być one realizowane. Dobrze jest również wskazać w takim kontrakcie odpowiedzialność, jaką może ponieść druga strona za niezgodne z umową wykorzystanie danych osobowych klientów - w ten sposób może Pani zapobiec tego typu praktykom, a co za tym idzie - naruszeniu zaufania konsumentów do Pani sklepu. #polecamy#

Zakupiłem samochód osobowy. Aby uzyskać korzystniejsze warunki ubezpieczenia, w dowodzie rejestracyjnym dopisałem ojca jako współwłaściciela. Czy ojciec powinien zgłosić w urzędzie otrzymanie darowizny?

Osoba dopisana w dowodzie rejestracyjnym samochodu jako współwłaściciel podlega podatkowi od spadków i darowizn . Jeśli udziały nie zostały określone przez strony, urząd traktuje to jako darowiznę połowy wartości samochodu. Członkowie najbliższej rodziny z tzw. 1. grupy mogą zostać całkowicie zwolnieni z podatku od darowizny niezależnie od jej kwoty. Należy jednak pamiętać, iż w przypadku wartości wyższej niż 9637 zł, darowizna będzie wolna od podatku tylko w sytuacji, jeśli podatnik (w tym przypadku ojciec) zgłosi w odpowiednim Urzędzie Skarbowym nabycie własności rzeczy. Zgłoszenia należy dokonać na druku SD-Z2 w terminie do 6 miesięcy liczonych od dnia nabycia darowizny . Niezgłoszenie darowizny przekraczającej obowiązujący limit 9637 zł w tym terminie skutkować będzie opodatkowaniem nabytej własności na zasadach przewidzianych dla I grupy podatkowej. Darowizny nie trzeba zgłaszać w urzędzie skarbowym, jeśli wartość pojazdu nie przekraczała 19 tys. zł, wówczas udział ojca wynosiłby 9,5 tys. zł, a kwota wolna od podatku w I grupie podatkowej wynosi 9637 zł.

W ubiegłym miesiącu zapomniałem o złożeniu deklaracji VAT-7 do urzędu skarbowego. Deklarację sporządziłem i opłaciłem. Zapomniałem jedynie o jej wysyłce. Dzisiaj otrzymałem wezwanie z urzędu do wyjaśnień w związku z brakiem deklaracji. Co w tej sytuacji powinienem zrobić?

W takiej sytuacji należy niezwłocznie złożyć w urzędzie brakującą deklarację wraz z wyjaśnieniami, do których został Pan wezwany przez urząd skarbowy. Bowiem niezłożenie deklaracji VAT może skutkować nałożeniem przez urząd kary. Poza tym sugeruję skorzystanie z instytucji czynnego żalu. Proszę jednak mieć na uwadze to, że może być ona nierespektowana z uwagi na to, że to urząd skarbowy odkrył błąd i wezwał do jego naprawienia.