Tło strzałki Strzałka
0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Zmiany w prawie wekslowym i dochodzeniu roszczeń z weksli

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Ustawa z dnia 11 sierpnia 2021 roku o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw wprowadziła istotne zmiany w prawie wekslowym i dochodzeniu roszczeń z weksli. Zapoznaj się z poniższym artykułem i sprawdź, co się  zmieniło!

Zmiany w prawie wekslowym - zmiana terminu wnoszenia środków zaskarżenia nakazu zapłaty z weksla

W nakazie zapłaty sąd nakazuje pozwanemu, aby w terminie oznaczonym w nakazie zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami albo wniósł środek zaskarżenia. Dotychczas w przypadku dochodzenia roszczeń z weksla obowiązywał taki sam jak w przypadku innych roszczeń dochodzonych w postępowaniu nakazowym lub upominawczym jednolity termin zaskarżenia nakazu wynoszący 2 tygodnie.

Po nowelizacji termin na wniesienie środka zaskarżenia od nakazu zapłaty wydanego na podstawie weksla wynosi:

  • dwa tygodnie od dnia doręczenia nakazu w przypadku nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym, gdy doręczenie nakazu pozwanemu ma mieć miejsce w kraju;

  • miesiąc od dnia doręczenia nakazu w przypadku nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym, gdy doręczenie nakazu pozwanemu ma mieć miejsce poza granicami kraju na terytorium Unii Europejskiej;

  • miesiąc od dnia doręczenia nakazu w przypadku nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym, gdy doręczenie nakazu pozwanemu ma mieć miejsce na terytorium Unii Europejskiej;

  • trzy miesiące od dnia doręczenia nakazu, w przypadku gdy doręczenie nakazu ma mieć miejsce poza terytorium Unii Europejskiej.

Jeżeli po wydaniu nakazu zapłaty okaże się, że jego doręczenie ma nastąpić w miejscu, które zgodnie z powyższymi zasadami uzasadnia oznaczenie innego terminu, niż termin oznaczony w wydanym nakazie, sąd z urzędu wydaje postanowienie, którym zmienia nakaz w stosownym zakresie.

O zmianie nakazu zapłaty umieszcza się wzmiankę na oryginale nakazu, a na żądanie stron także na wydanych im wypisach. Dalsze odpisy i wypisy powinny być zredagowane w brzmieniu uwzględniającym postanowienie o zmianie nakazu.

Konsument zapłaci mniej za wniesienie zarzutów

Nowelizacja dotknęła także kwestii kosztów związanych z postępowaniem nakazowym. Po zmianach w razie wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym od pozwanego pobiera się trzy czwarte części opłaty, jednakże w przypadku gdy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym został wydany przeciwko konsumentowi, od pozwanego konsumenta pobiera się opłatę nie większą niż 750 złotych.

Od konsumenta pozwanego z weksla w postępowaniu nakazowym od zarzutów od takiego nakazu pobiera się maksymalnie 750 zł. Takie ograniczenie ma zapobiegać uprawomocnieniu się nakazów zapłaty przeciwko konsumentom, które opiewają na wysokie kwoty i nie zostają zaskarżone z powodu braku możliwości opłacenia przez konsumenta na czas opłaty od zarzutów.

Dodatkowe obowiązki sądu w postępowaniu z weksla

Sąd wydaje nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości. W przypadku przejścia na powoda praw z weksla lub czeku, do wydania nakazu niezbędne jest również przedstawienie dokumentów uzasadniających roszczenie, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla lub czeku.

Jeżeli dłużnikiem jest konsument, niezbędne jest przedstawienie wraz z pozwem umowy, z której wynika roszczenie zabezpieczone wekslem, wraz z deklaracją wekslową i załącznikami.

Powód, wnosząc pozew o zapłatę z weksla w treści pozwu skierowanego przeciwko osobie fizycznej, zobowiązany jest zamieścić oświadczenie o tym, czy roszczenie dochodzone pozwem powstało w związku z umową zawartą z konsumentem.

Sąd wzywa powoda do uzupełnienia braków pod rygorem zwrotu pozwu:

  • jeżeli nie dołączono oryginału weksla lub czeku do pozwu;

  • gdy w treści pozwu nie zamieszczono oświadczenia o tym, czy roszczenie dochodzone pozwem powstało w związku z umową zawartą z konsumentem.

Sąd może skazać na grzywnę powoda, jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, który w złej wierze lub wskutek niezachowania należytej staranności złożył niezgodne z prawdą oświadczenie, o tym, że roszczenie dochodzone pozwem nie powstało w związku z umową zawartą z konsumentem.

Konsument wystawi tylko weksel nie na zlecenie - zmiany w prawie wekslowym

Nowelizacja wprowadziła zasadę, zgodnie z którą weksel wręczony przedsiębiorcy w celu spełnienia lub zabezpieczenia wierzytelności, która wynika z umowy zawartej z konsumentem, powinien zawierać zastrzeżenie „nie na zlecenie” lub inne równoznaczne.

Podobnie jak w przypadku weksla, również czek konsumenta wręczony kredytodawcy w celu spełnienia lub zabezpieczenia świadczenia wynikającego z umowy o kredyt konsumencki powinien zawierać zastrzeżenie „nie na zlecenie” lub inne równoznaczne.

Jeżeli wystawca umieścił w wekslu wyrazy „nie na zlecenie” lub inne zastrzeżenie równoznaczne, można przenieść weksel tylko w formie i ze skutkami zwykłego przelewu. Nowelizacja wyklucza zatem indosowanie weksla.

Przelew to umowa polegająca na przeniesieniu wierzytelności na osobę trzecią. Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, jej przelew powinien być również stwierdzony pismem. Dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim wierzycielem.

Z kolei indos jest pisemnym oświadczeniem umieszczonym na papierze wartościowym na zlecenie i zawierającym co najmniej podpis zbywcy, oznaczającym przeniesienie praw na inną osobę. Do przeniesienia praw z dokumentu poprzez indos potrzebne jest jego wydanie. Przelew jest zatem bezpieczniejszym dla wystawcy weksla sposobem przeniesienia praw z weksla niż indos.

Zmiany w prawie wekslowym: sankcje dla przedsiębiorców

Po nowelizacji w razie przyjęcia przez przedsiębiorcę weksla niezawierającego zastrzeżenia „nie na zlecenie” lub innego równoznacznego i przeniesienia go na inną osobę przedsiębiorca jest zobowiązany do naprawienia poniesionej przez wystawcę weksla szkody przez zapłatę weksla. Taka odpowiedzialność przedsiębiorcy względem wystawcy weksla istnieje także, gdy weksel znalazł się w posiadaniu innej osoby wbrew woli przedsiębiorcy.

Przedsiębiorca jest zobowiązany niezwłocznie po spełnieniu świadczenia wynikającego z umowy zawartej z konsumentem zwrócić weksel jego wystawcy.

Jeżeli przedsiębiorca przyjmuje od konsumenta czek niezawierający zastrzeżenia „nie na zlecenie” lub innego równoznacznego w celu spełnienia lub zabezpieczenia świadczenia wynikającego z umowy o kredyt konsumencki, podlega karze grzywny.

Podobnie, gdy przedsiębiorca przyjmuje od konsumenta weksel niezawierający zastrzeżenia „nie na zlecenie” lub innego równoznacznego w celu spełnienia lub zabezpieczenia świadczenia wynikającego z umowy zawartej z konsumentem, podlega karze grzywny.

Jeżeli przedsiębiorcą jest podmiot niebędący osobą fizyczną, odpowiedzialność za powyższe naruszenia ponosi osoba kierująca przedsiębiorstwem lub osoba upoważniona do zawierania umów z konsumentami.

W razie przyjęcia przez kredytodawcę czeku niezawierającego zastrzeżenia „nie na zlecenie” lub innego równoznacznego i przeniesienia go na inną osobę kredytodawca jest zobowiązany do naprawienia poniesionej przez konsumenta szkody przez zapłatę czeku. Taka sama zasada znajduje zastosowanie, gdy czek znalazł się w posiadaniu innej osoby wbrew woli kredytodawcy.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów