Prowadzę działalność, która wiąże się z wieloma wyjazdami. W ostatnią podróż służbową wyruszyłem do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Wyruszyłem z domu o 13:30 30 marca samochodem służbowym, który stanowi środek trwały firmy do Niemiec. Granicę przekroczyłem o 15:30. Następnego dnia o 9:30 wyleciałem z lotniska w Berlinie do Dubaju, był to lot bezpośredni. Samochód zostawiłem na parkingu. W Dubaju wylądowałem o 18:30. Następnego dnia wynająłem samochód i spisywałem wszystkie przebyte podróże. 8 kwietnia o 19:30 wystartowałem samolotem do Berlina, wylądowałem o godzinie 23:30. Następnie samochodem pozostawionym na parkingu wróciłem do Polski. Granicę przekroczyłem o 6:20. W domy byłem o godzinie 8:15. Jak powinna zostać rozliczona taka zagraniczna podróż służbowa.

Ze względu na to, że pierwsza część służbowej podróży zagranicznej odbywała się drogą lądową, czas delegacji liczy się od momentu przekroczenia granicy polskiej w drodze za granicę do chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze powrotnej do kraju. Podróżował Pan drogą lądową, więc w pana przypadku naliczanie diety zagranicznej rozpoczyna się 30.03.2016 o 15:30, tj. w chwili przekroczenia granicy w drodze do Niemiec, i kończy 31.03.2016 o godzinie 9:30, czyli w momencie startu samolotu z lotniska w Berlinie. Obowiązująca obecnie stawka diety w Niemczech wynosi 49 euro za dobę. W taki sam sposób musi Pan naliczyć dietę zagraniczną w drodze powrotnej do kraju pokonaną pojazdem firmowym, czyli początek diety to 08.04.2016 godzina 23:30 (lądowanie samolotu na lotnisku w Berlinie), a koniec to 09.04.2016 godzina 06:20 (przekroczenie granicy niemieckiej). Z kolei druga część delegacji zagranicznej odbyła się drogą lotniczą, zatem jej czas liczy się od momentu startu samolotu w drodze do Dubaju tj. od 31.03.2016 od godziny 9:30 do dnia powrotu do Berlina, tj. 08.04.2016 do godziny 23:30 (godzina lądowania samolotu na lotnisku w Berlinie). Od momentu startu samolotu liczona jest dieta według stawki odpowiedniej dla Zjednoczonych Emiratów Arabskich, tj. 39 euro za dobę, do momentu wylądowania samolotu w drodze powrotnej. Wydatki za zakup paliwa, biletów samolotowych, wynajem pojazdu poniesione podczas trwania podróży powinien Pan uwzględniać w rozliczeniu wydatków związanych z podróżą służbową . W przypadku podróży służbowych odbywanych samochodem poniesione koszty rozlicza się zgodnie z faktycznie poniesionymi wydatkami, które udokumentowane są fakturami (wyłącznie paliwo zakupione zagranicą można ująć w kosztach na podstawie paragonu). Przedsiębiorcy nie przysługuje ryczałt za przejazdy i noclegi. Wydatki należy rozliczyć w oparciu o faktury dokumentujące poniesiony wydatek. Wartość przysługujących diet podlega ujęciu w kosztach uzyskania przychodu w KPiR w kolumnie 13 na podstawie sporządzonego dowodu wewnętrznego zwanego Rozliczeniem delegacji.

Jestem właścicielem sklepu komputerowego. Planuje wziąć udział w przetargu na dostawę sprzętu komputerowego do szkoły. Czy to prawda, że mogę taką dostawę opodatkować stawką 0%?

Dostawa sprzętu komputerowego do placówek oświatowych korzysta ze stawki 0%, jednak musi to być sprzęt ściśle określony w ustawie. W przeciwnym razie dostawa podlega opodatkowaniu stawką podstawową . Tak jak już wspomniano, dostawa sprzętu komputerowego dla placówek oświatowych korzysta ze stawki 0%. Wynika to bezpośrednio z przepisu art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Instytucje zaliczane do placówek oświatowych zostały określone w art. 43 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług . Są to: szkoły i przedszkola publiczne i niepubliczne, szkoły wyższe i placówki opiekuńczo-wychowawcze. Jednak aby dostawa korzystała z preferencyjnej stawki, dokonujący jej uzależniony jest od posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami. Opodatkowaniu tą stawką podlegają jednak wyłącznie towary wymienione w załączniku nr 8 do ustawy, jest to następujący sprzęt : jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych, drukarki, skanery, urządzenia komputerowe do pism Braille'a (dla osób niewidomych i niedowidzących), urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy). Wszystkie niewymienione w załączniku elementy dostarczone wraz ze sprzętem komputerowym będą opodatkowane stawką właściwą dla tego towaru lub usługi, a nie stawką 0%. Możliwość stosowania stawki 0% po spełnieniu wskazanych przesłanek potwierdzają również organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP3/4512-301/15-2/MJ, z 8 września 2015 r., gdzie możemy przeczytać: (…) Jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy sprzętu komputerowego dla placówek oświatowych jest posiadanie przez dostawcę stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 83 ust. 14 ustawy). Dostawca zobowiązany jest także przekazać kopię ww. dokumentu do właściwego urzędu skarbowego (art. 83 ust. 15 ustawy). Wnioskodawca wskazał, iż spełni warunki, o których mowa w art. 83 ust. 14 i 15 ustawy. Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż monitory interaktywne marki “idBoard oraz monitory interaktywne z wbudowanym komputerem marki id-Board all in one należy uznać za towar wymieniony w załączniku nr 8 do ustawy o VAT wobec czego Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania dostawy ww. towaru stawką VAT w wysokości 0%” (…). #polecamy#

Dwuosobowa spółka jawna, w której jestem wspólnikiem, podpisała ze mną umowę o pracę. Czy wypłacone przez spółkę wynagrodzenie jest kosztem uzyskania przychodu dla mnie i dla drugiego ze wspólników?

Wynagrodzenie wspólnika spółki jawnej wypłacane z tytułu umowy o pracę , nie będzie stanowić dla wspólnika nie zatrudnionego kosztu uzyskania przychodów. Wynagrodzenie to będzie jednak stanowiło koszt uzyskania przychodów dla drugiego wspólnika spółki . Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty, który znajduje się w art. 23 ustawy o PIT. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Ustawodawca w powołanym przepisie posłużył się wyrażeniem wartość własnej pracy, które nie zostało zdefiniowane dla potrzeb podatku dochodowego. Użyte pojęcie wskazuje, że chodzi tu o wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wartość pracy świadczonej przez wspólnika będzie wyznaczać wysokość przyznanego mu wynagrodzenia. Ograniczenie zawarte w analizowanym przepisie odnosi się m.in. do prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną. Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030) użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną. Analiza powyższych uregulowań prawnych wskazuje, że wynagrodzenie wspólnika spółki jawnej z tytułu wykonywania czynności na podstawie umowy o pracę zawartej ze spółką, nie będzie stanowić dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów. Zarówno w ustawie o CIT i PIT brak jest postanowień nadających spółce jawnej podmiotowość podatkową, a zatem spółka ta nie może być uznana za podmiot wymienionych podatków. Art. 1 ustawy o PIT wymienia jako podmioty podatkowe wyłącznie osoby fizyczne. Tylko zatem te osoby, a nie założona przez nie spółka jawna, są podatnikami podatku dochodowego. Wynika to wyraźnie także z treści art. 8 tej ustawy, według którego dochody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną opodatkowuje się osobno u każdej osoby. Z uwagi na fakt, iż podatnikiem podatku dochodowego może być wyłącznie wspólnik spółki jawnej , tylko on, jako osoba fizyczna, może dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodu ze wspólnego źródła przychodów. Skoro zatem w myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci pozostałych wspólników, to w stosunku do tego tylko podatnika ( wspólnika spółki jawnej ), który pobierał wynagrodzenie za pracę na podstawie umowy o pracę zawartej ze spółką jawną, tego rodzaju wydatek nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wynagrodzenie to będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów dla drugiego wspólnika spółki , a jego wysokość powinna być ustalona zgodnie z zasadą opisaną w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko takie potwierdził dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej, sygn. IPPB1/415-206/13-2/MT, gdzie możemy przeczytać Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Zatem wynagrodzenie wypłacone wspólnikowi spółki jawnej , zatrudnionemu w tej spółce na umowę o pracę, nie stanowi dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów, jest zaś kosztem uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zysku spółki. #polecamy#

Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą i rozliczam się w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów, koszty rozliczam w oparciu o metodę uproszczoną. Działalność została założona we wrześniu 2015 roku. Pierwszy przychód uzyskałem w lutym 2016 roku. Wcześniej ponosiłem jednak koszty związane z promocją firmy oraz zakupem towarów w celu poszerzenia asortymentu i zwiększenia konkurencyjności firmy. Stąd moje pytanie: czy możliwe jest ponoszenie kosztów przy braku przychodów?

Brak dochodu w danym roku podatkowym nie wyklucza ponoszenia wydatków , które zostaną uwzględnione w kosztach firmowych. W przypadku rozliczania się w oparciu o metodę uproszczoną rozliczania kosztów, wydatki księguje się w dacie ich poniesienia. Za datę poniesienia wydatku uznaje się dzień wystawienia faktury lub innego dokumentu, który może stanowić podstawę do ujęcia wydatku w kosztach firmowych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Zatem jeżeli poniesione przez Pana koszty spełniają warunki wymienione powyżej, mogą one zostać zaksięgowane do wydatków firmowych. Należy pamiętać, że wydatki poniesione w roku 2015 powinny zostać ujęte w kosztach w tym samym roku. Jeśli w danym roku nie został osiągnięty przychód, nie ma obowiązku dokonywania na koniec roku wyksięgowania wprowadzonych kosztów. Ponadto na koniec roku konieczne jest sporządzenie spisu z natury, w którym ujmuje się towary, materiały, półwyroby, wyroby gotowe, produkcję w toku oraz odpady. Sporządzony spis będzie brany pod uwagę przy wyliczaniu powstałej straty w danym roku. Poniesiona strata może zostać rozliczona w najbliższych następujących po sobie 5 latach podatkowych. Należy pamiętać, że w jednym roku podatkowym można odliczyć maksymalnie 50% poniesionej straty.

Jestem zobowiązany uregulować zaległy podatek od nieruchomości. Czy może tego dokonać za mnie siostra ze swojego konta?

1 stycznia 2016 roku weszła w życie nowelizacja ordynacji podatkowej , która stwarza sytuację, w której zapłata za podatek przez członka rodziny została prawnie usankcjonowana. Do tej pory takie zdarzenie powodowało liczne spory wśród organów podatkowych. Jak bowiem wynika z art. 62b ordynacji podatkowej, zapłata podatku może nastąpić także przez: małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jeżeli podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym, inny podmiot, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 1000 zł. W przypadkach, o których mowa w pkt 1 i 3, jeżeli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika , uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika. #polecamy#

Jestem czynnym podatnikiem VAT i rozliczam się w ramach podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W kwietniu przez pomyłkę wystawiłam kontrahentowi z Unii Europejskiej dwie faktury o różnych numerach, ale na te same pozycje i to samo zamówienie. Zwróciłam na to uwagę dopiero, kiedy sprawdzałam, czy wszystkie faktury są zapłacone. Jak w takim wypadku powinna zostać usunięta błędnie wystawiona faktura?

W przypadku wystawienia faktury, która zawiera błąd wpływający na wysokość kwoty do zapłaty, konieczne jest wystawienie faktury korygującej pozycje faktury. Usunięcie nie jest dozwolone. Faktury korygujące wystawiane są przez sprzedawcę, jeśli stwierdzono pomyłkę lub wystąpiło inne zdarzenie, które wpłynęło na zmianę danych na fakturze źródłowej. Dokładnie przyczyny te zostały opisane w art. 106j ust 1. ustawy o podatku od towarów i usług. Zdarzenia uprawniające do wystawienia faktury korygującej można podzielić na trzy grupy: zwiększające podstawę opodatkowania, zmniejszające podstawę opodatkowania, pomyłki. Pani błąd kwalifikuje się do trzeciej grupy. Faktura korygująca powinna zawierać takie dane jak: zwrot “faktura korygująca” lub “korekta”, datę wystawienia oraz numer kolejny, dane zawarte na fakturze pierwotnej (numer, datę wystawienia, nazwa sprzedawcy oraz nabywcy wraz z adresami i numerem NIP oraz rodzaj kowaru czy usługi objętej korektą), przyczynę korekty, jeśli zmianie ulega podstawa opodatkowania lub kwota podatku VAT, konieczne jest wyszczególnienie nowych, poprawnych stawek, jeśli zmiana nie wpływa na podstawę opodatkowania, należy wprowadzić prawidłową treść korygowanych pozycji. W przypadku faktur korygujących wystawionych dla kontrahentów krajowych, które zmniejszają podstawie opodatkowania konieczne jest co do zasady posiadanie potwierdzenia odbioru faktury. W odniesieniu do zagranicznego kontrahenta nie ma takiego obowiązku. Reasumując, powinna Pani wystawić dla kontrahenta zagranicznego fakturę korygującą i uwzględnić ją pod datą wystawienia zarówno w ewidencji VAT sprzedaży, jak i w KPiR . #polecamy#

Nabyłem od dostawcy towar opodatkowany 5% VAT-em i dokonałem jego odsprzedaży nakładając 23% podatek VAT. Nie wiedziałem bowiem, że w przypadku tego towaru możliwe jest zastosowanie niższej stawki VAT. Chciałbym dowiedzieć się, jak rozwiązać tę sytuację? W zasadzie było to na moją niekorzyść, gdyż odprowadziłem wyższy podatek niż powinienem.

W sytuacji, gdy wystawiona została faktura z wyższą stawką VAT od stawki obowiązującej na dany towar lub usługę to niezależnie od tego, że podatek został zawyżony, podatnik ma obowiązek odprowadzenia podatku należnego w takiej wysokości, jaka wynika z faktury. W tym przypadku w wysokości 23% VAT od kwoty netto podanej na dokumencie. Jednocześnie zastosowanie zawyżonej stawki VAT powoduje konieczność skorygowania błędnie wystawionej faktury sprzedaży. Fakturę korygującą należy przekazać kontrahentowi, otrzymując od niego jakiekolwiek potwierdzenie odbioru dokumentu. Obniżenie podstawy VAT możliwe jest w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik otrzymał od nabywcy towaru lub usługi potwierdzenie odbioru faktury korygującej. #polecamy#

Zakupiłem samochód na umowę kupna od osoby fizycznej. Jednak jeszcze przed jego przerejestrowaniem samochód został sprzedany. Czy w takiej sytuacji muszę zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych?

Jeśli umowa sprzedaży została zawarta z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, to powstaje obowiązek odprowadzenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy czym obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży powstaje w chwili jej podpisania. W związku z powyższym istotne znaczenie ma sam fakt zawarcia umowy kupna z osobą prywatną, a nie przerejestrowanie samochodu. Bowiem taka transakcja nie podlega VAT, natomiast podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ( PCC ). Dokonując transakcji kupna-sprzedaży którego podstawą jest umowa kupna , należy mieć na względzie, że obowiązek opłacenia podatku ciąży wyłącznie na nabywcy. Podstawą opodatkowania jest zaś wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej. Podatnik musi wiedzieć, że tylko w sytuacji, gdy wartość przedmiotu transakcji nie przekracza 1 000 zł, jest on zwolniony z obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. #polecamy#

10 września 2016 r. sprzedałam towar kontrahentowi z Niemiec (WDT). Transakcja była wyrażona w euro. Jaki kurs należy zastosować do przeliczenia tej waluty, jeżeli faktura dokumentująca WDT została wystawiona 30 października 2016 r.?

W przypadku transakcji WDT , dla których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych (o powstaniu obowiązku podatkowego decyduje data wystawienia faktury), kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski (NBP) bieżącego kursu średniego waluty obcej na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień: wystawienia faktury, o ile jest ona wystawiona w terminie, lub powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy faktura nie została wystawiona w terminie. Zasada ogólna wystawiania faktur (która ma zastosowanie także do WDT ) mówi, że fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę – jest to (z pewnymi wyjątkami) najpóźniejszy moment na wystawienie faktury. Zatem w Pani przypadku faktura powinna zostać najpóźniej wystawiona 15 października. Tym samym wartości wynikające z faktury dokumentującej opisaną transakcję zagraniczną winny być przeliczane według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia bądź (jeżeli dokument taki nie zostanie wystawiony terminowo) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15. dzień miesiąca następującego po tym, w którym WDT miało miejsce. W Pani przypadku będzie to kurs z 14 października 2016 r. #polecamy#

Prowadzę firmę transportową. Podczas wykonywania usługi transportowej został uszkodzony towar, który przewoziłem. Zleceniodawca obciążył mnie karą za powstałą szkodę. Czy zapłacona kara z tytułu uszkodzenia towarów w transporcie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów?

Zasadniczo kara umowna jak i odszkodowanie, wypłacane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów , jeżeli służą osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła. Niektóre jednak kary (odszkodowania) w żadnych okolicznościach nie mogą być kosztem podatkowym. Dotyczy to np. kar umownych i odszkodowań z tytułu: wad dostarczonych towarów, wad wykonanych robót i usług, zwłoki w dostarczaniu towaru wolnego od wad, zwłoki w usunięciu wad towarów, zwłoki w usunięciu wad wykonanych robót i usług. W omawianej sytuacji usługa transportowa została wykonana, ale w trakcie jej świadczenia doszło do uszkodzenia towaru i z tego tytułu firmie transportowej została naliczona kara umowna za powstałą szkodę. Mamy zatem do czynienia z wadliwym wykonaniem usługi transportowej. Tym samym przedsiębiorca nie może zapłaconej kary zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. #polecamy#

Firma, dla której wykonałem projekt graficzny strony internetowej na początku 2016 roku, nie ma zamiaru zapłacić za wykonaną usługę. Czy mogę w związku z tym dokonać pomniejszenia przychodu oraz VAT poprzez wystawienie faktury korygującej?

Przedsiębiorca wyłącznie w prawnie określonych sytuacjach jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej. Należy zwrócić uwagę, że odnotowany brak zapłaty od klienta nie stanowi jednej z przesłanek wystawienia korekty. Przepisy art. 106j ustawy o VAT jasno określają, że faktury korygujące są wystawiane, gdy: udzielono obniżki ceny w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, udzielono opustów i obniżek cen (po dokonaniu sprzedaży), dokonano zwrotu towarów i opakowań podatnikowi, dokonano zwrotu całości lub części zapłaty nabywcy, podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. W związku z tym należy podkreślić, że fakt, iż kontrahent nie zapłacił za usługę nie oznacza, że usługa nie została wykonana i istnieje podstawa do wystawienia faktury korygującej. Takie stanowisko zajął również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 1070/13: (...) skoro sporne faktury dokumentowały rzeczywiste wykonanie prawniczych usług doradczych (jak utrzymuje strona skarżąca), które wynikały z umowy o świadczenie pomocy prawnej zawartej pomiędzy kontrahentem a skarżącą, to w zaistniałych okolicznościach faktycznych brak było podstaw do skorygowania obrotu . W przypadku braku zapłaty , wierzyciel może skorygować VAT należny, korzystając z tzw. ulgi na złe długi. #polecamy#

Wykorzystuję w firmie samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Dotychczas, zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 kwietnia 2014 r. użytkowałem go w firmie jako pojazd na cele prywatne i firmowe, nie rozliczając podatku od paliwa i rozliczając 50% podatku VAT od pozostałych wydatków. Obecnie chciałbym zmienić formę rozliczania na pełne odliczenie podatku VAT od wydatków poniesionych na samochód. W formularzu zgłoszeniowym VAT-26 widnieje data pierwszego wydatku poniesionego na samochód. Jaką datę powinienem tam wprowadzić?

Zgodnie z przepisami, formularz zgłoszeniowy VAT-26 podatnik ma prawo złożyć w dowolnym momencie, jednak nie później niż do siedmiu dni od daty poniesienia wydatku, od którego będzie rozliczany cały podatek VAT. Zatem składając formularz do urzędu, należałoby jako datę pierwszego wydatku podlegającego pełnemu odliczeniu VAT podać koszt poniesiony nie wcześniej, niż do siedmiu dni wstecz. W takiej sytuacji wydatki poniesione przed wskazaną w formularzu datą będą podlegały ograniczonemu odliczeniu podatku VAT (50% dla wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu, z wyjątkiem paliwa, brak możliwości odliczenia podatku od paliwa). #polecamy#

Rozpoczęłam prowadzenie działalności gospodarczej. W przypadku uzyskania przychodu do 20 dnia każdego miesiąca odprowadzam zaliczkę na podatek dochodowy. Czy w związku z tym mam obowiązek wysłać deklaracje do urzędu skarbowego?

20 dnia każdego miesiąca upływa termin płatności zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc poprzedni. Jeżeli podatnik wybrał rozliczenie kwartalne to obowiązek zapłaty zaliczki na podatek dochodowy upływa 20 dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału. Od 1 stycznia 2007 roku został zniesiony obowiązek składania deklaracji PIT-5/PIT-5L , dotyczących zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych . Obecnie wystarczy dokonać zapłaty, a jedynie na koniec roku złożyć zeznanie roczne. Wszystkie zaliczki okresowe zostaną wykazane właśnie w PIT rocznym , który należy złożyć do urzędu skarbowego do 30 kwietnia roku następującego po tym, który jest rozliczany. Proszę jednak pamiętać, że inaczej jest w przypadku podatku VAT. Czynni podatnicy VAT zobowiązani są przesyłać deklaracje zawsze do 25 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym (miesiącu/kwartale). #polecamy#

27 marca wystawiliśmy fakturę na wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Dostawa do niemieckiego klienta miała miejsce 2 kwietnia, a termin płatności na fakturze to 6 kwietnia. W takim przypadku w którym miesiącu należy wykazać transakcję w ewidencji VAT sprzedaży?

Zgodnie z zasadami ogólnymi, obowiązek podatkowy w VAT powstaje w momencie wykonania usługi lub dokonania dostawy towarów, chyba że wcześniej otrzymano zapłatę. Transakcje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) są jednak wyjątkiem. Zgodnie z zapisami ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje w dacie wystawienia faktury , nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy. Zatem jeśli faktura została wystawiona jeszcze przed dostawą, w marcu - to powinna zostać ujęta w marcowym rejestrze VAT, zgodnie z datą jej wystawienia. W przypadku gdyby omyłkowo faktura nie została w ogóle wystawiona, to obowiązek podatkowy powstawałby 15 maja (piętnasty dzień kolejnego miesiąca po dokonaniu dostawy). Co ważne, data zapłaty nie ma znaczenia, nawet jeśli przed wystawieniem faktury otrzymałby Pan płatność. W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów otrzymanie zaliczki nie rodzi powstania obowiązku podatkowego i tym samym wykazywania transakcji w rejestrze VAT i deklaracjach VAT-7 i VAT-UE.

W ramach prowadzonej działalności używam nieodpłatnie ogólnie dostępnego oprogramowania. Czy z tego tytułu muszę zapłacić jakiś podatek? Rozliczam się w ramach Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czym jest przychód z działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT za przychód uznaje się również nieodpłatne świadczenia zarówno w pieniądzu, jak i naturze. Wyceny wartości przychodu dokonuje się w oparciu o jedną z dwóch metod: - zgodnie z cenami stosowanymi wobec innych podmiotów, - zgodnie z cenami rynkowymi, które są stosowane przy udostępnianiu rzeczy czy świadczeniu usług o podobnym charakterze. W związku z tym w wielu przypadkach programy uzyskane nieodpłatnie wykorzystywane w przedsiębiorstwach będą rodziły obowiązek podatkowy - jeśli jest możliwość porównania cen ze względu na możliwość zakupu oprogramowania na rynku. Jednak jeśli oprogramowanie udostępniane jest za darmo w internecie w postaci plików, załączników czy licencji i nie jest możliwe ustalenie ich wartości, nie rodzi ono obowiązku podatkowego. Uzasadnienie znajdziemy w interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 17 lipca 2008 roku o sygnaturze IBPB1/415-331/08/MW. #polecamy#

Strona 19 - Zdaniem eksperta

Zdaniem eksperta

Artykuły

Wzory