Tło strzałki Strzałka
0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Opłata klimatyczna - czym jest i kiedy należy ją uiścić?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Wyjazd na urlop wiąże się z ponoszeniem wielu kosztów. Dodatkowo osoby, które wyjeżdżają do uzdrowisk lub kurortów o korzystnych warunkach klimatycznych, zobowiązani są do uiszczenia dodatkowej opłaty, tzw. opłaty klimatycznej. Dowiedz się, czym tak właściwie jest opłata klimatyczna i ile wynosi.

Czym jest opłata klimatyczna?

Opłata klimatyczna to podatek, który płaci się w niektórych miejscowościach atrakcyjnych przyrodniczo lub uzdrowiskowych, jeśli przebywa się w nich dłużej niż 24 godziny. Są to w zasadzie dwa rodzaje daniny: opłata miejscowa oraz opłata uzdrowiskowa.

Opłata miejscowa pobierana jest od turystów, którzy rekreacyjnie spędzają dłużej niż dobę w miejscowościach o korzystnych walorach klimatycznych i krajobrazowych. Przy czym wyjazd w takie miejsce ma cel turystyczny, wypoczynkowy bądź szkoleniowy.

Natomiast opłata uzdrowiskowa pobierana jest od osób, które spędzają czas dłuższy niż doba w miejscowości posiadającej status uzdrowiska. Przy czym wyjazd w takie miejsce ma cel zdrowotny, turystyczny, wypoczynkowy lub szkoleniowy.

Ze względu na ochronę środowiska status miejscowości uzdrowiskowej wiąże się z pewnymi ograniczeniami, jak np. ograniczony rozwój przemysłu. Dlatego też w celu zrekompensowania tych ograniczeń, w miejscowościach uzdrowiskowych pobierana jest opłata klimatyczna.

Jakie warunki musi spełniać dana miejscowość, aby pobierać opłatę klimatyczną?

Opłata klimatyczna może być pobierana w miejscowościach, które charakteryzują się szczególnymi walorami wypoczynkowymi, klimatycznymi, krajobrazowymi czy też turystycznymi.

Minimalne warunki, jakie musi spełniać gmina, by móc pobierać opłatę środowiskową zostały wyszczególnione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową.

Aby gmina spełniała warunki krajobrazowe, na jej terenie muszą znajdować się m.in. parki narodowe, lasy, punkty widokowe, muzea, pomniki historii czy też zabytki. Dokładny spis minimalnych warunków krajobrazowych został zawarty w § 3 wspomnianego rozporządzenia.

Zgodnie z rozporządzeniem, miejscowość spełnia minimalne wymogi turystyczne, jeśli na jej terenie znajduje się baza noclegowa w obiektach hotelarskich lub innych obiektach, które mogą świadczyć usługi hotelarskie (§ 4 rozporządzenia).

Ponadto opłata klimatyczna pobierana jest również na obszarach uzdrowiskowych. Teren, który posiada taki status, musi spełniać łącznie poniższe warunki:

  • posiada złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych na zasadach określonych w ustawie o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych;

  • posiada klimat o właściwościach leczniczych potwierdzonych na zasadach określonych w ustawie;

  • spełnia określone w przepisach o ochronie środowiska wymagania w stosunku do środowiska;

  • posiada infrastrukturę techniczną w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, w zakresie transportu zbiorowego, a także prowadzi gospodarkę odpadami.

W danej miejscowości istnieje możliwość pobierania opłaty miejscowej tylko z jednego tytułu. W związku z tym, jeśli miejscowość położona jest w obszarze ochrony uzdrowiskowej, to pobierana jest z tego tytułu opłata miejscowa, a nie klimatyczna.

Ile wynosi opłata klimatyczna?

Wysokość opłaty klimatycznej określana jest przez radę gminy, natomiast nie może ona przekroczyć maksymalnych stawek określanych przez Ministra Finansów.

Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Finansów maksymalne dzienne stawki opłaty klimatycznej w 2021 roku wynoszą:

  • 2,41 zł – opłata miejscowa,

  • 3,39 zł – opłata miejscowa w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej,

  • 4,66 zł – opłata uzdrowiskowa.

Opłata klimatyczna pobierana jest za każdy dzień pobytu w danej miejscowości, pod warunkiem, że pobyt trwa dłużej niż dobę. Jest ona pobierana za każdą rozpoczętą dobę pobytu.

Kto jest zwolniony z opłaty klimatycznej?

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłaty miejscowej oraz opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się:

  • pod warunkiem wzajemności – od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

  • od osób przebywających w szpitalach;

  • od osób niewidomych i ich przewodników;

  • od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;

  • od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

Przy czym oprócz powyższych zwolnień wprowadzonych przez ustawę, dana gmina może również wprowadzić ulgi innego rodzaju. Niektóre gminy stosują również praktyki obniżania lub zniesienia opłat klimatycznych poza sezonem.

W jaki sposób płaci się opłatę klimatyczną?

Zazwyczaj opłata klimatyczna pobierana jest w imieniu gminy poprzez firmy i osoby, które świadczą usługi noclegowe, np. firmy prowadzące hotel lub osoby prywatne oferujące kwatery noclegowe. Najczęściej opłata ta pobierana jest w pierwszy dzień pobytu w danej miejscowości. Osoba, która ją pobiera otrzymuje z tego tytułu ustaloną przez gminę prowizję. Zwykle jej wysokość waha się w granicach 10% od pobranej opłaty.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów