0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Uznanie za skuteczne dla celów VAT otrzymania faktur poprzez ich wydruk z plików PDF przesłanych pocztą elektroniczną

Wielkość tekstu:

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA IP-PP2-443-496/09-2/BM 7.07.2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenie podatku VAT wynikającej z faktury VAT przesyłanej w formie elektronicznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenie podatku VAT wynikającej z faktury VAT przesyłanej w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. jest spółką należącą do międzynarodowego koncernu P. W ramach koncernu P rozważane jest wprowadzenie rozwiązania polegającego na tym, że wystawiane w systemie informatycznym SAP przez jeden podmiot z grupy P. na rzecz innego podmiotu należącego do tej grupy faktury byłyby w chwili wystawienia równocześnie kierowane w postaci pliku PDF do maila (poczty elektronicznej) i przesyłane odbiorcy. Odbiorca faktury mógłby ją zatem niemalże natychmiast po wystawieniu otrzymać w postaci pliku PDF. Faktura przesłana jako plik PDF byłaby następnie drukowana przez jej odbiorcę i przechowywana w formie papierowej przez okres wymagany przepisami prawa Spółka występowałaby zarówno w roli wystawcy jak i odbiorcy takich faktur.

Innym rozważanym rozwiązaniem jest wydruk faktur wystawionych przez poszczególne podmioty z grupy P. na rzecz Spółki na drukarce znajdującej się w siedzibie Spółki (odbiorcy faktur). Podobnie Spółka wystawiając faktury na rzecz podmiotów z grupy P. umożliwiałaby wydruk tych faktur na drukarkach znajdujących się w siedzibach tych podmiotów. To rozwiązanie może mieć dwa warianty techniczne:

    1. pierwszy z nich polegałby na tym, ze Spółka otrzymałaby upoważnienie udzielone przez inne podmioty z grupy P. do wydruku wystawionych na jej rzecz faktur wprost z informatycznych systemów finansowych tych podmiotów, tj. wystawców faktur.

Udzielenie upoważnienia łączyłoby się z nadaniem odpowiedniego dostępu określonym osobom do systemów informatycznych wystawców faktur (podmiotów z grupy P.) w zakresie wydruku wystawionych na rzecz Spółki faktur. Wydruk w tym przypadku byłby inicjowany przez Spółkę, po otrzymaniu przez nią informacji o wystawieniu faktury przez jej wystawcę. Analogicznie Spółka umożliwiłaby takie same działania podmiotom z grupy P., dla których to Spółka wystawiłaby faktury;

  1. drugi wariant techniczny polegałby na tym, że drukarka znajdująca się w siedzibie Spółki zostałaby podłączona do sieci informatycznej w ten sposób, że wystawcy faktur na rzecz Spółki, będący podmiotami z grupy P. mieliby możliwość wydruku faktur wprost na tej drukarce. Wydruk w tym przypadku byłby inicjowany przez wystawcę faktur bez udziału Spółki. Rola Spółki ograniczałaby się do zabrania wydrukowanych faktur z drukarki. Analogiczne rozwiązanie byłoby dostępne dla podmiotów, dla których Spółka wystawiałaby faktury.

Spółka wyjaśnia, że wystawcami faktur na rzecz Spółki będą zarówno krajowe jak i zagraniczne podmioty należące do koncernu P. Spółka będzie także wystawiała faktury na rzecz krajowych i zagranicznych podmiotów z grupy P. Powyższe rozwiązania nie dotyczyłyby faktur wystawianych przez lub na rzecz podmiotów spoza koncernu P.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy dla celów podatku VAT za skuteczne, tj. dające prawo do odliczenia podatku VAT we wskazanych w ustawie o VAT okresach, można uznać otrzymanie faktur poprzez ich wydruk z plików PDF przesłanych pocztą elektroniczną?
  2. Czy faktury wydrukowane przez Spółkę na drukarce znajdującej się w siedzibie Spółki wprost z systemów finansowych innych podmiotów należących do koncernu P. będzie można uznać za otrzymane przez Spółkę w sposób dający prawo do odliczenia podatku VAT we wskazanych w ustawie o VAT okresach?
  3. Czy faktury wydrukowane przez ich wystawcę na drukarce znajdującej się w siedzibie Spółki, która to drukarka będzie odpowiednio podłączona do systemu informatycznego stosowanego przez wystawcę faktur można uznać za otrzymane przez Spółkę w sposób dający prawo do odliczenia podatku VAT we wskazanych ustawie o VAT okresach.
  4. Czy przekazanie przez Spółkę wystawionych przez nią faktur na rzecz podmiotów z grupy P. z wykorzystaniem sposobów przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego jest zgodne z wymogami przewidzianymi przepisami podatkowymi, a w szczególności nie narusza przepisów dotyczących wystawiania faktur?

W ocenie Spółki we wszystkich przypadkach wskazanych w pytaniach 1-3 otrzymanie faktur przez Spółkę będzie skuteczne dla celów podatku VAT, tj. Spółka będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tak otrzymanych faktur w rozliczeniu za miesiąc otrzymania faktury lub w rozliczeniu za którykolwiek z dwóch następujących po sobie miesięcy pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony.

Stanowisko Spółki wspólne dla pytań 1-3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) tej ustawy stanowi, iż kwotą podatku naliczonego jest, w szczególności, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika. Z powyższego zestawienia przepisów ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony nie zostało uwarunkowane otrzymaniem faktury a faktura jest jedynie istotna na potrzeby określenia kwoty podatku naliczonego. Ponadto, data otrzymania faktury ma znaczenie dla ustalenia, w rozliczeniu za który okres rozliczeniowy podatnik może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony (art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia "otrzymać", co oznaczą że dla ustalenia zakresu znaczeniowego tego terminu należy uwzględnić jego rozumienie w języku powszechnym. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999: "otrzymać" (słownik podaje znaczenie dla czasownika niedokonanego "otrzymywać") oznacza "stać się odbiorcą czegoś, dostać coś w darze lub w zamian za coś". W takim znaczeniu Spółka otrzyma fakturę zarówno w przypadku przesłanego jej e-mailem pliku PDF, jak również drukując fakturę wprost z sytemu finansowego wystawcy faktury, a także odbierając fakturę ze znajdującej się w jej siedzibie drukarki, na której będzie ona wydrukowana z inicjatywy wystawcy faktury.

Stanowisko Spółki dotyczące pytania Nr 1

Należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie precyzują jakie czynności mają prowadzić do "otrzymania" faktury. A zatem "otrzymanie faktury może dojść do skutku wszelkimi sposobami, w tym w poprzez przesłanie pliku PDF pocztą elektroniczną. Na taki sposób rozumienia wskazuje także fakt, iż ustawodawca nie odwołuje się w żaden sposób do czynności, które powinien wykonać wystawca faktury czy też jakikolwiek inny podmiot, aby fakturę otrzymał odbiorca. Innymi słowy, nie mówi o sposobie dostarczenia faktury jej odbiorcy. W szczególności przepisy ustawy o VAT nie wymagają aby faktura została "doręczona" w znaczeniu Ordynacji podatkowej. Ustawa o VAT nie posługuje się bowiem terminem "doręczenie" faktury, lecz terminem "otrzymanie" faktury. Powyższe oznacza, że sposób/środek za pomocą którego faktura jest dostarczana odbiorcy jest obojętny z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT. Może to być zatem osobiste wręczenie, przesłanie pocztą lub za pośrednictwem firmy kurierskiej czy też przesłanie e-mailem. Wystawca faktury jeden egzemplarz oznacza jako oryginał a drugi jako kopia, przy czym oryginał dostarcza odbiorcy faktury. W rozpatrywanym przypadku dostarczenie odbywałoby się za pomocą poczty elektronicznej. Podkreślenia wymaga fakt, iż przedstawione rozwiązanie nie jest sprzeczne z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), zwanego dalej "rozporządzeniem o fakturach elektronicznych", gdyż faktury te będą dokumentami papierowymi a nie elektronicznymi. W takiej też postaci po wydrukowaniu będą przechowywane przez Spółkę i udostępniane organom podatkowym na ich żądanie. Podobnie wystawca faktur będzie je przechowywał i udostępniał organom w formie papierowej. Powyższe rozporządzenie znajduje natomiast zastosowanie wówczas, jeśli całość procesu fakturowania odbywa się elektronicznie, tj. faktura nie posiada formy papierowej, jest wystawiana przesyłana przechowywana i udostępniana elektronicznie i tylko w przypadku żądania organów podatkowych dokonywany jest wydruk treści e-faktury. Wydruk ten nie ma jednak waloru faktury, gdyż ta występuje wyłącznie w formie elektronicznej. W rozpatrywanym stanie przyszłym wyłącznie dostarczenie faktur odbywałoby się w sposób elektroniczny. Nie można zatem stawiać tezy, iż w tym przypadku nastąpiłoby jakiekolwiek obejście przepisów prawa, gdyż nie istnieją przepisy regulujące sposób dostarczenia odbiorcy faktur występujących w obrocie w formie papierowej.

Ponadto, należy zauważyć, iż Spółka otrzymywałaby faktury zarówno od podmiotów krajowych jak i zagranicznych. Zachowania tych ostatnich nie regulują polskie przepisy w zakresie podatku VAT, wobec czego jakiekolwiek potencjalne przeszkody wynikające z interpretacji polskich przepisów podatkowych dotyczących wystawiania i dostarczania faktur przez podmioty zagraniczne nie miałyby do tych podmiotów zastosowania, a odmówienie Spółce prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z takich faktur mogłoby prowadzić do naruszenia zasady neutralności tego podatku.

W związku z powyższym za skuteczne dla potrzeb odliczenia podatku VAT należy przyjąć otrzymanie przez Spółkę faktur VAT poprzez ich wydruk z pliku PDF przesłanego Spółce pocztą elektroniczną. Dzień wydruku faktury, będący dniem otrzymania będzie miał znaczenie dla określenia okresu rozliczeniowego, w którym podatek VAT naliczony wynikający z tej faktury będzie mógł zostać odliczony przez Spółkę.

Stanowisko Spółki dotyczące pytania Nr 2

W ocenie Spółki otrzymanie faktur poprzez ich wydruk wprost z systemu finansowego wystawców tych faktur jest skuteczne dla odliczenia wykazanego w nich podatku VAT. W tym przypadku Spółka mając informację o wystawieniu faktury w systemie SAP (o wprowadzeniu danych do formatu faktury przez jej wystawcę i wybrania opcji akceptacji wystawienia faktury) oraz posiadając odpowiednie upoważnienie do wydruku faktury wprost z systemu finansowego wystawcy samodzielnie drukowałaby oryginały takich faktur, podczas gdy wydruku kopii faktur dokonywałby ich wystawca. Podobnie jak w zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy pytanie Nr I także w tym przypadku jedyną obowiązującą formą faktury będzie jej forma papierowa. Należy przy tym zauważyć, iż w tym przypadku dojdzie jedynie do przesłania danych z komputera na drukarkę tak jak to się dzieje w każdym przypadku wystawienia faktury przy użyciu programu komputerowego z tym, że drukarka ta będzie znajdowała się w siedzibie Spółki, a nie w siedzibie wystawcy faktury. Spółka drukując fakturę oznaczoną jako oryginał wejdzie w jej posiadanie, a zatem ją otrzyma w znaczeniu przepisów ustawy o VAT (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a), ust. 10 i ust. 11). Dzień wydruku faktury, będący dniem otrzymania będzie miał znaczenie dla określenia okresu rozliczeniowego, w którym podatek VAT naliczony wynikający z tej faktury będzie mógł zostać odliczony przez Spółkę.

Stanowisko Spółki dotyczące pytania Nr 3

Zdaniem Spółki odbieranie oryginałów faktur z drukarki wydrukowanych z inicjatywy wystawców faktur na drukarce znajdującej się w siedzibie Spółki stanowi "otrzymanie" faktury, o którym mowa w przepisach o podatku VAT (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a), ust. 10 i ust. 11). W tym przypadku drukarka znajdująca się w siedzibie Spółki byłaby w ten sposób włączona do sieci informatycznej, że wystawca faktury mógłby wydrukować oryginał faktury bezpośrednio na tej drukarce. Spółka nie podejmowałaby żadnych czynności mających na celu wydrukowanie przedmiotowej faktury, a jedynie pobierałaby wydrukowany oryginał faktury (w formie papierowej) z drukarki. W analizowanym przypadku "otrzymanie" faktury niczym nie różniłoby się od np. dostarczenia faktur przez ich wystawcę na recepcję Spółki skąd zabierałaby je wyznaczona osoba w celu przekazania do działu księgowości. Faktury w obydwu przypadkach musiałyby zostać wydrukowane, a po ich wydrukowaniu oryginały faktur musiałby być przekazany Spółce. Nie ma przy tym żadnego znaczenia prawnego na czyjej drukarce i w jakim miejscu (siedziba wystawcy, siedziba odbiorcy, inne miejsce) faktury są przez wystawcę w momencie ich wystawienia drukowane.

W związku z powyższym Spółka uważa, iż faktury otrzymane w powyższy sposób będą dokumentowały kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w okresach rozliczeniowych wskazanych w przepisach ustawy o VAT, tj, w miesiącu otrzymania w powyższy sposób faktury lub w dwóch kolejno następujących po sobie okresach rozliczeniowych (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a), ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT).

Stanowisko Spółki dotyczące pytania Nr 4

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku przekazania przez Spółkę wystawionych przez nią faktur na rzecz podmiotów z grupy P. z wykorzystaniem sposobów przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego pozostanie w zgodzie z wymogami przewidzianymi przepisami podatkowymi.

Jak Spółka wskazała w pkt 1 własnego stanowiska przepisy podatkowe nie regulują kwestii jakie czynności powinny poprzedzać otrzymanie faktury przez podatnika. W związku z tym Spółka po wystawieniu faktur może podjąć dowolne czynności skutkujące otrzymaniem faktur przez ich odbiorcę. Zdaniem Spółki, czynności mające na celu dostarczenie faktury jej odbiorcy nie stanowią elementu wystawienia faktury. Taka interpretacja art. 106 ustawy o VAT wynika z wykładni literalnej tego przepisu jak również z brzmienia art. 62 Kodeksu karnego skarbowego. Ten ostatni przepis wymienia osobno czyn polegający na nie wystawieniu faktury wbrew istniejącemu obowiązkowi jej wystawienia, jak i czyn polegający na odmowie jej wydania. Artykuł 106 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT reguluje kwestię wystawienia faktury VAT, a nie jej wydania/dostarczenia odbiorcy. Określenie "wystawić fakturę" nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT. Znaczenie słownikowe terminu "wystawiać" to "sporządzać, wypisać dokument, rachunek" (Słownikiem Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999). Oznacza to, że wystawienie faktury polega na jej sporządzeniu lub wypisaniu czyli ustaleniu jej treści, tj. uwzględnieniu wszystkich wymaganych prawem elementów faktury w formie/szablonie/wzorze faktury. W przypadku korzystania z programu komputerowego takie ustalenie treści faktury następuje w chwili wprowadzenia wszystkich wymaganych danych do szablonu faktury i zaakceptowanie wystawienia faktury poprzez wybranie odpowiedniej opcji w programie komputerowym. Należy przy tym zauważyć, ze powyższe działanie nie stanowi wystawienia faktury elektronicznej. Nie wszystkie bowiem faktury, które początkowo mają postać elektronicznego zapisu są fakturami elektronicznymi w rozumieniu rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych. Jeśli bowiem podmioty nie spełniają wymogów określonych w rozporządzeniu o fakturach elektronicznych nie mogą wystawiać ani przyjmować faktur elektronicznych, a więc jedyna dopuszczalna dla nich forma faktury jest formą papierową (dla której bardziej właściwe byłoby określenie "forma konwencjonalna"). Nie stoi temu na przeszkodzie fakt, iż początkowo dane występują w postaci elektronicznej i w takiej postaci przesyłane są do drukarki, gdzie dopiero następuje wydruk faktury. Pomimo tej przejściowej formy elektronicznej nie kwestionuje się faktu, iż faktura jest wystawiona w formie papierowej. Nie powinno tej oceny zmieniać także miejsce wydruku faktury, gdyż nie wskazują na istotność tego faktu przepisy regulujące podatek VAT. Niezależnie zatem od tego, czy fakturę wydrukuje sama Spółka na własnej drukarce, czy też wydruku jej dokona odbiorca faktury czy to z przesłanego mu pliku PDF, czy też na zasadzie upoważnienia wprost z systemu finansowego Spółki, czy też wydruku takiego dokona Spółka przy zastosowaniu drukarki znajdującej się w siedzibie odbiorcy, faktura zostanie wystawiona przez Spółkę w formie papierowej. Jeżeli taka faktura będzie zawierała wszystkie elementy przewidziane przepisami prawa, tj. art. 106 ust. 1 ustawy o VAT oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), jak również zostanie wystawiona w odpowiednim terminie postępowanie Spółki będzie zgodne z ciążącymi na niej obowiązkami dotyczącymi wystawienia i wydawania odbiorcy faktur VAT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego tutejszy organ stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych przewidują dwie formy faktur:

  1. papierową
  2. elektroniczną

Zasady wystawiania i przechowywania faktur VAT regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1337), wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasady te dotyczą zarówno faktur wystawianych w formie papierowej jak i elektronicznej, przy czym ta druga forma wymaga wypełnienia dodatkowych warunków, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i 11 ww. ustawy.

Z przedstawionego przez P. P. Sp. z o. o. opisu zdarzenia wynika, iż Spółka rozważa możliwość wprowadzenia, odnośnie wystawiania faktur, kilku nowych rozwiązań, funkcjonujących w ramach podmiotów należących do grupy P., polegających na tym, że:

  1. faktury wystawiane w systemie informatycznym SAP przez jeden podmiot z grupy P na rzecz innego podmiotu należącego do tej grupy byłyby w chwili wystawienia równocześnie kierowane w postaci pliku PDF do maila (poczty elektronicznej) i przesyłane odbiorcy; faktura przesłana jako plik PDF byłaby następnie drukowana przez jej odbiorcę i przechowywana w formie papierowej przez okres wymagany przepisami prawa
  2. wydruk faktur wystawionych przez poszczególne podmioty z grupy P. na rzecz Spółki odbywałby się na drukarce znajdującej się w siedzibie Spółki (odbiorcy faktur) - przewidziane są tu dwa warianty:
    • Spółka otrzymałaby upoważnienie udzielone przez inne podmioty z grupy P. do wydruku wystawionych na jej rzecz faktur wprost z informatycznych systemów finansowych tych podmiotów, tj. wystawców faktur (udzielenie upoważnienia łączyłoby się z nadaniem odpowiedniego dostępu określonym osobom do systemów informatycznych wystawców faktur w zakresie wydruku wystawionych na rzecz Spółki faktur; wydruk byłby inicjowany przez Spółkę, po otrzymaniu przez nią informacji o wystawieniu faktury przez jej wystawcę)
    • drukarka znajdująca się w siedzibie Spółki zostałaby podłączona do sieci informatycznej w ten sposób, że wystawcy faktur na rzecz Spółki, będący podmiotami z grupy P. mieliby możliwość wydruku faktur wprost na tej drukarce (wydruk byłby inicjowany przez wystawcę faktur bez udziału Spółki, rola Spółki ograniczałaby się do zabrania wydrukowanych faktur z drukarki).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, we wszystkich opisanych powyżej przypadkach, dokonuje elektronicznego przekazu treści dokumentu zapisanej w języku informatycznym - nie ma tu znaczenia czy faktury są wysyłane do odbiorcy w formie PDF, czy odbiorca drukuje faktury wystawione na jego rzecz wprost z informatycznych systemów wystawców faktur, czy też wystawca faktur ma możliwość wydruku faktur wprost na drukarce znajdującej się w siedzibie odbiorcy (nie można uznać takich faktur za tożsame z fakturami wystawianymi w formie papierowej). W związku z powyższym, aby faktury takie mogły zostać uznane za wystawione zgodnie z prawem i stanowić podstawę do odliczenia podatku, muszą one spełniać wymogi określone w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie faktur elektronicznych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia faktury wystawiane w formie elektronicznej przesyła się, w tym udostępnia, w tej formie odbiorcy oraz przechowuje się w tej formie przy zastosowaniu elektronicznych urządzeń do przetwarzania (łącznie z cyfrową kompresją) i przechowywania danych, z wykorzystaniem technik teletransmisji przewodowej, radiowej, technologii optycznych lub innych elektromagnetycznych środków.

Stosownie do § 4 tego rozporządzenia faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej pod warunkiem, że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.), weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych. Umowa w sprawie europejskiego modelu EDI została opisana w Zaleceniu Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. Nr 1994/820/WE odnoszącego się do aspektów prawnych elektronicznej wymiany danych (Dz. Urz. UE L 338 z 28 grudnia 1994 r.). Mając na uwadze powyższy zapis należy wyjaśnić, że systemy Electronic Data Interchange (EDI) są od lat 80 ubiegłego wieku standardem w zakresie elektronicznej komunikacji biznesowej. Stanowią one swego rodzaju język elektroniczny, umożliwiający przedsiębiorstwom stosującym różne technologie komunikacyjne i informatyczne swobodną oraz bezpieczną wymianę danych handlowych. Celem wdrożenia systemu EDI jest umożliwienie przesyłania danych elektronicznych (np. elektronicznych faktur "e-faktur") pomiędzy różnymi, zasadniczo niekompatybilnymi systemami informatycznymi. Zasadniczą cechą systemów EDI jest to, że przedsiębiorcy wdrażający taki system przyjmują dla celów wzajemnej komunikacji elektronicznej określony standard zapisu danych. Główną cechą systemów EDI jest więc tłumaczenie komunikatów z różnych systemów na komunikaty zakodowane za pomocą jednego, ustalonego wcześniej i zrozumiałego dla wszystkich uczestników komunikacji standardu zapisu danych. Systemy EDI co do zasady integrują różne systemy informatyczne, między którymi występują (zasadniczo nieusuwalne) różnice techniczne, np. w zakresie przechowywania i prezentacji przesłanych danych.

W opinii Dyrektora opisane powyżej sposoby dostarczania faktur do Wnioskodawcy, w świetle postanowień ww. rozporządzenia, nie wywołują skutków prawnych. Zgodnie bowiem z powołanymi przepisami e-faktury muszą być akceptowane przez odbiorcę. Ich autentyczność zaś potwierdzona tzw. bezpiecznym podpisem elektronicznym, zweryfikowanym przez certyfikat albo system wymiany danych elektronicznych (EDI) - samo wygenerowanie oryginału faktury VAT (w formacie pliku PDF) i umożliwienie nabywcy pobrania go z serwera dostawcy bądź wysłanie nabywcy oryginału faktury VAT za pomocą systemu informatycznego, w świetle § 4 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, nie zapewnia gwarancji niekwestionowanej autentyczności pochodzenia faktury od podmiotu, który ją wystawił oraz gwarancji integralności i nienaruszalności zawartej w niej treści. W tej sytuacji nie dochodzi do wprowadzenia faktury do obrotu prawnego, co ma istotne konsekwencje prawne, w szczególności w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy) u odbiorcy takiej faktury. Oczywiście istnieje możliwość przekazywania faktur w formie opisanej przez Wnioskodawcę, jednakże na gruncie przepisów prawa faktury te nie rodzą żadnych skutków prawnych. W takim przypadku mamy do czynienia wyłącznie z przekazaniem, do wiadomości odbiorcy, treści faktury a nie wystawieniem i doręczeniem dokumentu, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

Ustawodawca świadomie wprowadził obostrzenia dla funkcjonowania faktur w formie elektronicznej, które to obostrzenia nie dotyczą przekazu dokonywanego pocztą, kurierem czy osobiście - jeżeli więc przepisy zawierają wymogi formalne, np. kwalifikowany podpis na e-fakturze, to powinny być one spełnione (tylko takie podejście pozwala na uniknąć sytuacji, w której treść dokumentu wychodzącego od sprzedawcy jest inna od tej, która dociera do nabywcy).

Reasumując, należy stwierdzić, że Wnioskodawca, nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych, w opisany powyżej sposób, od wystawców z grupy P. - przedmiotowe faktury nie zostaną bowiem wprowadzone do obrotu prawnego (brak skutecznego doręczenia). Analogicznie, jeżeli Wnioskodawca będzie wystawiał i przesyłał faktury na rzecz podmiotów należących do grupy P., z wykorzystaniem sposobów przedstawionych w we wniosku, to nie będzie to zgodne z wymogami przewidzianymi w przepisach podatkowych dotyczących wystawiania faktur.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów