Chmura obliczeniowa na trwałe wpisała się już w krajobraz usług informatycznych dla biznesu. Coraz częściej firmy, w tym także mały i średni biznes, sięgają po rozwiązania w chmurze lub przenoszą tam własne zasoby. W kwestii wyboru rozwiązań jakie są dostępne w chmurze obliczeniowej, można je podzielić na trzy kategorie - chmura prywatna, chmura publiczna i połączenie tych dwóch chmur tak zwaną chmurę hybrydową.
Od samego początku pojawienia się rozwiązań „in cloud” trwa nieustanna dyskusja w środowiskach odbiorców-klientów, ale również ekspertów rynku o tym, jaki model biznesowy chmury jest najlepszy, co o tym decyduje i kiedy? Mając wiedzę na temat cech charakterystycznych, zalet i wad każdego z modeli chmury, wybór rozwiązania jest dość złożoną sprawą, bardzo indywidualną dla specyfiki prowadzonego biznesu.
Chmura publiczna
Ten model biznesowy usług w chmurze pojawił się na samym początku istnienia rozwiązań „in cloud”. Z publiczną sferą rozwiązań mamy do czynienia wówczas, kiedy usługi dostępne są dla każdego odbiorcy. Typowym przykładem są np. aplikacje Google Docs czy dysk wirtualny tej firmy - Google Drive. Często aplikacje w chmurze publicznej nie wymagają opłat za korzystanie z podstawowego zakresu usług. Darmowy model usługowy firmy traktują jako formę promocji swojego rozwiązania. Na przykład dostęp do wersji demonstracyjnej na zasadzie „Spróbuj zanim kupisz” najczęściej trwa od 14 do 30 dni. Z punktu widzenia infrastruktury chmura publiczna jest to warstwa sprzętowa, oprogramowanie i zestaw usług należące do jednego oferenta oraz właściciela usługi. Nie stanowi to reguły, możliwa jest opcja, w której właściciel infrastruktury i oferent usługi to dwa różne podmioty, niezależne od siebie. W tym układzie jedna z firm dostarcza warstwę infrastrukturalną, w skład której wchodzi: sprzęt w postaci dysków, procesorów, pamięci, etc. oraz baza programistyczna, np. zwirtualizowane środowisko programistyczne, wstępnie skonfigurowane na potrzeby wykonania konkretnej aplikacji. Wykonaniem aplikacji zajmuje się developer zatrudniony do realizacji tego zadania. Przykładem takiego rozwiązania może być wykonanie aplikacji do obsługi kanału partnerskiego w postaci aplikacji dedykowanej. Partnerem korzystającym z usługi może być każdy - zarówno osoba fizyczna, jak i podmiot gospodarczy. Zawsze w modelu chmury publicznej jej podstawową cechą jest ogólnodostępny charakter, czyli aby z niej korzystać, wystarczy posiadać komputer i podłączenie do internetu.
Chmura prywatna
Wadą chmury publicznej jest nieograniczony dostęp do niej ze strony użytkowników internetu. Można zadać pytanie, a co w tym złego? Pojawiają się sytuacje, kiedy nie zawsze potrzebny jest dostęp do aplikacji czy usługi, od dowolnej osoby lub firmy. Sytuacja taka ma miejsce wtedy, kiedy odbiorcą usługi jest jedna firma i np. jej partnerzy. Nie ma ona charakteru, jak w modelu publicznym (czyli odbiorcą jest każdy użytkownik internetu). Z punktu widzenia infrastruktury, chmura prywatna jest tym samym co publiczna. Najważniejsza różnica polega na tym, że aby posiadać chmurę prywatną, trzeba zaimplementować to rozwiązanie bezpośrednio w firmie. Dlatego, w odróżnieniu od modelu publicznego, chmura prywatna kosztuje nieporównywalnie więcej. Do jej sporządzenia potrzebny jest zakup komputerów, zakup i zainstalowanie odpowiedniego oprogramowania bazowego. Firma musi ponieść te koszty sama. Z tego też powodu chmuraprywatna jest praktycznie poza zasięgiem finansowym dla małych i średnich podmiotów gospodarczych, których zwyczajnie nie stać na takie rozwiązanie. Mogą z niej korzystać firmy duże i korporacje. Wariantem chmury prywatnej są rozwiązania typu cloud-in-a-box, które można pokrótce opisać jako chmurę w „pudełku”. Rozwiązania te są specjalnie projektowane jako ready-to-use, gotowe infrastrukturalnie do wdrożenia przede wszystkim dla korporacji. Mają one charakter mobilnych centrów obliczeniowych. Rozwiązanie takie oferuje całościową infrastrukturę: w tym okablowanie, systemy chłodzenia, potrzebny sprzęt, serwery, oprogramowanie do zarządzania całością, a także aplikacje usługowe. Nabywca ma swoją chmurę prywatną – jedyne co musi zapewnić to dostęp do zasilania i łącza sieciowego. Niepodważalną zaletą tego typu rozwiązań jest np. to, że można je stosować w sytuacji, kiedy budowa własnego systemu w ramach posiadanych przez firmę możliwości np. dotyczących lokalizacji czy pomieszczeń jest bardzo ograniczona, a wynajem dodatkowych powierzchni jest nieopłacalny.
Chmura hybrydowa
Kiedy definiujemy zalety i wady chmury publicznej i prywatnej, zwracają uwagę ich wzajemne różnice, ale też elementy wspólne. Na przykład cechy, których nie posiada chmuraprywatna, są z kolei zaletą rozwiązania chmury publicznej i na odwrót. Doprowadziło to oferentów usług w chmurze do konsensusu. Dostrzegli te „pozorne” sprzeczności, ale i zalety, traktując je jako wspólne pole do zagospodarowania. Chmura „dedykowana” to rozwiązanie dla tych odbiorców, którzy chcą skorzystać z funkcjonalności zapewnianej przez rozwiązania „in cloud”, ale ze względu na koszty nie stać ich na uruchomienie własnej chmury prywatnej, a z publicznej nie mogą korzystać np. z powodu kwestii proceduralnych.
Dostawca rozwiązań w chmurze może oddać część zasobów w postaci sprzętu lub usług na potrzeby konkretnego rozwiązania. W ten sposób powstaje chmura dedykowana. Rozwiązanie to jest droższe od usług w tzw. zwykłej formule chmury publicznej. Mimo wszystko będzie ono tańsze od tworzenia rozwiązania chmury prywatnej o zbliżonych możliwościach. W tej kategorii inną formułę rozwiązania stanowią chmury hybrydowe (zwane też chmurami o mieszanej strukturze). W tym rozwiązaniu mamy do czynienia z połączeniem dwóch modeli, które z jednej strony jest chmurą prywatną, a z drugiej publiczną. Chmury obliczeniowe nie są rozwiązaniami ściśle zdefiniowanymi i zamkniętymi. Ich charakter w pewien sposób jest wymuszany przez elastyczność w zaspokajaniu potrzeb użytkowników.
