0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Odmowa wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach – jak postępować?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Najpopularniejszym zaświadczeniem, o jakie wnioskują podatnicy, jest to o braku zaległości podatkowych. Należy mieć na uwadze, że organ podatkowy w pewnych sytuacjach może odmówić wydania takiego dokumentu. Warto zatem zastanowić się, w jakiej formie Odmowa wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach występuje oraz w jaki sposób podatnik może zareagować.

Wydawanie zaświadczeń przez organ podatkowy

Tematyka wydawania zaświadczeń przez organ podatkowy uregulowana jest w Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 306a tej ustawy organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:

  1. urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa,
  2. osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania. Wydaje się je w granicach żądania wnioskodawcy. Zaświadczenie powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia.

Jak wskazaliśmy, najpowszechniejszym zaświadczeniem jest to o braku zaległości podatkowych. Zgodnie z art. 306e Ordynacji podatkowej zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości wydaje się na podstawie dokumentacji danego organu podatkowego oraz informacji otrzymanych od innych organów podatkowych.

Warto też zaznaczyć, że zgodnie z art. 306b par. 2 ww. ustawy organ podatkowy przed wydaniem zaświadczenia może przeprowadzić w niezbędnym zakresie postępowanie wyjaśniające. Przy czym podkreślamy, że istota tego postępowania wyjaśniającego sprowadza się jedynie do badania okoliczności wynikających z posiadanych przez organ ewidencji, rejestrów i innych danych. Organ nie ma zaś kompetencji do wykorzystywania na potrzeby wystawienia zaświadczenia danych, które nie znajdują się w jego dyspozycji. 

Tym samym do postępowania wyjaśniającego nie mają zastosowania zasady gromadzenia dowodów, które uregulowane zostały w szczególności w przepisach. Z tego też względu zarzutów polegających na generalnym kwestionowaniu prawidłowości rozliczeń podatków nie można rozpoznać w drodze wszczęcia postępowania o wydanie zaświadczenia, a zwłaszcza o tak jednoznacznie określonej treści, czyli o niezaleganiu w podatkach.

Wydanie zaświadczenia jest czynnością materialno-techniczną i urzędowym potwierdzeniem określonych faktów lub stanu prawnego. Jest wyłącznie przejawem tego, co zawarte w źródłach, na których bazuje organ wydający zaświadczenie. Takimi źródłami, jak wynika z powołanych przepisów, są ewidencje, rejestry i inne dane posiadane przez organ.

Obowiązkiem organu podatkowego, do którego wpłynął wniosek o wydanie zaświadczenia, jest zbadanie wniosku pod kątem danych wynikających z prowadzonych przez organ ewidencji, rejestrów lub innych danych, tzn. zbadanie, czy dane pozostające w dyspozycji organu pozwalają na wydanie zaświadczenia o treści żądanej przez wnioskującego.

Zaświadczenie, a więc urzędowe potwierdzenie określonych faktów lub stanu prawnego, wydaje się zawsze na wniosek, nie zaś z urzędu. Osobą, która może skutecznie ubiegać się o wydanie danego zaświadczenia, nie jest przy tym – „każdy” – ale tylko ten, kto ma interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Odmowa wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach

W świetle art. 306c Ordynacji podatkowej odmowa wydania zaświadczenia lub zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. W doktrynie wskazuje się, że postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia może być wydane, gdy:

  1. wnioskodawca nie ma interesu prawnego,
  2. wniosek o wydanie zaświadczenia złożono do niewłaściwego organu,
  3. nie można wydać zaświadczenia o żądanej przez wnioskodawcę treści albo ze względu na treść posiadanych danych lub brak dokumentów. 

Ponadto, jak wskazał WSA w Łodzi w wyroku z 29 października 2015 roku (I SA/Łd 635/15), odmowa wydania żądanego zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach dotyczy również sytuacji, w której w dniu wydania postanowienia w tym przedmiocie istniała i funkcjonowała w obrocie prawnym nieostateczna i niepodlegająca wykonaniu decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego.

Należy też zwrócić uwagę, że organ podatkowy nie może wydać zaświadczenia w zakresie okoliczności, co do których nie ma wiedzy. W konsekwencji, jeżeli organ dysponuje danymi, które nie pozwalają mu potwierdzić faktów, które przedstawia wnoszący o wydanie zaświadczenia, to odmawia wydania zaświadczenia żądanej treści. 

W tym miejscu warto przywołać treść wyroku WSA w Szczecinie z 14 sierpnia 2013 roku (I SA/Sz 344/13). Możemy tam przeczytać, że zaświadczenie nie jest rozstrzygnięciem w sprawie, ale wyłącznie potwierdzeniem istnienia określonych faktów. Postępowanie to nie ma charakteru postępowania administracyjnego ogólnego i nie kończy się rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej poprzez wydanie decyzji administracyjnej. Oznacza to, że od zaświadczenia nie służy prawo zaskarżenia zażaleniem.

Formę postanowienia przybiera tylko odmowa wydania zaświadczenia. Powoduje to, że zażalenie można złożyć tylko na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia, a samo zaświadczenie nie podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia.

Postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia i zażalenie

Odmowa wydania zaświadczenia następuje w formie postanowienia, co oznacza, że konieczne staje się sięgnięcie do właściwych regulacji dotyczących postanowień. Wskażmy zatem, że zgodnie z art. 216 Ordynacji podatkowej postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania podatkowego, lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie zaś z art. 217 Ordynacji podatkowej postanowienie zawiera:

  1. oznaczenie organu podatkowego;
  2. datę jego wydania;
  3. oznaczenie strony albo innych osób biorących udział w postępowaniu;
  4. powołanie podstawy prawnej;
  5. rozstrzygnięcie;
  6. pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego;
  7. podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego;
  8. uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie.

Postanowienie, od którego służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, doręcza się na piśmie. Następnie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia wnioskodawca może wnieść zażalenie. Zażalenie rozpatruje organ II instancji. 

W przypadku wydania przez naczelnika urzędu skarbowego postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia zażalenie w tej sprawie jest rozpatrywane przez dyrektora izby administracji skarbowej.

Podsumowując powyższe rozważania, trzeba wskazać, że odmowa wydania zaświadczenia następuje w formie postanowienia. Wnioskodawca takie postanowienie może zaskarżyć w drodze zażalenia. Co istotne, zażalenie należy wnieść w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów