Bycie freelancerem to wolność, za którą czasem trzeba słono zapłacić. Decyzja o przejściu “na swoje” musi być dobrze przemyślana. Należy rozważyć wszystkie za i przeciw. Jednym z aspektów, które powinno się wziąć pod rozwagę, są podatki.
Jak można na nich zaoszczędzić? By opowiedzieć sobie na to pytanie, potrzebna jest wiedza co, gdzie i ile należy wpłacić.
Freelancing, a działalność wykonywana osobiście
Freelancer wykonuje działalność osobiście wówczas, gdy nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej (choć nie zawsze, bo przecież od każdej reguły są wyjątki, działalności te np. mogą następować po sobie).
Freelancer w przypadku działalności wykonywanej osobiście nie ma obowiązku rejestrowania firmy, musi jedynie składać roczne zeznania podatkowe. Oznacza to, że freelancer podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych na ogólnych zasadach (rozliczenia z przychodów w rocznym zeznaniu podatkowym – PIT-37 lub PIT-36). Zatem w takiej sytuacji płatnikiem staje się osoba/firma, która korzysta z usług freelancera na podstawie umów cywilnoprawnych. W tym przypadku to osoba zlecająca usługę musi obliczyć i odprowadzić zaliczki na podatek – 19 proc. należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów.
Zeznania roczne nie są konieczne, gdy przychody z działalności wykonywanej osobiście są jedynymi przychodami uzyskanymi w roku podatkowym i nie przekraczają kwoty wolnej od podatku. Jednak warto je złożyć, gdyż odzyska się w ten sposób zaliczki na podatek pobrane w trakcie roku przez płatnika.
Freelancing, a działalność gospodarcza
Freelancing w połączeniu z działalnością gospodarczą dotyczy wyłącznie świadczenia usług osobiście na rzecz osób fizycznych.
Freelancer w tym przypadku samodzielnie oblicza i odprowadza zaliczki na podatek oraz składa formularze podatkowe. Jednak uprzednio musi dokonać wyboru formy opodatkowania – ryczałt, karta podatkowa, czy opodatkowanie na zasadach ogólnych. W dużej mierze od dobrego wyboru zależą korzyści freelancingu.
Podatek VAT
Zleceniodawca przelewa freelancerowi wynagrodzenie za wykonane zadanie w postaci kwoty brutto, zakładając, że freelancer sam opłaci podatek.
Usługa freelancera dla zleceniodawcy jest kosztem, który może zostać odliczony od podatku. Tymczasem, jeśli freelancer w danym miesiącu dokonuje zakupu jakichś przedmiotów niezbędnych dla firmy, może tym samym pomniejszyć VAT odliczony od wynagrodzenia otrzymanego od zleceniodawcy o cały VAT zakupionych przedmiotów. W efekcie może zdarzyć się tak, że w danym okresie urząd skarbowy nie otrzyma przysłowiowej złotówki.
Podatek dochodowy
Freelancer oblicza podatek dochodowy dopiero po odliczeniu od wynagrodzenia kosztów firmowych zakupów. Gdy wyliczy się podatek od stawki 19 proc. od dochodu do opodatkowania pomniejszonego o koszty, można uzyskać stopę podatkową niższą niż np. 8,5 proc. ryczałtu.
PRZYKŁAD: freelancer otrzymał 2,8 tys. zł wynagrodzenia. W danym okresie rozliczeniowym kupił laptopa wartego 2 tys.. Co daje: 2,8 – 2 = 800 zł. I dopiero od tych 800 zł oblicza podatek dochodowy czyli 800 mnożone przez 0,19 (19 proc., bo tyle wynosi obecnie stawka podatkowa podatku liniowego), co daje mu 152 zł, które musi wpłacić do urzędu skarbowego.
Amortyzacja
Freelancer nie będzie co miesiąc kupować sprzętu do firmy, może swój prywatny majątek uznać za środek trwały, amortyzować i co miesiąc płacić niższy podatek.
Wysokie dochody osiąga się nie tylko dzięki niskim stawkom podatkowym, bo np. podatek zryczałtowany płaci się niezależnie od kosztów. Natomiast stosując grę w koszty przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych, można osiągnąć odpowiednio wysokie zyski. Dodatkowo osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą posiadają prawo do pomniejszania podstawy opodatkowania o rzeczywiste koszty uzyskania przychodu, a takich kosztów przy prowadzeniu firmy jest mnóstwo, np. związane z eksploatacją mieszkania lub prywatnego samochodu, a także rachunek za telefon firmowy, papier do drukarki itd.
Jak widać, przy zachowaniu odpowiedniej dyscypliny i samodzielności freelancer może zaoszczędzić na podatkach, a tym samym zarobić o wiele więcej niż pracownik etatowy.