Podatek VAT (cz. 6) - Podstawa opodatkowania cz. II

Inne szczególne zasady dotyczące ustalania podstawy opodatkowania

Nie wszystkie transakcje sprzedaży mają taką samą podstawę opodatkowania. Należy zwrócić uwagę w szczególności na:

import towarów, w którym podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło (lub też cło oraz akcyzę, w przypadku importu towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym). Podstawa opodatkowania obejmuje w tym przypadku również, o ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju;
import usług, w którym podstawą opodatkowania jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub zwiększa wartość celną importowanego towaru;
dostawy towarów, w których podatnikiem jest ich nabywca - podstawą opodatkowania jest kwota, którą nabywca jest obowiązany zapłacić;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w którym podstawą opodatkowania jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Do podstawy tej wlicza się oprócz towaru: podatki, cła, opłaty i inne należności podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku oraz wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego WNT.

Korekta podstawy opodatkowania

Jednym z ważniejszych przepisów, które należy mieć na uwadze jest art. 29 ust. 4 i 4a ustawy o VAT. Został w nim zawarty zapis, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Jednak gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze (a więc gdy zostanie wystawiona faktura korygująca), obniżenia podstawy do opodatkowania w deklaracji VAT można dokonać po spełnieniu określonych warunków. Podatnik jest bowiem zobowiązany do posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Formy uzyskanego potwierdzenia mogą być różne, m.in:

podpis na kopii faktury korygującej,
przesłany skan bądź fax faktury korygującej z podpisem,
zwrotne potwierdzenie odbioru korekty z Poczty Polskiej,
potwierdzenie mailowe od kontrahenta.

Najważniejsze to skompletowanie w dokumentacji jednoznacznego potwierdzenia, że nasz kontrahent otrzymał fakturę korygującą.

Warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów,
dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju,
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Przeliczanie kwot wykazanych w walutach obcych

W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Za moment powstania obowiązku podatkowego uznaje się dzień wystawienia faktury (o ile została wystawiona nie później niż w przeciągu 7 dni od dokonania sprzedaży) lub też otrzymania zaliczki.

Refakturowanie

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Podatnik zakupuje więc usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym", bez doliczenia swojej marży, odsprzedaje kontrahentowi. Refakturowanie ma na celu przeniesienie kosztów, które poniósł podmiot dokonujący odsprzedaży usługi, na rzecz podmiotu, który z danej usługi faktycznie korzystał. Wartość odsprzedawanej usługi stanowi więc podstawę opodatkowania VAT.