Cesja umowy telefonicznej to przeniesienie praw i obowiązków wynikających z tej umowy z jednego podmiotu na inny. Zasady, na jakich może być dokonana cesja, wynikają z przepisów Kodeksu cywilnego. Mogą także wynikać z umowy bądź wiążącego regulaminu. Sprawdź, jakie zasady dotyczą przelewu wierzytelności i przejęcia długu wynikających z umowy telefonicznej!
Przeniesienie praw i obowiązków
Cesja umowy telefonicznej z osoby prywatnej na firmę wymaga zawarcia umowy o przeniesieniu praw i obowiązków wynikających z tej umowy.
Kodeks cywilny reguluje instytucję przelewu praw (wierzytelności) oraz przeniesienia obowiązków (długu). W przypadku cesji całej umowy należy zawrzeć umowę obejmującą obie instytucje, tak aby na firmę przeszły zarówno prawa, jak i obowiązki wynikające z umowy.
Przelew wierzytelności – na czym polega?
W drodze przelewu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść prawa wynikające z umowy na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z uprawnieniami przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią poboczne prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.
Dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim wierzycielem.
Dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.
Dłużnik może z przelanej wierzytelności potrącić wierzytelność, która mu przysługuje względem zbywcy, chociażby stała się wymagalna dopiero po otrzymaniu przez dłużnika zawiadomienia o przelewie. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy wierzytelność przysługująca względem zbywcy stała się wymagalna później niż wierzytelność będąca przedmiotem przelewu.
Warto pamiętać, że jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, zastrzeżenie umowne, iż przelew nie może nastąpić bez zgody dłużnika, jest skuteczne względem nabywcy tylko wtedy, gdy pismo zawiera wzmiankę o tym zastrzeżeniu, chyba że nabywca w chwili przelewu o zastrzeżeniu wiedział.
Jeżeli dłużnik, który otrzymał o przelewie pisemne zawiadomienie pochodzące od zbywcy, spełnił świadczenie do rąk nabywcy wierzytelności, zbywca może powołać się wobec dłużnika na nieważność przelewu albo na zarzuty wynikające z jego podstawy prawnej tylko wtedy, gdy w chwili spełnienia świadczenia były one dłużnikowi wiadome. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a nabywcą wierzytelności.
Zbywca wierzytelności ponosi względem nabywcy odpowiedzialność za to, że wierzytelność mu przysługuje. Za wypłacalność dłużnika w chwili przelewu ponosi odpowiedzialność tylko o tyle, o ile ją na siebie przyjął.
Przejęcie długu – na czym polega?
Osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z obowiązków (długu) zwolniony (przejęcie długu). Przejęcie długu może nastąpić:
przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika, przy czym oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron;
przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron, przy czym jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, iż osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.
Każda ze stron, które zawarły umowę o przejęcie długu, może wyznaczyć osobie, której zgoda jest potrzebna do skuteczności przejęcia, odpowiedni termin do jej wyrażenia. Bezskuteczny upływ wyznaczonego terminu jest jednoznaczny z odmówieniem zgody.
Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a ten jej odmówił, umowę uważa się za niezawartą. Z kolei jeśli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody wierzyciela, a ten jej odmówił, strona, która według umowy miała przejąć dług, jest odpowiedzialna względem dłużnika za to, że wierzyciel nie będzie od niego żądał spełnienia świadczenia.
Umowa o przejęcie długu powinna być pod nieważnością zawarta na piśmie. To samo dotyczy zgody wierzyciela na przejęcie długu.
Jeżeli w umowie o przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zwolnić zbywcę od związanych z własnością długów, poczytuje się w razie wątpliwości, że strony zawarły umowę o przejęcie tych długów przez nabywcę.
Przejmującemu dług przysługują przeciwko wierzycielowi wszelkie zarzuty, które miał dotychczasowy dłużnik, z wyjątkiem zarzutu potrącenia z wierzytelności dotychczasowego dłużnika.
Przejmujący dług nie może powoływać się względem wierzyciela na zarzuty wynikające z istniejącego między przejmującym dług a dotychczasowym dłużnikiem stosunku prawnego będącego podstawą prawną przejęcia długu. Powyższe nie dotyczy jednak zarzutów, o których wierzyciel wiedział.
Cesja umowy telefonicznej – co warto wiedzieć?
Umowa telefoniczna czy też telekomunikacyjna jest umową wzajemną, gdyż obie strony mają wzajemnie wobec siebie prawa i obowiązki. Osoba prywatna musi przenieść zatem na firmę zarówno prawa, jak i obowiązki wynikające z umowy. Zatem cesja powinna objąć zarówno przejęcie długu (przejęcie obowiązków przez firmę), jak i przelew wierzytelności (przeniesienie uprawnień). Umowa cesji powinna więc przenosić całość praw i obowiązków osoby prywatnej na firmę. Wymagane jest przede wszystkim zawarcie umowy między firmą a osobą prywatną. Niemniej, z uwagi na dodatkowe obowiązki obejmujące zgodę i obowiązek poinformowania o cesji, nierzadko cesja kształtuje się jako umowa trójstronna.
Zasady, według jakich dokonywana jest cesja umowy telefonicznej, wynikają nie tylko z przepisów, lecz także z samej umowy zawartej z operatorem. Poszczególne reguły mogą być także zawarte np. w Ogólnych Warunkach Umowy lub w regulaminie. OWU i regulamin powinien być dostarczony abonentowi przy zawieraniu umowy.
Umowa, OWU oraz regulamin mogą zastrzegać różne warunki bądź zakazy związane z dokonaniem cesji. Przeniesienie praw i obowiązków może być np. uzależnione od pisemnej zgody drugiej strony umowy, której dotyczy cesja. Może ona być także uzależniona od realizacji dodatkowych obowiązków, np. uiszczenia stosownej opłaty według cennika.
