Podróżowanie między Polską i Stanami Zjednoczonymi od 2019 roku zostało nieco ułatwione. Nie potrzeba już wiz, aby przekraczać granice. Dotyczy to jednak wyłącznie podróży w celach turystycznych, a do tego pobyt w USA może trwać maksymalnie 90 dni. W dalszym ciągu zatem dłuższa wizyta w Stanach znajduje się za barierą, jaką jest wiza. Aby zatem dostać się do USA, należy zdobyć w amerykańskiej ambasadzie odpowiedni dokument. Jego rodzaj uzależniony jest od celu podróży. Jak to wygląda w przypadku biznesu? Jakie uprawnienia daje wiza przedsiębiorcy i jak ją zdobyć? Sprawdźmy.
Wiza przedsiębiorcy – czym jest?
Wiza przedsiębiorcy należy do tzw. nieimigracyjnych wiz pracowniczych o oznaczeniu E-1 i E-2. Wiza E-1 jest przeznaczona dla przedsiębiorców, z kolei E-2 dla inwestorów. Dokumenty te zapewniają obywatelom określonych państw, z którymi USA podpisało odpowiednią umowę handlową (umowę o handlu i żegludze morskiej), nieimigracyjną ścieżkę legalnego wjazdu do Stanów. Pośród stron tej umowy znajduje się również Polska, a co za tym idzie, polscy przedsiębiorcy mogą korzystać z tego rozwiązania.
Warto od razu podkreślić, że wiza przedsiębiorcy jest rodzajem wizy nieimigracyjnej. Osoby ją posiadające będą mogły zatem tylko w połowie spełnić swój amerykański sen, tj. będą mogły prowadzić biznes w Stanach, ale nie będą mogły tam osiąść na stałe. Obie wspomniane wizy nie pozwalają na uzyskanie prawa stałego pobytu (tzw. zielonej karty).
Celem wizy jest ułatwienie handlu ze Stanami Zjednoczonymi. Mimo to czas, jaki można spędzić w USA, nie jest wcale krótki, a do tego możliwe jest zabranie ze sobą rodziny. Niestety wymagania, jakie należy spełnić, nie są proste. Nie każdy będzie mógł skorzystać z wizy przedsiębiorcy.
Co daje wiza przedsiębiorcy?
Wiza przedsiębiorcy przede wszystkim daje możliwość przekroczenia granicy Stanów Zjednoczonych. Nie powinno to jednak dziwić, w końcu taki jest cel każdego tego rodzaju dokumentu. Wizy typu E pozwalają na prowadzenie działalności w USA, pracę dla innego podmiotu oraz inwestowanie w tym kraju. Z racji celu, na jaki wydawana jest wiza, pozwala ona na wielokrotny wjazd do Stanów. Oznacza to, że przez okres trwania pozwolenia jego posiadacz może bez ograniczeń podróżować między Polską i USA.
Uzyskanie wizy przez przedsiębiorcę daje również możliwość przekroczenia granicy przez jego rodzinę. Do Stanów może się z nim udać jego współmałżonek oraz dzieci w stanie wolnym (nie mogą być zamężne/żonate) do 21. roku życia. Muszą jednak wcześniej uzyskać właściwe pozwolenie otrzymywane na podstawie wizy przedsiębiorcy. Co więcej, współmałżonek może wystąpić o pozwolenie na pracę w USA. Mimo że każdy z członków rodziny musi otrzymać własną wizę, to rodzina przedsiębiorcy ma ułatwione zadanie. Co istotne, członkowie rodziny mogą przebywać w Stanach jedynie w okresie trwania wizy głównej, tj. wizy typu E.
Jak każda wiza, tak również i ta ma swoje ograniczenia czasowe. Zarówno E-1, jak i E-2 wydawane są przeważnie na 2 lata. Długość obowiązywania pozwolenia może się jednak różnić w zależności od indywidualnych okoliczności. Wizy mogą być również przedłużane, pod warunkiem że jej posiadacz w dalszym ciągu spełnia wszystkie wymogi.
Dla kogo wiza przedsiębiorcy E-1?
Z racji tego, że umowa Polski ze Stanami Zjednoczonymi rozróżnia podróż w celach handlowych od tej w celu inwestorskim, dla wizy E-1 i E-2 należy spełniać inne wymagania. Na początek zajmijmy się zatem wizą handlową.
Przede wszystkim osoba składająca wniosek musi pochodzić z kraju objętego umową o handlu i żegludze morskiej ze Stanami Zjednoczonymi. Z racji tego, że Polska taką umowę posiada, obywatele naszego kraju warunek ten spełniają.
Następnie wnioskodawca musi być przedsiębiorcą lub też pracownikiem polskiej firmy. Wchodząc w szczegóły, to prowadzenie firmy musi polegać na „znaczącej” wymianie handlową pomiędzy Polską i USA. Handel ten musi mieć znaczący charakter zarówno w zakresie wielkości prowadzonego biznesu, jego ciągłości, jak i rentowności. Co do rodzaju działalności, to nie ma tu wytycznych. Może być to sprzedaż towarów oraz świadczenie usług. Wymagane jest jednak, aby ponad 50% całkowitego handlu przedsiębiorcy odbywało się pomiędzy Polską i Stanami.
Jeżeli przedsiębiorca przyjeżdża w imieniu firmy (np. spółki), wymagany jest tu polski większościowy udział kapitałowy. Oznacza to, że osoby posiadające polskie obywatelstwo muszą posiadać co najmniej 50% udziałów w spółce.
Wiza przedsiębiorcy E-1 wydawana jest również pracownikom polskich firm. Nie każdy pracownik takiej firmy będzie mógł jednak zdobyć omawiany dokument. Wnioskodawca musi być zatrudniony na stanowisku nadzorczym lub wykonawczym, lub mieć wysoce specjalistyczne umiejętności niezbędne do skutecznego działania firmy. Jak możemy przeczytać na stronie ambasady: „zwykli wykwalifikowani i niewykwalifikowani pracownicy nie kwalifikują się”. Ponadto wymagane może być szczegółowe wyjaśnienie, dlaczego umiejętności wnioskodawcy są niezbędne dla przedsiębiorstwa mającego siedzibę w Stanach.
Ostatnim wymogiem jest odpowiednie nastawienie wnioskodawcy. Osoba ubiegająca się o wizę musi zamierzać wyjechać ze Stanów Zjednoczonych po wygaśnięciu swojego statusu E-1. Jak wyglądają kryteria oceny tego aspektu, nie zostało wyjaśnione. Wydaje się, że chodzi tu o to, aby stan życiowy i majątkowy wnioskodawcy wskazywał, iż jego centrum życiowe pozostaje w Polsce (np. w kraju zostaje rodzina wnioskodawcy, dom rodzinny, oszczędności na polskich rachunkach oszczędnościowych itd.).
Wiza E-2 – tylko dla inwestorów
Inwestorem może być zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna. W przypadku osoby fizycznej wymagane jest polskie obywatelstwo. Co do osoby prawnej (np. spółki), to co najmniej 50% udziałów musi należeć do osób posiadających obywatelstwo polskie.
Kolejno, inwestycja, na którą powołuje się wnioskodawca, musi być znaczna, a środki muszą zostać „nieodwołalnie” przeznaczone – nie mogą one zostać wycofane. Do tego inwestycja musi być wystarczająca do zapewnienia rentownego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Co do rentowności przedsięwzięcia, to wszystko ma tu charakter uznaniowy. Można jednak stwierdzić, że udział inwestycji wnioskodawcy w porównaniu do całego przedsięwzięcia musi być na tyle wysoki, aby można było stwierdzić, że bez niej nie udałoby się osiągnąć zakładanego celu (przedsięwzięcie mogłoby się nie udać).
Jednocześnie rzeczona inwestycja musi dotyczyć realnie działającego przedsiębiorstwa. Na stronie ambasady czytamy, że „inwestycje spekulacyjne lub bezczynne się nie kwalifikują. Niezaangażowane środki na rachunku bankowym lub zwykła własność niezabudowanego gruntu nie są uważane za inwestycję. Inwestycja nie może być marginalna. Przedsiębiorstwo musi albo wykazać zwrot finansowy znacznie przekraczający kwotę niezbędną do utrzymania inwestora, albo przedsiębiorstwo musi posiadać zdolność, obecną lub przyszłą, do wywarcia znaczącego wpływu ekonomicznego”. Zaangażowanie kapitałowe wnioskodawcy musi przynieść dochód przewyższający koszty utrzymania inwestora. Do tego powinno istnieć uzasadnione przekonanie, że przedsięwzięcie wnioskodawcy ma wysokie szanse na rozwój.
Inwestor musi mieć przy tym kontrolę nad funduszami przedsiębiorstwa, a inwestycja musi być obarczona ryzykiem w sensie komercyjnym. Jeżeli nie istnieje żadne niebezpieczeństwo częściowej lub całkowitej straty inwestowanych środków, wówczas nie mamy do czynienia z inwestycją komercyjną.
Ważne jest również, aby prowadzenie i kierowanie przedsięwzięciem wymagało przyjazdu wnioskodawcy. Jego obecność na miejscu musi być nieodzowna. Jeżeli wnioskodawca nie jest głównym inwestorem, musi być zatrudniony na stanowisku nadzorczym, wykonawczym lub na stanowisku o wysokich kwalifikacjach.
Wiza przedsiębiorcy – jak ją uzyskać?
Pierwszym krokiem w kierunku uzyskania wizy przedsiębiorcy jest złożenie wniosku. Składa się go na formularzu DS-160 (Nonimmigrant Visa Electronic Application) w formie online. Instrukcja wypełnienia formularza znajduje się TUTAJ. Trzeba pamiętać, że w tym przypadku organ nie wzywa do uzupełnienia braków formalnych, dlatego też wszystkie informacje muszą być poprawne. Po jego złożeniu nie będzie już możliwości poprawy. Jeżeli organ oddali czy odrzuci wniosek, należy złożyć go ponownie.
Opłata za wniosek wizowy (E-1 i E-2) wynosi aktualnie 1291,50 zł. Wysokość opłat podawana jest w dolarach amerykańskich, dlatego też kwota ta często ulega zmianie. Co istotne, pomimo podawania kwoty w dolarach, opłata musi być uiszczona w polskich złotych.
Jeżeli wniosek został prawidłowo wypełniony i opłacony, następnym krokiem jest rozmowa z konsulem. Wizytę w ambasadzie należy wcześniej zaplanować. Dokonuje się tego na stronie internetowej ambasady, na swoim profilu. Aby umówić spotkanie, należy wskazać:
- numer paszportu;
- numer opłaty wizowej;
- 10-cyfrowy numer kodu kreskowego z wniosku wizowego DS-160.
Ponadto wprowadza się dane personalne wnioskodawcy oraz dane osób towarzyszących w podróży (jeśli takie są).
Na spotkanie z konsulem należy przynieść:
- ważny paszport z datą ważności co najmniej 6 miesięcy dłuższą niż planowany okres pobytu w Stanach Zjednoczonych. Jeśli w paszporcie znajduje się więcej niż jedna osoba, każda osoba ubiegająca się o wizę musi złożyć wniosek;
- wydruk strony potwierdzającej złożenie formularza DS-160;
- wydruk potwierdzenia daty umówionej rozmowy z konsulem;
- zdjęcie spełniające wymagane kryteria, jeśli osoba, starając się o wizę, ma poniżej 14 lat.
Jeżeli wniosek wizowy zostanie zatwierdzony, paszport i wiza mogą być odebrane z miejsca odbioru, które zostało wybrane podczas umawiania się na rozmowę z konsulem. Informację o możliwości odebrania paszportu i wizy są wysyłane za pomocą wiadomości e-mail i SMS.
