Jeszcze kilkanaście lat temu podróże poza Polskę możliwe były dla nielicznych i wiązały się z koniecznością dopełnienia różnego rodzaju formalności, w tym koniecznością uzyskania wizy. Dzisiejsze czasy to przede wszystkim okres likwidacji barier dla podróżnych, a co za tym idzie – uproszczenie przez coraz większą liczbę krajów procedur przekraczania granic i rezygnacja z obowiązku posiadania wizy dla podróżujących osób. Przeczytaj kiedy nadal potrzebna jest wiza turystyczna.
Czym jest wiza i kiedy jest wymagana?
Wiza jest dokumentem uprawniającym do przekroczenia granicy danego kraju i pobytu na jego terenie.
Aktualnie coraz więcej państw nie wymaga posiadania wizy, jednak są jeszcze kraje, do których wjazd możliwy jest dopiero po uzyskaniu wizy.
- wiza biznesowa, która wydawana jest na zaproszenie podmiotów gospodarczych do danego kraju;
- wiza imigracyjna, która wydawana jest osobom, które starają się o stały pobyt w danym kraju;
- wiza pracownicza, która wydawana jest w celach wyjazdów zarobkowych;
- wiza tranzytowa, która wydawana jest dla tych, którzy przejeżdżają przez dany kraj do miejsca docelowego;
- wiza turystyczna, która wydawana jest w celach turystycznych oraz służbowych;
- wiza studencka, która wydawana jest dla podróżujących w celach edukacyjnych i naukowych.
Każde państwo indywidualnie określa zasady przekraczania granicy, w tym także to, czy ktoś musi posiadać wizę, oraz kim jest taka osoba.
Coraz więcej krajów honoruje wizy elektroniczne, co upraszcza ich uzyskanie. Niektóre kraje wydają wizy na lotniskach albo przy przekroczeniu granicy.
Procedura uzyskania wizy może różnić się w zależności od kraju, jednakże w każdym wypadku konieczne jest:
- wypełnienie wniosku o wydanie wizy,
- załączenie fotografii wnioskodawcy,
- uiszczenie opłaty.
Kiedy obywatel polski musi posiadać wizę?
Aktualnie zasady dotyczące konieczności posiadania wizy turystycznej dla obywateli polskich przedstawiają się w sposób wskazany poniżej.
Polacy potrzebują wizy do wjazdu na terytorium następujących państw: Afganistanu, Algierii, Angoli, Arabii Saudyjskiej, Azerbejdżanu, Bahrajnu, Bangladeszu, Beninu, Bhutanu, Burkina Faso, Burundi, Chin, Czadu, Demokratycznej Republiki Konga, Dżibuti, Egiptu, Erytrei, Etiopii, Gabonu, Ghany, Gwinei, Gwinei Bissau, Gwinei Równikowej, Indii, Indonezji, Iraku, Iranu, Japonii, Jemenu, Jordanii, Kambodży, Kamerunu, Kenii, Komory, Kongo, Korei Północnej, Kuby, Kuwejtu, Laosu, Lesotho, Libanu, Liberii, Madagaskaru, Malawi, Malediwów, Mali, Mauretanii, Mjanmy, Mongolii, Mozambiku, Namibii, Nauru, Nepalu, Nigru, Nigerii, Omanu, Pakistanu, Palestyny, Papui-Nowej Gwinei, Republiki Środkowoafrykańskiej, Rosji, Rwandy, Sierra Leone, Somalii, Sudanu, Sudanu Południowego, Surinamu, Syrii, Tajwanu, Tanzanii, Togo, Turkmenistanu, Ugandy, Wietnamu, Wybrzeża Kości Słoniowej, Zambii, Zimbabwe, Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Pobyt do 180 dni nie wymaga wizy w Antigui i Barbudzie, Armenii, Dominice, Meksyku, Saint Luci.
Pobyt do 4 miesięcy nie wymaga wizy na Fidżi.
Pobyt do 90 dni w Argentynie, Boliwii, Bośni i Hercegowinie, Botswanie, Brazylii, Brunei Darussalam, Chile, Czarnogórze, Ekwadorze, Gwatemali, Haiti, Hondurasie, Hongkongu, Katarze, Kanadzie, Kiribati, Kolumbii, Korei Południowej, Kostaryce, Macedonii Północnej, Malezji, Maroko, Mauritiusie, Mikronezji, Mołdawii, Monako, Nikaragui, Nowej Zelandii, Palau, Panamie, Paragwaju, Peru, Saint Kitts i Nevis, Saint Vincent i Grenadyny, Salwadorze, Samoa, Senegalu, Serbii, Singapurze, USA, Timorze Wschodnim, Tonze, Trynidadzie i Tobago, Tuvalu, Ukrainie, Urugwaju, Vanuacie, Wenezueli, Wyspach Marshalla, Wyspach Salomona nie wymaga uzyskania wizy.
Pobyt do 60 dni w Kirgistanie nie wymaga konieczności uzyskania wizy.
Pobyt do 30 dni nie wymaga wizy w Eswantini, Filipinach, Jamajce, Kazachstanie, Republice Południowej Afryki, Republice Zielonego Przylądka, Tadżykistanie, Tajlandii, Uzbekistanie.
Pobyt do 28 dni nie wymaga wizy w Gambii.
Pobyt do 15 dni nie wymaga wizy w Demokratycznej Republice Wysp Św. Tomasza i Książęcej.
Obywatele polscy, którzy podróżują do Australii w celach turystycznych lub biznesowych na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, muszą posiadać wizę. Wiza ta jest bezpłatna.
Należy wskazać, że obywatele polscy podróżujący na Sri Lankę zobowiązani są do uzyskania zgody na wjazd poprzez wypełnienie wniosku w systemie elektronicznej autoryzacji wjazdu Electronic Travel Authorization (ETA). Po przylocie kopia potwierdzenia zgody na wjazd (ETA) okazywana jest urzędnikowi imigracyjnemu.
Polacy podróżujący do Kanady w celach turystycznych posiadający ważny paszport biometryczny mogą przebywać na terytorium tego państwa przez okres maksymalnie 90 dni, z zastrzeżeniem, że przed podróżą muszą uzyskać od władz kanadyjskich tzw. Elektroniczną Zgodę na Podróż (Electronic Travel Authorization, eTA).
Inne wymogi, jakie trzeba spełnić, przekraczając granice w czasie podróży
Warto też pamiętać, że znaczna część państw bez względu na to, czy wymaga posiadania wizy, czy też nie, wymaga również określonej, najczęściej 6-miesięcznej ważności paszportu podróżnego w momencie wyjazdu.
Innymi wymogami, jakie poza posiadaniem wizy czy ważności dokumentu podróży są stawiane polskim obywatelom przy przekraczaniu granic, są m.in.:
- obowiązek okazania biletu powrotnego,
- posiadanie środków finansowych na okres pobytu,
- potwierdzenie ubezpieczenia turystycznego.
Wiza turystyczna w większości przypadków wiąże się z koniecznością poniesienia opłaty. Każdy kraj samodzielnie określa wysokość opłat.
Otrzymanie wizy uprawniającej do wjazdu na Malediwy jest bezpłatne.
Wyjazd turystyczny do Tajlandii dłuższy niż 30 dni wymaga posiadania wizy.
Wiza turystyczna dla cudzoziemców
Wiza turystyczna dotyczy nie tylko obywateli polskich, ale także cudzoziemców, którzy chcą przyjechać do Polski lub innego kraju Unii Europejskiej poprzez polską granicę.
Cudzoziemiec, który nie jest obywatelem państwa członkowskiego UE, chcąc przekroczyć granicę z Polską, musi mieć paszport, który jest ważny przez co najmniej 3 miesiące po dacie planowanego wyjazdu z odwiedzanego kraju UE, oraz który został wydany w ciągu ostatnich 10 lat. Ponadto od cudzoziemców wymagane jest posiadanie wizy.
Wyróżnia się następujące rodzaje wiz: jednolitą wizę Schengen oraz wizę Schengen z ograniczoną ważnością terytorialną.
Ponadto poszczególne kraje mogą wymagać spełnienia dodatkowych formalności przy przekraczaniu ich granicy, dlatego cudzoziemcy powinni każdorazowo weryfikować je przed podróżą.
Poza wizami Schengen Polska wydaje cudzoziemcowi wizy krajowe typu „D” uprawniające do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz do ciągłego pobytu lub do kilku następujących po sobie pobytów na tym terytorium, które trwają łącznie dłużej niż 90 dni w okresie ważności wizy i nie dłużej niż rok. Co istotne, wiza ta uprawnia również do poruszania się po terytorium innych państw strefy Schengen.
Organem właściwym do rozpatrzenia wniosku cudzoziemca o wydanie wizy jest konsul tego państwa strefy Schengen, które stanowi główny cel podróży, a jeżeli takiego państwa nie da się wskazać, wówczas właściwy jest konsul tego państwa, w którym cudzoziemiec zamierza najdłużej przebywać.
Przykład 1.
Obywatele Białorusi chcieliby odbyć podróż do krajów UE. Nie są oni zwolnieni z obowiązku posiadania wizy. Planowali podróż do Polski, Niemiec, Holandii, Francji i Hiszpanii. Najdłużej zamierzali zatrzymać się we Francji. W takiej sytuacji powinni wystąpić o wydanie wizy do Konsulatu Republiki Francuskiej.
Nie ma możliwości złożenia wniosku wizowego w polskiej placówce konsularnej, jeżeli podróż nie będzie obejmowała terytorium RP, chyba że RP występuje jako kraj reprezentujący wizowo inne państwo strefy Schengen.
Przykład 2.
Obywatele Maroko chcieliby odbyć podróż do krajów UE. Nie są oni zwolnieni z obowiązku posiadania wizy. Planowali podróż do Portugalii, Hiszpanii, Francji i Niemiec. Złożyli wniosek o wydanie wizy do polskiego konsula. W takiej sytuacji polski konsul nie jest właściwym do wydania im wizy.
Należy pamiętać, że warunki wjazdu na terytorium danego państwa mogą często ulegać zmianie i trzeba je sprawdzać nie tylko na etapie planowania wyjazdu, ale także przed samym wyjazdem, aby uniknąć niemiłej niespodzianki, która może zakończyć się brakiem możliwości zrealizowania zaplanowanej podróży.