1 stycznia 2015 roku wejdą w życie nowelizacje ustaw podatkowych (tj. w Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej: ustawa o PIT oraz w Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej: ustawa o CIT), wprowadzające zmiany zaproponowane w przyjętym już przez Radę Ministrów projekcie. Jedną z nich jest modyfikacja przepisów regulujących ustalenie wartości przychodów i kosztów świadczeń w naturze.
Czym są świadczenia w naturze?
Ustawy o podatkach dochodowych nie definiują wprost wskazanego pojęcia. Uznaje się jednak, że świadczenia w naturze, inaczej nazywane rzeczowymi, to świadczenia przekazywane w formie innej niż pieniężna - mogą to być np. towary, czy też określone usługi, jak np. możliwość używania samochodu, zapewnienie mieszkania. Ważnym aspektem jest w tym wypadku nieodpłatność takiego świadczenia.
Co się zmieni?
Zgodnie z projektem nowelizacji ustaw o podatkach dochodowych od 1 stycznia 2015 roku we wspomnianych aktach prawnych mają pojawić się przepisy wskazujące, iż w przypadku uregulowania zobowiązań za pomocą świadczeń niepieniężnych konieczne będzie wykazanie przychodu. Pojawić się mają również wskazówki dotyczące wysokości oraz momentu powstania przychodów oraz kosztów po stronie podatnika, który wykonał takie świadczenie.
Porady online
Prowadzisz firmę i masz pytania?
Skorzystaj z porad ekspertów Poradnika Przedsiębiorcy
Dlaczego zmiany w świadczeniach w naturze te są konieczne?
Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów “zmiana przepisów ma na celu zapobieżenie sytuacjom nieopodatkowania uzyskanego przez spółkę regulującą zobowiązanie w formie rzeczowej (np. zobowiązanie do wypłaty dywidendy), przyrostu wartości przekazywanego składnika majątku (tzw. >>cichych rezerw<<). Prowadzi to bowiem do nieuzasadnionego różnicowania skutków podatkowych, jakie u podatników podatku dochodowego związane są z odpłatnym zbyciem posiadanych składników majątkowych”.
Dalej resort wskazuje, iż przekazywanie np. dywidendy w formie rzeczowej stało się obecnie instrumentem optymalizacji podatkowej, za pomocą którego firmy unikają opodatkowania dochodów, które uzyskiwane są z tytułu zbywania składników majątkowych.
