Twój dłużnik nie śpieszy się ze spłatą długu, a ty nie chcesz odzyskiwać wierzytelności na długiej drodze sądowej? Przeczytaj, czym jest zawezwanie do próby ugodowej. Dzięki niemu możesz polubownie załatwić sprawę, nie tracąc tym samym dobrych relacji z dłużnikiem. To działanie także skutecznie przerywa bieg przedawnienia.
Zawezwanie do próby ugodowej – zasada działania
Czynność, która rozpoczyna sądowe postępowanie pojednawcze, między wierzycielem (zwanym wzywającym) a dłużnikiem (zwanym przeciwnikiem). Jest to próba ugodowego egzekwowania należności. By rozpocząć zawezwanie do próby ugodowej, należy złożyć wniosek do sądu rejonowego, który zajmuje się takim postępowaniem bez względu na wysokość zobowiązań dłużnika.
Wniosek o zawezwanie do próby ugodowej składa się zanim zostanie wniesiony pozew o zapłatę wierzytelności do sądu. Ten rodzaj postępowania daje szanse wierzycielowi i dłużnikowi na podjęcie negocjacji dotyczących zadłużenia np. anulowania odsetek, rozłożenia spłaty długu na raty, negocjowanie wysokości zadłużenia itp.
Rola zawezwania do próby ugodowej w przerwaniu biegu przedawnienia
Wniesienie do sądu wniosku o zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia wierzytelności (zgodnie z art. 123 § 1). Oznacza to, że jeśli wierzyciel złoży taki wniosek, to termin przedawnienia liczy się od dnia uprawomocnienia postanowienia sądu w tej sprawie np.:
roszczenie ulegnie przedawnieniu po 3 latach w dniu 1 stycznia 2020 roku. Wierzyciel składa wniosek o zawezwanie do próby ugodowej przed tą datą. W sądzie podczas posiedzenia 3 marca 2020 roku wierzyciel z dłużnikiem nie zawierają ugody, a sąd tego samego dnia wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. Oznacza to, że bieg terminu przedawnienia należy liczyć od początku i potrwa ono do 4 marca 2023 roku.
Procedura zawezwania do próby ugodowej
Wniosek o zawezwanie do próby ugodowej to pismo procesowe, gdzie wierzyciel dokładnie określa wysokość należności o jakie występuje oraz skąd one wynikają. Dokument ten nie wymaga dołączania dowodów. Opłata za złożenie wniosku wynosi (art. 24 ust. 1 pkt 5 Ustawy o kosztach w sprawach cywilnych):
- 40 zł, jeśli wartość przedmiotu sporu wynosi do 10 000 zł,
- 300 zł, jeśli wartość przedmiotu sporu przekracza kwotę 10 000 zł.
Gdy wierzyciel złoży wniosek do sądu, to organ ten zawiadamia dłużnika o tym fakcie oraz wyznacza termin posiedzenia, na którym ma dojść do ugodowego rozwiązania sprawy. Podczas posiedzenia sąd pyta zarówno wierzyciela, jak i dłużnika, jakie widzą możliwości zawarcia ugody. Jeśli strony nie dojdą do porozumienia albo któraś ze stron nie pojawi się na posiedzeniu, to sąd wydaje postanowienie, że do ugody nie doszło i na tym kończy postępowanie zawezwania do próby ugodowej.
W sytuacji, gdy strony wyrażą chęć zawarcia ugody, to sąd umożliwia im negocjowanie warunków porozumienia. Gdy wymaga to więcej czasu, to posiedzenie zostaje odroczone i sąd wyznacza następny termin posiedzenia. W trakcie jego trwania sporządzany jest protokół, który zawiera treść porozumienia. Ugodę podpisują obie strony. Dokument ten, po nadaniu klauzuli wykonalności jest podstawą do wszczęcia postępowania egzekucyjnego (tak jak wyrok sądowy).
