Sprzedaż wysyłkowa do krajów unijnych odbywa się z reguły poprzez sieć sklepów, prowadzących działalność gospodarczą online za pośrednictwem Internetu. Nie należy mylić sprzedaży wysyłkowej z WDT – Wewnątrzwspólnotową Dostawą Towarów. Ta i ta forma dotyczy sprzedaży towarów do innych krajów Unii Europejskiej. Zasadnicza różnica polega na tym, że WDT dotyczy obrotu towarowego pomiędzy przedsiębiorcami, a więc osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, a sprzedaż wysyłkowa odnosi się najczęściej do konsumentów, a więc osób nieprowadzących działalności gospodarczej, chociaż nie tylko do nich.
Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju - ustawowa definicja
W ustawie od podatku od towarów i usług w art. 2 ust. 23 ustawodawca wskazał co rozumie pod pojęciem sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Będzie to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a więc mówiąc wprost będzie to wysyłka towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej.
Istotnym elementem w definiowaniu sprzedaży wysyłkowej jest informacja dla kogo będzie ta dostawa, chodzi przede wszystkim o status odbiorcy dostawy. W ustawie o VAT czytamy, że dostawa dokonywana jest na rzecz:
-
Podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9;
-
Innego niż wymienionego w lit. „a” podmiotu niebędącego podatnikiem od wartości dodanej.
Rozliczanie sprzedaży wysyłkowej
Co do zasady sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju powinna zostać opodatkowana na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia, tak też zostało to zapisane w ustawie o VAT art. 23 ust. 1. Przewidziano możliwość opodatkowania i rozliczenia podatku VAT w Polsce w pewnych przedziałach kwotowych, które zostały ustalone przez państwa członkowskie.
Polski podatnik może również skorzystać z rozliczenia podatku VAT na terytorium państwa członkowskiego UE, do którego wysyła towary. Może to być jednak dla niego zbyt uciążliwe, szczególnie dla osób prowadzących działalność gospodarczą na mniejszą skalę.
Wybór sposobu i metody opodatkowania sprzedaży wysyłkowej należy do podatnika. Ale wydaje się, że rejestracja w VAT na potrzeby opodatkowania dostaw w państwach unijnych jest dość uciążliwe, a przede wszystkim czasochłonne i skutecznie zniechęca od opodatkowywania dostaw w państwach członkowskich. Podatnicy więc wybierają opodatkowanie dostaw w Polsce.
O czym należy wówczas pamiętać?
Przede wszystkim każda sprzedaż wysyłkowa powinna być udokumentowana fakturą wystawioną z krajową stawką podatku VAT, pomimo że transakcja ma miejsce przeważnie z osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie ma obowiązku rejestracji takiej operacji na kasie fiskalnej.
Do momentu nieprzekroczenia obowiązujących limitów podatnik nie musi:
-
rejestrować się do VAT-UE,
-
nie ma obowiązku składania informacji podsumowującej VAT-UE.
Sprzedaż wysyłkowa - jakie są limity?
Limity sprzedaży wysyłkowej nie mogą być niższe niż 35 000 euro i nie mogą być wyższe niż 100 000 euro. W większości państw członkowskich Unii Europejskiej obowiązują limity bliższe dolnego progu, czyli 35 000 euro, albo w przeliczeniu na walutę danego Państwa. Trzymanie się niższego progu wynika z obaw o naruszenie warunków konkurencji na terytorium kraju. Wykazy limitów dla poszczególnych krajów członkowskich można odnaleźć na stronie internetowej http://ec.europa.eu/. Dla Polski limit ten wynosi 160 000 PLN.
Limity sprzedaży wysyłkowej w poszczególnych krajach Unii Europejskiej:
| Państwo członkowski | Limit w EURO | Państwo członkowski | Limit w EURO |
| Austria | 35 000 | Irlandia | 35 000 |
| Belgia | 35 000 | Litwa | 35 000 |
| Bułgaria | 70 000 BGN | Luksemburg | 100 000 |
| Chorwacja | 270 000 HRK | Łotwa | 35 000 |
| Czechy | 1 140 000 CZK | Malta | 35 000 |
| Cypr | 35 000 | Niemcy | 100 000 |
| Dania | 280 000 DDK | Portugalia | 35 000 |
| Estonia | 35 000 | Rumunia | 118 000 RON |
| Finlandia | 35 000 | Słowacja | 35 000 |
| Francja | 35 000 | Słowenia | 35 000 |
| Grecja | 35 000 | Szwecja | 320 000 SEK |
| Hiszpania | 35 000 | Węgry | 35 000 |
| Holandia | 100 000 | Wielka Brytania | 70 000 GBR |
| Włochy | 35 000 |
Przekroczenie limitu sprzedaży wysyłkowej
Aby właściwie ocenić moment, w którym może dojść do przekroczenia limitów, o których napisaliśmy powyżej, należałoby prowadzić odrębne ewidencje dla dostaw do poszczególnych krajów UE. Gdy dojdzie do przekroczenia limitu sprzedaży wysyłkowej należy podjąć kolejne czynności.
Przede wszystkim należy dokonać rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług w państwie UE, do którego wysyłane są towary. Od tego momentu wszystkie transakcje należy rozliczać według przepisów obowiązujących w tym państwie. Wystawiać faktury i sporządzać deklaracje rozliczeniowe zgodnie z obowiązującymi tam przepisami. Transakcje, które są przeprowadzane po tym fakcie nie są ujmowane w polskiej deklaracji VAT.
Sprzedaż wysyłkowa - obowiązki ewidencyjne, deklaracyjne i informacyjne
Polski przedsiębiorca po zarejestrowaniu się w innym państwie członkowskim z powodów jak wyżej NIE MUSI:
-
zawiadamiać polskiego urzędu skarbowego,
-
składać zawiadomienia VAT-21,
-
rejestrować się do VAT-UE i składać informacji podsumowującej VAT-UE,
-
ujmować w deklaracji VAT i JPK-VAT transakcji przeprowadzanych w państwie członkowskim.
Polski przedsiębiorca powinien prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w której będą zawarte informacje o dokonywanych transakcjach, przynajmniej takie opinie pojawiają się w niektórych interpretacjach podatkowych, ale jest to kontrowersyjny wymóg.
Obowiązkiem podatnika będzie konieczność posiadania dokumentacji, o której mowa w art. 23 ust.14-15b. Będą to dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) i dokumenty potwierdzające odbiór towarów poza terytorium kraju. Należy w tym miejscu jeszcze podkreślić, że organy podatkowe bardzo skrupulatnie podchodzą do sprawdzania przedmiotowej dokumentacji.
Dodatkowymi dokumentami potwierdzającymi dokonanie transakcji mogą być: korespondencja mailowa, zapłata za towar. W posiadanie takich dokumentów podatnik musi wejść przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej w kraju. W przeciwnym razie w przypadku ich braku przedsiębiorca powinien taką transakcję opodatkować i wykazać w deklaracji VAT w Polsce. Oczywiście w kolejnym okresie rozliczeniowym podatnik powinien skorygować takie rozliczenie, aby nie dochodziło do podwójnego opodatkowania transakcji podatkiem VAT.
