Handel w Internecie – kwestia podatkowa

Handel w Internecie i handel tradycyjny pod wieloma względami różnią się od siebie. Jednak posiadają także jedną cechę wspólną – otoczkę podatkową. Tej kwestii nie należy zaniedbywać. Zanim przedsiębiorca zdecyduje się na taką formę biznesu, powinien zapoznać się z jego uwarunkowaniami i obowiązkami podatkowymi.

Rodzaje opodatkowania dla osób prowadzących działalność gospodarczą

Aktywność internetowa podlega tym samym zasadom rozliczeń podatkowych co tradycyjna działalność gospodarcza.

a) Podatek dochodowy na zasadach ogólnych – obowiązują tu dwa progi podatkowe:

• do 85 528 zł podatek wynosi 18 proc. minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł
• ponad 85 528 zł podatek wynosi 14 839 zł 02 gr + 32 proc. nadwyżki ponad 85 528 zł.

b) Podatek liniowy – 19 proc. stawki podatku dochodowego. Należy jednak pamiętać, że zostały uregulowane wyłączenia w tym zakresie. Dotyczy to m.in. sytuacji gdy podatnik uzyskuje przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy.

Nie obowiązuje tu stawka 32 proc. w razie nagłego sukcesu finansowego przedsiębiorstwa, ale także nie ma kwoty wolnej od podatku. Ponadto osoby fizyczne korzystające z 19 proc. stawki nie mają prawa do wspólnego rozliczenia ze współmałżonkiem oraz samotnie wychowywanym dzieckiem. Nie mogą również odliczać od dochodów objętych stawką 19 proc. ulg podatkowych, np. na Internet lub na dzieci.

Jeśli decydujemy się na podatek liniowy to należy do 20 stycznia roku podatkowego złożyć odpowiednie oświadczenie o wyborze takiego, a nie innego rodzaju opodatkowania. Natomiast rezygnację z tej formy opodatkowania należy zgłosić na piśmie również do 20 stycznia.

W przypadku podatku liniowego zeznanie roczne składa się na formularzu PIT-36L.

Podatnicy opodatkowani podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad ogólnych i podatkiem liniowym muszą prowadzić księgi rachunkowe albo podatkową księgę przychodów i rozchodów. Kryterium wyboru w tym przypadku stanowi przychód. Księgi rachunkowe – dotyczą osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Z zasad rachunkowości określonych ustawą można korzystać także od początku następnego roku obrotowego, jeśli przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe od równowartości w walucie polskiej 1,2 mln euro. Jednak wcześniej należy powiadomić o tym urząd skarbowy.

c) Zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

• karta podatkowa – tu pojawia się możliwość zwolnienia z prowadzenia ksiąg ewidencyjnych, składania zeznań podatkowych i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Z drugiej strony występuje zobowiązanie do wystawiania faktur lub rachunków oraz przechowywania w kolejności numerów ich kopie z okresu 5 lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym je wystawiono;
• ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – płaci się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zwolnienie z podatku VAT

Podlegają mu podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. W momencie przekroczenia tej kwoty zwolnienie przestaje obowiązywać i opodatkowaniu podlega nadwyżka (po upływie roku podatnik znów może starać się o zwolnienie).

Art. 113 ust. 13 ustawy o VAT precyzuje katalog podatników, którym zwolnienie ze względu na limit obrotów nie przysługuje. I tak - już od pierwszej sprzedaży czynnymi podatnikami powinni zostać Ci, którzy:

• dokonują dostaw:
• wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
• towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
• budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b ustawy,
• terenów budowlanych,
• nowych środków transportu;
• świadczą usługi:
• prawnicze,
• w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
• jubilerskie;

nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

VAT a systemy płatności internetowej

Gdy zapłata za towar następuje przed jego wysłaniem, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania – może to być zaliczka, przedpłata, zadatek lub rata.

Natomiast, gdy należności są wypłacane podatnikom przez platformy płatności internetowej, sytuacja wygląda dwojako:

• W przypadku systemów płatności internetowej, które wypłacają należności raz na jakiś czas (czasem nawet raz na tydzień), sprzedawcy często wysyłają towar (nabywca nie zażądał wystawienia faktury) przed faktycznym momentem otrzymania pieniędzy (czyli otrzymaniem należności jest faktyczny moment ich otrzymania, a nie moment zaksięgowania należności na koncie podatnika w systemie płatności internetowej). I wtedy obowiązek podatkowy powstaje w dniu, w którym towar zostaje wysłany pocztą lub kurierem do nabywcy (termin zapłaty nie wpływa na moment powstania obowiązku podatkowego). Z kolei, gdy wydanie towaru jest potwierdzone fakturą, wówczas obowiązek podatkowy powstaje w momencie jej wystawienia (nie później niż siedem dni po wydaniu towaru).
• Tymczasem, gdy sprzedawca zgodnie z zawartą umową z platformami płatności internetowej może wypłacać należności w dowolnym czasie, wówczas momentem otrzymania należności i powstaniem obowiązku podatkowego jest moment zaksięgowania ich na koncie sprzedawcy w systemie płatności internetowej, po zaksięgowaniu sprzedawca może od razu przelać należności na swój rachunek bankowy, czyli najczęściej następuje to przed wydaniem towaru.

Handel w internecie a VAT od kosztów wysyłki

Koszty wysyłki nie powinny być traktowane jako odrębnie opodatkowana czynność podlegająca opodatkowaniu VAT, zatem muszą:

• powiększać podstawę opodatkowania wysyłanych towarów (podstawowa stawka VAT w 2017 r. wynosi 23 proc.) – czyli w efekcie następuje opodatkowanie tych kosztów stawką właściwą dla danych towarów – lub
• pozostać poza zakresem opodatkowania VAT (wyłączenie kosztów przesyłki z podstawy opodatkowania towarów) – w takiej sytuacji kupujący udziela sprzedającemu pełnomocnictwo (nie wymaga ono formy pisemnej, wystarczy zaakceptowanie regulaminu sklepu internetowego lub warunków aukcji internetowej), które upoważnia go do zawarcia umowy z pocztą lub firmą kurierską w imieniu kupującego, czyli kosztów wysyłki w tym przypadków nie ewidencjonuje się za pomocą kas rejestrujących i nie wskazuje się ich jako odrębnej pozycji w fakturze wystawionej nabywcy (mogą być wskazane w niej w formie adnotacji).

Przychód a internetowa sprzedaż wysyłkowa

Za przychód związany z działalnością gospodarczą uznawane są przychody należne (nawet w sytuacji, gdy faktycznie nie zostały jeszcze otrzymane) po odjęciu wartości towarów zwróconych oraz udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o PDOP). Zatem datą powstania przychodu jest dzień wydania towaru, całościowego lub częściowego wykonania usługi oraz zbycia prawa majątkowego – jednak nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności. Natomiast do przychodów nie zalicza się:

• pobranych wpłat i zaliczek na dostawy towarów i usług – nawet w przypadku, gdy te wynoszą 100 proc. należności – które zostaną wykonane dopiero w następnych okresach rozliczeniowych (w ten sposób zapobiega się sytuacji, w której powstaje powstanie przychód bez możliwości uwzględnienia kosztów czyli wartości sprzedanych towarów).

Jeśli transakcja następuje na przełomie roku, czyli pieniądze wpłyną w grudniu, a wysyłka zostanie wykonana w styczniu, wówczas przychód powstaje dopiero w styczniu, bo u sprzedawcy należność jeszcze nie powstała w grudniu.

Ważna uwaga na temat kas rejestrujących

Konieczne jest rejestrowanie obrotu za pomocą kas fiskalnych. Kara za brak rejestracji to:

• grzywna do 180 stawek dziennych (art. 62. § 1. Kodeks Karny Skarbowy),
• dodatkowo organ podatkowy ustala – za okres do momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących – zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30 proc. kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług (art. 111 ust. 2 ustawy o VAT).

Jeśli z niezależnych od nas przyczyn nie posiadamy kasy rejestrującej, jesteśmy zobowiązani do nabycia rezerwowej kasy, a jeśli takiej nie mamy, nie możemy dokonywać sprzedaży.

Podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu mają możliwość odliczenia od podatku kwotę każdego zakupu kas rejestrujących w wysokości aż 90% jej ceny zakupu, ale nie może ona wynieść więcej niż 700 zł.

Tymczasem po spełnieniu poniższych warunków istnieje możliwość zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej:

• wysyłkowa dostawa towaru (poczta lub kurier) nieobjęta limitem;
• świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku (także systemów płatności internetowej) lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jednak z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję musi wynikać, jakiej konkretnie transakcji dotyczyła zapłata;
• wnioskodawca musi prowadzić szczegółową ewidencję dowodów zapłaty, na podstawie której można ustalić dane osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, na których rzecz dokonano wysyłki towarów;.

Trzeba pamiętać jednak, że zwolnienia nie dotyczą dostaw i usług wymienionych w § 4. 1. Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, nie stosuje się w przypadku:

1) dostawy:

a) gazu płynnego,

b) części do silników (PKWiU 28.11.4),

c) silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1),

d) nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1),

e) przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2),

f) części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0),

g) części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0),

h) silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),

i) sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),

j) sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),

k) wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

l) zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

m) wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,

n) wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

o) perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;

- z zastrzeżeniem par. 4 ust. 2.

2) świadczenia usług:

a) przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b) przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,

c) naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),

d) w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e) w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,

g) prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia,

h) doradztwa podatkowego,

i) związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie: – świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz – usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j) fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych.

- z zastrzeżeniem par. 4 ust. 3.

Kwestia faktur i rachunków

Faktury

Ich wystawianie jest obowiązkowe (nie dotyczy to jednak wystawiania faktur na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w przypadku takich osób wystawiane są faktury wyłącznie, gdy te wyrażą taką chęć). Podatnik, który nie spełni tego obowiązku, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych. Natomiast jeśli podatnik wystawi fakturę lub rachunek w sposób nierzetelny grozi mu grzywna do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku, albo obu tym karom łącznie. Kara grzywny za wykroczenie skarbowe grozi również przedsiębiorcy, który nie przechowuje wystawionej lub otrzymanej faktury, rachunku albo dowodu zakupu towarów.

Szczególnym rodzajem faktur są e-faktury (coraz bardziej popularne, szczególnie w przypadku handlu w Internecie). Od 2011 r. obowiązują nowe zasady dotyczące e-faktur. Otóż Minister Finansów wdrożył w życie postanowienia Dyrektywy Rady 2010/45/UE z 13 lipca 2010 r., które zmieniają Dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania – chodzi głównie o to, że e-faktury stają się realną alternatywą dla faktur papierowych.

Faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej tylko wtedy, gdy:

• po pierwsze obie strony wyrażą na to zgodę,
• po drugie, gdy faktury zachowają swoją autentyczność pochodzenia (pewność co do tożsamości wystawiającego fakturę, dokonującego dostawy towarów lub usług – NIP, nazwa, adres) i integralność treści (czyli pewność, że w fakturze nie zmieniono żadnych danych, które powinna zawierać – podstawa opodatkowania, kwota podatku, numer faktury). Od 2011 r. nie jest konieczne zabezpieczanie e-faktury bezpiecznym podpisem elektronicznym (jednak wystawca musi wybrać inną, odpowiednią formę zabezpieczenia przesyłanej faktury oraz drogę elektroniczną, którą będzie ją wysyłał, by niemożliwe było dokonanie w niej zmian – czyli np. forma PDF, RTF, XPS, doc. udostępniana na serwerze lub stronie internetowej dostawcy lub wysyłana pocztą e-mail). Ponadto przechowywanie e-faktur obecnie nie wymaga papierowego wydruku, natomiast korekty e-faktur nie muszą mieć postaci elektronicznej, mogą mieć dowolną postać.

Gdy kupujący nie odbierze i nie zapłaci za towar wysłany za pośrednictwem poczty lub firmy kurierskiej (a towar zostaje niezwłocznie odesłany do sprzedającego wraz z fakturą, która nie została jeszcze wprowadzona do obrotu prawnego – do transakcji nie doszło), wówczas fakturę można anulować bez konieczności sporządzania jej korekty – przekreśla się oryginał faktury i jej kopię oraz wprowadza się na nie odpowiednią adnotację: „ANULOWANO”, która uniemożliwia ich ponowne wykorzystanie. Taką anulowaną fakturę wraz z kopią i adnotacją należy przechowywać. W innych przypadkach konieczne jest wystawienie korekty.

Rachunki

Wystawiają je podatnicy zwolnieni z obowiązku płacenia podatku VAT, a w związku z tym także z wystawiania faktur VAT i składania deklaracji VAT. Rachunek wystawia się nie później 15 dnia miesiąca, który następuje po miesiącu sprzedaży. Natomiast jeśli zgłoszenie żądania otrzymania rachunku nastąpiło 3 miesiące po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, to podatnik nie ma obowiązku go wystawiać.

Szczególnym rodzajem rachunków są e-rachunki (korzystne dla osób prowadzących firmy w Internecie), które nie wymagają podpisu elektronicznego ani pieczęci wystawcy rachunku.

Biuro firmy internetowej

Umiejscowienie biura

Firmy internetowe mogą prowadzić swoją działalność gospodarczą w prywatnych nieruchomościach. Jednak wcześniej powinny sprawdzić, czy nie spowoduje to zmian w sposobie ich użytkowania. Zmiany te obejmują np. przekształcenie części nieruchomości na magazyn. Przed dokonaniem tych zmian należy zgłosić je właściwemu organowi. Do takiego zgłoszenia dołącza się szereg dokumentów. W przypadku niedostarczenia właściwych dokumentów wstrzymuje się użytkowanie obiektu lub jego części aż do czasu ich dostarczenia, a po upływie terminu (w przypadku stwierdzenia wykonania tego obowiązku) ustala się wysokość opłaty legalizacyjnej. Zmiana musi nastąpić w okresie od 30 dni do dwóch lat od czasu pozytywnej decyzji wydanej przez odpowiedni organ.

Opodatkowanie biura

W przypadku, gdy nie jest możliwe wydzielenie części mieszkalnej nieruchomości od części używanej do celów firmowych, rada gminy określa wysokość stawki podatku od nieruchomości budynków, która nie może przekroczyć rocznie 0,75 zł od 1 m2 powierzchni.

Normalna stawka podatku od nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części przeznaczonych na prowadzenie firmy wynosi maksymalnie 2,66 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.

Koszty uzyskania przychodu

Są nimi, m.in.: czynsz, opłaty za energię, gaz, ogrzewanie, wodę i Internet (umowa z dostawcą musi być podpisana na firmą podatnika) oraz odsetki od kredytu mieszkaniowego. Po zaliczeniu wyżej wymienionych wydatków do kosztów podatkowych stosuje się zasadę proporcjonalności (chyba że w pomieszczeniu przeznaczonym na działalność gospodarczą są zamontowane liczniki) – podział kosztów na te związane z wydatkami mieszkaniowymi oraz na związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (i te są kosztami uzyskania przychodów) z uwzględnieniem stosunku powierzchni przeznaczonej na działalności gospodarczą do całej powierzchni mieszkania. Zaliczenie części sprzętów – które używa się także do celów prywatnych – do kosztów uzyskania przychodów musi być uzasadniony i dotyczy to np. mikrofalówki, lodówki, sprzętu audio itp.

Sprzedaż internetowa na rzecz zagranicznych podatników

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Obowiązkowi rejestracji VAT UE podlegają:

• czynni podatnicy VAT dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i usług.

Natomiast rejestracji VAT UE nie wymaga:

• sprzedaż towarów opodatkowanych w Polsce z uwagi na miejsce jej świadczenia jako dostawa krajowa;
• sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu w Polsce.

Ponadto ze sprzedażą wysyłkową z kraju (dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa przeznaczenia wysyłanego lub transportowanego towaru czyli innego państwa członkowskiego) mamy do czynienia, gdy dostawa dokonywana jest na rzecz:

• podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
• oraz każdego innego podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Poszczególne państwa mają obowiązek ustalenia limitów dla sprzedaży wysyłkowej, które nie mogą być niższe niż 35 000 euro i wyższe niż 100 000 euro. Z chwilą, gdy obroty przekroczą limit wyznaczony przez dany kraj, dostawa będzie podlegała opodatkowaniu w kraju przeznaczenia do końca roku i przez cały następny rok (wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów). Taka sytuacja wymaga rejestracji w danym państwie. Natomiast, gdy limit nie zostanie przekroczony oraz gdy klientami są wyłącznie osoby fizyczne lub podmioty gospodarcze, które nie mają obowiązku rozliczania podatku VAT, dostawca opodatkowuje transakcje w Polsce.

Reasumując, jeśli sprzedajemy towar na rzecz unijnych podatników, wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, która opodatkowana jest stawką VAT 0%, gdy są spełnione następujące warunki:

• kupującym jest czynny podatnik VAT UE w innym państwie członkowskim,
• towar opuszcza kraj, z którego został wysłany, a sprzedawca posiada na to dowód,
• sprzedawca i kupujący posługują się ważnym numerem VAT UE.

Sprzedaż na rzecz podatników spoza Wspólnoty

Tego typu transakcje traktowane są jako eksport towarów. Podobnie jak w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów obowiązuje tu obniżona do 0% stawka podatku VAT (oczywiście tu także trzeba spełnić odpowiednie warunki, np. należy posiadać stosowne dokumenty dotyczące wywozu towaru poza teren UE).

Handel za pośrednictwem Internetu to dobry pomysł na biznes, ponieważ tworzy obecnie tzw. Nową Ekonomię czyli gospodarkę bez granic państwowych. Zanim zdecydujemy się jednak na taki rodzaj zarobku, powinniśmy dobrze rozważyć wszystkie za i przeciw. Przede wszystkim zastanówmy się, czy udźwigniemy samodzielnie kwestię podatkową. Wybór opodatkowania powinien być dobrze przemyślany – jeśli roczny dochód nie przekracza 85 528 zł, to bardziej opłacalne jest rozliczanie się według 18% stawki niż według podatku liniowego, bo dopiero po przekroczeniu tego progu obowiązuje 32% stawka.

Handel internetowy wciąż się rozwija i wciąż jest udoskonalany, powoli stając się ważnym elementem handlu, ale prawda jest taka, że nie jest dla wszystkich. Osoby, które nie mają pojęcia o kwestii podatkowej i nie posiadają zmysłu biznesowego, które nie orientują, jak wygląda obecna sytuacja na rynku, nic nie wiedzą o nowinkach technologicznych i które nie posiadają żadnego biznesplanu, powinny darować sobie prowadzenie sklepu w Internecie.