To, czy dyrektor izby skarbowej skoryguje decyzję wydaną przez naczelnika urzędu skarbowego, w dużej mierze zależy od właściwego sporządzenia odwołania. To podatnik musi udowodnić w nim niesłuszność wydanej decyzji i przedstawić wszelkie fakty, kwestionujące ustalenia urzędu skarbowego. Podatnik nie musi zgadzać się z decyzją wydaną przez naczelnika urzędu skarbowego. Ma prawo, w ciągu 14 dni od jej wydania, złożyć odwołanie do dyrektora izby skarbowej. Jednak, zgodnie z art. 222 Ordynacji podatkowej, odwołanie od decyzji organu podatkowego musi zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania, będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody, uzasadniające to żądanie.
Zarzuty przeciw decyzji to wskazane przez podatnika uchybienia, które w jego ocenie uzasadnią żądanie sformułowane w odwołaniu. Z kolei, podstawę zarzutów może stanowić w szczególności:
- naruszenie prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnię lub niewłaściwe stosowanie,
- nowe fakty i dowody, których strona nie mogła powołać przed organem pierwszej instancji,
- naruszenie przepisów postępowania poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych, mających istotny wpływ na wynik sprawy
- sprzeczność ustaleń organu podatkowego z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego,
- naruszenie procedury podatkowej (np. brak czynnego udziału strony w postępowaniu) mające wpływ na rozstrzygnięcie organu podatkowego.
Jakie informacje umieścić w odwołaniu?
To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia niesłuszności decyzji urzędu podatkowego. Dlatego tak ważne jest przedstawienie w odwołaniu wszystkich faktów, świadczących o błędzie organu wydającego decyzję. Przytoczone powinny być dowody i okoliczności, uzasadniające żądanie w odwołaniu. Pomocne w tym celu mogą być notatki, uwierzytelnione kopie lub odpisy z akt sprawy, rozpatrywanej w urzędzie skarbowym, do których podatnik ma prawo wglądu. Osoba wnosząca odwołanie, powinna także przedstawić zakres żądania, czyli określić, czy domaga się zmiany, czy też uchylenia decyzji oraz czy rozstrzygnięcie organu odwoławczego ma dotyczyć całej decyzji, czy tylko jej części. Musi również szczegółowo opisać na czym polegać ma owa zmiana. Przykładowo, jeżeli podatnik żąda skorygowania kwoty wymierzonego podatku, powinien określić, do jakiej kwoty taka korekta ma zostać dokonana.
Odwołanie od decyzji powinno również spełniać formalne wymogi określone w art. 168 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że powinno ono zawierać dane (imię, nazwisko, adres, nazwę firmy, siedzibę albo miejsce prowadzenia działalności) strony wnoszącej odwołanie oraz oznaczenie organu odwoławczego, do którego kierowane jest pismo. Bez tych informacji, urząd skarbowy może wezwać podatnika do uzupełnienia braków lub może pozostawić sprawę bez rozpatrzenia. Odwołanie powinno być też opatrzone własnoręcznym podpisem osoby wnoszącej oraz zawierać datę jego sporządzenia.
Termin wniesienia odwołania
Na wniesienie odwołania od decyzji, podatnik ma 14 dni, licząc od następnego dnia po jego otrzymaniu. Jeżeli ostatni dzień terminu wniesienia odwołania przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, wówczas termin ten zostaje wydłużony do pierwszego dnia roboczego, następującego po dniu, bądź dniach wolnych od pracy. Odwołania wniesione po upływie wyżej wskazanego terminu, nie zostaną rozpatrzone.
