Coraz więcej przedsiębiorców współpracuje z kontrahentami z krajów należących do Unii Europejskiej. W związku z tym warto poznać zasady rozliczania wewnątrzwspólnotowych transakcji. Kiedy możemy mówić o wewnątrzwspólnotowej dostawie towaru? Czy moment zapłaty przy WDT ma znaczenie?
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) - definicja
Zgodnie z art. 13. ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumieć należy wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Co do zasady, aby wywóz towarów uznać za WDT zarówno sprzedawca, jak i nabywca towarów muszą być zarejestrowani na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (muszą posiadać aktywny nr VAT-UE). Wyjątek stanowią jedynie transakcje dotyczące nowych środków transportu i wyrobów akcyzowych.
Warunki zastosowania stawki 0% przy WDT
Od 1 kwietnia 2013 r. dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, podatnik może zastosować stawkę 0% pod warunkiem, że:
dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer na fakturze;
przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
składając deklarację podatkową, w której wykazuje dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Potwierdzenie wywozu towaru przy WDT
Jednym z najważniejszych warunków, jakie przedsiębiorca musi spełnić, by móc wystawić fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0%, jest posiadanie dokumentów potwierdzających wywóz towaru z kraju na teren innego kraju członkowskiego.
Dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, sprzedawca powinien zaopatrzyć się w takie dokumenty jak:
kopia faktury i specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz
w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi - dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska,
w przypadku wywozu towarów w ramach WDT bezpośrednio przed nabywce lub sprzedawcę przy użyciu własnego środka transportu - dokumenty zawierające przynajmniej takie dane jak:
- imiona i nazwiska lub nazwy oraz adresy siedziby działalności gospodarczej sprzedawcy i nabywcy,
- adres, pod który są przewożone towary,
- określenie towarów i ich ilości,
- potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę,
- rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary.
Dokumentami uzupełniającymi mogą być:
korespondencja z nabywcą,
dokumenty ubezpieczeniowe,
potwierdzenie zapłaty za towar,
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa,
członkowskiego innym niż Polska.
Faktura dokumentująca WDT
Co do zasady obowiązek podatkowy powstaje w momencie wystawienia faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W przypadku gdy kontrahent nie wystawi faktury, obowiązek ten powstanie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy w ramach WDT.
Moment zapłaty przy WDT
Moment zapłaty przy WDT miał znaczenie wyłącznie do końca 2012 roku. Wówczas otrzymanie całości lub części należności w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej jej otrzymanie.
Aktualnie obowiązek podatkowy WDT powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Kwestie związane z otrzymaniem całości lub części płatności nie mają już zatem żadnego znaczenia.
