Nie każda transakcja dostawy towaru zawierana z kontrahentem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, będzie transakcją WDT. Dowiedz, się jakie warunki należy spełnić, aby uznać transakcję za Wewnątrzwspólnotową Dostawę Towarów.
Czym jest WDT?
Poprzez WDT rozumie się wywóz towarów z kraju, na rzecz podatnika prowadzącego działalność gospodarczą na terenie innego państwa, znajdującego się na terenie Unii Europejskiej oraz przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Ponadto:
- nabywca musi być czynnym podatnikiem podatku VAT, posiadającym numer VAT UE spoza Polski;
- sprzedawca musi zarejestrować się do VAT UE i posługiwać się numerem VAT UE z prefiksem PL.
Czym jest obowiązek podatkowy WDT?
Obowiązek podatkowy WDT powstaje w momencie wystawienia faktury, jednak nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. W przypadku ciągłych dostaw towarów, przez okres dłuższy niż miesiąc, dostawę uważa się za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów. Co ważne otrzymane zaliczki nie powodują obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT.
Kiedy można zastosować stawkę 0% WDT?
Podstawowym warunkiem zastosowania obniżonej stawki VAT 0%, jest obowiązek rejestracji sprzedawcy do VAT UE oraz posiadanie numeru VAT z prefiksem kraju członkowskiego (dla Polski prefiks PL). Nabywcą może być także osoba prawna niebędąca podatnikiem. Dostawca powinien posiadać dokumenty potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE. Rodzaj dokumentów, który potwierdza wywóz, uzależniony jest od sposobu wywozu towarów z kraju:
- zlecenie przewozu towarów przewoźnikowi - dokumenty przewozowe, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE (np. list przewozowy);
- towar wywożony bezpośrednio przez sprzedawcę do nabywcy - podatnik powinien posiadać dokument zawierający co najmniej: imiona i nazwiska lub nazwy oraz adresy siedziby działalności gospodarczej sprzedawcy i nabywcy, adres, pod który są przewożone towary, określenie towarów i ich ilości, potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę, rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary.
W przypadku gdy sprzedawca nie posiada takich dokumentów, dowodami potwierdzającymi WDT mogą być także inne dokumenty wiarygodnie wskazujące, że nastąpiła dostawa określonego towaru w ramach WDT.
