Obecnie wielu polskich przedsiębiorców korzysta z możliwości dostawy towarów dla zagranicznych kontrahentów, w tym również z Unii Europejskiej. Jest to szansa na duże poszerzenie rynku zbytu swoich towarów, jednak rozliczanie takich transakcji jest nieco bardziej skomplikowane niż w przypadku sprzedaży krajowej. Dowiedz się, jak rozliczyć WDT, czyli wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) - definicja
Określenie WDT zostało wyjaśnione w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i zgodnie z nim, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności opodatkowanych (dostawa towarów) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Kiedy w WDT powstaje obowiązek podatkowy?
Zgodnie z art. 20 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje, co do zasady, w momencie wystawienia faktury przez sprzedającego, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym transakcja miała miejsce.
W przypadku dostawy nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje w chwili ich otrzymania, nie później jednak niż wystawienie faktury przez sprzedającego. W sytuacji, gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest dokonywana w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc, to uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.
Kiedy przy WDT można zastosować stawkę 0%?
Co do zasady transakcja WDT podlega opodatkowaniu stawką 0% VAT. Jednak sama sprzedaż towarów do innego kraju Unii Europejskiej nie uprawnia do jej zastosowania. Podatnik musi spełnić szereg wymogów, aby sprzedaż towarów dla unijnego kontrahenta mogła zostać opodatkowana na preferencyjnych warunkach. Zostały one wymienione w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT - WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:
podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Ostatni z powyższych punktów jest niezwykle istotny, gdyż podatnik nie musi być zarejestrowany jako podatnik VAT UE w chwili dokonywania samej transakcji WDT. Wystarczy, że zarejestruje się przed złożeniem informacji podsumowującej wykazującej tę transakcję.
Jak dokumentować wywóz towarów w ramach WDT?
Dokumenty potwierdzające wystąpienie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jakie podatnik musi posiadać, aby zastosować stawkę VAT 0%, określa ustawa o VAT w art. 42 ust. 3, 4 i 5:
dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:
imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
określenie towarów i ich ilości;
potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.
Natomiast w przypadku wywozu przez nabywcę nowych środków transportu bez użycia innego środka transportu (przewozowego), podatnik oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, powinien posiadać dokument wywozu zawierający dane umożliwiające prawidłową identyfikację podatnika dokonującego dostaw i nabywcy oraz nowego środka transportu, w szczególności:
dane dotyczące podatnika i nabywcy,
dane pozwalające jednoznacznie zidentyfikować przedmiot dostawy jako nowy środek transportu,
datę dostawy,
podpisy podatnika i nabywcy,
oświadczenie nabywcy o wywozie nowego środka transportu poza terytorium kraju w terminie 14 dni od dnia dostawy,
pouczenie nabywcy o skutkach niewywiązania się z obowiązku, o którym mowa w powyższym punkcie.
Dodatkowo, jeżeli zebrana dokumentacja nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, to ustawa o VAT w art. 42 ust. 11 przewiduje inne dokumenty, które mogą potwierdzić, że dostawa taka miała miejsce, w szczególności jest to:
korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Opodatkowanie WDT do innego kraju niż nabywcy
Jak już wcześniej wspomniano, aby przy transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zastosować stawkę 0% VAT podatnik musi m.in. posiadać przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Aby móc więc zastosować stawkę 0% musi nastąpić fizyczny wywóz towaru z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego na rzecz podatnika posiadającego numer NIP UE. Nie ma tutaj znaczenia czy numer tegoż podatnika został poprzedzony prefiksem kraju do którego towary zostaną dostarczone, czy też innego państwa członkowskiego. Niemniej jednak dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów musi zostać odpowiednio udokumentowane.
