0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Odsetki od prywatnego kredytu - czy mogą zostać ujęte w kosztach?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Przedsiębiorcy poszukują różnych form na finansowanie swojej działalności. Jednym ze sposobów może być wykorzystanie środków z kredytu zaciągniętego przez podatnika jako osobę prywatną. Czy w takiej sytuacji odsetki od prywatnego kredytu mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej? Odpowiadamy poniżej.

Kiedy odsetki od prywatnego kredytu mogą zostać uznane za koszt podatkowy?

Rozważając kwestię ujęcia wydatków związanych z prywatnym kredytem w kosztach prowadzonej działalności, przede wszystkim należy odnieść się do ogólnej definicji kosztu. Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przedstawiona definicja ma bardzo ogólny i szeroki charakter. Można z niej jednak wywnioskować, że aby dany wydatek można było uznać za koszt w rozumieniu podatkowym, musi on wykazywać więź z prowadzoną działalnością gospodarczą. Oznacza to, że jeżeli prywatny kredyt pozostanie w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością gospodarczą to będzie mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Jeżeli prywatny kredyt rzeczywiście zostanie przeznaczony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to wydatek poniesiony na jego spłatę może zostać ujęty w kosztach uzyskania przychodu.
W tym miejscu warto odnieść się do treści interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 października 2011 roku (nr IBPBI/1/415-654/11/ZK):

Zauważyć przy tym należy, iż przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków zwianych z zaciągnięciem i spłatą pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie pożyczki (kredytu), a nie treść umowy zawartej z bankiem.

Jednakże istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej jest to, czy spłata kredytu dotyczy podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Stanowisko powyższe ma zastosowanie w pełni, gdy podatnik podatku dochodowego prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko (działalność indywidualną), wydatki zostały sfinansowane zaciągniętym kredytem, który w pełni został faktycznie przeznaczony do prowadzenia tej działalności gospodarczej.

Dla uznania za koszt podatkowy wydatków poniesionych na spłatę kredytu nie jest istotny rodzaj czy też nazwa kredytu. Kluczowe znaczenie ma wyłącznie przeznaczenie środków pochodzących z kredytu.
Przykład 1.

Podatnik zaciągnął prywatny kredyt na swoje imię i nazwisko. Zgodnie z treścią zawartej z bankiem umowy kredyt ten miał zostać przeznaczony na cel konsumpcyjny. Podatnik postanowił jednak, że całość otrzymanych środków przeznaczy na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. W rezultacie wydatki na spłatę kredytu podatnik będzie mógł rozliczyć w ramach kosztów uzyskania przychodów.

Szczególne warunki uznania odsetek za koszt podatkowy – czym są?

Jeżeli podatnik ustali, że wydatki na spłatę kredytu wykazują konieczny związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, warto odnieść się do uregulowań szczególnych co do ujmowania ich w kosztach uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). W praktyce oznacza to, że podatnik do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć wyłącznie część raty kredytu obejmującą odsetki.

Wydatek na spłatę kredytu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jedynie w części obejmującej odsetki od kredytu.
Przykład 2.

Podatnik zaciągnął kredyt prywatny i postanowił wykorzystać go do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Miesięczna rata kredytu wynosi 2000 zł, z czego kwota do spłaty to 1850 zł – odsetki od prywatnego kredytu wynoszą 150 zł. Podatnik może ująć w kosztach wartość odsetek, tj. 150 zł.

Kolejny przepis, na który warto zwrócić uwagę to art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy PIT. Zgodnie z jego brzmieniem nie uważa się za koszt uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). W konsekwencji tylko rzeczywiście opłacone odsetki mogą zostać ujęte jako koszt podatkowy.

Tylko rzeczywiście zapłacone odsetki od prywatnego kredytu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.
Przykład 3.

Podatnik zaciągnął kredyt prywatny i postanowił wykorzystać go do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Miesięczna rata kredytu wynosi 2000 zł, z czego kwota do spłaty to 1850 zł – odsetki wynoszą 150 zł. Z uwagi na problemy finansowe podatnik nie zapłacił raty w przewidzianym terminie. Choć odsetki zostały naliczone, to jednak nie mogą stanowić kosztu podatkowego, ponieważ nie zostały faktycznie zapłacone.

 

Odsetki od kredytu na zakup środka trwałego – czy mogą zostać ujęte w kosztach podatkowych?

W przypadku, gdy podatnik przeznaczy pieniądze z prywatnegokredytu na zakup środka trwałego wykorzystywanego w działalności gospodarczej, będzie mógł odsetki od tego kredytu ująć w kosztach podatkowych.

Trzeba jednak zwrócić uwagę na specyficzne regulacje w tym zakresie. Jak powszechnie wiadomo, od środków trwałych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Podstawą ich dokonywania jest wartość początkowa środka trwałego, na którą wpływ mają także odsetki od kredytu zaciągniętego na jego zakup. Art. 22g ust. 3 ustawy PIT bezpośrednio stanowi, że na wartość początkową środka trwałego wpływają odsetki naliczone (i zapłacone) do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Przepis ten oznacza, że odsetki nie mogą stanowić kosztu bezpośredniego, jednak zwiększają wartość początkową inwestycji, od której następnie są dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Odsetki od prywatnego kredytu zaciągniętego na zakup środka trwałego zwiększają jego wartość początkową do dnia oddania go do używania. Po tym dniu odsetki te można bezpośrednio ujmować w kosztach uzyskania przychodu – muszą to być odsetki zapłacone.
Powyższe potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lipca 2017 roku (nr 0111-KDIB1-1.4011.57.2017.1.BS):

Reasumując, skoro zaciągnięty kredyt hipoteczny Wnioskodawczyni przeznaczyła na sfinansowanie inwestycji (zakup lokalu w całości przeznaczonego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, który stanowi środek trwały w tej działalności), to odsetki od tego kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Pamiętać przy tym należy, że przy zaliczeniu do kosztów podatkowych ww. odsetek należy zwrócić uwagę na okres, za jaki odsetki te są naliczane, bowiem to on a nie moment zapłacenia tych odsetek ma decydujące znaczenie dla celów tej kwalifikacji. Odsetki naliczone, należne za okres do dnia oddania środka trwałego do używania powiększają jego wartość początkową, a contario – odsetki naliczone po dniu przekazania środka trwałego do używania pozostają bez wpływu na wartość początkową składników majątku trwałego. Zatem odsetki naliczone i zapłacone za okres po oddaniu środka trwałego do używania mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów