Wykazanie przychodów w zeznaniu rocznym jest obowiązkiem każdego podatnika, bez względu na źródło, z którego pochodzą środki. Należy jednak pamiętać, że samo złożenie deklaracji nie zagwarantuje bezkarności osobie, która nie wykazała w swoim zeznaniu wszystkich źródeł przychodów.
Kiedy można się spodziewać kontroli? Organy skarbowe zwracają uwagę na takie przychody, które nie znajdują pokrycia we wskazanych przez podatnika źródłach lub też w sytuacji, gdy poniesione w danym roku podatkowym wydatki i wartość zgromadzonego majątku, jeśli nie znajdują one pokrycia w majątku z poprzedniego roku obrachunkowego. W praktyce taka kontrola może się zdarzyć np. w przypadku nabycia nieruchomości o wartości znacznie przewyższającej ujawnione przychody.
Zanim organ skarbowy zadecyduje, że podatnik rzeczywiście jest winien nieujawnieniu części sowich przychodów, będzie zobowiązany do przeprowadzenia postępowania. Taki proces ma na celu wnikliwą analizę sytuacji oraz zebranie dowodów, dotyczących ukrytych przychodów. Tok postępowania powinien zostać zakończony wydaniem decyzji. W takim dokumencie organ skarbowy powinien wskazać uzasadnienie:
- faktyczne - czyli fakty, które ustalił, wiarygodne dowody, ewentualnie przyczyny odrzucenia dowód uznanych za niewiarygodne,
- prawne - w postaci podstawy prawnej, z przytoczeniem konkretnych przepisów.
Organ skarbowy, po ustaleniu winy podatnika, nakłada na niego obowiązek opłacenia 75% od kwoty ukrytego dochodu. Co ważne, w takim przypadku nie są naliczane odsetki karne - jest to związane z faktem, iż trudno ustalić moment, od którego powinno być naliczane opóźnienie w opłacie podatku. Zakłada się, że 75% podatku rekompensuje naliczanie dodatkowej kary.
Oprócz naliczenia “karnego” podatku, nierzetelny płatnik może zostać obciążony dodatkową karą. Zgodnie z przepisami narażanie podatku na uszczuplenie podlega bowiem karze grzywny w wysokości do 720 stawek dziennych, karze pozbawienia wolności albo obu karom łącznie.
