Prowadzenie firmy zawsze łączy się z ponoszeniem rozmaitych wydatków. Niektóre z nich można zaklasyfikować jako koszt uzyskania przychodu, a inne nie. Kluczowe są tutaj cel oraz charakter danego wydatku. Sprawdź, w naszym artykule kiedy wydatki osobiste mogą być kosztem podatkowym!
Koszty uzyskania przychodu - co można ująć?
Aby zakwalifikować dany wydatek do kosztów firmowych, musi on spełnić warunki wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Kluczowym wymogiem jest to, aby wydatek został poniesiony, by osiągnąć przychody lub zachować bądź zabezpieczyć ich źródła. Ponadto trzeba wziąć pod uwagę listę kosztów, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu (tzw. NKUP), znajdującą się w art. 23 rzeczonego aktu prawnego.
Poniżej przykłady standardowych wydatków, które można zaliczyć do kosztów podatkowych:
- nabycie towarów handlowych oraz materiałów,
- wypłatę pensji,
- opłaty bankowe za prowadzenie firmowego rachunku bankowego,
- zakup paliwa do samochodu firmowego,
- zakup materiałów biurowych na potrzeby działalności.
Wydatki osobiste w kosztach uzyskania przychodów
Wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, jeśli ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. W sytuacji gdy takiego związku nie ma - poniesiony wydatek nie może być kosztem podatkowym. Trzeba tu nadmienić, że spora część wydatków osobistych pomimo faktu, iż są pośrednio powiązane z firmą nie mogą być kwalifikowane do KUP. Najlepszym tego przykładem mogą być nabyte dla przedsiębiorcy:
- okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe,
- karnet na basen lub fitness,
- szczepionki,
- wizyta u stomatologa,
- polisa na życie.
Należy jeszcze podkreślić, że oprócz wymienionych pojawiają się też bardziej “pokręcone” pomysły - jak żłobek czy kolonie dla dzieci podatnika.
W przypadku wydatków na okulary czy soczewki itd. podatnik, nabywając je dla siebie, nie ma prawa do pomniejszenia o nie swoich przychodów firmy. To potwierdza m.in. poniższa interpretacja:
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 lutego 2009 r.,sygn. ITPB1/415-790/08/AK: (...) wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu ochronę jego >>przedsiębiorcy<< zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do poczynienia zakupu okularów z odpowiednimi szkłami niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Poniesienie wydatków na zakup okularów nie ma realnego wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów. |
W interpretacjach podatkowych przewijają się wyjątki, które pozwalają na wpisanie pewnych wydatków do KUP. Mają one jednak odniesienie do specyficznych form działalności. Jako przykład warto przytoczyć poniższą interpretację:
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2010 r., sygn. IPPB1/415-17/10-2/AM: Wnioskodawca prowadzi koncesjonowaną działalność gospodarczą wpisaną do ewidencji działalności gospodarczych Prezydenta Miasta polegającą na ochronie osób zgodnie z ustawą o Ochronie Osób i Mienia z dnia 22.08.1997 r. Wnioskodawca chciałby zaliczyć w koszty firmowe (...) koszty związane z utrzymaniem kondycji fizycznej (basen, siłownia, sporty walki). (...) specyfika prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i szkoleń specjalnych pozwala na uznanie wydatków ponoszonych na basen, siłownię i sporty walk mających na celu utrzymanie dobrej kondycji fizycznej Wnioskodawcy do kosztów działalności gospodarczej. |
Czyli karnet na siłownię - standardowo klasyfikowany jako wydatek osobisty - w tym konkretnym, opisanym wyżej wypadku może stanowić koszt podatkowy.
Podsumowując, to czy można zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodu, zależy od rzetelnej analizy. Warto wiedzieć, że na wypadek kontroli, to podatnik musi klarownie wykazać związek między poniesionym kosztem a uzyskanymi przychodami. O celowości i nieodzowności danego wydatku w ramach firmy decyduje przedsiębiorca - mimo że w rzeczywistości jego interpretacja przepisów może okazać się jednoznaczna dla fiskusa.
