Na czym polega procedura celna 63 i jak ją oznaczamy w nowym pliku JPK_V7? Przedsiębiorcy krajowi i zagraniczni poszukują optymalnych podatkowo i kosztowo rozwiązań przeprowadzania procesu zaopatrywania się w towar i dalszej jego odsprzedaży. Sprawa bardziej się komplikuje, gdy w transakcji uczestniczy kilka podmiotów.
Dodatkowo od października 2020 r. ustawodawca wymaga oznaczania specjalnymi symbolami niektórych rodzajów transakcji zakupu i sprzedaży. W jaki sposób podatnik powinien się w tym odnaleźć?
Procedura celna 63 a nowe oznaczenia niektórych rodzajów transakcji sprzedaży w nowym pliku JPK_V7
Rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług inicjuje nowe obowiązki ewidencyjne w VAT względem przedsiębiorców będących czynnymi podatnikami VAT.
Tym obowiązkiem jest między innymi oznaczanie niektórych rodzajów transakcji sprzedaży odpowiednimi symbolami. Jedną z obowiązkowo oznaczanych procedur sprzedaży ma być procedura celna 63 zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 9 powyższego rozporządzenia MF. Jednak oznaczenie transakcji sprzedaży symbolem I_63 wymaga podstawowej znajomości konstrukcji procedury celnej 63.
W sytuacji gdy polski podatnik uczestniczy w łańcuchu transakcji, w którym zastosowano procedurę celną 63, wówczas gdy występuje w roli dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) na rzecz importera, będzie miał obowiązek w okresie (miesiącu) jej dokonania przy rejestracji faktury dokumentującej WDT w nowym JPK_V7 dodać dodatkowe oznaczenie I_63.
Import towarów i dopuszczenie do obrotu na terytorium wspólnoty UE a procedura celna 63
Czasami już w momencie importu towarów jest jasne, że zostaną one przetransportowane do innego kraju przeznaczenia niż państwo UE, w którym dokonała się odprawa celna. W tej sytuacji podmiot (nabywca towarów, zamawiający) działający w państwie UE przeznaczenia skorzysta ze zwolnienia z VAT od importu tych towarów. Nastąpi to jednak tylko w przypadku, gdy z góry wiadomo, że po imporcie nastąpi WDT. Cechuje to zarówno procedurę celną 42, jak i 63.
W poprzednich publikacjach zaprezentowana została procedura celna 42 i towarzyszące jej okoliczności w aspekcie oznaczenia symbolem „I_42” w nowym JPK_V7. Warto zaznaczyć, że podobną specyfikę funkcjonowania, jednak bardziej złożoną, posiada procedura celna 63.
W zróżnicowanym gospodarczym świecie towarów i usług trwają nieustanne dążenia producentów i usługodawców do tworzenia towarów i usług spełniających coraz wyższe wymagania odbiorców. Towary są coraz przystępniejsze dla szerszego grona odbiorców, łatwe w użytkowaniu, unowocześniane, przerabiane pod kątem uniwersalnych, ale i wysublimowanych preferencji klientów. Wszystko powoduje, że przedsiębiorcy muszą nieraz korzystać z pomocy firm zarówno znajdujących się i działających w UE, jak i poza wspólnotą UE.
I właśnie tu z korzystnym dla stron transakcji rozwiązaniem (celno-podatkowym) jest istota procedury 63.
Procedura celna 63
Przebieg działania procedury celnej 63 sprowadza się do tego, że:
-
w pierwszej kolejności następuje import towaru z państwa spoza UE do kraju UE przywozu;
-
po imporcie towar jest od razu transportowany do kraju spoza UE innego niż państwo spoza UE, z którego dokonano importu;
-
w tym kraju towar zostaje poddany naprawie, obróbce, montażowi, przeróbce, scalaniu czy innym jeszcze czynnościom;
-
obrobione towary wracają do państwa UE przywozu (na którego terytorium dokonano importu);
-
towar zostaje dopuszczony do swobodnego obrotu UE i wprowadzony do obrotu krajowego towarów, które będą podlegać dostawie zwolnionej z VAT z uwagi na dokonanie WDT do innego państwa członkowskiego UE (kraj UE przeznaczenia).
Tak więc procedura celna 63 powoduje, że po imporcie towarów do jednego z krajów UE towary te są transportowane do kraju spoza UE (innym niż kraj dostawcy towarów spoza UE) celem obróbki, serwisu, a następnie powracają do tego samego państwa UE (kraj importu). Po powrocie z góry określone jest, że następna część pełnej transakcji to wewnątrzwspólnotowa dostawa tych towarów już do kraju przeznaczenia UE.
Przykład 1.
Polska spółka cywilna będąca czynnym podatnikiem VAT i prowadząca działalność gospodarczą na terytorium Polski sprowadziła z Chin tani materiał na odzież typu t-shirt. Odprawa celna została dokonana w Polsce według ogólnych zasad rozliczania importu.
Podczas odprawy zgłoszono, że towar od razu zostanie przetransportowany do Rosji celem uszycia gotowych koszulek dla odbiorcy (firmy z Czech) według wzoru polskiego dystrybutora.
Po powrotnym przywozie uszyty towar trafił do polskiego sprzedawcy, który następnie dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz kontrahenta z Czech.
Przykład 2.
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i będąca czynnym podatnikiem VAT w Polsce sprzedaje na terytorium RP oraz za granicą sprzęt narciarski. Polski podatnik z Chin kupuje materiał w postaci odpowiedniego drewna, samodzielnie poddaje go obróbce do przygotowania na narty i odsyła do kontrahenta z Ukrainy celem montażu konkretnych wiązań.
Gotowy towar wraca do Polski, a podatnik sprzedawca transportuje towar do odbiorcy (firmy z Austrii). Polski podatnik dokonuje WDT gotowych nart.
Przykład 3.
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i będąca czynnym podatnikiem VAT w Polsce sprzedaje na terytorium RP oraz za granicą słoiki. Niemiecki podatnik (jego dostawca) kupuje z Chin słoiki bez nakrętek.
Po imporcie słoików niemiecki kontrahent wysyła je do etykietowania wraz z nakrętkami do kontrahenta z Ukrainy. Gotowy towar wraca na terytorium Niemiec. Następnie niemieckie kontrahent transportuje gotowy towar do firmy z Polski.
Natomiast polski podatnik będzie sprzedawał kompletne słoiki firm zajmujących się przetwórstwem żywności na poczet różnych gotowych dań.
