Przedmiotem niniejszej analizy będzie ulga na zwiększenie sprzedaży produktów – określana również jako ulga prowzrostowa. Jest to konstrukcja właściwa dla podatków dochodowych, dlatego też opierać się będziemy na przepisach podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ulga na zwiększenie sprzedaży produktów jako odliczenie od dochodu
W zakresie interesującego nas zagadnienia sięgnąć należy do treści art. 26gb ustawy PIT. Dodajmy, że przepis ten został wprowadzony na mocy pakietu Polski Ład i obowiązuje od 1 stycznia 2022 roku. Oznacza to zatem, że podatnicy mogą korzystać z ulgi w zakresie rozliczenia podatku za 2022 rok.
Zgodnie z przywołanym przepisem podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odejmuje od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
W kontekście zakresu podmiotowego trzeba wskazać, że ulga na zwiększenie sprzedaży produktów przysługuje wyłącznie podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, którzy jako formę opodatkowania wybrali:
- zasady ogólne
- podatek liniowy.
Ulga na zwiększenie sprzedaży nie przysługuje podatnikom prowadzącym działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku podatnik uzyskujący przychody i opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych może odliczyć od przychodów stratę oraz wydatki określone w art. 26 ust. 1, art. 26h ust. 1 i art. 26hb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Dzieje się tak, jeżeli nie zostały one odliczone od dochodu lub nie zaliczono ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym.
Jak widać, w przepisie tym nie wymieniono art. 26gb ustawy PIT, co powoduje, że podatnik, który wybrał opodatkowanie w postaci ryczałtu ewidencjonowanego, nie może liczyć na skorzystanie z omawianej preferencji podatkowej.
Zwróćmy także uwagę na zasadę podwójnego odliczania tych samych kosztów. Wydatki poniesione na zwiększenie sprzedaży produktów stanowią bowiem klasyczny przykład kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tego rodzaju wydatki są ujmowane w rozliczeniu podatkowym na bieżąco.
Następnie te same wydatki podatnik może ponownie rozliczyć – tym razem jako odliczenia od podstawy opodatkowania – w zeznaniu rocznym.
Ustawa PIT określa w sposób szczegółowy, o jakich kosztach jest mowa i jakie konkretnie wydatki dają prawo do ulgi prowzrostowej. Otóż za koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się:
- koszty uczestnictwa w targach poniesione na:
- organizację miejsca wystawowego;
- zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika;
- zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika;
- koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek dotyczących produktów;
- koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
- koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
- koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Wspomniane odliczenie ma jednak charakter limitowany i wynosi 1 000 000 złotych w skali roku.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia ulgi dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych przypadających bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Definicja produktu oraz zwiększenia sprzedaży
Omawiany przepis wprowadza wyjaśnienie odnośnie tego, co należy rozumieć pod pojęciem „produkt” oraz „zwiększenie sprzedaży”.
Otóż przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Natomiast „zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów” to odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.
Należy zatem zwrócić uwagę, że produktem jest składnik materialny wytworzony przez podatnika. W tej kategorii nie mieszczą się więc produkty zakupione w celu dalszej odsprzedaży. Te bowiem są kwalifikowane jako towar handlowy.
W rezultacie zwiększenie sprzedaży towarów handlowych w ogóle nie korzysta z omawianej preferencji podatkowej. Przedsiębiorcy prowadzący typową działalność handlową nie mogą zostać objęci ulgą na zwiększenie sprzedaży.
Dodatkowo wyjaśniono, że z ulgi nie korzysta zwiększenie sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych. Takie rozwiązanie ma na celu zapobieganie oszustwom podatkowym w postaci sztucznego zwiększenia sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych, co uprawniałoby przedsiębiorcę do skorzystania ze zwolnienia, a w konsekwencji do uzyskania korzyści podatkowej.
Ustawowe warunki skorzystania z ulgi na zwiększenie sprzedaży produktów
Ponadto należy zauważyć, że omawiana preferencja ma charakter warunkowy, gdyż jak wynika z przepisu, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia wyłącznie wtedy, gdy w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych – licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów – zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych bądź nieoferowanych w danym kraju.
Przy ustalaniu spełnienia warunku uwzględnia się jedynie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak zatem widać, podatnik musi osiągnąć – w terminie dwuletnim – faktyczne zwiększenie przychodów ze sprzedaży własnych produktów. Podkreślenia wymaga, że chodzi o dwa kolejne lata podatkowe.
Przykład
Przedsiębiorca w 2022 roku poniósł wydatki, które uprawniają go do skorzystania z ulgi prowzrostowej. W 2023 roku zwiększyła się sprzedaż jego produktów, w 2024 roku nastąpił spadek, a w 2025 roku ponowny wzrost. W takim przypadku ulga nie przysługuje, ponieważ nie została zachowana dwuletnia ciągłość następujących po sobie lat podatkowych.
Pamiętajmy, że w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni wskazanego warunku, wówczas w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, jest obowiązany do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.
Mówiąc wprost, jeżeli po dwóch kolejnych latach podatnik nie osiągnie zwiększenia przychodu, jest zobligowany do zwrotu odliczonej kwoty, co odbywa się poprzez doliczenie w zeznaniu rocznym do podstawy opodatkowania kwot odliczonych uprzednio.
Podsumowując, możemy wskazać, że omawiana ulga pozwala na dokonanie bardzo dużego odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym. Trzeba przy tym pamiętać, że jest to preferencja warunkowa, a w przypadku niespełnienia ustawowego kryterium konieczny jest zwrot odliczonej ulgi.
