0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Wydatki na ogrzewanie - czy stanowią koszty uzyskania przychodów?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Kryzys energetyczny spowodował ogromny wzrost cen związanych z paliwami. Przekłada się to również na koszty ponoszone na ogrzewanie. W naszym artykule zastanowimy się natomiast, czy podatnik prowadzący działalność gospodarczą we własnym mieszkaniu może do kosztów firmowych zaliczyć wydatki na ogrzewanie.

Firma w mieszkaniu a koszty podatkowe

Co do zasady nie ma przepisów zabraniających podatnikom rejestracji oraz prowadzenia działalności gospodarczej w prywatnym mieszkaniu. 

Również przepisy podatkowe dotyczące kosztów uzyskania przychodów nie wykluczają wydatków eksploatacyjnych z tej kategorii. Wydatek na ogrzewanie nie znajduje się bowiem w negatywnym katalogu określonym w art. 23 ust. 1 ustawy PIT.

Należy jednak pamiętać, że aby móc dany wydatek potraktować jako koszt podatkowy, konieczne jest spełnienie kilku warunków. 

Podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

  • faktycznego poniesienia wydatku,
  • istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,
  • odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Podkreślenia jednocześnie wymaga, że podatnik ma obowiązek udowodnić, iż dany wydatek pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz jest racjonalny i celowy.

Ponoszony przez przedsiębiorcę wydatek na ogrzewanie mieszkania, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, należy uznać za racjonalny oraz pozostający w związku z prowadzoną działalnością.

Wydatki na ogrzewanie w kosztach podatkowych

W świetle aktualnego stanowiska organów podatkowych wydatki związane z używaniem i eksploatacją nieruchomości mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w takim zakresie, w jakim ww. nieruchomość będzie wykorzystywana na potrzeby tej działalności. 

Przy czym przepisy ustawy PIT nie uzależniają możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów od wyodrębnienia konkretnego pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. 

Nie jest zatem konieczne, aby działalność gospodarcza była prowadzona przykładowo w jednym pokoju, który służy wyłącznie do tego celu. 

Jednakże podatnik powinien określić, jaka część nieruchomości faktycznie służy prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, i wówczas może w odpowiedniej proporcji zaliczyć poniesione wydatki do kosztów podatkowych. 

Należy zatem dokonać proporcjonalnego określenia, jaka część lokalu mieszkalnego jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Owy klucz proporcjonalności należy następnie zastosować do wydatku na ogrzewanie mieszkania.

Takie też stanowisko zaprezentował Szef KAS w zmienionej interpretacji z 13 listopada 2018 roku, nr DPP7.8220.20.2018.CRS, gdzie możemy przeczytać, że wydatki związane z utrzymaniem lokalu mieszkalnego (tj. na czynsz, energię elektryczną, wodę, ogrzewanie) w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię lokalu mieszkalnego zajętą na prowadzenie działalności gospodarczej mogą być kosztem uzyskania przychodów, jeżeli zostaną racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz właściwie udokumentowane.

Przykład 1.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w mieszkaniu. Oszacował, że 30% powierzchni nieruchomości jest wykorzystywane na potrzeby jej prowadzonej. Jeżeli faktura za ogrzewanie wynosi 300 zł, to podatnik może ująć wydatki na ogrzewanie w kosztach podatkowych w wysokości 100 zł.

Opisane wydatki podatnik powinien ująć w poz. 13 KPiR „Pozostałe wydatki”.

Wydatek na ogrzewanie mieszkania stanowi koszt podatkowy w proporcji odpowiadającej części nieruchomości prywatnej wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej.

Zwolnienie z PIT wsparcia finansowego na ogrzewanie

20 września 2022 roku dokonano nowelizacji art. 52jc ustawy PIT, który podaje, że zwalnia się od podatku dochodowego:

  • dodatek osłonowy, o którym mowa w Ustawie z dnia 17 grudnia 2021 roku o dodatku osłonowym,
  • dodatek węglowy, o którym mowa w Ustawie z dnia 5 sierpnia 2022 roku o dodatku węglowym oraz
  • dodatek dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatek dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w Ustawie z dnia 15 września 2022 roku o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw.

Zgodnie z treścią ustawy o dodatku węglowym świadczenie to przysługuje osobie w gospodarstwie domowym w przypadku, gdy głównym źródłem ogrzewania gospodarstwa domowego jest kocioł na paliwo stałe, kominek, koza, ogrzewacz powietrza, trzon kuchenny, piecokuchnia, kuchnia węglowa lub piec kaflowy na paliwo stałe, zasilane paliwami stałymi, wpisane lub zgłoszone do centralnej ewidencji emisyjności budynków.

Przez gospodarstwo domowe rozumie się:

  1. osobę fizyczną samotnie zamieszkującą i gospodarującą (gospodarstwo domowe jednoosobowe) albo
  2. osobę fizyczną oraz osoby z nią spokrewnione lub niespokrewnione pozostające w faktycznym związku, wspólnie z nią zamieszkujące i gospodarujące (gospodarstwo domowe wieloosobowe).

Na potrzeby składania wniosków o wypłatę dodatku węglowego przyjmuje się, że jedna osoba może wchodzić w skład tylko jednego gospodarstwa domowego. 

Dodatek węglowy dla gospodarstwa domowego wynosi 3000 złotych.

Wniosek o wypłatę dodatku węglowego składa się w terminie do 30 listopada 2022 roku w gminie właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby składającej wniosek. Wnioski o wypłatę dodatku węglowego złożone po tym terminie pozostawia się bez rozpoznania.

Z treści analizowanej ustawy nie wynika, aby okolicznością wykluczającą możliwość złożenia wniosku o dodatek węglowy był fakt prowadzenia działalności gospodarczej w mieszkaniu.

Powyższa ustawa nie odnosi się do pojęcia działalności gospodarczej, lecz stanowi wyłącznie o gospodarstwie domowym. 

Prowadzenie działalności gospodarczej w prywatnej nieruchomości nie wyklucza możliwości wnioskowania o dodatek węglowy. Wartość takiego dodatku stanowi dla podatnika przychód w całości zwolniony od podatku PIT na mocy art. 52jc ustawy.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że obecnie fiskus nie kwestionuje możliwości potraktowania wydatku na ogrzewanie mieszkania jako kosztu podatkowego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. W przeszłości było to kwestionowane, jednak aktualne stanowisko fiskusa jest dla podatników korzystne.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów