Zatrudniając pracowników, przedsiębiorca musi liczyć się nie tylko z kosztami typowo zawodowymi, jakimi są np. wynagrodzenia, ale też innymi wydatkami, które są generowane przez podstawowe zasady społeczne. Dlatego też podatnik może ponosić koszty także w ramach zakupu np. wiązanek okolicznościowych czy nekrologów. Co ciekawe, organy skarbowe w swoich interpretacjach skłaniają się ku opinii, że tego typu wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.
Zgodnie z ustawą o PIT, do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć takie wydatki, które służą osiągnięciu przychodu bądź też utrzymaniu albo zabezpieczeniu jego źródła. Natomiast kosztem nie mogą być takie wydatki, które zostały wymienione w art. 23 ustawy.
W związku z powyższym pracodawca, ponosząc wydatki z tytułu zatrudnionych w swojej firmie pracowników najczęściej zalicza je do kosztów uzyskania przychodu. Najpopularniejszym przykładem jest tu zakup kawy, herbaty czy wody mineralnej. Jednakże w przypadku wieńców i nekrologów, które są nabywane w celu uczczenia pamięci byłego pracownika, bądź też innych wiązanek okolicznościowych np. przy przejściu pracownika na emeryturę, sprawa wydaje się być mniej oczywista.
Jednakże, organy podatkowe w swoich interpretacjach wskazują, że tego typu wydatki także mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. Decyzja ta poparta jest argumentami nawiązującymi do zwyczajów i zasad polskiej kultury. Zgodnie z nimi, uczczenie pamięci zmarłego pracownika i okazanie mu szacunku poprzez zakup wieńca i nekrologu, czy też docenienie i podziękowanie przechodzącemu na emeryturę podwładnemu są - jeśli nie obowiązkiem, to na pewno gestem w dobrym tonie. Nie powinno się natomiast kwalifikować tego typu wydatków jako kosztów reprezentacji, ponieważ nie noszą one cech rozrzutności czy wystawności.
Dlatego też, mimo iż wydatki na okolicznościowe wiązanki nie generują przychodu bezpośrednio, to jednak mogą przyczynić się do jego zwiększenia i zabezpieczenia. Pracodawca, stosujący się do podstawowych zasad współżycia społecznego, jest postrzegany lepiej przez swoich pracowników, którzy czują się bardziej zaangażowani i lojalni wobec firmy, w której są zatrudnieni.
Wymienione wyżej argumenty zostały uznane za słuszne przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, który w interpretacji z dnia 3 czerwca 2011 r. (nr IPTPB3/423-39/11-2/IR) przychylił się do wniosku spółki, której zdaniem wymienione wcześniej wydatki stanowić mogą koszty uzyskania przychodu.
