Napój i posiłek a stawka VAT
Należy wskazać, iż krajowe przepisy o VAT nie posługują się pojęciem usług restauracyjnych, lecz odwołują się do pojęcia usług związanych z wyżywieniem, które to jest pojęciem szerszym niż usługa restauracyjna (obejmuje bowiem również m.in. usługi cateringowe). Usługi związane z wyżywieniem są klasyfikowane w grupowaniu 56 PKWIU. Usługi restauracyjne obejmujące wydanie produktu do konsumpcji na miejscu oraz wykonanie szeregu czynności dodatkowych należy klasyfikować jako usługi związane z wyżywieniem w rozumieniu PKWiU.
Obecnie zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka VAT wynosi 23%. Ustawodawca jednak dla niektórych towarów i usług przewidział niższe stawki podatkowe tj. 8%, 5%, 0%, a także zwolnienie z opodatkowania.
Z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych wynika, że stawka obniżona nie ma zastosowania do usług związanych z wyżywieniem, w ramach których następuje sprzedaż:
- napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2 proc.,
- napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5 proc.,
- napojów, przy których przygotowaniu jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
- napojów bezalkoholowych gazowanych,
- wód mineralnych,
- innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką podstawową.
Dotychczas w praktyce oznaczało to, że usługa restauracyjna mogła być opodatkowana dwoma różnymi stawkami VAT tj. zarówno podstawową, jak i obniżoną. Posiłki opodatkowane były stawką 8%, natomiast kawa, herbata, napoje gazowane itp. opodatkowane były stawką 23%, wówczas na paragonie lub fakturze widniały dwie stawki VAT.
Kompleksowa usługa restauracyjna - czyli wyższa stawka VAT
Dotychczasowe podejście organów podatkowych dotyczące zasad rozliczania podatku VAT w ramach opodatkowanie zostało jednak zmienione za sprawą Ministra Finansów.
Obecnie zamawiając posiłek wraz z napojem, za całość (a nie tylko za sam napój - jak do tej pory) powinniśmy zapłacić podwyższoną stawkę VAT tj. 23 proc. Wyjątek będzie stanowiła sytuacja, w której zamówimy tylko jedzenie - wówczas zapłacimy 8-procentowy VAT od ceny posiłku. Tym samym w ramach usługi restauracyjnej nie jest możliwe stosowanie innej stawki VAT dla posiłków i odmiennej dla napojów.
Minister Finansów argumentuje takie stanowisko tym, że usługa restauracyjna stanowi usługę jednorodną i podlega jednolitemu opodatkowaniu. W interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2014 r., nr PT8/033/60/401/WCH/14/RD118732 (którą zmienił wcześniejszą interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 grudnia 2013 r. nr IPPP2/443-1101/13-2/BH) czytamy:
(…) Jeżeli traktuje się kilka świadczeń za świadczenie kompleksowe właśnie dlatego, że rozdzielenie ich miałoby charakter sztuczny i nieracjonalny gospodarczo, to tym samym dzielenie takiego kompleksowego świadczenia na usługę i dostawę towaru, a dodatkowo opodatkowanie ich różnymi stawkami podatku VAT należy uznać za działanie sztuczne i niecelowe ekonomicznie (…).
Dodatkowo Minister Finansów wskazał, że w zapisie odnoszącym się do zakresu wyłączenia stosowania obniżonej stawki VAT nie użyto pojęcia “dostawa” lecz “sprzedaż” - pod którą zdaniem Ministra kryje się zarówno dostawa towaru jak i usługa.
Jego zdaniem zatem usługa restauracyjna obejmująca dostawę produktu co do zasady w całości podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT. Natomiast w sytuacji, gdy usługa ta obejmuje dostawę produktu żywnościowego lub napoju wymienionego w pozycji 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w całości jest opodatkowana stawką podstawową (23%).
Analogiczne rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie Minister Finansów zawarł w kolejnej interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2015 r., nr PT8/033/97/607/PBD/14 (którą zmienił wcześniejszą interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 czerwca 2014r, nr IPPP2/443-389/14-4/MM)
Co więcej, taką wykładnię przepisów potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w dwóch wyrokach z 17 marca 2015 r. (sygn. akt I SA/Kr 80/15 oraz I SA/Kr 81/15).Wyrok potwierdza interpretacje Ministra Finansów: z 9 stycznia 2015 r. (nr PT8/033/98/608/PBD/14) i z 19 grudnia 2014 r. (nr PT8/033/60/401/WCH/14/RD118732).
