Kredyt podatkowy

Przedsiębiorca, który rozpoczyna działalność gospodarczą ma możliwość skorzystania z kredytu podatkowego. Jednakże trzeba zwrócić uwagę na fakt, że kredyt ten przysługuje tylko w jednym roku podatkowym.

Kredyt podatkowy - dla kogo?

Przywilej, jakim jest bez wątpienia kredyt podatkowy jest niczym innym, jak zwolnieniem z obowiązku płacenia zaliczek na podatek dochodowy. Dotyczy on podatników, którzy po raz pierwszy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej. W myśl przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przez nią rozumieć osobę, która:

• w roku rozpoczęcia tej działalności, a także
• w okresie trzech lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia

nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną oraz działalności takiej nie prowadził małżonek tej osoby, o ile między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 44 ust. 7b).

Trzeba jednak mieć na uwadze fakt, że kredyt podatkowy mogą uzyskać podatnicy, którzy po raz pierwszy rozpoczęli działalność w roku podatkowym następującym:

• bezpośrednio po roku, w którym rozpoczęli prowadzenie tej działalności, jeżeli w roku jej rozpoczęcia działalność ta była prowadzona co najmniej przez pełnych 10 miesięcy, albo
• dwa lata po roku, w którym rozpoczęli prowadzenie tej działalności, jeżeli nie został spełniony warunek, o którym mowa w pkt 1.

Stąd wniosek, że przedsiębiorca może skorzystać z kredytu podatkowego w 2014 roku, jeżeli:

• w 2013 roku rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej i prowadził ją przez co najmniej 10 miesięcy albo
• w 2012 roku rozpoczął działalność, lecz prowadził ją przez okres krótszy niż 10 miesięcy

Niezbędne warunki do spełnienia

Jednakże nie każdy przedsiębiorca rozpoczynający po raz pierwszy działalność gospodarczą będzie mógł skorzystać z kredytu podatkowego. Musi w tym zakresie spełnić łącznie szereg warunków enumeratywnie wymienionych w ustawie o podatku dochodowym (art. 44 ust. 7c).

• w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia, przychód z pozarolniczej działalność gospodarczej w wysokość stanowiącej równowartość 1.000 euro (przeliczony według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, ostatniego dnia roku poprzedzającego rok rozpoczęcia tej działalności);
• od dnia rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej do dnia 1 stycznia roku podatkowego rozpoczęcia kredytu, podatnicy byli małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, a w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia zatrudniali, na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu co najmniej 5 osób w przeliczeniu na pełne etaty.

• w prowadzonej działalności gospodarczej nie wykorzystują środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także innych składników majątku, o znacznej wartości, udostępnionych im nieodpłatnie przez osoby zaliczone do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, wykorzystywanych uprzednio w działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby i stanowiących ich własność;

• podatnik złożył oświadczenie o korzystaniu z tego zwolnienia;
• w roku korzystania ze zwolnienia podatnicy opodatkowani są na zasadach ogólnych według skali podatkowej.

Podatnik, który spełni prawnie określone warunki (a chce skorzystać z kredytu podatkowego) jest obowiązany do złożenia oświadczenia o korzystaniu z kredytu podatkowego właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Musi je złożyć w terminie do 31 stycznia roku podatkowego, w którym będzie korzystał z kredytu.

Dokumentowanie dochodu

Podatnik  podczas korzystania z ulgi, jaką jest kredyt podatkowy (czyli nie płaci zaliczek na podatek dochodowy), musi po zakończeniu roku podatkowego złożyć zeznanie roczne PIT-36 i wykazać dochód niepodlegający opodatkowaniu.

Przykład 1.

Pani Z rozpoczęła działalność w styczniu 2011 roku. Z dniem 31 stycznia złożyła oświadczenie o korzystaniu z kredytu podatkowego we właściwym urzędzie skarbowym. W bieżącym roku (2011) osiągnęła dochód w wysokości 100 tys. zł. Pani Z spełnia wszystkie warunki niezbędne do korzystania z uprawnienia.

Utrata prawa do korzystania z kredytu podatkowego

W myśl art. 44 ust. 7g Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy tracą prawo do zwolnienia w sytuacji, gdy w roku lub za rok korzystania ze zwolnienia albo w ciągu pięciu następnych lat podatkowych:

1. zlikwidowali działalność gospodarczą albo została ogłoszona ich upadłość obejmująca likwidację majątku lub upadłość obejmująca likwidację majątku spółki niebędącej osobą prawną, której są wspólnikami, lub
2. osiągnęli przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty niższej niż 1.000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedniego, lub
3. w którymkolwiek z miesięcy w tych latach zmniejszą przeciętne miesięczne zatrudnienie na podstawie umowy o pracę o więcej niż 10%, w stosunku do najwyższego przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub
4. mają zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, ceł oraz składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; określenie lub wymierzenie w innej formie - w wyniku postępowania prowadzonego przez właściwy organ - zaległości z wymienionych tytułów nie pozbawią podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli zaległość ta wraz z odsetkami za zwłokę zostanie uregulowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej.

Podatnicy, którzy utracili prawo do zwolnienia mają obowiązek powrotu do ogólnych zasad rozliczeń podatkowych. W przypadku, gdy nastąpi to przed terminem złożenia zeznania podatkowego za rok, w którym podatnik korzystał ze zwolnienia, jest on obowiązany do zapłaty zaliczek. Nie powstaje u niego zaległość podatkowa i nie musi on naliczać odsetek za zwłokę.

Jeżeli utrata prawa będzie przypadać na okres po terminie złożenia zeznania, a przed upływem pięciu lat po jego zakończeniu to w tej sytuacji podatnik musi natychmiast zapłacić należny podatek wraz z odsetkami od zaległości za okres przypadający od terminu złożenia zeznania (nalicza się je od dnia następnego po upływie terminu określonego dla złożenia zeznania, w którym podatnik musiał je złożyć).