Kodeks postępowania cywilnego stanowi, że strona może dokonywać czynności procesowych przed sądem osobiście lub przez pełnomocnika. Pełnomocnictwo do reprezentowania strony przed sądem należy odróżnić od pełnomocnictwa uregulowanego przez przepisy kodeksu cywilnego, który reguluje umocowanie do dokonywania czynności prawnych w imieniu osoby, która udzieliła pełnomocnictwa. Kodeks postępowania cywilnego w art. 88 stanowi, że pełnomocnictwo może być albo procesowe - bądź to ogólne, bądź do prowadzenia poszczególnych spraw - albo do niektórych tylko czynności procesowych. Przy czym wprost z literalnego brzmienia przepisu wynika, że pełnomocnictwo do niektórych czynności procesowych nie jest pełnomocnictwem procesowym sensu stricte. Pełnomocnictwo procesowe ogólne jest to pełnomocnictwo do prowadzenia wszystkich spraw sądowych w imieniu mocodawcy. Z kolei pełnomocnictwo szczególne uprawnia pełnomocnika do działania za mocodawcę w konkretnej sprawie toczącej się aktualnie przed sądem. Niniejszy artykuł jest poświęcony przede wszystkim pełnomocnictwu szczególnemu. Pamiętać należy o tym, że w niektórych rodzajach spraw konieczne będzie pełnomocnictwo do prowadzenia poszczególnej sprawy. Takie wymagania stawiane są przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego w zakresie prowadzenia spraw strony w sprawach małżeńskich i sprawach ze stosunku między rodzicami a dziećmi.
Pobierz darmowy wzór - pełnomocnictwo szczególne w formacie pdf i docx!
Pełnomocnictwo szczególne - zakres umocowania pełnomocnika
Jeżeli w pełni zaufamy naszemu pełnomocnikowi, to na zasadzie art. 91 k.p.c. będzie on uprawniony do:
-
wszystkich łączących się ze sprawą czynności procesowych, nie wyłączając powództwa wzajemnego, skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego ich wniesieniem, jak też wniesieniem interwencji głównej przeciwko mocodawcy;
-
wszelkich czynności dotyczących zabezpieczenia i egzekucji;
- udzielenia dalszego pełnomocnictwa procesowego adwokatowi lub radcy prawnemu
-
zawarcia ugody, zrzeczenia się roszczenia albo uznania powództwa, jeżeli czynności te nie zostały wyłączone w danym pełnomocnictwie;
-
odbioru kosztów procesu od strony przeciwnej.
Są to czynności procesowe o dużej doniosłości prawnej, mogące mieć wpływ na wynik całego procesu. Dlatego jeżeli nie chcemy, aby pełnomocnik w naszym imieniu zrzekł się roszczenia, należy to wyraźnie zaznaczyć w treści pełnomocnictwa. W praktyce takich klauzul nie zamieszcza się w treści pełnomocnictwa, bo ze swej istoty ten stosunek prawny polega na szczególnym zaufaniu między jego stronami. Dopuszczalne jest także ograniczenie czasowe pełnomocnictwa, np. poprzez ograniczenia do występowania danego pełnomocnika tylko przed sądami I instancji.
Kto może zostać pełnomocnikiem procesowym?
Pełnomocnikiem procesowym strony może być:
-
adwokat,
-
radca prawny,
-
rzecznik patentowy (w sprawach własności przemysłowej),
-
osoba sprawująca zarząd majątkiem lub interesami strony oraz osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia,
-
współuczestnik sporu,
-
rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony,
-
pracownik osoby prawnej lub przedsiębiorcy,
-
w poszczególnych rodzajach spraw jako pełnomocnicy mogą występować podmioty określonej kategorii, np. w sprawach związanych z ochroną konsumentów przedstawiciel organizacji, do której zadań statutowych należy ochrona konsumentów.
Co powinno zawierać pełnomocnictwo szczególne?
Pełnomocnictwo szczególne powinno zawierać następujące elementy:
-
oznaczanie miejsca i daty jego wystawienia;
-
nazwa pisma, np. „pełnomocnictwo szczególne”;
-
precyzyjne określenie mocodawcy i pełnomocnika – imię, nazwisko, adres zamieszkania, seria i numer dowodu tożsamości, ewentualnie PESEL, w przypadku gdy wystawcą pełnomocnictwa będzie przedsiębiorca, konieczne będzie wskazanie nazwy/firmy, siedziby, numeru KRS, sądu rejestrowego, jeżeli pełnomocnikiem będzie podmiot profesjonalny konieczne będzie wskazanie jego imienia, nazwiska, kancelarii adwokackiej/radcowskiej, w której pracuje oraz numer wpisu na listę adwokatów bądź radców prawnych;
-
wskazanie zakresu umocowania, czyli sprawy jaką pełnomocnictwo obejmuje z wyszczególnieniem sygnatury akt, stron procesu, przedmiotu procesu, np. w sprawie o zapłatę, oraz sądu przed którym się toczy, z uwzględnieniem wydziału tego sądu;
-
podpis mocodawcy;
-
dodatkowym elementem może być klauzula zezwalająca bądź zakazująca powoływania dla naszego mocodawcy innych pełnomocników, tzw. substytutów (dotyczy to zazwyczaj pełnomocników profesjonalnych).
Jeżeli pełnomocnictwo szczególne zawiera jakiekolwiek ograniczenia, to należy je wskazać w jego treści. Do każdego pełnomocnictwa konieczne jest uiszczenie opłaty skarbowej w wysokości 17 zł. Wymóg ten nie będzie dotyczył strony zwolnionej przez sąd od kosztów sądowych bądź strony, której takie zwolnienie przysługuje z mocy ustawy. Pełnomocnictwo szczególne powinno być dostarczone w oryginale lub uwierzytelnionym odpisie przy dokonywaniu pierwszej czynności procesowej z udziałem pełnomocnika. Może ono zostać udzielone także ustnie do protokołu. Sąd nie może dopuścić do udziału w sprawie osoby, która nie może się wylegitymować odpowiednim pełnomocnictwem. Nienależyte umocowanie może stanowić podstawę nieważności postępowania. Dlatego też sądy tak dużą uwagę przywiązują do tego dokumentu.
