Swoboda prowadzenia działalności przejawia się również tym, że podmiot może prowadzić równolegle działalność rolniczą oraz działalność gospodarczą. Ponadto możliwe jest przeznaczenie przychodów z działalności gospodarczej na działalność rolniczą. W związku z tym zastanowimy się, czy w takim przypadku przychód z działalności gospodarczej może korzystać ze zwolnienia podatkowego.
Działalność rolnicza a działalność gospodarcza
Przedstawiony na wstępie problem będzie analizowany w oparciu na przepisach ustawy CIT.
Załóżmy, że mamy do czynienia ze spółką z o.o., która jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą oraz działalność rolniczą. Głównie zajmuje się ona działalnością rolniczą, dlatego przychody uzyskane z działalności gospodarczej przeznaczane są na potrzeby aktywności rolniczej.
W pierwszej kolejności wskażmy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Warto zatem zastanowić się, kiedy na gruncie podatku CIT mamy do czynienia z działalnością rolniczą.
-
miesiąc – w przypadku roślin,
-
16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
-
6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
-
2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
Działalność związana z rolnictwem jako podlegająca opodatkowaniu CIT
Jak wskazaliśmy uprzednio, wyłączone z opodatkowania podatkiem CIT są tylko przychody z działalności rolniczej. Chodzi tutaj o działalność wyznaczoną granicami zawartymi w definicji w art. 2 ust. 2 ustawy CIT.
Wyłączenie nie jest natomiast stosowane do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą. Do przychodów z działalności rolniczej zalicza się przychody pochodzące (a nie „związane”) z działalności wymienionej w art. 2 ust. 2 ustawy CIT. Przymiot „związania” z określonym źródłem przychodu nie oznacza natomiast pochodzenia z tego źródła.
Wyłączenie nie ma więc zastosowania do przychodów pochodzących ze świadczenia usług związanych z działalnością rolniczą, takich jak np. świadczenie usług maszynami rolniczymi czy też odpłatne zbycie takich składników. Przychody z takiej działalności jako pochodzące z innej niż rolnicza działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Na potwierdzenie przedstawionej tezy możemy przywołać treść interpretacji Dyrektora KIS z 14 sierpnia 2018 roku (nr 0111-KDIB2-1.4010.232.2018.1.MJ):
„Dokonując analizy przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych powyżej przepisów prawa podatkowego, w szczególności definicji działalności rolniczej, należy stwierdzić, iż przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu: dzierżawy gruntów rolnych (zabudowanych i niezabudowanych) oraz najmu i sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych przeznaczonych na cele rolnicze, a także usług rolniczych świadczonych w przyszłości podmiotom zewnętrznym, pomimo ich związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością rolniczą, nie stanowią przychodów z działalności rolniczej, lecz jedynie przychody z tą działalnością związane.
Reasumując, stwierdzić należy, że nie można traktować opisanych we wniosku przychodów jako wyłączonych z przedmiotowego zakresu ustawy o CIT na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Ww. przychody podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych”.
Przeznaczenie przychodów z działalności gospodarczej na potrzeby działalności rolniczej a zwolnienie od podatku
W ustawie CIT funkcjonował przepis, który pozwalał na zwolnienie przychodów z działalności gospodarczej, w sytuacji gdy został on przeznaczony na działalność rolniczą.
Chodzi o treść art. 17 ust. 1 pkt 4e ustawy CIT, który podawał, że zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem podlegały dochody podatników uzyskane z działalności pozarolniczej, w tym z działów specjalnych produkcji rolnej, w części przeznaczonej przez tych podatników na działalność rolniczą.
Warunkiem skorzystania przez podatnika z tego zwolnienia była wielkość uzyskiwanych przez niego przychodów z działalności rolniczej, która musiała być nie niższa niż 60% ogółu przychodów osiągniętych przez takiego podatnika ze wszystkich rodzajów działalności.
Trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że przepis ten funkcjonował wyłącznie do końca grudnia 2017 roku. Natomiast od 1 stycznia 2018 roku powołany art. 17 ust. 1 pkt 4e ustawy CIT został uchylony.
W uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej, która uchyliła ww. przepis, czytamy, że konstrukcja zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 4e ustawy zawierała element skutkujący potencjalnie brakiem opodatkowania prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Przykład 1.
Spółka z o.o. prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą oraz działalność rolniczą. Działalność gospodarcza stanowi 10% ogółu przychodów. Przychód z niej spółka przeznacza w całości na potrzeby działalności rolniczej. Pomimo tego ma ona obowiązek odprowadzenia podatku CIT od działalności gospodarczej i złożenia w tym zakresie rocznej deklaracji CIT-8.
Przechodząc do podsumowania naszej analizy i jednocześnie do wyjaśnienia problematyki wskazanej na wstępie, należy wskazać, że obecnie zwolnienie przewidziane dla podmiotów prowadzących równolegle działalność rolniczą i gospodarczą już nie funkcjonuje.
Powyższe powoduje, że niezależnie od sposobu przeznaczenia przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatnik i tak musi odprowadzić podatek CIT z tego tytułu. Będzie tak również w sytuacji przeznaczenia tychże środków na działalność rolniczą, która nie podlega opodatkowaniu CIT.
