Właściwe udokumentowanie wywozu towarów w ramach WDT uprawnia podatnika do zastosowania preferencyjnej stawki 0%. Zgromadzone dokumenty muszą jednoznacznie stwierdzać, że towary zostały wywiezione i dostarczone nabywcy, którego siedziba znajduje się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Sprawdź, czy wydruk monitoringu przesyłki może zostać uznany za dowód dokumentujący wywóz towarów w WDT!
Czym jest WDT?
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej: WDT) podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 0% po spełnieniu określonych warunków, które precyzuje art. 42 ust. 1 ustawy o VAT. Oprócz spełnienia wymogów formalnych po stronie sprzedawcy i nabywcy (rejestracja w VAT-UE oraz właściwe wykazanie transakcji w deklaracji podatkowej), podatnik zobligowany jest do zgromadzenia odpowiedniej dokumentacji, z której będzie jednoznacznie wynikać, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Zasadniczo dalsza część art. 42 ustawy o VAT reguluje głównie kwestię dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy formułują zakres dokumentacji zarówno w przypadku samodzielnego wywozu towaru przez dostawcę lub nabywcę, jak i przy pomocy zewnętrznego przewoźnika (spedytora). Zwłaszcza w tym ostatnim przypadku (kiedy bezpośredni kontakt z nabywcą towarów w zasadzie nie występuje) kłopotliwe bywa uzyskanie podpisanych i opieczętowanych dokumentów przez nabywcę, które jednoznacznie potwierdzałyby odbiór towarów na terytorium innego państwa. Mimo że w świetle art. 42 ustawy o VAT katalog dokumentacji potwierdzającej dostarczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego jest otwarty, to wśród podatników pojawiają się liczne wątpliwości co do odpowiedniego dokumentowania wywozu towarów w procedurze WDT.
Wysyłka towarów kurierem – jakie dokumenty zgromadzić?
-
dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóztowarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);
-
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
Analizując powyższe zapisy, z pewnością można stwierdzić, że udokumentowanie wywozu towarów w ramach WDT ma być jednoznaczne. Trudności nastręcza interpretacja pojęcia „dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora)”, bowiem ustawodawca nie zdefiniował go szczegółowo. Rozumienie tego pojęcia dosłownie nakazywałoby wąskie skojarzenie w postaci listu przewozowego. Orzecznictwo zdecydowanie rozszerza katalog „dokumentów przewozowych”, m.in. w interpretacji indywidualnej z 5 kwietnia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-3.4512.66.2017.1.KM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy”.
Gdyby okazało się, że dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) i specyfikacja sztuk ładunku nie wskazują jednoznacznie, że towary będące przedmiotem WDT zostały przewiezione z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, wówczas przedstawić można dodatkowe dokumenty, które mogą przyczynić się do rozwiania wątpliwości i pojawić się np. w toku czynności sprawdzających. Możliwość przedstawienia dodatkowych dowodów wynika z art. 42 ust. 11, który wymienia przykładowe ich rodzaje, jak np. potwierdzenie otrzymania zapłaty za towar czy korespondencję handlową z nabywcą, w tym jego zamówienie. Otwarty katalog dokumentów wynikający z zastosowania terminu „w szczególności” zwiększa szanse podatników w sporach z fiskusem w zakresie dokumentowania transakcji w ramach WDT.
Czy wydruk monitoringu przesyłki ze strony internetowej jest wystarczającym dowodem na przemieszczenie towarów?
Praktycznie wszystkie firmy kurierskie udostępniają na swoich stronach internetowych możliwość śledzenia przesyłek, czyli tzw. monitoring przesyłek, określany również terminem trackingu. Dzięki szeroko zakrojonej automatyzacji monitoring przesyłek umożliwia łatwe i szybkie zweryfikowanie, czy towar dotarł do miejsca przeznaczenia. Przy stosunkowo niskim zaangażowaniu można w prosty sposób wygenerować dokument, z którego jednoznacznie wynika przemieszczenie towarów z punktu A do B.
Wartość dowodowa wydruku z potwierdzeniem dostarczenia przesyłki na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE jest wystarczająca dla zastosowania stawki 0% w WDT. Powyższe potwierdza m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0115-KDIT1-3.4012.127.2018.2.AT z 7 maja 2018 roku. W przywołanej interpretacji indywidualnej wnioskodawca wskazał, że WDT dokumentuje każdorazowo fakturą, specyfikacją sztuk ładunku oraz listem przewozowym podpisanym przez kuriera na okoliczność przyjęcia towarów do transportu (dokument ten nie potwierdza faktu dostarczenia towarów nabywcy). Wnioskodawca zapytał fiskusa, czy posiadając dodatkowo potwierdzenie dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego w postaci wydruku lub tzw. print screena ze strony internetowej przewoźnika, umożliwi zastosowanie stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Organ zgodził się z podatnikiem na powyższy sposób dokumentowania WDT opodatkowanego stawką 0%. W przedmiotowej interpretacji nie podzielił jednak zdania podatnika, że zamiast powyższego dokumentu, tj. wydruku monitoringu przesyłki, podatnik gromadziłby wyłącznie potwierdzenie zapłaty czy zamówienie nabywcy. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podkreślił, że ze zgromadzonych przez podatnika dokumentów ma jednoznacznie wynikać, że towary będące przedmiotem WDT zostały dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Stąd posiadanie obok faktury wyłącznie specyfikacji sztuk ładunku, listu przewozowego (który potwierdza jedynie nadanie przesyłki), a dodatkowo zamówienia na towar lub potwierdzenia zapłaty nie będzie uprawniać podatnika do zastosowania preferencyjnej stawki 0% w WDT.
Aprobatę dla stanowiska podatnika, w świetle którego wydruk monitoringu przesyłki stanowiłby wystarczające potwierdzenie dla faktu wywozu towarów z Polski na terytorium innego Państwa członkowskiego, odnaleźć można również w interpretacji indywidualnej o sygn. ILPP4/443-255/12-4/ISN, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 11 września 2012 roku. W przytoczonej interpretacji organ w pełni podzielił stanowisko podatnika, w świetle którego zastosowanie stawki 0% w WDT będzie możliwe po udokumentowaniu dostawy towarów na podstawie:
-
wystawionej faktury;
-
specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku;
-
dokumentu transportowego, przy czym może to być dokument przewozowy nadania bez podpisu nabywcy, na którym widnieje m.in. odbiorca towarów, miejsce dostawy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, numer faktury lub zamówienia, którego dotyczy faktura, podpis (i stempel) przewoźnika (spedytora lub kuriera), któremu zlecono transport;
-
wydruk ze strony internetowej udostępnianej przez przewoźnika (spedytora lub kuriera) potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę.
Rozwiązania alternatywne i podsumowanie
Reasumując, dokumentowanie wywozu towarów w WDT poprzez wydruk monitoringu przesyłki zawierający potwierdzenie dostarczenia towarów do nabywcy mającego siedzibę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE jest wiarygodnym i akceptowanym przez organy podatkowe sposobem na „obronę” zasadności zastosowania preferencyjnej stawki 0%.
Warto zaznaczyć, że dostarczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego, którego transport zlecany jest zewnętrznemu przewoźnikowi (spedytorowi), można udokumentować na inne sposoby. Przykładem dowodu na dostarczenie towarów może być podpisany przez nabywcę list przewozowy CMR lub pozyskane z firmy kurierskiej potwierdzenie dostarczenia przesyłki do odbiorcy, zawierające podpis osoby przyjmującej towar w docelowej lokalizacji. W dobie cyfryzacji dokumenty te mogą być przekazywane podatnikowi elektronicznie, np. w formie skanu, czego nie kwestionują organy podatkowe, bowiem: „W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentom przesłanym, np.: w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju” – interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2018 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.668.2017.1.IT.
