Interpretacja indywidualna z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. IPTPP4/443-75/11-4/OS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2011 r. (data wpływu 16 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących świadczenia usług oceny ryzyka i szacowania strat:
- na podstawie poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest prawidłowe
- na podstawie poz. 34 załącznika do ww. rozporządzenia - jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 16 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących świadczenia usług oceny ryzyka i szacowania strat. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną, w dniu 1 kwietnia 2010 r. na podstawie wpisu do EDG pod X. Rodzaj przeważającej działalności został sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod numerem 66.21.Z - działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat. Wnioskodawca osiąga również sporadycznie przychody z działalności sklasyfikowanej w PKD pod nr 45.11.Z - sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek, przy czym działalność ta jest stopniowo likwidowana. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności świadczy usługi związane z doradztwem odszkodowawczym na rzecz osób fizycznych. W imieniu poszkodowanego w wypadku klienta podejmuje czynności mające na celu ustalenie podmiotu ponoszącego odpowiedzialność cywilną za wypadek i uzyskanie od niego świadczeń odszkodowawczych.
Wartość uzyskanego odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej wypłacana jest w całości na konto bankowe Wnioskodawcy. Z uzyskanej kwoty odszkodowania Wnioskodawca potrąca ustalone z poszkodowanym wynagrodzenie, zaś pozostała kwota przekazywana jest na jego konto bankowe. Na wartość zatrzymanego wynagrodzenia Wnioskodawca wystawia klientowi fakturę VAT.
W pierwszym roku działalności - 2010 Wnioskodawca zrealizował 17 szt. transakcji na ogólną wartość 32.046,97 zł w tym oceny ryzyka 16 szt. na wartość wynagrodzenia 29.891.23 zł netto, z czego na rzecz osób fizycznych 2 transakcje na wartość 1.200 zł netto. Na kwotę uzyskanego wynagrodzenia wystawione zostały faktury VAT zleceniodawcom - osobom prawnym i fizycznym.
Drugim rodzajem działalności jest zakup i sprzedaż samochodów. Są to transakcje gotówkowe. W roku 2010 Wnioskodawca zakupił 1 samochód za wartość 1500 zł i sprzedał go osobie fizycznej za wartość 2300 zł. Uzyskał przychód w kwocie 800 zł. Transakcję potwierdzono fakturą VAT marża. Przychód zaewidencjonowany w książce przychodów i rozchodów wyniósł 2.155,74 zł a VAT 144,26 zł.
W 2011 r. Wnioskodawca sprzedał 9 samochodów na wartość netto - 29.269.90 zł z czego 1 transakcja na kwotę 1.243,90 zł dotyczyła sprzedaży na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Każda z transakcji została potwierdzona fakturą VAT marża.
Do końca roku 2011 Wnioskodawca również zrealizował 88 transakcji odszkodowawczych na wartość 76.971,98 zł, z czego 79 dotyczyło osób fizycznych na wartość 56.559,87 zł. Każda transakcja znajduje potwierdzenie w wystawionej fakturze VAT, natomiast uzyskane środki pieniężne z tytułu uzyskanych odszkodowań wpływały na konto bankowe Wnioskodawcy na podstawie czego fakturował zrealizowaną sprzedaż.
Podsumowując:
- w roku 2010 Wnioskodawca dokonał w sumie 17 transakcji sprzedaży na wartość 32.046.97 zł, z czego tylko 3 dotyczyły osób fizycznych na wartość 3.355,74 zł (2 usługi oceny ryzyka i szacowania strat i 1 sprzedaż pojazdu)
- na koniec 2011 r. stan dokonanych transakcji wynosił 97 na ogólną wartość 106.241,88 zł, z czego na rzecz osób fizycznych 87 szt. na kwotę 94.585,87 zł, w tym ocena ryzyka 79 szt. na kwotę 66.559,87 i sprzedaż pojazdów 8 szt. na kwotę 28.026,00 zł
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w roku 2010 ani 2011 nie prowadził ewidencji sprzedaży za pomocą fiskalnych kas rejestrujących. Każdorazowa sprzedaż była natychmiast dokumentowana fakturą VAT.
W odpowiedzi na pytanie w jakim miesiącu łączna kwota z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, tj. z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczyła kwotę 40 000 zł. Wnioskodawca wskazał, iż kwota ta została osiągnięta w miesiącu kwietniu 2011 r. Zainteresowany wskazał również, iż przychody z działalności związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat, których zapłata przez ubezpieczyciela dla poszkodowanego następuje na bankowy są jasno opisane tzn. w tytule przelewu widnieje numer szkody i dane klienta, którego sprawa dotyczy.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca uwzględniając zapisy rozporządzenia Ministra Finansów z 26 lipca 2010 r. poz. 34 i 37 załącznika jest zwolniony z obowiązku ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących z tytułu świadczenia usług oceny ryzyka i szacowania strat do 31 grudnia 2012 r. przy uwzględnieniu opisanej ww. sprzedaży.
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi oceny ryzyka i szacowania strat podlegają zwolnieniu z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących do końca 2012 r. na podstawie poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r., ponieważ Wnioskodawca każdorazowo wystawia faktury VAT, a zrealizowane transakcje znajdują potwierdzenie w przelewach na rachunek bankowy. Analizując dalej zapisy poz. 34 rozporządzenia Wnioskodawca uważa, że obowiązek zastosowania rejestracji sprzedaży przy pomocy kas rejestrujących nie wystąpi od 1 stycznia 2012 r. pomimo przekroczenia ilości wykonanych transakcji w roku 2011 ponad 50 szt. bo każda z tych transakcji ma udokumentowanie w rachunku bankowym oraz wystawionej fakturze VAT a zatem może być jednoznacznie zidentyfikowana.
Obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących przychodów ze sprzedaży samochodów używanych w roku 2011 również był zwolniony na podstawie poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2010 r. W roku 2010 Wnioskodawca wykonał jedną transakcję na rzecz osób fizycznych o wartości 2.155,74 zł oraz łączny przychód z całej działalności na rzecz osób fizycznych nie przekroczył kwoty 40 000 zł W roku 2011 do końca grudnia Wnioskodawca wykonał 8 transakcji sprzedaży samochodów używanych na rzecz osób fizycznych wystawiając faktury VAT marża na kwotę 28.026,00 zł. Zdaniem Wnioskodawcy z tytułu tej działalności nie jest zobowiązany do zaprowadzenia kas rejestrujących w roku 2012.
Podsumowując Wnioskodawca uważa, że w prowadzonej działalności obowiązek zastosowania kas rejestrujących nie wystąpi od 1 stycznia 2012 r. jeżeli obroty z tytułu sprzedaży samochodów używanych nie przekroczą kwoty 40 000 w roku 2012.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących świadczenia usług oceny ryzyka i szacowania strat uznaje się:
- na podstawie poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - za prawidłowe
- na podstawie poz. 34 załącznika do ww. rozporządzenia - za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Podstawą opodatkowania - w myśl art. 29 ust. 1 ustawy - jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Z stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi związane z doradztwem odszkodowawczym na rzecz osób fizycznych. W imieniu poszkodowanego w wypadku klienta podejmuje czynności mające na celu ustalenie podmiotu ponoszącego odpowiedzialność cywilną za wypadek i uzyskanie od niego świadczeń odszkodowawczych. Wartość uzyskanego odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej wypłacana jest w całości na konto bankowe. Z uzyskanej kwoty odszkodowania potrącane są ustalone z poszkodowanym wynagrodzenie zaś pozostałą kwotę przekazywana jest na jego konto bankowe. Na wartość zatrzymanego wynagrodzenia wystawiana jest klientowi faktura VAT.
Czynność podlega opodatkowaniu, gdy dokonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego tej płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Odszkodowanie jest pojęciem niezdefiniowanym w ustawie o podatku od towarów i usług. Natomiast w świetle uregulowań zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), jest ono zapłatą za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty.
Odszkodowanie za wyrządzoną szkodę nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. Nie występuje w tych przypadkach dostawa towarów (przedmiotem tej czynności jest pieniądz, a pieniądz nie jest towarem w rozumieniu przepisów ustawy o VAT), nie następuje także świadczenie usługi (brak wzajemności świadczeń oraz beneficjenta usługi).
Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy że odszkodowanie, które wpływa na konto Wnioskodawcy jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT nie stanowi obrotu, który podlegałby obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Obrotem jest natomiast ustalona z poszkodowanym kwota stanowiąca dla Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczone usługi związane z doradztwem odszkodowawczym na rzecz osób fizycznych.
Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na mocy delegacji zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, oraz określił warunki korzystania ze zwolnienia (...).
Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930), zwanym dalej rozporządzeniem.
Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).
Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.
Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.
Podkreślić należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się tym samym sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).
Wnioskodawca wskazał, iż w miesiącu kwietniu 2011 r. przekroczył kwotę obrotów w wysokości 40.000 zł z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zatem od 1 lipca 2011 r. u Wnioskodawcy powstał obowiązek ewidencji obrotów przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Jednakże w myśl § 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.
W poz. 34 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki: 2)
- każde świadczenie usługi dokonane przez podatnika jest dokumentowane fakturą, w której zawarte są w szczególności dane identyfikujące odbiorcę
- liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług, o których mowa w pkt 1, w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20 3)
Z objaśnień zawartych w punkcie 2) wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r. Natomiast stosownie do punktu 3), zwolnienie to dotyczy również podatników rozpoczynających w 2011 r. lub 2012 r. wykonywanie sprzedaży, jeżeli do końca 2011 r. lub 2012 r. podatnik spełni warunki, o których mowa w poz. 34 załącznika, z tym że w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności w drugiej połowie 2011 r. lub 2012 r., jeżeli liczba operacji świadczenia tych usług do końca roku nie przekroczy odpowiednio 25, a liczba odbiorców tych usług – 10.
Z kolei w załączniku do rozporządzenia w poz. 37 wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy. 2)
Z objaśnień do załącznika wynika, iż pkt 2) nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.
Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:
- zapłata za usługi następuje w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej
- z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy
- podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r
Niespełnienie któregokolwiek z wymaganych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Wskazać w tym miejscu należy, iż kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.
Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.
Należy zatem uznać, iż celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie, iż wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności świadczy usługi związane z doradztwem odszkodowawczym na rzecz osób fizycznych. W imieniu poszkodowanego w wypadku klienta podejmuje czynności mające na celu ustalenie podmiotu ponoszącego odpowiedzialność cywilną za wypadek i uzyskanie od niego świadczeń odszkodowawczych.
Wartość uzyskanego odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej wypłacana jest w całości na konto bankowe. Z uzyskanej kwoty odszkodowania potrącane są ustalone z poszkodowanym wynagrodzenie, zaś pozostała kwota przekazywana jest na jego konto bankowe. Na wartość zatrzymanego wynagrodzenia wystawiana jest klientowi faktura VAT. Z treści przelewu jasno wynika, której szkody i klienta dana wpłata dotyczy.
Biorąc pod uwagę okoliczność, że - jak wskazał Wnioskodawca - za wszystkie świadczone usługi w zakresie oceny ryzyka i szacowania strat zapłata w całości następuje przelewem na rachunek bankowy a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, to na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, Wnioskodawca będzie mógł korzystać do dnia 31 grudnia 2012 r. ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie, o ile w tym okresie nie wystąpią przesłanki ograniczające to prawo. Wnioskodawca nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia na podstawie poz. 34 załącznika do ww. rozporządzenia, bowiem liczba transakcji przekroczyła w 2011 r. liczbę 50 szt.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Niniejsza interpretacja dotyczy kwestii zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących świadczenia usług oceny ryzyka i szacowania strat.
Kwestia związana ze zwolnieniem z obowiązku ewidencji obrotu za pomocą kas rejestrujących sprzedaży samochodów osobowych i furgonetek została rozstrzygnięta interpretacją indywidualną nr IPTPP4/443-75/11-5/OS.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
