Podatnik, nabywając do firmy pojazd - niezależnie od tego, czy jest to samochód nowy, czy też używany - musi liczyć się z koniecznością uiszczenia opłaty rejestracyjnej. Powstaje pytanie: czy opłata rejestracyjna powinna być wliczana do wartości początkowej środka trwałego? A może istnieją zależności, które warunkują jej uwzględnienie w wartości początkowej? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w niniejszym artykule.
Opłata rejestracyjna - czym jest?
Opłata rejestracyjna to szereg wydatków, jakie osoba posiadająca samochód musi ponieść w celu jego użytkowania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Składają się na nią:
- opłata za wydanie nowego dowodu rejestracyjnego,
- znaki legalizacyjne,
- nalepka kontrolna,
- pozwolenie czasowe,
- opłata ewidencyjna,
- koszt zakupu nowych tablic rejestracyjnych,
- opłata recyklingowa (w przypadku samochodów sprowadzanych z zagranicy).
Opłata rejestracyjna a koszty uzyskania przychodów
Koszty uzyskania przychodów to wydatki, jakie podatnik ponosi w celu osiągnięcia lub zachowania przychodów albo zabezpieczenia ich źródła - z wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawy o pdof). Z tego wynika, że opłaty rejestracyjne na samochód, który został zakupiony w celu użytkowania go w działalności gospodarczej, mieszczą się w pojęciu kosztów podatkowych.
Przepisy ustawy o pdof precyzują, iż środek trwały może stanowić każdy składnik majątku, który jest własnością lub współwłasnością podatnika (m.in. nabyty odpłatnie), ponadto kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, a okres jego użyteczności winien przekraczać rok. Dodatkowo powinien on być wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli wszystkie z wymienionych kryteriów są spełnione, wówczas taki składnik majątku należy wprowadzić do ewidencji środków trwałych.
Przyjęto, iż samochód może być wykorzystywany w działalności gospodarczej, o ile został zarejestrowany, inaczej mówiąc - dopuszczony do ruchu. Ponadto przepisy Prawa o ruchu drogowym dają możliwość korzystania z pojazdu przez nowego właściciela, pomimo że jest on zarejestrowany jeszcze na poprzedniego. Dlatego uznaje się, iż podatnik ma prawo taki pojazd wprowadzić do ewidencji środków trwałych, nawet jeśli jeszcze go nie przerejestrował. Podstawowym warunkiem takiego postępowania jest sprawność samochodu.
Opłata rejestracyjna a wartość początkowa samochodu
W sytuacji gdy podatnik zdecyduje się na wprowadzenie zakupionego pojazdu do ewidencji środków trwałych, mimo że jeszcze nie zarejestrował go na siebie, to opłaty za przerejestrowanie powinien ująć bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodów. Nie może zwiększyć o nie wartości początkowej środka trwałego. Wartość początkowa nabywanych środków trwałych to cena nabycia, czyli cena, jaką należy zapłacić zbywcy powiększona o koszty związane z zakupem, jakie podatnik poniósł do czasu przekazania środka trwałego do używania. Dlatego też jeśli podatnik zdecyduje się na użytkowanie zakupionego pojazdu w działalności gospodarczej przed jego przerejestrowaniem, to opłaty będą stanowiły koszt podatkowy w dacie zapłaty.
Jeżeli natomiast podatnik dokona rejestracji pojazdu na siebie przed ujęciem go w kartotece środków trwałych, to opłaty rejestracyjne będą zwiększać wartość początkową zakupionego samochodu i znajdą odzwierciedlenie w kosztach w postaci odpisów amortyzacyjnych.
