1 stycznia 2019 r. zmieniają się zasady pobierania i rozliczania zryczałtowanego podatku dochodowego, tzw. podatku u źródła. Dla należności poniżej 2 mln zł rozliczenie podatku u źródła pozostaje na dotychczas obowiązujących zasadach. Wprowadzono uproszczenia w zakresie zastosowania kopii certyfikatu rezydencji podatkowej dla określonych typów należności podlegających zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu. Sprawdź, jak wygląda rozliczenie podatku u źródła od 2019 roku!
Należności podlegające podatkowi u źródła
Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: PDOP) i art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOF) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników zagranicznych przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej – ustala się w wysokości 20% przychodów.
Podatek w wysokości 20% pobiera się również z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych, a także z uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, z którego skorzystanie wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera – ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
Podatek dochodowy od przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu) – co wynika z art. 22 ust. 1 PDOP / art. 30a ust. 1 PDOF.
Wypłata do 2 milionów złotych
Od 1 stycznia 2019 r. ustawodawca różnicuje sytuację poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, tzw. podatku u źródła, od wysokości wypłaconych należności dla tego samego podatnika.
Dla wypłat do 2 mln zł dla tego samego podatnika płatnik stosuje wskazane powyżej stawki podatku z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przy spełnieniu warunku posiadania tzw. certyfikatu rezydencji podatkowej w zależności od stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania możliwe jest zastosowanie stawki niższej lub zwolnienie z opodatkowania.
Wypłaty powyżej 2 milionów złotych
Dokonując wypłat powyżej 2 mln zł na każdego zagranicznego podatnika z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 PDOP / art. 29 ust. 1 PDOF (odsetki, należności licencyjne, dochody z działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, usługi niematerialne, dochody z transportu międzynarodowego) oraz w art. 22 ust. 1 PDOP / art. 30a ust. 1 PDOF (dywidendy i inne dochody z udziału w zyskach osób prawnych), płatnik zobligowany jest do pobierania i wpłaty podatku z zastosowaniem stawek określonych w przepisach krajowych.
Posiadanie dokumentów uprawniających do zastosowania zwolnienia lub obniżenia stawki podatku nie będzie miało zastosowania dla wypłat należności powyżej 2 mln zł.
Limit 2 milionów złotych a rozliczenie podatku u źródła
Kwota 2 mln zł stanowi wszystkie wypłaty poddane podatkowi u źródła, określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 PDOP / art. 29 ust. 1 i art. 30a ust. 1 PIT. Wypłata oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek. Limit dotyczy roku podatkowego płatnika.
W sytuacji gdy rok podatkowy płatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, limit zastosowania „starych zasad” oblicza się jako iloczyn 1/12 kwoty 2 mln zł i liczby rozpoczętych miesięcy roku podatkowego, w którym dokonano wypłaty tych należności.
Wypłaty dokonane w walucie obcej będą przeliczane na złote według kursu średniego waluty obcej ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty.
Jeżeli nie można ustalić wysokości należności wypłaconych na rzecz tego samego podatnika, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę 2 mln zł.
Wyłączenia i ograniczenia w poborze podatku
31 grudnia 2018 r. zostało opublikowane rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2018 r. poz. 2545) i w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 41 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2018 r. poz. 2541). Rozporządzenie wprowadza okresy przejściowe stosowania znowelizowanych przepisów dotyczących poboru u źródła, jego ograniczenia lub wyłączenia.
| bezterminowo | do 30 czerwca 2019 | do 31 grudnia 2019 |
‘* dla zastosowania wybranych zwolnień wymagane jest zawarcie przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub możliwości wymiany informacji podatkowych |
* dla zastosowania odroczenia wymagane jest zawarcie przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania |
|
Rozliczenie podatku u źródła - oświadczenie
W sytuacji złożenia oświadczenia przez kierownika jednostki w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, możliwe jest odstąpienie od konieczności poboru podatku u źródła zgodnie ze znowelizowanymi przepisami dotyczącymi wypłat należności powyżej 2 mln zł.
Warunkiem zastosowania poboru podatku według stawek wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest złożenie stosownego oświadczenia w formie elektronicznej najpóźniej w dniu wypłaty należności lub postawienia pieniędzy bądź wartości pieniężnych do dyspozycji. Jest ono składane przez płatnika pod groźbą odpowiedzialności karnej. Kierownik jednostki powinien wskazać w nim ponadto pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia przez pełnomocnika.
Oświadczenie powinno wskazywać, że:
-
płatnik posiada wymagane przez przepisy prawa podatkowego dokumenty uprawniające go do zastosowania preferencyjnej stawki lub zwolnienia określonych we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania lub przepisów szczególnych,
-
potwierdzenie braku wiedzy o istnieniu okoliczności wykluczających możliwość niepobrania podatku na podstawie przepisów prawa podatkowego.
Złożenie oświadczenia powinno być poprzedzone dokonaniem weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku lub zwolnienia z zachowaniem należytej staranności. Przy ocenie należytej staranności płatnik powinien uwzględnić charakter oraz skalę prowadzonej działalności. W praktyce gospodarczej oświadczenie to będzie możliwe do złożenia głównie w przypadkach długotrwałych i/lub przejrzystych relacji płatnik – podatnik (zagraniczny kontrahent).
Zastosowanie preferencyjnych zasad wynikających ze złożonego oświadczenia ograniczone jest czasowo. Płatnik może nie stosować się do zasady poboru podatku według polskich stawek podatkowych do upływu drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono oświadczenie. Po tym okresie płatnik powinien złożyć kolejne oświadczenie w terminie do 7. dnia następującego po miesiącu, w którym upłynął okres.
Podkreślić należy, że składając oświadczenie, płatnik bierze odpowiedzialność za spełnienie wszystkich wymogów prawnych obniżenia podatku.
Opinia o stosowaniu zwolnienia
Płatnik dokonujący wypłat dywidend oraz odsetek i należności licencyjnych będzie mógł skorzystać ze zwolnienia w razie posiadania tzw. obowiązującej opinii w sprawie stosowania zwolnienia. W konsekwencji posiadanie przez niego opinii o stosowaniu zwolnienia w podatku u źródła pozwala na stosowanie rozliczeń na preferencyjnych zasadach.
Zwolnienie nie będzie miało zastosowania, jeżeli z informacji posiadanej przez płatnika, w tym z dokumentu, w szczególności z faktury lub z umowy, wynika, że podatnik, którego dotyczy opinia o stosowaniu zwolnienia, nie spełnia do tego warunków lub stan faktyczny nie odpowiada stanowi faktycznemu przedstawionemu w tej opinii.
Rozliczenie podatku u źródła - zwrot nadpłaconego podatku
Rozliczenie podatku u źródła może wiązać się ze złożeniem wniosku o zwrot pobranego podatku. Wysokość podatku do zwrotu określa się na podstawie zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Wniosek może być złożony przez podatnika lub płatnika, o ile ten drugi wpłacił podatek z własnych środków i poniósł jego ciężar ekonomiczny.
Do wniosku należy dołączyć dokumenty określone w art. 28b PDOP / art. 44f PDOF, w szczególności: certyfikat rezydencji podatnika, dokumentację dotyczącą przelewów bankowych oraz dokumentację dotyczącą zobowiązania do wypłaty należności.
Zwrot następuje niezwłocznie, w terminie do 6 miesięcy. Wniosek składany jest w formie elektronicznej.
Kopia certyfikatu rezydencji podatkowej
Zgodnie z obowiązującymi przepisami dla zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania lub zwolnienia z opodatkowania zgodnie z przepisami, właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, konieczne było posiadanie oryginału certyfikatu rezydencji podatkowej. Skorzystanie z elektronicznej postaci certyfikatu rezydencji podatkowej możliwe było, o ile certyfikat został wydany w takiej formie przez administrację podatkową państwa siedziby zagranicznego podatnika
Od 1 stycznia 2019 r. płatnikowi przysługiwać będzie prawo do uwzględnienia kopii certyfikatu rezydencji podatkowej podatnika, przy poborze podatku u źródła od należności z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. W przypadku wypłat z innych tytułów konieczne będzie posiadanie oryginału certyfikatu rezydencji podatkowej.
Warunkiem zastosowania kopii certyfikatu rezydencji podatkowej jest, by należności powyższe osiągane były przez osoby niemające miejsca lub siedziby na terytorium Polski, a kwota wypłat na rzecz tego samego podmiotu należności nie przekroczyła 10 000 zł w roku kalendarzowym. Skorzystanie z zastosowania kopii certyfikatu rezydencji podatkowej możliwe jest w sytuacji, gdy informacje wynikające z przedłożonego certyfikatu rezydencji podatkowej nie budzą wątpliwości, co do zgodności ze stanem faktycznym.
