Wielu podatników niezajmujących się zawodowo ochroną osób lub mienia nurtuje pytanie, czy zakup broni może być ich kosztem podatkowym. Chęć zaliczenia takiego wydatku do kosztów motywowana jest chęcią ochrony mienia firmowego oraz brakiem zatrudnienia firmy ochroniarskiej. Sprawdź, czy zakup broni może zostać zaliczony do kosztów firmowych!
Zakup broni w kosztach firmowych
Na pytanie, czy zakup bronimożna ująć w kosztach firmowych, nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Możliwość zaliczenia wydatku do kosztów firmowych lub też nie związany jest w dużej mierze ze specyfiką prowadzonej działalności.
Należy tutaj pamiętać, że do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki które są powiązane z prowadzoną działalnością (spełniają warunek uznania ich za koszt uzyskania przychodu), a w czasie kontroli to na podatniku będzie ciążył obowiązek wykazania związku pomiędzy poniesionym kosztem na zakup broni a uzyskanym przychodem.
Z pewnością zakup broni jak najbardziej byłby potraktowany jako koszt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością w przypadku firmy ochroniarskiej, jednakże w przypadku prowadzenia działalności np. z zakresu usług programistycznych wydatek tego typu mógłby zostać uznany za niepowiązany z działalnością i zanegowany w trakcie ewentualnej kontroli z US.
Potwierdzenie stanowiska umożliwiającego zaliczenie wydatków na zakup broni do kosztów znajdziemy w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego o sygnaturze US.PD-I.415/23/1/04 wydanej przez Urząd Skarbowy w Zgorzelcu 22 października 2004 roku, gdzie czytamy: Zdaniem tutejszego organu podatkowego uznać można, że wydatek na zakup broni myśliwskiej, amunicji myśliwskiej i innych akcesoriów, ma związek z wykonywaną przez podatnika działalnością gospodarczą i uzyskiwaniem z tego tytułu przychodów. (...) jeżeli wydatek na zakup broni myśliwskiej, amunicji myśliwskiej i innych akcesoriów, jest niezbędny w związku z wykonywaną działalności gospodarczą, stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bądź będzie zwiększał koszty prowadzonej działalności gospodarczej w formie odpisów amortyzacyjnych.
Wartym podkreślenia jest również fakt, że aby zaliczyć zakup broni do kosztów firmowych przedsiębiorca musi posiadać zezwolenie na posiadanie broni oraz przechowywać ją we właściwy sposób. I tak jak wspomniano powyżej, istotny jest również zakres prowadzonej działalności.
Warto również przytoczyć interpretację wydaną przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gliwicach. Przedsiębiorca zwrócił się z zapytaniem, czy może zaliczyć do kosztów broń palną gazową, która będzie udostępniana pracownikom wyjeżdżającym w delegacje, ponieważ zabierać oni będą drogi sprzęt, a kradzieże na tym tle miały już miejsce.
W interpretacji możemy przeczytać: Biorąc pod uwagę, że przedsiębiorcy i kierownicy jednostek organizacyjnych, w celu ochrony mienia - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, są obowiązani zapewnić co najmniej zabezpieczenie techniczne w formie odpowiednich pomieszczeń, pojazdów przystosowanych do przewożenia wartości pieniężnych czy drogiego sprzętu niezbędnego do wykonania usług poza siedzibą pracodawcy, a także innych środków w przypadku konieczności i zarazem możliwości transportu pieszego wartości pieniężnych, wydatki poniesione na ten cel, w tym na zakup broni gazowej, stanowią koszty uzyskania przychodu.
Kwestia związku poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością jest bardzo istotna. Dodatkowo należy pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania, że zakup broni jest niezbędny w celu ochrony mienia w ramach prowadzonej działalności. Potwierdzenie tego stanowiska znajdziemy również w wyroku NSA w Gdański z 25 lutego 2005 roku o sygnaturze I SA/Gd 2083/01. W wyroku czytamy: Zarówno z decyzji zezwalającej na posiadanie broni, jak i z pisemnej informacji Komendy Policji wynika jednoznacznie, że wskazaną przez podatnika przyczyną, dla której ubiegał się o pozwolenie na posiadanie broni była wyłącznie chęć podnoszenia umiejętności strzeleckich. Podkreślić należy, że skarżący nie podał wśród okoliczności uzasadniających posiadanie broni konieczności zapewnienia sobie ochrony podczas transportowania utargów, a wydane pozwolenie dotyczyło tylko broni palnej sportowej przeznaczonej do celów strzelectwa sportowego. Nie można zatem przyjąć, iż wydatek poniesiony na broń służącą skarżącemu do uprawiania strzelectwa został poniesiony w celu uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu towarowego artykułami spożywczymi i przemysłowymi. W związku z czym organy podatkowe zasadnie nie uznały go za koszt uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 ust. 1 [u.p.d.o.f.].
Jeszcze inną sytuację możemy zaobserwować w wyroku WSA w Gdańsku z 25 lutego 2005 roku o sygnaturze akt I SA/Gd 2083/01, gdzie czytamy, że wydatek poniesiony na zakup broni musi wykazywać chociażby pośredni związek z prowadzoną działalnością i osiąganymi przychodami, co może być bardzo trudne do udowodnienia w przypadku niektórych rodzai broni.
Zakupiona broń jako firmowy środek trwały
Po ustaleniu, że zakupiona broń może zostać zaliczona do kosztów firmowych, pojawia się kwestia zaliczenia jej do majątku firmy.
W celu zaliczenia wydatku do firmowych środków trwałych, musi on jednocześnie spełniać 5 warunków, takich jak:
-
być własnością lub współwłasnością podatnika,
-
być nabytym lub wytworzonym we własnym zakresie,
-
być zdatnym do użytku oraz kompletnym w dniu przyjęcia do użytkowania,
-
przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
-
składnik musi być wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub oddany do używania na podstawie umowy najmu, leasingu lub dzierżawy.
Dodatkowo przyjmuje się, że do środków trwałych zalicza się składniki majątku, których wartość początkowa przekracza kwotę 3 500 zł. W przypadku, kiedy wartość początkowa składnika majątku jest niższa lub równa 3 500 zł, przedsiębiorca może skorzystać z amortyzacji jednorazowej w miesiącu oddania tego środka trwałego do używania albo w miesiącu następnym.
W sytuacji gdy składnik majątku nie spełnia warunków uznania go za środek trwały, wydatek zalicza się bezpośrednio do kosztów do kolumny 13 KPiR.
W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 26 października 2004 roku o sygnaturze akt I SA/Łd 481/04 możemy przeczytać, że zakwalifikowanie zakupionego rewolweru jako firmowego środka trwałego zostało zanegowane, ponieważ Sąd uznał, że rewolwer będzie służył ochronie osobistej przedsiębiorcy, w związku z czym wydatek nie może zostać uznany za koszty związane z prowadzoną działalnością.
Odmienne stanowisko można znaleźć w wyroku WSA w Łodzi z 26 października 2004 roku, gdzie uznano, że skoro podatnik prowadzi działalność gospodarczą osobiście, to jego osobiste bezpieczeństwo ma wpływ na konwojowane mienie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Podsumowanie - zakup broni w kosztach
Kwestia zaliczania do wydatków firmowych zakupu broni nie jest jednoznacznie interpretowana przez urzędy skarbowe czy doradców podatkowych. Istotną kwestią jest tutaj rodzaj prowadzonej działalności i wykazanie, że zakup broni ma z nią bezpośredni lub pośredni związek i wpływ na osiągane przychody. Analizując interpretacje podatkowe i wyroki Najwyższych Sądów Administracyjnych również daje się zauważyć, że część z nich pozwala na zaliczenie wydatku do kosztów, a część nie, przy uwzględnieniu różnych czynników.
Najlepszym posunięciem w takiej sytuacji jest zwrócenie się o wydanie interpretacji indywidualnej.
