Przedsiębiorcy mają możliwość ubiegania się o refundację wynagrodzeń pracowników, którzy mieli przed zatrudnieniem status bezrobotnych. Refundacja wynagrodzeń dokonywana jest przez urząd pracy, otrzymane wsparcie wywołuje skutki na gruncie rozliczeń z fiskusem.
Co do zasady pracodawcy chcący skorzystać ze środków zobowiązani są zatrudnić skierowane osoby bezrobotne w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres 12 miesięcy refundacji oraz przez kolejne 12 miesięcy po jej zakończeniu. Niewywiązanie się z obowiązków skutkować będzie koniecznością zwrotu uzyskanej pomocy w kwocie proporcjonalnej do okresu, w którym nie utrzymano zatrudnienia wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania refundacji za pierwszy miesiąc, w ciągu 30 dni od daty otrzymania wezwania starosty.
Do zwrotu nie będą zobowiązani pracodawcy, z którymi to bezrobotny rozwiąże umowę lub zobowiązani będą zwolnić bezrobotnego dyscyplinarnie. W takich przypadkach urząd pracy skieruje kolejną osobę bezrobotną. W razie braku możliwości uzupełnienia braków kadrowych przez urząd otrzymane wsparcie za okres, w którym uprzednio skierowany bezrobotny pozostawał w zatrudnieniu, nie podlega zwrotowi.
Do najpopularniejszych rodzajów pomocy związanych z zatrudnieniem pracownika należą:
- refundacja wynagrodzeń przy zatrudnianiu osób do 30. roku życia,
- refundacja wynagrodzeń za zatrudnienie pracowników 50+.
Otrzymana refundacja wynagrodzeń a PKPiR
Pojęcie przychodu z działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 14 ust. 1 ustawy o PIT. Przepis ten przewiduje, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem, albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Ponadto ustawa o PIT w art. 21 zawiera katalog przychodów, które korzystają ze zwolnienia. W katalogu tym nie zostały ujęte kwoty refundacji wynagrodzeń, dlatego też należy otrzymaną kwotę zaliczyć do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.
Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z 18 maja 2015 r., sygn. IBPBI/1/4511-148/15/ESZ, gdzie możemy przeczytać:
(…) Mając na względzie powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że przyznane Wnioskodawcy środki pieniężne (refundacja poniesionych wydatków), otrzymane ze środków państwowego funduszu celowego nie stanowią dotacji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym otrzymane przez Wnioskodawcę w ramach tzw. bonu zatrudnieniowego środki, stanowiące refundację poniesionych przez niego wydatków, stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (…).
Refundacja wynagrodzeń jako koszt
Co do zasady wynagrodzenie pracownika stanowi koszt w miesiącu, za który jest należne, o ile zostało wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.
W przypadku niedotrzymania terminu wynagrodzenie jest zaliczane do kosztów uzyskania przychodów dopiero z chwilą jego faktycznej wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownika.
Przedsiębiorca, który otrzymuje refundację w związku z zatrudnieniem bezrobotnego, może wynagrodzenie oraz należne składki ZUS w części finansowanej przez płatnika ująć w kosztach.
Zarówno wynagrodzenie brutto tego pracownika, jak i kwotę składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez płatnika należną z tytułu wypłaty tego wynagrodzenia, należy ująć w PKPiR w pełnej wysokości, tj. bez pomniejszania o kwotę należnej refundacji.
Stanowisko takie potwierdzają również organy podatkowe. Przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 lipca 2016 r., sygn. IBPB-1-2/4510-403/16/MS, gdzie organ potwierdził, iż podatnik prawidłowo zalicza do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynagrodzenia brutto 1850 zł w miesiącu, za który jest należne, mimo że są one finansowane z dotacji. W piśmie tym możemy przeczytać:
(…) że zasady zawarte w cytowanych powyżej artykułach, wyłączają ogólne zasady potrącalności kosztów bez względu na charakter (powiązanie) kosztów z przychodami. Oznacza to, że pracodawca, który terminowo wypłaca ww. należności może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej) (…).
Wynagrodzenia w PKPiR
Wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę należy ująć w kolumnie 12 PKPiR (wynagrodzenia w gotówce i naturze) w kwocie brutto łącznie ze składkami ZUS finansowanymi przez pracowników i zaliczkami na podatek, wypłacanymi pracownikom.
Natomiast w kolumnie 13 PKPiR (pozostałe wydatki) należy ująć wydatki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Natomiast kwotę z tytułu refundacji wynagrodzenia zatrudnionego pracownika skierowanego przez urząd pracy podatnik powinien wpisać do kolumny 8 (pozostałe przychody), w dacie jej otrzymania (wpływu na rachunek bankowy).
Przykład 1.
Pracodawca otrzymał refundację wynagrodzeń za zatrudnionego bezrobotnego. Wynagrodzenia wypłacił 30 listopada. W tym też dniu zaliczył je do kosztów. Refundacja wynagrodzenia została otrzymana 10 grudnia. W tym dniu powinien rozpoznać przychód z tytułu jej otrzymania.
