Na mocy art. 10 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych wierzyciel uzyskał nowe, dodatkowe roszczenie mające na celu wyrównanie strat związanych z odzyskiwaniem zaległych płatności. W sytuacji, w której dłużnik opóźnia się w zapłacie, regulacje zawarte w ustawie uprawniają wierzyciela do rekompensaty kosztów odzyskiwania należności stanowiącej równowartość kwoty 40 euro (euro przelicza się na złote stosując średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne).
Rekompensata za długi
Kwota 40 euro stanowi stałą rekompensatę, jednak w większości przypadków ustawowa kwota nie jest w stanie pokryć całkowitych kosztów windykacji. Wedle uregulowań zawartych w ustawie, w przypadku, gdy koszty odzyskiwania należności poniesione z tytułu opóźnień w zapłacie w transakcji handlowej przekroczą kwotę 40 euro, wierzycielowi przysługuje zwrot tych kosztów, w tym kosztów postępowania sądowego, pomniejszonych o tę kwotę. W tym kontekście warto przyjrzeć się brzmieniu art. 485 § 2a KPC., który zapewnia efektywne dochodzenie kwoty stałej rekompensaty i pozostałych kosztów dochodzenia należności poprzez możliwość objęcia tych kwot nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym. „Sąd wydaje nakaz zapłaty na podstawie dołączonej do pozwu umowy, dowodu spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego, dowodu doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, jeżeli powód dochodzi należności zapłaty świadczenia pieniężnego, odsetek w transakcjach handlowych określonych w ustawie z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. Poz.403) lub kwoty, o której mowa w art. 10 ust.1 tej ustawy, oraz na podstawie dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów odzyskiwania należności, jeżeli powód dochodzi również zwrotu kosztów, o których mowa w art. 10 ust. 2 tej ustawy.”. Z analizy przytoczonego przepisu jasno wynika, iż pomimo tego, że ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych nie wymaga, to należy jednak pamiętać o konieczności dokumentowania poniesionych kosztów dochodzenia należności bowiem od tego uzależniona jest dalsza możliwość dochodzenia w postępowaniu nakazowym zwrotu kosztów przekraczających kwotę stałej rekompensaty. Swoistym walorem tego trybu jest fakt, że opłata sądowa wynosi zaledwie 1/4 opłaty podstawowej, pozwany chcąc nakaz zaskarżyć musi wnieść pozostałe 3/4 tejże opłaty, a nakaz taki stanowi tytuł zabezpieczenia wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności.
Rekompensata za długi - kwota jednorazowa 40 euro
Warto pamiętać, że kwota, stanowiąca równowartość 40 euro, przysługuje od transakcji handlowej, tzn. od zawartej umowy. Jedna umowa = jedna rekompensata 40 euro. W przypadku, gdy strony jednoznacznie w umowie zastrzegły, że świadczenie pieniężne będzie następować częściami, wówczas kwota, stanowiąca równowartość 40 euro należy się odrębnie do każdej niezapłaconej części.
