Cudzoziemcy pracujący w Polsce powinni zdecydować, w jaki sposób będą rozliczać podatki z tytułu pracy w Polsce. Podstawowym kryterium jest spełnienie warunku rezydencji podatkowej na terenie Polski. Kto jest rezydentem podatkowym? Kto może zostać uznany za rezydenta na podstawie oświadczenia? Jak powinno wyglądać oświadczenie cudzoziemca o rezydencji podatkowej? Sprawdź w naszym artykule.
Oświadczenie cudzoziemca o rezydencji podatkowej - darmowy wzór do pobrania
Co oznacza bycie rezydentem podatkowym w Polsce?
Rezydencja podatkowa to miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
Szczegółowe warunki ustalenia miejsca zamieszkania osoby fizycznej dla celów podatku dochodowego (bycia rezydentem podatkowym) znajdziemy w art 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rezydent podatkowy to osoba, która :
- posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych ) lub
- przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Centrum interesów osobistych – co oznacza dla celów podatku dochodowego?
Można przyjąć, że cudzoziemiec ma centrum interesów osobistych w Polsce, gdy między innymi:
- posiada tutaj własne lub wynajmowane mieszkanie;
- ma rachunek w polskim banku;
- opłaca rachunek telefoniczny u polskiego operatora;
- korzysta w Polsce z siłowni, klubu fitness, restauracji czy innych miejsc spędzania wolnego czasu;
- ma zarejestrowany na siebie samochód;
- mieszka tu razem z rodziną itp.
Przykład 1.
Pracownik pochodzący z Gruzji przeprowadził się wraz z rodziną oraz dziećmi do Polski i od dwóch miesięcy pracują z żoną na podstawie umowy o pracę. Dzieci zostały zapisane do przedszkola. Rodzina wynajmuje wspólnie mieszkanie, opłaca rachunki, a także posiada polski rachunek bankowy. Do Gruzji pracownik jeździ jedynie na święta i wakacje.
W przedstawionej sytuacji spełnia on warunki rezydenta podatkowego, gdyż jego centrum interesów osobistych znajduje się w Polsce, a nie w Gruzji.
Przykład 2.
Pracownica pochodząca z Czech przyjechała do Polski do pracy, natomiast w jej kraju pozostał maż i dwie córki. Podpisała kontrakt na dwa lata i wynajęła mieszkanie. Co miesiąc wraca jednak do Czech – do domu, w którym mieszka jej rodzina. Wspólnie z mężem spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup domu. W tej sytuacji pracownica z Czech nie będzie rezydentem polskim, gdyż mimo że przyjechała do Polski na dwuletni kontrakt, to centrum jej interesów osobistych (rodzina, mieszkanie na kredyt) znajduje się poza Polską.
Rezydent i nierezydent a obowiązek podatkowy w Polsce
Jeżeli cudzoziemiec jest rezydentem podatkowym w Polsce, wówczas podlega tutaj nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza, że wszystkie jego przychody podlegają opodatkowaniu w Polsce, bez względu na miejsce ich położenia (osiągane zarówno w Polsce, jak i za granicą).
Natomiast nierezydent podatkowy to cudzoziemiec, który pracuje w Polsce, ale nie spełnia warunków uznania go za rezydenta (przebywa na terytorium Polski krócej niż 183 dni w roku lub posiada poza Polską centrum swoich interesów osobistych lub gospodarczych). Nierezydent podatkowy w Polsce ma ograniczony obowiązek podatkowy. Oznacza to, że w jego przypadku opodatkowane będą jedynie przychody osiągnięte w Polsce, a nie wszystkie przychody z wielu źródeł, również tych osiąganych poza granicami Polski.
Potwierdzeniem statusu rezydenta podatkowego w Polsce jest certyfikat rezydencji podatkowej, który jest zaświadczeniem o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatku dochodowego. Wydaje go urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania.
Kto może złożyć oświadczenie cudzoziemca o rezydencji podatkowej?
Oprócz uchodźców z Ukrainy, którzy mogą złożyć oświadczenie o rezydencji podatkowej w każdej chwili swojemu pracodawcy i w związku z tym rozliczać się z całości swoich dochodów w Polsce, takie oświadczenie mogą złożyć również cudzoziemcy zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia, którzy świadczą usługi przez kilka miesięcy w roku podatkowym.
Wystarczy, że wskażą w nim, że w trakcie umowy zlecenia ich centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce albo że w momencie zawierania umowy zlecenia przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni. Potwierdzenie tego faktu znajdziemy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 lipca 2021 roku (0115-KDWT.4011.142.2021.1.DS).
Co ważne, pracodawca nie ma obowiązku weryfikowania prawdziwości takiego oświadczenia, chyba że z informacji lub dokumentów znajdujących się w jego posiadaniu wynikają ustalenia przeciwne.
Złożenie oświadczenia o rezydencji podatkowej zleceniobiorców ma znaczenie, gdyż jako rezydent zleceniobiorca opłaca podatek tak, jak polski podatnik, czyli od 1 lipca 2022 roku 12%, a jako nierezydent płaci zryczałtowany podatek wynoszący 20%. Nierezydent nie będzie też mógł skorzystać w tym przypadku ze zwolnienia podatkowego dla osób poniżej 26. roku życia.
Jak powinno wyglądać oświadczenie cudzoziemca o rezydencji podatkowej?
W oświadczeniu cudzoziemca o rezydencji podatkowej powinny znaleźć się najważniejsze informacje dotyczące sytuacji cudzoziemca, mające wpływ na jego status podatnika, między innymi:
- czy dana osoba przebywa w Polsce ponad 183 dni w roku podatkowym;
- czy centrum jej interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce;
- czy przybyła do Polski z Ukrainy w związku z działaniami wojennymi po 24 lutego 2022 roku.
